Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Πριν 3 χρονιά γνώρισα στις διακοπές ένα παιδί που και αρχίσαμε να φλερτάρουμε δεν έγινε κάτι μεταξύ μας άλλα ανταλλάξαμε τηλεφωνά για να κανονίσουμε να βγούμε στην ΘεσσαλονίκηΌταν επιστρέψαμε όμως εγώ τα ξαναβρήκα με τον πρώην μου όποτε απομακρυνθηκα και σε όσες φορές μου εστειλε για ποτό φαγητο η καφέ έβρισκα δικαιολογία...Συνεχίσαμε βεβαία να μιλάμε αραιά και που τυπικά κυρίως συνήθως στις γιορτές μας όταν ανταλλάζαμε ευχες..Το θέμα είναι ότι πρόσφατα ειχε ονομαστική εορτή και του ευχήθηκα με ένα τυπικό μήνυμα και μου απαντάει.... Σε ευχαριστώ πολύ για της ευχές σου αλλά δεν έχει νόημα να μιλάμε σαν να είμαστε φίλοι ή γνωστοί ενώ σε έχω δει μόνο δυο η τρεις φόρες και κάλο θα ήταν να το σταματήσουμε γιατί δεν βγάζει πουθενά...Πάει καλά;; Ένα χρόνια πολλά του είπα..Πόσες φόρες πρέπει να δεις κάποιον για να ειναι γνωστος σου ;; και τι να σταματησουμε αφου δεν εχει γινει τιποτα μεαξυ μας ;; και απο ποτε ενοχλουν οι ευχες εστω και απο αγνωστες οπως υποστηριζει...Αυτο που με ξενερωνει εμενα ειναι οτι αντι να ειναι ειλικρινεις και να μου πει...εστελνα γιατι εισαι απωθημενο η σε ηθελα μονο για σεξ και αφου μου σκας ακυρα δεν θελω επαφες η να μου οτι εχω σχεση μην μου ξανα στειλεις...κάθετε και το φιλοσοφεί..Τελικα εγω φταιω που εστειλα μηνυμα και ευχηθηκα...γιατι αισθανομουν ασχημα για τα ακυρα που του εχω σκασει..
είμαι 30 χρονών ,Έχω να κάνω σεξ 1,5 χρόνο..... κάτι βραδιά μου την έχει βαρέσει τελευταία και θα θελα τόσο πολύ να είχα κάποια να κάνουμε έρωτα όλο το βράδυ και να ξυπνήσουμε το πρωί ότι ώρα να ναι!!! Μου έχει λείψει αλλά οκ θα έρθει να κάτι καλό όπου να ναι!!!
Μου ξεσηκωνεται ενα τσουνάμι συναισθημάτων οργης,θυμου,αγανάκτησης, λυπης,δυστυχιας και ολοι οι αλλοι με προτρεπουν να τα κλεισω απλα σε ενα μπουκάλι σφραγίζοντας τα με μια ταπα...Υγ. Πηγαινω σε ειδικο κι ο ιδιος απλα απορεί πως σηκωνει ενας ανθρωπος ολα αυτα και ζει ακόμη
Πριν ενα μήνα περίπου ήρθε μια κοπέλα και μου μίλησε σε ενα κλάμπ, απο τότε αρχίσαμε να μιλάμε σε καθημερινή βάση πριν καμια βδομάδα την είδα στο κλάμπ το ξέραμε οτι θα πηγαίναμε εκεί δεν την είδα τυχαία. Ήρθε μου μίλησε ξανα πρώτη και με πηρε στο τραπέζι όπου ήταν και ξαφνικά άρχισε να με φασωνει και εγω φυσικά ενεδωσα. Ήμασταν και οι δυο λίγο μεθυσμένοι. Μετα απο λίγο ήρθε η φίλη της και την πήρε στην τουαλέτα μαζί της και μόλις γύρισε ήταν άλλος άνθρωπος, ηταν σαν να μου έλεγε ότι το παρακαναμε και δεν γνωριζόμαστε και καλά. Την επόμενη μέρα της έστειλα για να δω τι κάνει και αν ειναι καλά αλλα δεν μου απάντησε και με έκανε και unfollow απο το instagram. Αυτό το Σάββατο την είδα ξανά, τυχαία αφου δεν της ξανα εστειλα απο τότε και αρχισε να περνάει απο δίπλα μου χωρίς να μου δίνει σημασία και να κάνει πως δεν υπάρχω και όποτε περνούσε με έβλεπε και η φίλη της και μου χαμογελούσε. Τότε μου λέει ένας φίλος θα πας να της μιλήσεις θες δεν θες και με έπιασε και με πήρε να της μιλήσω μολις πηγα γύρισε πλάτη και κρατούσε το κεφάλι της σαν να ήθελε να κλάψει. Από τότε όλοι μου λένε να της στείλω μήνυμα και να της πω οτι ξερω οτι το παρακαναμε και ότι δεν την ήθελα για μια νύχτα μόνο και να της ζητήσω συγγνώμη αν έκανα κάτι το οποίο δεν της άρεσε.Υγ. Δεν γίνεται καποιος άνθρωπος να αλλάξει 180 μοίρες απο την μια μέρα στην άλλη την γνώμη του για κάποιον άλλον λογικά οι φίλες της κάτι θα της είπαν Υγ2. Που γύρισε πλάτη δεν ξερω αν ήθελε όντως να κλάψει ή αν το έκανε επίτηδες για να μην της μιλησω που μου φαίνετε και ποιό λογικο
Το ήθελα από μικρός αλλά η λογική μου λέει πως θα μου είναι πιο χρήσιμο να μάθω μια δεύτερη ξένη γλώσσα από το να μπλέξω με το πιάνο που ναι μεν το αγαπώ αλλά διαβάζω πως θέλει πολλά χρόνια για να καταφέρεις κάτι. Αν ξέρετε κάτι παραπάνω θα εκτιμούσα να διαβάσω την άποψη σας
Είμαι ο μοναδικός που είτε είμαι έξω, είτε μέσα στο σπίτι είτε στο αυτοκίνητο μιλάω μόνος μου και εκφράζω αυτό που σκέφτομαι δυνατά; Είναι σοβαρό γιατρέ;
Ήμουν στο αμάξι σταματημένη και είδα μια γλυκιά μανούλα με το καροτσάκι της να τρέχει δηλαδή να κάνει τζοκινκ και μου άρεσε τόσο πολύ.μου φάνηκε πολύ δυναμικη και ενώ δεν έχω παιδάκι φαντάστηκα ότι κάποια στιγμή θα αποκτήσω με τη βοήθεια του Θεού και θα έχω και εγώ πολύ δύναμη. Γιατί υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από το να εχεις ένα παιδάκι και να προσπαθεις για αυτό κάθε μέρα; Μανουλες όλου του κόσμου σας αγαπώ!
Πέθανε ο παππούς μου και η μαμά μου έχει πάθει κατάθλιψη .δεν τρώει δεν μιλάει σε κανέναν .πολλά νεύρα και στα μάτια κάτι έχει πάθει και δεν βλέπει καλά..τι να κάνω; Φοβάμαι για αυτήν αλλά αν της πω το παραμικρό νευριάζει και με βριζει
Καλημέρα σας! Αυτό που με βασανίζει είναι ότι έχω γνωριστει με εναν ανθρωπο για τον οποίο δείχνω πολύ ενδιαφέρον όμως εκείνος επιδιώκει να βρισκόμαστε μια φορά στις 10 μέρες.. έχει πολύ δύσκολα ωράρια λόγω δουλειάς αλλά κάτι δεν μου κολλάει .του ζήτησα να είναι ειλικρινής μαζί μου και αν υπάρχει πιθανότατα κάτι άλλο να μου το πει.ισχυριζεται ότι μόνο εμένα σκεφτεται. Αλλά η επικοινωνία είναι κάπως χαλαρή από μέρους του.. τι να κάνω που μια είναι εκδηλωτικός μια όχι;; Επίσης είναι 3 χρόνια μεγαλύτερη του.
Στα 35 και είμαι ερωτευμένη όπως είχα ερωτευτεί στα 16 μου. Μη σας τύχει! Το θέμα είναι ότι και ο άλλος μου είπε τι νιώθει σα 18χρονο αλλά τα εμπόδια για να είμαστε μαζί είναι πολλά...και δύσκολα να τα ξεπεράσουμε γιατί είμαστε και οι δυο χέστες....αλλά αυτό το συναίσθημα να ξυπνάς το πρωί να τον σκέφτεσαι και να κλαις.....και όταν τον βλέπεις να μη θέλεις ποτέ να τελειώσει; Πως ξεερωτευόμαστε ρε παιδιά;