ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πρώην εργοδότης μου κάνει διαρκώς πρόταση να επιστρέψω στη δουλειά. Είναι διατεθειμένος να αλλάξει και τα ωράρια της θέσης, ώστε να μπορέσω να συνδυάσω τη δική του εργασία με αυτήν που κάνω τώρα (ημιαπασχόληση). Του εξηγώ ότι δεν θέλω δεύτερη εργασία τώρα, ότι ήδη κάνω πολλά μαζί με ορισμένες επιμορφώσεις, γλώσσες κλπ. κι ότι είναι καλύτερα να βρει κάποιον περισσότερο διαθέσιμο. Σε καιρούς ανεργίας που μπορεί να βρει άτομο αύριο κιόλας, επιμένει ότι πρέπει να το εξετάσω, να το ξεκινήσω και να δω πώς θα πάει, γιατί είμαι ιδανική για τη θέση και θα έχω εύκολο εισόδημα κλπ. Εντάξει, προφανώς δεν θα πάω για δουλειά με το ζόρι.. Αλλά με τούτα και μ' εκείνα, αναρωτιέμαι πόσο βόδι έχω υπάρξει στην επαγγελματική μου ζωή που αντί να κάτσει να βρει υπάλληλο, με παρακαλάει εμένα. Πόσο εύκολα δαχειρίσιμη με θεωρεί, πόσο τον συμφέρω που είμαι εργατική και αν αναλαβω κάτι, το ολοκληρώνω είτε μ' αρέσει είτε όχι. Πόσο χρόνο έχω ξοδέψει εκεί μέσα χωρίς να πληρωθώ. Πόσο έχω ντροπιασει την έννοια των εργασιακών δικαιωμάτων που στο κεφάλι του είναι αδύνατο να ψάξει υπάλληλο πριν δοκιμάσει να με "καταφέρει".

Ακούστε σκηνικό: Γνωρίζω μια κοπέλα και αρχίζουμε να φλερτάρουμε... Σε κάποια φάση (την περασμένη εβδομάδα) της λέω πάνω σε μια συζήτησή μας περί ανέμων και υδάτων, ότι έχω δει κάτι στο internet το οποίο πωλείται σε ένα κατάστημα στο Golden Hall και μια μέρα σκοπεύω να πάω να το δω και από κοντά. Εκείνη αμέσως ''αυτοπροσκαλείται'', με σχόλια του στυλ: ''έχω πάρα πολύ καιρό να πάω στο εν λόγω Εμπορικό'' , ''είναι ευκαιρία να κοιτάξω τις βιτρίνες'' κλπ... και μου κλείνει ραντεβού και συγκεκριμένη μέρα (χτες) που είχε ρεπό. Εγώ δεν είχα λόγο να της πω όχι, κάθε άλλο... Και ενώ όλα καλά και ωραία, την ημέρα που ήταν να πάμε και πήρα τηλέφωνο για να κανονίσουμε την ακριβή ώρα που θα πήγαινα να την πάρω με το αμάξι, μου λέει: ''Ξέρεις, έμαθα ότι στο Μικρολίμανο έχει γίνει ανάπλαση και θα προτιμούσα να πάμε εκεί, να δω πώς έχει γίνει(!!!) , συνεχίζοντας: ''τι να πάω να κάνω στο Golden Hall'' (!!!), όταν η ίδια είχε αυτοπροσκληθεί... Εγώ αιφνιδιάστηκα προς στιγμή και ''κόλλησα'' λίγο, όπως ήταν λογικό... Της είπα όμως, εντάξει, πάμε Μικρολίμανο... Εκείνη άρχισε να το σκέφτεται και τελικά μου λέει ''άντε ας πάμε Golden Hall'' (λες και μου έκανε χάρη...). Πηγαίνουμε και εκείνη άρχισε να βαριέται από την είσοδο, που λέμε... Προφανώς εγώ το κατάλαβα και, όπως ήταν φυσικό, ξενέρωσα εντελώς, σκεπτόμενος το ότι, αφού δεν ήθελε, για ποιο λόγο αυτοπροσκαλέστηκε; Προσωπικά πιστεύω ότι το έκανε, όχι για να βγει μαζί μου να πάει κάπου (οπουδήποτε...) αλλά επειδή από την αρχή είχε ως τελικό σκοπό να αλλάξει τον προορισμό, μόνο και μόνο για να βρει κορόιδο να την πάει στο Μικρολίμανο, μιας και η ίδια ούτε αυτοκίνητο έχει, ούτε την οικονομική δυνατότητα, απ' ό,τι μπόρεσα να καταλάβω... Σήμερα με πήρε τηλέφωνο να με ρωτήσει τί κάνω κλπ. (διότι εγώ δεν την πήρα), ήταν φιλική και προσπαθούσε να διατηρήσει την κουβέντα με κάθε τρόπο, που λέμε. Εγώ ήμουν πολύ ευγενικός και σε καμία περίπτωση δεν έκοψα τις γέφυρες της επικοινωνίας. Όμως (και εδώ είναι το θέμα), είμαι κάπως μπερδεμένος... Όλη αυτή η συμπεριφορά της ήταν απλά ένα μεμονωμένο περιστατικό και ενδιαφέρεται για εμένα ή απλά ψάχνει για κορόιδο; (διότι δυστυχώς, υπάρχουν και αρκετές τέτοιες περιπτώσεις και έχω προσωπική και πικρή πείρα). Σας ευχαριστώ πολύ.

Πώς συμφιλιωθηκατε με την πραγματικοτητα οτι θα ειστε για παντα μόνοι (οσοι ειστε) ;; Ειναι τρομερο να βλεπεις τα νιατα σου να σε αποχαιρετουν σιγα-σιγα χωρις να υπαρχει κανείς να σε αναζητα. Και χωρις να εχεις κανεναν να το μοιραστεις γιατι γονεις κοσμαρα;; Ποτέ δεν παω πουθενα (περαν της δευτερης σχολης) γιατι δεν εχω που να παω. Ειναι πολυ ασχημο να βλεπεις τη ζωη σου να σε αφηνει ετσι ψυχρά. Καθε μερα σαν την μερα της Μαρμοτας. Ξυπνημα,καφες, διαβασμα, διαβασμα,διαβασμα ..και μετα αντε και κανενα σουπερμαρκετ και ξανα μοναξια , μοναξια και τα βραδια ταινεις στο ιντερνετ. Επαψα πια να ενθουσιαζομαι να ψαχνω ρουχα να αγορασω, δεν με ικανοποιει να αγοραζω "ωραια" ρουχα ή να βαφομαι. Δεν με νοιαζει αν ειναι ωραια. Δεν με νοιαζει αν ειμαι ωραια. Κανεις δεν με προσεχει ποτέ. Απλως βαζω οπτιδηποτε για να μην ειμαι γυμνη ή ξυπολητη...

Νιώθω πολύ εύκολα και για ψιλού πήδημα τύψεις, ενοχές, υπεραναλύω πράγματα και καταστάσεις. Από την άλλη βλέπω άλλους που δε σκάνε εύκολα και γενικά έχουν άπλετη ψυχική ηρεμία. Τους ζηλευω τόσο πολύ. Καμία τεχνική ??

θα εξομολογηθώ κατι εδω που δύσκολα θα το ελεγα κατα προσωπο αυτουνου που επρεπε γιατι δε εχει δωθει η αφορμη μια και εμαθα το γεγονος απο κινη φιλη μας . ενας ανθρωπος που ξέρω χρόνια μονο απο το ιντερνετ ειπε σε κινη φιλη μας οτι με αγαπαει και θελει να με παντρευτεί. ετσι λεει οτι καταλαβε η κοπελα οτι ειπε απο λεγομενα του . εγω επαθα ενα ψιλο σοκ ειναι αληθεια γιατι στο ακουσμα γαμου βγαζω σπυρακια . ομως ειναι και το αλλο θεμα οτι ο ανθρωπος αυτος ποτε δε με εχει δει απο κοντα με εχει εξιδανικευσει στο κεφαλι του και ονειρευεται . ειναι λιγο αστοχο να θες νομιζω να παντρευτεις καποιον που απλα ανταλλάσσει μηνυματα απο το νετ εστο κι αν αυτα ειναι χρονια πολλα . είναι μεν καλοπροαίρετος και πολυ ωραιο σα κινηση ομως ειναι παρατολμο να εξιδανικεύεις καποιον που αν βρισκόμουν τετατετ μπορει και να μην τον ηθελες ουτε για γείτονα σου. αν χρειαστει να μιλησω μαζι του και να τα συζητήσω αυτα μαζι του κι γιατι τον εκτιμω σα ανθρωπο θα πρεπει να του το πω αυτο και ας ειναι ακομψο .μια και δε τον βλεπω διαφορετικα παρα μονο σα εναν πολυ καλο μακρινο φιλο . ειναι νομιζω και το πιο έντιμο .

να εχω να θυμαμαι οταν γερασω και εγω κατι ομορφο πως οταν ημουν νεα ειχα απο αλλους ανθρωπους ......οπως εχουν τοσοι να θυμούνται καταστασεις γλυκιες να αναπολουν .....

ατομο χωρις εμπειριες που μου αρεσει μου ειπε να βγουμε μετα απο εξομολογηση του και μου ειπε "καλυτερα να μεινουμε φιλοι". εχω σκαλωσει.

Θα ήθελα να τα ξεχάσω όλα.οσο τα σκέφτομαι νιώθω χειρότερα μερικές μέρες δε Μ αρέσει ο εαυτός μου.εβγαλα πολύ κακία σε ανθρώπους που δε το άξιζαν.δε ξέρω πως να το αλλάξω όλο αυτό μέσα στο μυαλό μου.

το μπανιο του σεπτεμβρη,με το ελαφρυ το αερακι να μη σκας,το ελαφρυ συννεφακι που σπαει το νταλα ηλιο και τα λιγοτερα λιγουρια στην παραλια δεν το αλλαζω με τιποτα... αισθανεσαι οτι εχεις δικαιωμα να απολαυσεις αυτο για το οποιο πας (ως γυναικα,γιατι το αλλο φυλο παει για αλλους σκοπους ) δηλαδη τη θαλασσα... χωρις τον καθε γλιτσα που θα ερθει με το κολλητο φανελακι που νομιζεις οτι θα του πεταχτουν τα σωθικα εξω να στο παιζει κορμαρα και να σε πρηζει με τις ατακες που σιγουρα θα σε ριξουν... χωρις τον καθε γκρικλαβερ που νομιζει οτι επειδη θα σου πει την ατακαρα τι ωραια τα νερα σημερα,θα τρεξεις να βγεις μαζι του... τον καθε επιμονο που θα σε πρηζει με τα τετριμμενα τι ωραιο στυλ εχεις και λοιπα,κι εγω ειμαι εκεινος ειμαι ο αλλος,για να τρελαθεις με το κελεπουρι που εχεις απεναντι σου...τον 10 χρονια μεγαλυτερο που εχει το θρασος να σε προσεγγιζει.αντρας ειναι και το κεφι του θα κανει,λεει η κοινωνια. και φυσικα ολοι αυτοι θα συνεχιζουν να σε πρηζουν κι ας δειχνεις εξαρχης τη δυσαρεσκεια σου,γιατι θεωρουν οτι ειναι τοσο φοβεροι που με τις ατακαρες που παρακολουθουν απο τους τηλεαστερες και τις σελιδες που μαθαινουν την τεχνη του καμακιου (!) θα πεις το ναι...αλλωστε οπως ξερουμε ολοι καπου εδω κολλανε και τα πατριαρχικα κλου,η γυναικα το παιζει δυσκολη,το οχι της γυναικας ειναι ναι,θελει κηνυγι να ιδρωσεις τη φανελα και αλλα εμμετικα... για να μη μιλησω για αυτους που με θρασος καταλαμβανουν τις πρωτες ξαπλωστρες μπροστα στη θαλασσα επειδη εχουν μπαρμπα στην κορωνη...και εσυ δεν βρισκεις ουτε 8 το πρωι...και επειδιδονται σε ακατασχετο μπυροποτι χαζευοντας τους ποντους κορμιου που αφηνει ακαλυπτο το αντικειμενο οπως το αντιλαμβανονται η γυναικα...οι ιδιοι που δεν μπαινουν καν στη θαλασσα,για τα ματια του κοσμου! αλλα με την ανοχη της επιχειρησεις(και του πατριαρχικου με τα λεφτα μου κανω οτι θελω),αντι να πανε στο μπαρ πανε στην ξαπλωστρα που ειναι για ΟΣΟΥΣ ΚΑΝΟΥΝ ΜΠΑΝΙΟ και επειδιδονται σε ηδονοβλεπτικα αδηφαγα κοιταγματα...και φυσικα αφου ειναι και μπροστα μπροστα θα θελησουν να βγαλουν ολως τυχαιως μια φωτο την ωρα που θα περνας,σελφι και καλα για να βγαλουν τις αρρωστες φαντασιωσεις σε αποθηκευση...για να τσακωθεις και να απαιτησεις τα αυτονοητα,να μην υπαρχεις σε κινητο αγνωστο στη <<δημοσια>> παραλια,οπως θα σου επιχειρηματολογησει αρχικα... σαν το φιλο του που ολως τυχαιως απο τη διπλανη ξαπλωστρα,ολως τυχαιως θα ερχετε απο πισω οταν θα μπαινεις κι εσυ,γιατι για ενα περιεργο λογο εχετε την ιδια ωρα ορεξη,αλλα ευτυχως εκεινος δεν εχει το θαρρος να σου μιλησει και να σε ζαλισει... ειναι δυσκολο να εισαι κοπελα,ακομα και για ενα αυτονοητο μπανιο.και βεβαια οταν τα καταγγελεις εισαι ξενερωτη και α...ολα αυτα βεβαιως τα ανιμετωπιζουν και οι αντρες...ο φεμινισμος δεν εχει λογο υπαρξης,η ισοτητα εχει επελθει...

Είμαι 22,δέν έχω κάνει ποτέ μου σχέση,έχω προσπαθήσει με κάθε τρόπο αλλά δέν γίνεται τίποτα,κι έχω την κολλητή μου να λέει συχνά ότι αυτούς τους 3 μήνες που έχει χωρίσει είναι μόνη από επιλογή της.Γιατί μου το λέει αυτό;Στο σπίτι του κρεμασμένου δέν μιλάνε για σκοινί ρε γμτ.Πράγματι,απο τα 16-17,απ'το Λύκειο ακόμα και μέχρι τώρα,όποιον ήθελε τον είχε και έχει απορρίψει πάρα πολλούς.Όταν είμαστε σε παρέες με αγόρια,πάντα συγκεντρώνει τα βλέμματα και το ενδιαφέρον.Ακόμα κι όταν την δεί κάποιος για πρώτη φορά θα την προσέξει.Τις προάλλες πχ,τη γνώρισε ένας συμφοιτητής μου,και από τότε όλο για εκείνη μου μιλάει.Είναι πολύ όμορφη κοπέλα,αυτό είναι αλήθεια,και ακόμα κι άν δέν κάνει κάτι ιδιαίτερο πχ να ντυθεί καλύτερα και να μακιγιαριστεί,δηλαδή ακόμα και με φόρμα και αθλητικά να είναι,πάλι θα την προσέξουν.Έχει φυσική ομορφιά,κι αυτό είναι μεγάλο ατού.Μπράβο της για όλα αυτά,εγώ τη θαυμάζω και το λέω ειλικρινά.Δέν νομίζω όμως ότι είναι μόνο η εξωτερική εμφάνιση.Είναι το στύλ της,η αύρα της,είναι κάτι απροσδιόριστο,εγώ τουλάχιστον ώς κοπέλα και φίλη της δέν μπορώ να βρώ τί ακριβώς είναι,αλλά προφανώς είναι πολύ ελκυστικό για τα αγόρια.Όταν το συζητάμε,μου λέει συνέχεια ότι δέν δείχνω τόση αυτοπεποίθηση όση θα έπρεπε,και ότι θα πρέπει να τονίσω τα δυνατά μου σημεία στο σώμα και την προσωπικότητα μου.Αυτό πιά το έχει κάνει καραμέλα,αλλιώς όμως είναι στη θεωρία κι αλλιώς είναι στην πράξη.Επίσης,δύο φορές μου έχει κάνει γνωριμία με φίλους των αγοριών της αλλά εμένα δέν μου άρεσαν.Έχει πολύ καλό χαρακτήρα,και όλα αυτά που μου λέει τα λέει με καλή πρόθεση και για να με ανεβάσει,αλλά εγώ δέν βοηθιέμαι.Θέλω να καταλήξω,πως είναι καλύτερα να μήν μου λέει τίποτα γιατί δέν μπορούμε να είμαστε όλες το ίδιο.Ή το 'χεις ή δέν το 'χεις,τέλος.