ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σχεδόν νοσταλγικά για κάθε στιγμή που μόλις έφυγε. Σε αναζητώ σε ξένα πρόσωπα. Αναρωτιέμαι πώς να μοιάζεις. Κι ας ξέρω πως είσαι πολύ μακριά. Ανέκαθεν ησουν.

Μετά από ένα χρόνο μοναξιάς, ξεκίνησα πάλι το dating. Βρέθηκε λοιπόν ωραίος και καλός χαρακτήρας, είπαμε να το πάμε στο χαλαρό. Βρε αγόρι μου όμως, άλλο το χαλαρό κι άλλο το χλιαρό! Καλύτερα να το τελειώσουμε και να μην χαραμιζόμαστε αμφότεροι.

Είναι πολύ άδικο, πολύ άδικο που ξεκίνησαν οι βροχές και οι δυνατοί άνεμοι τόσο νωρίς. Και για όσους πουν ότι είναι φθινόπωρο, έτσι πρέπει να είναι ο καιρός και διάφορα τέτοια, να θυμίσω ότι στα μέσα προς τέλη Ιουνίου έριχνε κάτι βροχές λες και ήταν Ιανουάριος.Αφού έβρεχε λοιπόν μέχρι τα μέσα καλοκαιριού κι έχει αλλάξει το κλίμα, έπρεπε ο Οκτώβριος να μπει με όμορφο ήλιο. Ηλιόλουστη μέρα έπρεπε να έχει με λίγη ζέστη. Δεν χορτάσαμε καλοκαίρι φέτος!

Είναι που λέτε μια πανέμορφη κοπέλα που έρχεται αυτές τις μέρες στις προβολές των ταινιών του Κισλόφσκι (δεν λέω χώρο για να μη θεωρηθεί διαφήμιση, όσοι πάτε ξέρετε) και είναι και σινεφίλ και χαμογελάει και υπέροχα και είναι σκέτο ποίημα. Όχι απλώς πανέμορφη, πανεμορφότατη!Την Παρασκευή κάθισε και δίπλα μου. Μιλήσαμε και λίγο και χτες, πολύ λίγο όμως, ελάχιστα κι είπε ότι θα έρθει και σήμερα, στην τελευταία προβολή ταινίας του Κισλόφσκι.Αν είχα και λίγο θάρρος εκ γενετής, ώστε να της πω πόσο πανέμορφη είναι. Και το ότι είναι και σινεφίλ, μου αρέσει ακόμα πιο πολύ.Και σοβαρή σινεφίλ μάλιστα, όχι μόνο τύπου mall.Κι έρχεται μόνη στις προβολές, όπως κι εγώ.Αν διαβάζεις εξομολογήσεις στο λέω από εδώ. Είσαι πανέμορφη. Κι έχεις και γλυκό χαμόγελο.

Κάθομαι στο μπαλκόνι του πατρικού μου. Στα χέρια εχω ενα ελληνικό καφέ. Εχει ηλιόλουστη μερα και οσο κοιτάζω τα φύλλα των δέντρων που λικνίζονται στο αεράκι, σκέφτομαι οτι ζούμε στην πιο όμορφη χώρα του κόσμου.Λαμόγια...τους κόπους των γονιων μας και τα όνειρα μας τα στραγγιξατε...τον ηλιο και τις Κυριακές μας όμως δεν θα τα παρετε ποτέ...κι εγω απο εδω δεν φευγω, την Ελλαδίτσα μου δεν την αφηνω που να χτυπιεστε.Άνεργη πτυχιούχος ρομαντική, 28 ετών, Ελλάδα

Χθες σε ένα σπιτι δικό μας που νοικιάζουμε, ήρθε ένας μηχανικός για κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν. Ήμουν με τη μαμά μου όταν τον συναντήσαμε στην είσοδο της πολυκατοικίας. Αμέσως ένιωσα μια ζεστασιά μόλις τον είδα. Απο το βλέμμα του και τη στάση του απέναντι μου, κατάλαβα πως κι εγώ δεν του πέρασα απαρατήρητη. Συζητάγαμε για διάφορα θέματα στη συνέχεια και διαπίστωσα πως μοιραζόμαστε πολλά κοινά. Ένιωσα πως δεν ήθελα να φυγει. Ένιωσα πως ήθελα να κάνω έναν καφέ στο άδειο σπίτι και να κάτσουμε κάτω να τα πούμε. Μέσα στη βδομάδα θα συναντηθούμε πάλι και ελπίζω να είμαστε οι δυο μας. Ειναι κοντά στην ηλικία μου, ειμαι 24.Απο χθες, τον σκέφτομαι συνέχεια και μελαγχολώ. Ένιωσα πως ερωτεύτηκα τόσο ξαφνικά. Πώς να δείξω το ενδιαφέρον μου διακριτικά, χωρίς να αγχωθώ; Να είστε ευγενικοί μαζί μου, χρειάζομαι σωστές συμβουλές :)

Είμαι 28 ετών & τα τελευταία 2 χρόνια εχω παρει 12 κιλα. Ήμουν πάντοτε σταθερή στα 62, με ύψος 1,70. Στο ενδιάμεσο διάστημα βίωσα ανεργία, εντονη καθιστική ζωη, τεραστιο αγχος και στρες με την διπλωματική μου, σταματησα να γυμνάζομαι γιατι...δεν είχα το κουράγιο, που και που έτρωγα απέξω (νορμαλ πχ 1 φορά στις 2 εβδ) και ξαφνικά ηρθα αντιμέτωπη με 74 κιλα. Ο σύντροφος μου με υποστηρίζει ψυχολογικά και προσπαθεί να με ενθαρρύνει να εξασκουμαι εστω ενα 20λεπτο την ημέρα.Οι γονείς μου και καποιοι στενοί συγγενείς μου που τους εχω το θάρρος μου ειπαν ότι πρέπει οπωσδήποτε να τα χασω επειδή δεν ήμουν ποτέ έτσι.Αισθάνομαι τοσο απαίσια. Δεν μου κανουν τα ρούχα μου. Και φοβάμαι πως αν έρθει και παιδάκι, που προσπαθουμε εδω και λιγο καιρο, ότι θα χασω τον έλεγχο με τα κιλά.Το πρόβλημα μου είναι οτι σιχαίνομαι το γυμναστήριο ως συνολική επιλογη. Θα σας παρακαλουσα αν κάποιος γνωρίζει με ποιους τρόπους θα μπορούσα να ξεκινήσω ενα πρόγραμμα που να βοηθήσει. Συνεχώς κλαιω κρυφά τις τελευταίες μέρες, ζοριζομαι πολυ ψυχολογικά με την απώλεια κιλών γιατι απο εκεί που χορευα καποτε επαγγελματικα εχω φτάσει σε σημείο να μην μπορώ να ανεβω μια ανηφόρα. Και κυρίως δεν θελω να αλλάξει η εικονα του συντρόφου μου για μένα, οσο κι αν με διαβεβαιωνει οτι δεν τον επηρεάζει. Καθε συμβουλή θα την εκτιμουσα ιδιαίτερα.Ευχαριστώ που με ακουσατε.

Τρέξαμε και το χαρήκαμε. Για καλό σκοπό. Συμβολικό.Όσοι γκρινιάζουν που έκλεισαν οι δρόμοι και "ταλαιπωρήθηκαν", να πιουν ξύδι και να κλειστούν στον μίζερο μικρόκοσμο τους.

Βαρεθηκα...Εχω 6 μηνες στην Ελλαδα κ συνειδητοποιω ποση κακια παιζει τελευταια...Απιστευτο..μου φαινεται τρελο..Γιατι τοση κακια???μου εχουν συμβει απιστευτα πραγματα..με πουλησαν ανθρωποι που βοηθησα στη ζωη μου..γυναικες,που ισχυριζοταν πως ημουν "ο ενας κ μοναδικος"..Συγγενεις,διχως λογο κ αιτια..Δεν θα μπορουσα ποτε να ειμαι τοσο κακος,τοσο υποκριτης..Που πηγαν οι ανθρωποι...?

Να είναι τα πράγματα πιο απλά...Να μας είναι αρκετά όσα έχουμε και ας μην είναι όλα όσα θέλαμε και ας μην είναι πολλά...Τωρα που μέσα μου μεγαλώνει μέρα με τη μέρα αυτό το κορίτσι, μου είναι αρκετό να ξαπλώσουμε μαζι με εκείνον και να της βάλουμε να ακούσει τα αγαπημένα μας τραγούδια...και εκείνη να μας ανταποδίδει ένα γλυκό χτύπημα στην κοιλιά...Και δίχως να έχω και καμία ωραία φωνή όσο της τραγουδώ, να ξέρω ότι σε λίγο καιρό αυτή θα αναγνωρίζει και αυτή θα την ηρεμει...Μπορεί τελικά να μην τα έχω όλα ή πολλά αλλά για αυτά που έχω πάλεψα πολύ και μου είναι υπεραρκετά..