Για μεζέδες στη Ν. Σμύρνη (και μετά πάλι στο κέντρο!)

Για μεζέδες στη Ν. Σμύρνη (και μετά πάλι στο κέντρο!) Facebook Twitter
0
Για μεζέδες στη Ν. Σμύρνη (και μετά πάλι στο κέντρο!) Facebook Twitter
Aman Meze

Ένα ολόφρεσκο εστιατόριο κοντά στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, το Αμάν Μεζέ, αναζητά με καλές προθέσεις τα ίχνη που θα το συνέδεαν με τις παλιές ταβέρνες της Νέας Σμύρνης κι ενδεχομένως με τη νοοτροπία του φαγητού που έφεραν στην περιοχή πριν από πολλές δεκαετίες όσοι έχασαν αναγκαστικά τις ρίζες τους στη Μικρά Ασία. Στην προσπάθειά του αυτή επιστρατεύει την κλασική φιλοσοφία μενού ενός μεζεδοπωλείου με πολλά πιάτα που αξιοποιούν με παραδοσιακές μαγειρικές προσεγγίσεις καλές πρώτες ύλες της στεριάς και της θάλασσας. Στις προθέσεις των ανθρώπων του Αμάν Μεζε δεν υπάρχει καμιά ρετρό διάθεση. Το περιβάλλον είναι μοντέρνο, σε αποχρώσεις του άσπρου και του μαύρου. Μικρές αναφορές σε στοιχεία άλλης εποχής, όπως τα είδη παραδοσιακού παντοπωλείου σε ορισμένα ράφια, οι παλιές διαφημιστικές αφίσες και τα καφάσια με κονσέρβες, περισσότερο τονίζουν τον σύγχρονο χαρακτήρα της διακόσμησης παρά προσπαθούν να αναπαραστήσουν κάποιο περιβάλλον άλλης εποχής. Η σύνθεση με κομμάτια από κιβώτια κρασιού και το μεγάλο μπαρ στη μια πλευρά της σάλας τονίζουν τη μοντέρνα απόχρωση του χώρου. Επικεφαλής της κουζίνας του Αμάν Μεζέ έχει αναλάβει μια νέα σεφ, η Κατερίνα Παπουτσή, η οποία ήταν χρόνια δίπλα στον Άρη Τσανακλίδη. Ο κατάλογος που έχει στηθεί είναι πλούσιος, με επιλογές που θα καλύψουν τις περισσότερες αναζητήσεις και θα δώσουν πολλές αφορμές για παρεΐστικη διάθεση και κατανάλωση αλκοόλ από τον κατάλογο με την επαρκή και καλά τιμολογημένη λίστα κρασιών και αποσταγμάτων. Η σαλάτα με ντοματίνια, κουλούρι Θεσσαλονίκης και μους φέτας (€6,50) ανταποκρίνεται πλήρως στις προσδοκίες σου, με εξαιρετικό μαρινάρισμα της ντομάτας, ιδιαίτερα τραγανό κουλούρι και πλούσια γεύση φέτας στη μους. Το ίδιο μπορείς να πεις και για τη μελιτζανοσαλάτα (€4) με έντονο κάπνισμα και ελαφρύ άρωμα σκόρδου που δεν κάλυπτε την πλούσια γεύση της μελιτζάνας. Μεζές με πολλές υφές και μεστή γεύση ήταν οι πιπεριές Θεσσαλονίκης (€4). Η πλούσια γέμιση τυριού ήταν κλεισμένη σε πιπεριά που δεν είχε χάσει τη φρεσκάδα της στο τηγάνισμα και προστατευόταν σε ένα πολύ τραγανό πανάρισμα που πρόσθετε ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο στη γλώσσα. Καυτερή ήταν η πιπεριά τσούσκα στη λαδόκολλα (€3). Τα παστουρμαδοπιτάκια (€5) κάλυπταν την ανάγκη για μια ιδιαίτερη γεύση, αλλά η ρεβιθάδα Σίφνου (€4) δεν είχε τη βαθιά νοστιμιά που περιμένεις από τα νησιώτικα ρεβίθια. Αφράτα και σωστά τηγανισμένα ήταν τα κεφτεδάκια (€6), λίγο περισσότερα αρωματικά όμως θα ανέβαζαν τους τόνους της απόλαυσης. Σωστά ψημένο, μελωμένο και νόστιμο ήρθε το αρνάκι γκιούλμπασι Σμύρνης στη λαδόκολλα με τυρί και αρωματικά (€9,50). Ενδιαφέροντα πιάτα από τον κατάλογο φαίνονται τα πολίτικα αυγά με πατάτες αλουμέτ και παστουρμά (€5), τα φασόλια γίγαντες με λακέρδα (€5) και το ψητό καλαμάρι με σάλτσα μαϊντανού (€8), όμως στο Αμάν Μεζέ δεν αρκεί μόνο μια επίσκεψη για να καλύψεις όλο το ρεπερτόριο της κουζίνας.

☛ Αμάν Μεζέ, Ελ. Βενιζέλου 83 & Βιθυνίας, Ν. Σμύρνη, 210 9355561


Στην Ελλάδα συμβαίνει το εξής παράδοξο: Η χώρα αναμένει πολλά από το τουριστικό προϊόν της, αλλά ταυτόχρονα είναι διαδεδομένη η άποψη, όταν αναφερόμαστε σε φαγητό ή εστιατόριο που χαρακτηρίζουμε τουριστικό, να εννοούμε το πρόχειρο, το ευκαιριακό, το κακό. Αυτό έχει να κάνει με την έλλειψη επαγγελματισμού κι ενδιαφέροντος, με αποτέλεσμα στο σημαντικότερο σημείο της τουριστικής Αθήνας, στην περιοχή της Πλάκας και της Ακρόπολης, να συναντάς ακραίες περιπτώσεις κακής ποιότητας. Υπάρχουν, όμως, σοβαρές εξαιρέσεις. Το ανανεωμένο all day café-εστιατόριο «Υδρία», ενώ απευθύνεται σε τουρίστες, κρατά ψηλά την ποιότητα του φαγητού, ώστε να μην ξεθωριάζουν τα χρώματα της εθνικής γαστρονομικής ομάδας. Με θέα τη Ρωμαϊκή Αγορά, η Υδρία αναλαμβάνει να συστήσει στο κοινό της, εγχώριο και μη, την ελληνική κουζίνα στα καλύτερά της. Ο καινούργιος σεφ, ο Γιάννης Σολάκης, που έχει επιμεληθεί το μενού, εστιάζει στα ελληνικά προϊόντα από κάθε γωνιά της χώρας. Θα εκτιμήσεις με την πρώτη ανάγνωση του μενού την ενδιαφέρουσα συλλογή εξαιρετικών τυριών και αλλαντικών από διάφορες περιοχές της χώρας, από γραβιέρα Κρήτης και λαδοτύρι Μυτιλήνης μέχρι λούντζα Μυκόνου και σαλάμι Λευκάδος. Μια πρώτη γεύση θα πάρεις όταν προσγειωθεί στο τραπέζι ο δίσκος ντυμένος με λαδόκολλα, επάνω στον οποίο φιγουράρουν πληθωρικές φέτες ψωμιού ελαφρά φρυγανισμένου, δίπλα «χώμα» ελιάς στολισμένο με ντοματάκια, ραπανάκια, τυρί και μπολ με ευωδιαστό ελαιόλαδο, αρωματισμένο με φύλλα βασιλικού. Βουτάς την μπουκιά σου στο ελαιόλαδο και τσιμπολογάς ραπανάκι για την όρεξη, που δεν σου λείπει βεβαίως. Από τα ορεκτικά, ήρθαν στριφτόπιτα με φέτα, λιαστή ντομάτα και άνηθο (€5,50) με τραγανό φύλλο, ωραιότατα πιτάκια Καισαρείας με παστουρμά, κασέρι και ντομάτα (€6), μυρωδάτα κεφτεδάκια ζυμωμένα με ούζο και μπόλικο δυόσμο (€6) και γευστική καπνιστή μελιτζανοσαλάτα (€4) που άφηνε διακριτικό το κάπνισμα στην επίγευση. Η ανάμεικτη σαλάτα ρόκα (€8,50) με πορτοκάλι, σύκα, ανθότυρο και προσούτο Ευρυτανίας και παλαιωμένο μπαλσάμικο ήταν πραγματικά πολύ καλή. Οι τηγανητές πατάτες σε μέγεθος σπιρτόξυλου με αυγό τηγανητό και καβουρμά (€6,50) είναι πιάτο κολασμένο – δεν έμεινε ίχνος από το φαγητό στο πιάτο. Η γευστική απόλαυση κλιμακώνεται με τα σιουφιχτά με κολοκύθι, δυόσμο και ντοματίνια (€9), ένα πιάτο δροσερό, αρωματικό και ανάλαφρο, πριν πάρει τη σκυτάλη ο κρασάτος κόκορας με χυλοπίτες και παλαιωμένη μυζήθρα (€12) που αποκάλυπτε μεστή γεύση με ένα σπιτικό άγγιγμα. Η καλή πρώτη ύλη βρίσκει σωστά τον δρόμο της στις κατσαρόλες της κουζίνας και αναδεικνύεται με τον καλύτερο τρόπο. Το φαγητό, το κρασί και η καλή παρέα μονοπωλούν το ενδιαφέρον. Η σάλα μοιράζεται σε δύο επίπεδα και αποπνέει ζεστασιά με τις διακοσμητικές πινελιές από παλιά πέτρα, τουβλάκι, καναπέδες αναπαυτικούς και άφθονα κεριά. Καλά λόγια έχω να πω και για το σέρβις που γίνεται από ανθρώπους έμπειρους και ευγενικούς. Η Υδρία αποπνέει θετική αύρα και είναι ιδανικό στέκι στη γοητευτική γειτονιά της Πλάκας.

☛ Υδρία, Αδριανού 68 & Αιόλου, Πλάκα, 210 3251619


Το Cinco στο Κολωνάκι, από το ξεκίνημά του, αλλά ιδιαίτερα φέτος, μας έχει συνηθίσει σε ένα παιχνίδι γεύσεων και πολιτισμών. Και επειδή οι καλές συνήθειες δεν ξεχνιούνται, ο σεφ Δημήτρης Κατριβέσης, που έχει φέτος την ευθύνη της κουζίνας, ετοίμασε για τα μεσημέρια ένα μενού chifa (τσίφα). Τι ακριβώς είναι αυτό μας το εξηγεί ο ίδιος: «Όταν το 1850 η Κίνα άρχισε να υπογράφει στο Μακάο συμβόλαια εργασίας με το Περού, ένα μεταναστευτικό κύμα Κινέζων έφυγε για την άλλη άκρη της Γης, μεταφέροντας και τη διατροφική του κουλτούρα. Όσοι έμειναν μετά τα 8 χρόνια της σύμβασης δημιούργησαν τα δικά τους μικρά εστιατόρια, μαγειρεύοντας ένα μείγμα κινεζοπερουβιανής κουζίνας Έτσι προέκυψε η κουζίνα chifa ("chi" σημαίνει τρώω και "fa" ρύζι). Το πρώτο chifa εστιατόριο άνοιξε το 1920 και ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτής της κουζίνας ήταν το γρήγορο μαγείρεμα σε γουόκ και σε δυνατή φωτιά». Αντλώντας έμπνευση από αυτού του είδους την κουζίνα, ο Δημήτρης παρουσιάζει τις fusion γεύσεις με τον μοναδικό του τρόπο που ξέρει να δένει υλικά και τεχνικές με διαφορετικές γεωγραφικές και εθνικές προελεύσεις. Θα πάρεις γεύση από τραγανό won ton γεμισμένο με χοιρινό κιμά, σιτσίμι και κινέζικη μπάρμπεκιου (€7,50), από περουβιανό τηγανητό ρύζι με σόγια, λαχανικά και αυγό (€14,50) και εξαιρετικό σιγομαγειρεμένο χοιρινό με chifa ρύζι ατμού (€15,90).

☛ Cinco, Σκουφά 52, Κολωνάκι, 210 3643603

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ