ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γιατί η τηλεόραση παίζει όλα αυτά τα σάπια ριάλιτι σόου ? Που δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα σε κανέναν ?

Μου αρέσει ένα παιδί εδώ και 5 μήνες, είχα κάνει κίνηση να τον προσεγγίσω όμως ο ιδιος μου είπε ότι έχει σχέση και το έκοψα απευθείας!Αφου το ξεπέρασα, και είχε ξεχαστεί, έχει τώρα εδώ και 1 μήνα που έρχεται αρκετές φορές την εβδομάδα στο μαγαζί που δουλεύω ως σερβιτόρα μαζί με τον ξάδερφο του. Κάπως έτσι ξεκινήσαμε να μιλάμε και πριν από λίγες ημέρες κανονίσαμε να πιούμε οι 2 μας τον πρώτο μας καφέ! Μου έκανε πρόταση να πάω μαζί του στη Θεσσαλονίκη, ώστε να αφήσουμε τον ξάδερφο του, που θα πετούσε το επόμενο πρωί. Φυσικά και δέχτηκα!Πήγαμε λοιπόν τον ξάδερφο του στο αεροδρόμιο και αφού είχαμε ελεύθερο χρόνο πήγαμε για έναν καφέ και κάναμε μια συζήτηση περί σχέσης. Μου είπε πως λόγω του ότι είχε σχέση αρκετά χρόνια, θέλει να νιώσει λίγο ελεύθερος προς το παρον, εκτός εάν βρεθεί κάτι που να τον συγκινήσει και να κάνει σχέση ξανά! Μου είπε ξεκάθαρα ότι έχει μια κοπέλα με την οποία περνάει καλά, αλλά δεν είναι κάτι σοβαρό, όμως δεν αναφέρθηκε καθόλου σε εμένα. (Εννοώ αν νιώθει κάτι κλπ) Να σημειωθεί πως με το παιδί δεν έχουμε ανταλλάξει ούτε ένα φιλί, μόνο σταυρωτά στα μάγουλα. Χαχα ?Εδώ είναι το ερωτημα μου! Εφόσον δε θέλει σχέση μαζί μου, γιατί συνεχίζει να μου μιλάει και να θέλει να κάνουμε πράγματα μαζί..; Και εάν με θέλει μόνο για σεξ, γιατί δεν έχει κάνει κίνηση να γίνει κάτι παραπάνω; Επίσης ο ίδιος του ο ξάδερφος πριν φύγει μου είπε να μην αφησω την ευκαιρία να πάει χαμένη, γιατί με θέλει πολύ! (Φιλικά πάντως δε με βλέπει σίγουρα!) Τι έχει στο μυαλό του τέλος πάντων;;;

που τον ξεπερνας..Σου ειχε φερθει τοσο σκαρτα,λες και ησουν σκουπιδι και δεν εβαζες μυαλο..Πιστευες οτι θα αλλαξει,πως θα γινει ανθρωπος..Ειλικρινα πιστευω πως ειναι τοσο δυσκολο να ξεπερασεις καποιο ατομο που ηταν χειριστικο μαζι σου...Θελει παραπανω προσπαθεια να τα βρεις με τον εαυτο σου πρωτιστως....

Καλημέρα! Αν θυμάστε είχα κάνει μια εξομολόγηση για μια νοσηλεύτρια που είδα στην αιμοληψια και επειδή μου άρεσε πάρα πολύ ένιωσα ότι πρέπει να την ψάξω μπας και την γνωρίσω. Ο λόγος που ξαναεπιστρεφω για να το γράψω αυτό είναι γιατί κάποιοι μου απαντήσατε οπότε θεωρώ οτι το χρωστάω σε εσάς τους λίγους που ασχοληθηκατε είτε για πλάκα, είτε για σοβαρή συμβουλή.Λοιπόν έμαθα ότι αυτή η κοπέλα έχει τελικά σχέση. Ξενέρωσα άσχημα επειδή καιρό είχα να νιώσω έτσι. Κρίμα ρε γμτ, πολύ κρίμα.Σε ζήλεψα οποιος και να είσαι εσύ.Ελπίζω να την ξεχάσω μέχρι να περάσει και η μελανιά που μου έκανε στο χέρι.

Η βροχή με έκανε να σκέφτομαι ότι έκανα λάθος που κανόνισα να βγω μαζί του αντί να αξιοποιήσω τον χρόνο μου με παλιές σειρές μέσα στις φθαρμένες μου πιτζάμες. Για ώρα, καταντήσαμε να κάνουμε πεζοπορία σε ένα γεμάτο κέντρο και κύκλους μέχρι το κρύο να νικήσει κάθε επιλεκτικότητα. Όλα κυλούσαν προβλεπόμενα, συμπαθητικά, με κανονικούς ρυθμούς με την βεβαιότητα πως είμαστε δυο άνθρωποι ασύμβατοι ακόμη και στον γυρισμό, μέχρι να φιληθούμε σε μια βροχή που τα έκανε όλα πιο ενδιαφέροντα χωρίς όμως να δείχνει ότι θα υπάρξει έστω κάποιο αξιοσημείωτο μέλλον. Μήνες αργότερα η σκέψη του μου χαρίζει ένα γλυκό χαμόγελο. Δεν έχω μάλλον να σας πω μια καλή ιστορία, αλλά τελικά την ζω και σχεδόν δεν το πιστεύω. Από τα τόσο κλισέ που έχω ζήσει, αυτή που ο άλλος δεν σου γεμίζει το μάτι αλλά τελικά καταλήγει να σου γεμίζει την καρδιά είναι από τις καλύτερες που μου έλαχαν. Δεν ξέρω πως θα συνεχιστεί, ίσως ξεφτίσει,ίσως να του τελειώσει, ίσως με πιάσουν πάλι τα δικά μου που δεν αντέχω την ίδια μου την ύπαρξη. Μα, ίσως πάλι συνεχίσουμε ο ένας δίπλα στον άλλον να ζούμε όμορφες καθημερινές τετριμμένες στιγμές που τις απολαμβάνω με λίγο φόβο αλλά περισσότερο πάθος. Να είστε όλοι καλά.

20 χρόνια δουλειάς σε νοσοκομείο και μου είναι ακόμα τόσο δύσκολο όταν χάνω ασθενή στην βάρδια μου να προσπαθώ να πω μια κουβέντα παρηγοριάς στους συγγενείς του εκλιπόντος...Σας νιώθω πραγματικά...Χάνετε τον άνθρωπο σας και πονάω μαζί σας...Εύχομαι να θυμάστε πάντα τις καλές στιγμες που περάσατε μαζί τους και ο χρόνος να απαλύνει την απώλεια σας...

Βλέπω της φωτογραφίες της πρώτης σχέσης που είχα. Μια κοπέλα πολύ γλυκιά με αγνή καρδούλα. Ακόμα την αγαπάω ως άνθρωπο. Παντρεύτηκε πριν λίγο καιρό και τώρα περιμένει παιδάκι. Να είναι όλοι τους καλά.Βλέπω την δεύτερη κοπέλα που είχα. Χωρίσαμε πριν κάτι μήνες γιατί πολύ απλά βαρέθηκε. Εγωίστρια και ανώριμη. Ακόμα είμαι ερωτευμένος μαζί της. Μάλλον έχει ήδη μπει σε νέα σχέση. Να είναι καλά και αυτή αλλά ελπίζω κάποτε να νιώσει αυτό που ένιωσα και εγώ.Και εγώ κάθομαι στο πατρικό μου, με μια εργασία που δεν είναι μόνιμη και κάνω εκατοντάδες χιλιόμετρα κάθε εβδομάδα και όσα βγάζω να τα δίνω σε βενζίνες και ξενοδοχεία επειδή δεν βρίσκω κάτι καλύτερο. Και σκέφτομαι ποια θα ήθελε να κάνει σοβαρή σχέση με κάποιον που δεν έχει σταθερή δουλειά και μόλις μάθει ότι είναι στείρος λόγω θεραπειών που έκανε παλιά σε μια αρρώστια που είχε θα το βάλει στα πόδια;Και με ρωτάνε οι συναδέλφισσες μου στη δουλειά, Μα καλά τόσο ωραίος άντρας γιατί δεν φτιάχνεις τη ζωή σου;Δεν θέλω να ακουστεί ούτε αλαζονεία, ούτε περιαυτολογία. Στο θέμα εμφάνισης έτυχε να μου δώσει λίγο παραπάνω η φύση. Στα υπόλοιπα όμως δυστυχώς με ταλαιπώρησε η τύχη. Ίσως έτσι να είναι η ζωή. Να δίνει κάποια και να στα παίρνει πίσω με τον τρόπο της. Δεν ξέρω. Ωστόσο πάνω σε αυτό το κολακευτικό σχόλιο που μου έκαναν οι συναδέλφισσες, η ψυχή μου το ξέρει τον πόνο που έχω τραβήξει. Και προσπαθώ πάντα να είμαι με το χαμόγελο και να εκπέμπω θετική ενέργεια και να εμψυχώνω τους πάντες και να δείχνω ότι τα πάντα μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε.Πάντα δίνω κουράγιο στους άλλους. Το κάνω και στον εαυτό μου. Αλλά θα ήθελα αυτό να μου το κάνει μια γυναίκα που να με αγαπήσει πραγματικά. Δεν θέλω έρωτες ή ενθουσιασμούς από γυναίκες. Αυτά τα έχω χορτάσει και τα εφήμερα διαρκούν λίγο και δεν έχουν ουσία. Θα ήθελα να ξέρω ότι υπάρχει και για εμένα ένας άνθρωπος που θα σταθεί ως βράχος δίπλα μου. Δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα μπορώ να δίνω κουράγιο όταν βλέπω ότι οι υπόλοιποι προχωράνε και εγώ ακόμα παραμένω σε μια κατάσταση χωρίς μεγάλες προοπτικές.Και πάλι ήρθαν μεσάνυχτα Δευτέρας και θα ξεκινήσει μια νέα μέρα και μια εβδομάδα με πολλά χιλιόμετρα, με πολύ μοναξιά και με ανθρώπους που περιμένουν από εσένα αποτελέσματα αλλά κανείς δεν θα σε ρωτήσει Εσύ πως τα περνάς; Πως την παλεύεις να ταξιδεύεις τόσο πολύ και να έχεις διάθεση να εκπαιδεύεις τους άλλους; Τι θα κάνεις μετά την δουλειά σε αυτό τον άγνωστο τόπο για εσένα; Θα ήθελες να βγούμε όλοι μαζί για καφέ; Πες μου έναν λόγο που όλοι γουστάρουν την Κ., αυτή γουστάρει εσένα αλλά εσύ δεν έκανες τίποτα μαζί της;Πραγματικά θέλω να βρω μια δουλειά της προκοπής και έναν άνθρωπο που να αγαπάει πρώτα απ'ολα την καλή καρδιά.Άντε καλό μας ταξίδι αύριο, μεθαύριο, παραμεθαύριο, αντιμεθαύριο και την Παρασκευή ξανά πίσω.

Χτες το βράδυ δεν είχα σκοπό να κοιμηθώ.Βλεπεις δεν είχα το πρωί σχολείο έτσι αποφάσισα ότι το να κοιμηθώ νωρίς θα ήταν μεγάλη σπατάλη του σαββατοβραδου μου.Ετσι καθώς σκαλιζα ένα απ'τα ακατάστατα ντουλάπια του γραφείου μου, επεσε το μάτι μου σε ένα παλιό μπλε τετραδιο.Σε αυτό το τετράδιο γράφω τα πιο ενδιαφέροντα όνειρα μου.Ειχα καιρό να γράψω σε αυτό αφού δεν είδα τελευταία κάποιο "αξιομνημόνευτο" όνειρο.Τελος πάντων, το άνοιξα κ άρχισα να διαβάζω.Τι συναρπαστικη που ήταν η ανάγνωση όλων αυτών των φανταστικών περιπετειών που είχα ζήσει στον ύπνο μου.Πάντα έμπλεκα στα πιο απίθανα σενάρια !Παντα στον κόσμο τον ονείρων ήμουν ο πιο δυναμικος ο πιο χαρισματικος ο πιο ελκυστικος , ο πιο έξυπνος απ' όλους ,που πάντα ξέφευγε με την εξυπνάδα κ τη πονηριά του απ' τους κακους !Πάντα στο τέλος του κάθε μου ονειρου ,κάνω έρωτα με το πιο όμορφο αγόρι , είναι απλα τόσο υπέροχα!Οταν πια ξυπνήσω όμως συνειδητοποιώ ότι όλες αυτές οι ιστορίες που φανταζουν τόσο αληθινές δεν είναι τπτ παρά παιχνίδια του μυαλού .Τα κατορθώματα ,οι περιπέτειες κ οι έρωτες μου δεν συνέβησαν ποτέ.Ειναι πια πρωί, πρέπει να συνεχίσω την βαρετή κ δυστυχισμένη ζωή μου.Πηγαινω σχολείο .Εκεί κανείς δεν με προσέχει , είναι λες κ δεν υπάρχω .Όταν μου δίνουν σημασία είναι για να με πειράξουν κ να με ενοχλήσουν.Οι φίλοι μου νιώθω ότι με έχουν εγκαταλείψει . Ποτέ δεν επιδιώκουν να συναντηθούμε ,πάντα πρέπει εγώ να κάνω τη πρώτη κινηση.Γυρνω σπίτι ,θέλω να κλάψω αλλά δε προλαβαίνω έχω διάβασμα κ μετά φροντιστήριο .Δε βλέπω την ώρα να έρθει το βράδυ κ να πέσω επιτέλους για ύπνο . Εύχομαι εκείνο το βράδυ να ονειρευτω.Οταν ονειρεύομαι ποτε κανείς κ τίποτα δεν με απογοητευει ,πάντα είμαι εγω ο πρωταγωνιστής.

Μετα από ένα χρόνο χωρισμού (δική του απόφαση) πάει και σου κάνει λαϊκ στην φώτο προφίλ γιατί ρε φίλε;;; Για να μου θυμησεις ότι υπάρχεις ;;; Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το έκανε αυτό .

Σε αυτή τη φάση είναι η δουλειά.Πάλι καλά δηλαδή γιατί είμαι και καινούρια μετά από ποσό καιρό ανεργίας. Μένω σε επαρχία, δεν έχω καμία τρομερή παρέα όμως. Έχω ξενερώσει και απογοητευτεί φουλ από φίλες μου. Ελπίζω να στρώσει κι άλλο το πράγμα γιατί δε τη παλεύω