Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Του προτείνω καφέ και μου απαντάει "θα το κανονίσουμε, απλά το πρόγραμμα τις επόμενες δύο εβδομάδες είναι πολύ βαρύ". Και σας ρωτώ φίλοι μου, ξενέρωσε? Ξαναπροτείνω? Το αφήνω και πάμε γι'άλλα? Χελπ
Ήμασταν κολλητές 6 χρονια ίδιο θρανίο λέγαμε τα πάντα και ήμασταν συνέχεια μαζί. Σταματήσαμε να κάνουμε πια παρέα γιατί απ ότι έχω καταλάβει την "εμπόδιζα" να κάνει νέες παρέες και να κοινωνικοποιηθεί.. Λες κ εγώ της είχα πει να μην κάνει παρέα με αλλά άτομα. Απλά με είχε πειράξει κάποια φορά που είχε κανονίσει να βγει και μου είπε ψέμματα για να μην έρθω κ εγώ αλλά μετα ζήτησε συγγνώμη όταν της είπα ότι το έμαθα. Δεν μιλαμε πια για να βγούμε μόνο τυχαία αν συναντηθούμε. Μ έχει πειράξει αυτό και ας έχουν περάσει αρκετά χρονια δεν μπορώ να δεθω πάλι έτσι με φίλη και προσπαθώ να είμαι επιφανειακή για να μην πληγωθω. Τί να κάνω?
Δεν εχω στοχους στη ζωη μου. Και ειναι δυσκολο οταν εικοσιπενταριζεις. Οκ σπουδασα επειδη επρεπε να σπουδασω. Αλλα τωρα τι? Δουλευω part-time σε ασχετο κλαδο ισα ισα για να μην επιβαρυνω με τα προσωπικα μου εξοδα τους γονεις μου. Προσπαθω να δοκιμαζω καινουργια πραγματα αλλα τιποτα προς το παρον δεν μου εχει τραβηξει την προσοχη. Δεν ξερω τι να κανω. Νιωθω να περνουν τα χρονια ασκοπα. Και περνουν και γρηγορα τα ατιμα.
Πλέον δεν μπορω ούτε εξω να βγω. Έχει 2 μηνες που το συνειδητοποιώ οτι πια έχει σοβαρέψει το πράγμα. Σκέφτομαι οτι έχω να κανω ποσα εξω αλλα με πιάνει πανικος στην ιδέα οτι θα βγω εξω. Ιδρώτας, τρέμουλο, ταχυκαρδια, ναυτία. Κανω διαδρομές στο κεφάλι μου που θα έχει τον λιγότερο κόσμο μην εκτεθώ πουθενα. Δεν το αντέχω. Κι ειμαι μονο 24 χρ. Ολα τα βλέπω μαυρα αλλα δεν μου έχει φερθεί κι η ζωή με τον καλύτερο τρόπο. Έχω κληθεί να αντιμετωπίσω πολλες δυσκολίες. Δυνατότητα να επισκεφτώ ψυχολόγο δεν υπάρχει λόγω του οτι ειμαι άνεργη. Πως θα το παλέψω;
Ότι όσο εγώ το σκέφτομαι κάποια άλλη θα είναι πιο γρήγορη από μένα. Θα κάνουμε και αγώνες τώρα ποια θα προλάβει να προσφερθεί πρώτη για σεξ χα χα χα χα είναι ο ένας και μοναδικός βλέπετε που να βρεθεί δεύτερος;;; Το 'παμε έχει πέσει τρελό κάψιμο και που να δείτε τι μας περιμένει ακόμη :D
Όταν χώρισει ή ξεμείνει θα επιστρέψει σε εσένα να το παίξει μετανιωμένος για να πάρει πάλι τα πάνω του μέχρι να ξαναβρεί άλλη;;;θέλω να συμβεί για να φάει πόρτα και να μείνει με το πουλί στο χέρι!!!
Ειμαι 19,κοπελα,ολα φυσιολογικά.Εχω υπάρξει και σε σχεσεις,και σε φασεις,και σε απλα φλερτ.Θέλω απίστευτα να καταφερω να κανω σεξ,το σωμα μου νιωθει έτοιμο,εγω είμαι έτοιμη.Αλλά δεν μου βγαίνει,οσες φορές εχω βρεθεί στα πρόθυρα απλα κανω πισω..Με περνανε για τρελή
Καλησπέρα, το καλοκαίρι είχα φύγει για σεζόν στο μαγαζί που βρισκόμουν υπήρχε ένα παιδι που δουλευαμε μαζι που γενικά με πείραζε και μου είχε δείξει ενδιαφέρον (βασικά όλο με καυλαντιζε) μυστερα απο ενα βραδυ που ήταν να με γυρίσει στο σπίτι μου είχε ζητήσει να πάμε πουθενά να κάτσουμε με το αυτοκίνητο και μιλάγαμε για κάνα 3ωρο ωσπου που με γυρισε εμενα αυτος μαρεσε καο γενικα μου είχε νδείξει ότι και αυτός κάτι ήθελε όλοι στο μαγαζί μας πέταγαν απόντες όλο πειραζομασταν μ.κανε ζήλιες του κάνα αλλά δεν είχε κάνει ποτέ κίνηση . Το άλλο που δεν μπορούσα να καταλάβω ήταν ότι ενώ μπορεί να μ στέλνει και να μιλάγαμε σε κάποιες φάσεις δεν απαντούσε καν η απαντούσε από μέρες με αποτέλεσμα να μου σπάει τα νεύρα και να μ προκαλεί αμφιβολιες αν θέλει κάτι από μενα . Ωστόσο μια μέρα μ χε στείλει να πάω να τ κάνω" μασάζ "αλλά του πα οχι με τα πολλά δεν έκανε Ούτε μια κίνηση να κάνουμε κάτι. Εν τέλει την ημέρα που έφευγε εν μ τ χε πει καν και το μάθε από τον φίλο του να επισημάνω ότι αυτός έμενε επαρχεία και θα πήγαινε στην θεία του στην Αθήνα και την στιγμή που μας χαορεταγε με χαιρέτησε πολύ απλά με αποτέλεσμα να νευριάσω πάλι και τ χα στείλει καλα δεν ντρέπεσαι που με χερερησες δν μ χε απαντήσει και αφού γύρισα και εγώ αθηνα μ έστειλε αν του κρατάω μούτρα και τ πα για τον χαιρετισμό και μ απάντησε με αυτό: Ναι η αλήθεια είναι δεν το έχω με τις χαιρετουρες αλλά εσένα περίμενα να σε δω αθηνα Πότε θα σε δω? Τ πα να κανονίσουμε και μ πε ότι θα κατέβει στην περιοχή του για καμία βδομάδα να φτιάξει κάτι και θα μ στείλει όταν γυρίσει να κανονίσουμε μιλάγαμε πάλι μέσω μηνυμάτων έκανε τα ίδια άλλα σε πιο έντονο σημείο μ στελνε οπότε ναναι εγώ δν τ έχω στείλει τπτ από τοτε και πέρασε σχεδόν ένας μήνας αλλά εμένα με καίει γτ πραγματικά με είχε τραβήξει πολύ σκέφτομαι να του στείλω στο γενέθλια του που είναι στις 9 Νοεμβρίου τι λέτε??