Η αναβλητικότητα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της ευδαιμονίας. Γι’ αυτό, μόλις απελευθερώθηκαν οι μετακινήσεις ξεκινήσαμε και πάλι τις περιηγήσεις στα αμπελοτόπια της χώρας. Όπως θα έχετε διαπιστώσει από τις προτάσεις μας όλα αυτά τα χρόνια, αναζητάμε συνέχεια προελεύσεις, ποικιλίες και ανθρώπους που κάνουν τη διαφορά στο σύγχρονο οινικό γίγνεσθαι.
Ύστερα από σχεδόν επτά μήνες εγκλεισμού, το πρώτο ταξίδι επιβάλλεται να έχει διάρκεια. Επιπλέον, η ομορφότερη εποχή του χρόνου φλερτάρει με μια επίσκεψη στις Κυκλάδες, όμως είναι ευκαιρία να ξεφύγουμε από τα τετριμμένα και να επιλέξουμε την ανεξερεύνητη οινικά Ανάφη.
Το ανεπιτήδευτο νησί των νοτιοανατολικών Κυκλάδων με τον χαρακτηριστικό μονόλιθο –ο δεύτερος μεγαλύτερος στη Μεσόγειο μετά το Γιβραλτάρ– βρίσκεται 150 μίλια μακριά από τον Πειραιά και τα τακτικά δρομολόγια (ανάλογα με την εποχή και τον καιρό) συνήθως περιορίζονται σε δύο φορές την εβδομάδα. Το πολύωρο ταξίδι και ο περιορισμένος αριθμός καταλυμάτων λειτουργούν αποτρεπτικά ως προς τον μαζικό τουρισμό. Το πλοίο πιάνει λιμάνι ξημερώματα και η πρώτη επαφή είναι σαγηνευτική.
Τα μικροσκοπικά αμπελάκια στην Ανάφη βρίσκονται διάσπαρτα σε πεζούλες και είναι συχνά προσβάσιμα με τα πόδια ή το γαϊδουράκι.
Τόπος άγονος, με ιδιαίτερα θερμό κλίμα, γι’ αυτό και αρκετοί κάτοικοι έψαχναν την τύχη τους μακριά της. Άλλωστε, ιστορικά, με τη μεταφορά της πρωτεύουσας στην Αθήνα (1834) από τους ελληνολάτρες Όθωνα και Αμαλία, γνωρίζουμε ότι σταδιακά ήρθε στην πόλη για να δουλέψει μεγάλος αριθμός Αναφαίων, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στους βορειοανατολικούς πρόποδες της Ακρόπολης, περιοχή που σήμερα γνωρίζουμε ως Αναφιώτικα.
Στο σύμπλεγμα των Κυκλάδων, σύμφωνα με στοιχεία της Κεντρικής Συνεταιριστικής Ένωσης Αμπελοοινικών Προϊόντων, οι συνιστώμενες οινοποιήσιμες ποικιλίες αμπέλου είναι οκτώ και οι επιτρεπόμενες περισσότερες από σαράντα, γεγονός που καταδεικνύει ότι τα κυκλαδονήσια είναι κυριολεκτικά κιβωτός του ελληνικού αμπελώνα, με πλήθος γηγενών ποικιλιών.
Όπως συμβαίνει χιλιάδες χρόνια στη λεκάνη της Μεσογείου, η αμπελοκαλλιέργεια αποτελεί για τους κατοίκους φυσική δραστηριότητα, προκειμένου να εξασφαλίζουν το κρασί και το τσίπουρό τους.
Τα μικροσκοπικά αμπελάκια στην Ανάφη βρίσκονται διάσπαρτα σε πεζούλες και είναι συχνά προσβάσιμα με τα πόδια ή το γαϊδουράκι. Εκεί, ο Στέφανος Μιχάλης του Κτήματος Φλαμουρού πασχίζει να αναβιώσει ξεχασμένες ποικιλίες, φροντίζοντας παλιά κλήματα ή φυτεύοντας νέα κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες – αρκεί να αναλογιστούμε πόσο πολύτιμο είναι το νερό στο νησί.
Το εγχείρημα της παραγωγής κρασιού ξεκίνησε τη δεκαετία του ’90 από τον θείο του Στέφανου, διάσημο καρδιοχειρουργό Άλκη Μιχάλη, ο οποίος, με την αρωγή του μοναδικού Χαρίδημου Χατζηδάκη, εμφιάλωνε μικρές ποσότητες, ουσιαστικά για τον ίδιο και τις λιγοστές παρέες.
Την τελευταία δεκαετία ο Στέφανος, δουλεύοντας μεθοδικά, έχει καταφέρει να παραγάγει σχεδόν 2.500 φιάλες συνολικά, σε τέσσερις ετικέτες: το Κτήμα Φλαμουρού από 100% Ασύρτικο, την Κισηρόπη από 100% Γαϊδουριά, το πολυποικιλιακό λευκό Υάκινθος από Ασύρτικο-Αηδάνι-Γαϊδουριά και τις Πλειάδες, ένα πολυποικιλιακό ροζέ από Φωκιανό-Μαυροτράγανο-Μαντηλάρι-Βουδόματο-Τρυφιλιάτικο-Εφτάκοιλο. Όλα τα κρασιά είναι ήπιας, φυσικής οινοποίησης και έχουν νόστιμο, σαρκώδη χαρακτήρα.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ πρωτίστως το κρασί, όμως το νησί φημίζεται για τα μονοπάτια του, αν και το ενδιαφέρον των περισσοτέρων περιορίζεται στην ανάβαση προς την Παναγία την Καλαμιώτισσα, στον βράχο του Μοναστηριού. Η δραστήρια Έφη Καλογεροπούλου μας πρότεινε αρκετά από αυτά, όπως και τις παραλίες Κατσούνι, Άγιοι Ανάργυροι, Βαγιά και Λιβόσκοπος, μακριά από τις πολύβουες κατά τη διάρκεια της περιορισμένης σεζόν, Ρούκουνας και Κλεισίδι.
Επιπλέον, ευχάριστη έκπληξη αποτελούν οι γεύσεις στο νησί. Ο Στέφανος –μα ναι, είναι μάγειρας και έχει τσαγανό– μαγειρεύει στην Ταβέρνα της Μαργαρίτας, χρησιμοποιώντας πλήθος άγριων βοτάνων και μυρωδικών που συλλέγει. Χαρακτηριστικά είναι επίσης το παγωτό καϊμάκι με φρέσκο κατσικίσιο γάλα στο ζαχαροπλαστείο Τα Πλάγια και το εξαιρετικό θυμαρίσιο μέλι Μελανάφη.
Ολοκληρώνοντας τη σύντομη γνωριμία/περιήγηση στο απόκοσμο τοπίο του ησιού, μπορείτε να βρείτε περισσότερες χρήσιμες πληροφορίες μέσω του δικτύου Visit Anafi. Στις αρχές Ιουλίου (5-12 Ιουλίου) πραγματοποιείται το φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης «Φαινόμενα», γεγονός που προβλέπεται να προσελκύσει νέους επισκέπτες.
Να θυμάστε ότι, αν και μικρό νησί, χρειάζεται χρόνος αποσυμπίεσης προκειμένου να αποβάλετε την ένταση της ζωής στη μεγαλούπολη και να αγαπήσετε τους ρυθμούς του τόπου. Να είστε σίγουροι ότι θα γεμίσετε μπαταρίες και θα αναπληρώσετε τον χαμένο χρόνο του δύσκολου χειμώνα που όλοι περάσαμε.
