Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Με έκανε και γέλασα πρωί πρωί... Πόσο πιο πολύ μπορεί να γελοιοποιηθεί ένας άνθρωπος ανεβάζοντας φωτογραφίες με υπονοούμενα για ύπαρξη αλλού προσώπου για να σε κάνει να ζηλέψεις; Γιατί δεν μας λυπάστε ρε παιδιά καθόλου; Κανένας δεν θέλησε ποτέ κάποιον με μηδέν αξιοπρέπεια... Κρίμα...
Που ρισκάραμε για τον Έρωτα.Τον μεγάλο έρωτα.Που τα μάτια δεν μπορεσαν να κρύψουν τη λαχτάρα.Που οξυγόνο γινόταν η αναπνοή του.Που η λογική δεν υπάρχει πια ούτε σαν λέξη..στη θέση της πια μόνο η καρδιά.Που έγινε χίλια κομμάτια..άραγε αξίζει να ζεις έστω κ μόνο για να το ζήσεις?
Μόλις μπήκα στο δεύτερο έτος της σχολής και ακόμα να πάω να σπουδάσω δεν έχω καταφέρει. Έχω ένα αρκετά σοβαρό πρόβλημα υγείας που με εμποδίζει να σπουδάσω. Χρωστάω ήδη 10 μαθήματα και σε αυτό το εξάμηνο που έρχεται μου φαίνεται θα χρωστάω αλλά τόσα. Το πρόβλημα μου ανούσιο μπροστά σε άλλα, όμως είναι κάπως θλιβερό και για μένα να μην μπορώ να πάω στη σχολή, να μην μπορώ να βγω για ένα καφέ και ένα ποτό με τις ελάχιστες κοπέλες που μπόρεσα να γνωρίσω. Μακάρι όλα να πάνε όλα καλύτερα και να ζήσω φοιτητική ζωή και γενικά λίγο από τη ζωή όμορφα χωρίς βάσανα, πόνους και νοσοκομεία.
Πεταξε καποια υπονοουμενα διακριτικα καποιες φορες μεσα απο μηνυματα. Βρεθηκαμε απο κοντα βολτες,συζητησεις,ταινιες,ποτα,αλλα δεν κανει κινηση. Μου εβγαλε το λαδι,του εδωσα να καταλαβει οτι ειμαι διαθεσιμη και τωρα τιποτα. Δεν ειμαστε και μωρα παιδια. Τι στο καλο συμβαινει;
Παιδιά θα σας πω την σκέψη μου.θα ήθελα να μην με κράξετε αν είναι εύκολο .ειμαι 28 .και θέλω να γίνω μάνα .η νόμιζω ότι θέλω γιατί όλοι Παντρεύονται γύρω μου.τι συμβαίνει..αυτή ήταν η ζωή;ότι έκανα έκανα και πρέπει να αρχίζω να βάζω την ζωή μ σε τάξη;νιώθω ότι θέλω να κανω τόσα πολλά και υπάρχει μια πίεση χρόνου ότι πρπει ν βρω κάποιον να παντρευτώ κτλ.ναι θέλω και εγώ να τα κανω αυτά αλλά γιατί αγχωνόμαστε όλοι εκεί γύρω στα 30; Δν ξέρω ελπίζω να βγάλατε νόημα σας φιλωωω ❤️❤️
είμαι κοπέλα 23 χρόνων πάντα είχα και μου άρεσαν αγόρια,ξαφνικά γνώρισα μια κοπέλα «μέσω Ίντερνετ» εκείνη με κυνήγησε αρκετά και έχουμε σχέση..το καλοκαίρι γνώρισε μια άλλη κοπέλα μέσω Ίντερνετ παλι και την συνάντησε.Εχουμε τσακωθεί πολλές φορές για αυτό το θέμα και μ λέει ότι δν την θέλει και πολλά αλλά εγώ δν το νιώθω αυτό και με επηρεάζει πολύ,τι να κάνω;
Εφτασε η εξεταστική και γράφω 10 μαθήματα μέσα σε δύο εβδομάδες... γενικά καθημερινά διαβάζω όλα τα μαθήματα ξανά και ξανά ,αλλά δεν ξέρω πώς θα καταφέρω να γράψω σε όλα αριστα αγχώνομαι...
Μετά απο τόοοοοοοσο κόπο έστρωσα τη ζωή μου και ήρθες να τα ισοπεδώσεις όλα..Ήξερες πόσες πληγές παλεύω να επουλώσω αλλα ήθελες να προστεθεί και η δικιά σου.Τέλειωσέ με πια..
Πριν μια βδομάδα είχα πάει σε μία συνέντευξη. Αυτός που μου πήρε την συνέντευξη μου είπε ότι θα επικοινωνήσουν μαζί μου. Ακόμα περιμένω. Είναι σοβαρή εταιρία και πριν την συνέντευξη είχαμε επικοινωνήσει αρκετά και ειδικά από την δική τους πλευρά υπήρχε ανταπόκριση. Μετά την συνέντευξη σαν να εξαφανίστηκαν. Η διαθεσιμότητα που δηλώσαμε και οι δύο πλευρές είναι από 3 έως 4 εβδομάδες. Υπάρχει δηλαδή περίπτωση να επικοινωνήσουν μαζί μου μετά από δύο βδομάδες; Μετά την συνέντευξη έστειλα ένα feedback το οποίο όπως κατάλαβα μου είπε να κάνω η κοπέλα από το HR. Τι να κάνω; Να πάρω τηλέφωνο; Να στείλω email; Ή να περιμένω;
Μου λείπει..Αυτό..Όπως κ να ρθαν τα πράγματα μεταξύ μας μου λείπει πολύ,είναι τρομερά δύσκολο..Όταν ξυπνάς κ ξέρεις ότι δεν θα τον δεις δε θα μιλήσετε είναι τόσο λυπητερο..Μακάρι να ήταν άλλιως τα πράγματα..Σ'αγαπάω τόσο πολύ..Καληνύχτα...