Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Εδω και λιγο καιρο εχω σχεση με καποιο παιδι. Ειναι ο πρωτος μου. Μου ζηταει καποια πραγματα που τα θεωρω ανωμαλα. Μια φορα του το ειπα. Το προσπερασε. Χθες μου ζητησε κατι αλλο. Αρνηθηκα. Μου ηρθε να του πω οτι ειναι ανωμαλος. Δεν του το ειπα. Την ωρα που σκεφτομουν να του το πω, μου ειπε οτι μαζι του θα κανω ολες τις ανωμαλιες που υπαρχουν. Αρα και ο ιδιος τα θεωρει ανωμαλιες;; και φαινεται παιδι χαμηλων τονων. Δεν ξερω, μηπως ειμαι ξενερωτη; ομως και ο ιδιος μιλησε για ανωμαλιες.
τόσο πολύ όλα αυτά τα χρόνια. Γιατί ήμουν δυστυχισμένη. Γιατί δεν είχα άλλη πηγή ευχαρίστησης. Τόσα χρόνια δυστυχίας.Όμως δεν θα συνεχιστεί άλλο αυτό μικρέ μου εαυτέ. Πέρασες τόσα πολλά. Δεν θα σε αφήσω να πέσεις. Είσαι μόλις 19 χρονών, τόσο μικρός. Έχουμε χρόνο να τα αλλάξουμε όλα. Θα τα καταφέρουμε.
Πάνε εβδομάδες τώρα που χώρισα με την κοπέλα μου. Ξέρω πως οι φίλοι μου όποτε την έβλεπαν ξερογλιφωταν. Τώρα που χωρίσαμε της κάνουν όλο λαικ και έχουν βγει μαζί της και με τις φίλες της κανα δυο φορές. Νιώθω τόσο προδομένος από όλους....
Ρε παιδια, περνω κ μονη μου καλα, αλλα μου λειπει ενας συντροφος μετα απο 1 χρονο π χωρισα. Δεν ψαχνομαι για χαζοφλερτ, οχι οτι θα με χαλουσαν κιολας ομως αν προεκυπταν. Αλλα πρεπει κ να τα θες για να προκύψουν. Αυτά...
ειμαι στα χαμένα...δεν ξέρω τι να κάνω και πως να αντιδράσω. Ο γιος μου που είναι 2,5 χρόνων διαγνώστηκε με αυτισμό....ο κόσμος μου γκρεμίστηκε. Τα όνειρα που είχα πέθαναν...πως θα αντεπεξέλθει σε ενα κόσμο που το διαφορετικό το κοροϊδεύει. Πως θα κάνει φίλους που θα δεχτούν αυτο που είναι? Πως θα καταλάβουν οτι το αγοράκι μου δεν εχει κάτι κακό απλα το μόνο διαφορετικό που έχει απο τα "φυσιολογικά" παιδάκια ειναι ο τρόπος σκέψεις του. δεν ειμαι καθόλου καλα....