Αρχείο

• Δενείμαι στα πολύ καλά μου.

• Κρυώνω...χασμουριέμαι... πονάνε τα κόκαλά μου...και ο ήλιος είναι δυνατός πάνω από τασύννεφα.

• Οιβόλτες στην Αθήνα... με κουράζουν.

• Μεγάλωσα.

• Πήγαστο Nixon και πέρασα υπέροχα...σήκωσα το χέρι ψηλά ζητώντας μια... δυο...τρεις... coca colalight και μονολογούσα με τομυαλό μου κοιτώντας τον πολυέλαιο.

• Τοχρώμα στους τοίχους είναι λαδί, κάτιπου χάνεται στο φως της νύχτας.

• Ηκοπέλα που βάζει μουσική (εξαιρετική)κάνει αργές κινήσεις και βοηθάει να μηνπερνάν οι ώρες.

• Μετράειδευτερόλεπτα και ακούει από τα ακουστικάλικνίζοντας τα δάχτυλά της.

• Χασμουριέμαισυνέχεια.

• Νομίζωότι δεν αγαπάω πια.

• Είδατο καινούργιο μουσείο από ένα σπίτιστου Φιλοπάππου.

• Είναιένα όνειρο.

• Είναιένα κομμάτι από τον κύβο του Ρούμπικπου μας περιμένει να του δώσουμε ζωή.

• Ηαίσθηση της Αθήνας από κει ψηλά είναιξένη σε μένα.

• Είναινέα. Έφηβη.

• ΟΠαρθενώνας λικνίζεται στο ασύλληπτοθαύμα του μουσείου.

• Οιεικόνες μόνο από πολύ μεγάλους φωτογράφουςθα μπορέσουν να μεταφέρουν την αντίδρασητου σώματος μέσα από το χαρτί.

• Χωρίςχρώμα.

• Χωρίςήχο.

• Χωρίςαέρα.

• Ακίνητα,αμίλητα, αγέλαστα στρατιωτάκια οικίονες.

• Πλημμυρίστετο άρθρο μου με εικόνες, παρακαλώ... κάπουμακριά από την παλιά μου θέση.

• Όλααλλάζουν... τα πάντα.

• Ώρακαι για μένα...