ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εσείς πώς νιώθετε στα 36; Προς κορίτσια η ερώτηση.. αύριο γίνομαι 36 και με πιάνει κατάθλιψη.. χώρισα πρόσφατα από μια σχέση που δεν με καλυπτε.. όμως τώρα τι; Πώς θα βρω κάτι να με "γεμίζει";

Μερικές φορές νιώθω ότι είμαι πολύ καλή παύλα δοτική στην σχέση μου και ότι αυτό θα μου βγει σε κακό. Αισθάνομαι ότι το να είμαι το στερεότυπικα καλό κορίτσι είναι κάτι κακό που θα κάνει τους άλλους να με βαριουνται η να πάυουν να με σέβονται. Δεν κάνω κάτι επιτηδευμένα απλά είμαι πλήρως ο εαυτός μου. Όταν είμαι κάποιον θέλω πάρα πολύ να τον βάζω σε προτεραιότητα, να τον στηρίζω, να τον σέβομαι και να του προσφέρω ότι μπορώ. Είμαι επίσης εκ φύσεως καλοβολη, με κατανόηση, περιποιητικη και κάπως υποτακτική στις σχέσεις μου, άρα η εικόνα που σας περιγράφω γίνεται πιο έντονη. Οκ φυσικά και περιμένω την ίδια προσοχη και αγάπη και επαναλαμβάνω ότι έτσι την βρίσκω δεν είμαι Αγία η κάτι, απλά παίρνω ικανοποίηση με το να φέρομαι όσο πιο καλά μπορώ στον σύντροφό μου. Η τωρινή μου σχέση είναι υπέροχη και το αγόρι μου με σέβεται πάρα πολύ και κάνει ότι μπορεί για να είμαι χαρούμενη, αλλά ακόμα με αγχωνει η ιδέα του ξαφνικά να με θεωρήσει δεδομένη και εγώ να πρέπει να αποχωρήσω. Ξέρω ότι η σκέψη μου δεν έχει λογική βάση, αλλά ίσως είμαι ακόμα επηρεασμένη από την πρώτη μου σχέση δεδομένου ότι δεν έχω πολλές εμπειρίες.

Εχω τυψεις γιατι οταν επρεπε να μιλησω δεν το εκανα, και οταν το εκανα δεν επρεπε. Εχω τυψεις γιατι εκμεταλλευομαι την μανα μου και τα χρηματα που μου δινουν για φροντηστηρια, φαγητο, ρουχα, ομως δεν δινω κατι πισω. Εχω τυψεις γιατι ενω την ηθελα, δεν εκανα καποια κινηση. Και οταν εκανε αυτη κινηση, εγω ψαχνομουν με μια ακυρη, μια ξεπετα. Εχω τυψεις γιατι δεν κανω αυτο που θελω.

Εχω μια παραλογη ιδεα για τον εαυτο μου.Νιωθω οτι ειμαι απιστευτα βαρετος και κακος ανθρωπος. Επιασα 2 κοντινα μου προσωπα και τους το ειπα και μου ειπαν οτι ειμαι ακριβως το αντιθετο. Καθησα το σκεφτηκα πιο αντικειμενικα και μπηκα στη διαδικασια να δικαιολογησω αυτη την αποψη για τον εαυτο μου. Δεν ζηλευω,δεν εχω βλαψει κανεναν και παντα προσπαθω να βρω την καλυτερη λυση για ολους. Παντα εχω ενα θεμα συζητησης, εχω ενδιαφεροντα και στις παρεες μου κανω τους αλλους να γελανε. Για ποιο λογο εχω τοσο αρνητικη αποψη για τον εαυτο μου;

Θεέ μου να μην τον χάσω ποτέ και να συνεχίσουμε να αγαπιόμαστε με τέτοιο πάθος για πάντα. Είναι ότι πιο όμορφο και δυνατό μου έχει συμβεί. Σε παρακαλώ θεέ μου.

Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Δυστυχώς για μένα (και για πολλούς εδώ μέσα και εκεί έξω) ακόμη ζω. Περνάω δύσκολες μέρες με την αρρώστια γι'αυτό και δεν είχα κουράγιο να διαβάσω (και να συγχιστω) τις εξομολογήσεις. Ελπίζω όταν και αν πάνε λίγο καλύτερα τα πράγματα να έχω κέφι για σχολιασμό.Σε κάθε περίπτωση θα φανεί.

Το βρηκα το τραγουδι Αρε μου θυμισε τα γυμνασιακα μου χρονια Οταν το πρωτοακουσα τι ωραιες εποχες ρε φιλε....

Καλησπέρα παιδιά θα ήθελα να μοιραστώ το πρόβλημα μου . Αρχικά θέλω να πω ότι δεν έχω πειράξει ποτέ μου σκυλί και διεκδικώ τα δικαιώματα τους παντα, αλλά αυτό που μου συμβαίνει είναι πρωτόγνωρο και δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω. Την Τετάρτη το βράδυ πήγα στην Πανεπιστημιούπολη όπου και μένω σε μια εστία και καθώς πήγα να μπω στο διάδρομο είδα ότι μέσα υπήρχε ένα σκυλί το οποίο είχε γεννήσει με τα κουτάβακια του ( αυτό το σκυλί πριν γεννήσει το τάιζα και το χαϊδεύα), τότε άρχισε να μου γρυλιζει και εγώ άρχισα να οπισθοχώρω.Σαν όμως έκανα να φύγω ανοίγοντας την πόρτα με δάγκωσε στον αστράγαλο ( κανοντας μου δύο βαθιές πληγές και αναγκαστικά να πάω στο νοσοκομείο) και επίσης με κυνήγησε και πήγε να δαγκώσει και την κοπέλα μου ( πάλι καλά δεν τα κατάφερε) . Το θέμα είναι και ζουμί του θέματος ότι πήγα στην γραμματεία και παραπονέθηκα αλλά αυτό μου απάντησαν ότι το απομάκρυναν το σκυλί και θα το κρατήσουν μέχρι να θηλάσει τα μικρά του μακριά από το μέρος . Έλα μου ντε όμως Κυριακή πηγαίνω το απόγευμα και το βλέπω από έξω από την πόρτα που μπαίνεις για την πολυκατοικία να μου γρυλιζει , φυσικά αμέσως έφυγα γιατί δεν το ξανά ρισκαρα να να δαγκώσει . Το πρόβλημα είναι ότι έτσι όπως έχει η κατάσταση δεν μπορώ να πηγαίνω στο δωμάτιο μου και αναγκάζομαι να μενω στην κόπελα μου συνέχεια , δεν μπορώ να πάρω τα ρούχα μου και άλλα αντικείμενα μου . Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω επικοινωνισα και με την φιλοζωική μήπως μπορεί να με βοηθήσει , θα ξανά απευθύνω στην γραμματεία αλλιώς θα κάνω μηνυση. Επίσης στις εστίες υπάρχουν τουλάχιστον 30 σκυλιά .

χωρισα πριν 3 εβδομαδες μετα απο 2 χρονια σχεση,μου ζητησε να χωρισουμε γιατι θελει λεει το χρονο του και να μεινει λιγο μονος του γιατι λεει κουραστικε απο την γκρινια μου.Μου ειπε οτι θελει να μηλαμε και και να βρισκομαστε και ισως ετσι ξανα ερθουμε πιο κοντα.Συναντιομαστε αλλα του ζηταω εγω να βρισκομαστε και οταν ειμαστε μαζι ειναι ολα καλα .Αυτος αφου χωρισαμε αρχισε να πινει ,οχι πολυ βεβαια ,και να κανει κανενα τσιγαρο που και που ενω δεν εκανε .Λετε να γυρισει η μηπως τον απασχολει κατι αλλο και δεν μου το λεει ?

Πόσο σκαρτοι άνθρωποι υπάρχουν εκεί έξω? Είναι απαίσιο να είσαι σε σχέση και να φλερτάρεις με άλλους απαίσιο!!! Να φιλάς κάποιον άλλο και να είσαι σε σχέση. Που ξέρεις μπορεί να παίχτηκε και καμιά ξεπέτα. Μα κάποια στιγμή αυτο που έκανε θα το μετανιώσει είμαι σίγουρος.Θα τα βρει μπροστά της.Δυο μέρες τώρα έχω σιχαθεί όσα πέρασα μαζί της.