ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου λείπει το παιχνιδιαρικο βλέμμα σου, το χαμόγελο σου , ο τρόπος που περπατάς , ο τρόπος που μιλάς , ο τρόπος που κάπνιζες το τελευταίο σου τσιγάρο πριν μπούμε στην αίθουσα. Εσύ ήσουν τόσο άνετη αλλά εγώ είχα τέτοιο άγχος που κάποιες φόρες έχανα τα λογία μου. Αυτό που μου έχει μείνει από εσένα είναι μόνο οι ματιές που ανταλλάξαμε. Θέλω τόσο πολύ να έρθεις στην αγκαλιά μου.

Μου λειπει πολυ η Α μπα, ξερετε ποτε θα επιστρεψει η στηλη της? ειπε 20 μερες αλλα αυτο σημαινει 12 οκτωβρη ή 20?

Δυστυχως είσαι το πιο ευγενικο γλυκο αστειο και γαμάτο πλασμα που εχω γνωρισει. Και δυστυχως πρεπει να σε βλέπω καθε μερα. Και δυστυχως δεν πρέπει ουτε σαν σκεψη να περνάει απο το μυαλο μου οτι νιωθω κατι για σενα. Ευχομαι μονο να είσαι πραγματικά ευτυχισμένος.

η μέρα σου και να μην ισχύει αυτό το:της νύχτας τα καμώματα,τα βλέπει η μέρα και ξεκαρδίζεται με πικρά γέλια.Καλημέρα σε όλους.

Μετα απο 2 μήνες χωρισμού να γυρνάει και να σου λεει οτι πλεον εχει βρει την ηρεμια του και πως περασε τα μαθηματα που χρωστουσε πλεον που εφυγες απο τη ζωη του.Λες και πιο πριν τον εμποδιζες τον κυριο στο διάβασμα του με τι; με τις εξοδους που ποτε δεν κανατε; ή με το γεγονός οτι τις περισσότερες μερες καθόταν σπίτι του χωρίς να βλεπόσαστε; Άξιο απορίας.

Κάθε φορά που βγαίνουμε με τη παρέα μου κάτι συμβαίνει...εχει καταντησει γραφικό όλο αυτο...εξομολογήσεις, δύσκολα βλέμματα, βλέμματα που αποφεύγονται...βλέμματα που κολλάνε, κάθε φορά συζητάμε πως η ειλικρινια ειναι πάνω απ ολα αλλα κανεις δε το κάνει. Φασωματα και ιστορίες από το πουθενά...ζηλιες/κτητικοτητες που δε μπορούμε να εξηγήσουμε και γενικα ενα χάος. Κάθε φορά που βγαίνουμε ο καθένας πίνει για το δικό του λογο, στην πραγματικότητα κανεις δε το λέει...ψιλό μεθαμε και εκεί χάνεται κάθε επικοινωνία... Δε ξερω....δε γίνεται μια φορά να βγούμε και απλά να αράξουμε;; να περάσουμε ήρεμα και χαλαρά;; μια φορά;; μονο εμείς είμαστε έτσι ή κι άλλες παρέες; πραγματικά εχω κουραστεί

Ηθελα καπου να μιλησω...Και αφου σας βρηκα ειπα να σας εκμεταλλευτω....Φετος τελειωσα το σχολειο και στην 2α Λυκειου ειχα μια συμμαθητρια που εινουν τρελα ερωτευμενος μαζι της....Τελος παντων αρχισαμε καναμε παρεα και ταιριαξαμε...Ολη την χρονια ειμασταν μαζι..Την επομενη χρονια εφυγε εκτος χωρας....Πριν 3 βδομαδες ηρθε ξανα εδω και βγηκαμε....Ξυπνησε παλιος ερωτας...Με τα πολλα με τα λιγα καναμε κατι με την κοπελα αλλα να που εφτασε η ωρα να ξαναφυγει....Δεν το αντεχω παιδια...Γιατι ποναει τοσο? ?

Όπου κι αν είναι, ότι κι αν κάνει, κανείς δεν την αγγίζει. Ούτε τόσο δα.Αλλά είμαι πολύ κουρασμένη, λυπημένη... Σε λίγο ξημερώνει μια καινούργια ημέρα.

Μου λείπει πολυ ο αδερφός μου..όπως καταλαβαίνετε δεν είναι πλέον μαζί μας!θα με βοηθούσε πολύ να μιλήσει κάποιος που περασε η περνάει το ιδιο..

Τι είναι τέλος πάντων αυτό το σεξ και πως το κάνουν;;(ας αυτοσαρκαστουμε και ας ελπίσουμε σε πιο δραστήρια χρόνια!)