ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το ζώδιο γράφει πως μια ερωτική σχέση ξεκινάει και πως θα το κρατήσω μυστικό. Κι αλήθεια, χθες βράδυ γνώρισα έναν πάρα πολύ ενδιαφέρων για μένα άντρα. Υπήρξε μια γλυκιά χημεία μεταξύ μας και μου έδωσε το τηλέφωνο του σε χαρτάκι για να μη μας καταλάβουν. Ήταν πολύ όμορφα. Ήθελα να το γράψω για να μείνει κάπου και να υπάρχει.

Εχθές είχε γενέθλια η πρώην μου και της έστειλα ανθοδέσμη και τούρτα(η τούρτα ήταν παραγγελία και με συμβολικό σχέδιο)και μου τα επέστρεψε,προφανώς κατάλαβε ότι ήταν από μένα και δέν τα δέχθηκε.Και πέρα απ'αυτό,τ'άκουσα και από τους διανομείς.Και οι δύο μου είπαν ότι θα έπρεπε να ήμουν πιό σίγουρος για την παραλαβή,επειδή χθές είχαν φόρτο εργασίας λόγω της γιορτής(Αγ.Ιωάννη)και δέν μπορούσαν να σπαταλάνε χρόνο σε επιστροφές.Έχουν κάθε δίκιο τα παλικάρια,αλλά κι εγώ πού να ήξερα... Κι όλα αυτά για ένα "σκάσε και μή μιλάς" που της είπα πρίν από 20 μέρες πάνω στα νεύρα μου(είχα ένα θέμα με τη δουλειά μου)και η απόφαση της ήταν άμεση,οριστική και αμετάκλητη.Κατάλαβα αμέσως το λάθος μου,το έχω συνειδητοποιήσει,όμως κάθε προσπάθεια μου έχει πάει στράφι.Και σε δικαστήριο να ήμασταν,θα μετρούσε ο λεγόμενος πρότερος έντιμος βίος και η ειλικρινής μετάνοια,και τελικά βλέπω ότι για μία και μόνη άσχημη στιγμή,όλα σβήνονται,όλα πάνε στο καλάθι των αχρήστων χωρίς δυνατότητα άλλης ευκαιρίας.Δέν ξέρω άν μπορώ να προσπαθήσω άλλο,το μόνο που σκέφτομαι τώρα είναι να προσπαθήσουμε να μήν είμαστε τόσο σκληροί και απόλυτοι με τους άλλους,γιατί μπορεί κάποια στιγμή να βρεθούμε στη δική τους θέση.Την αγαπάω τόσο πολύ,που δέν αντέχω να είμαστε έτσι.

Σχετικά με μια πρόσφατη γνωριμία μου - απόρριψη για σχέση, αναρωτιέμαι γιατί εμείς οι άντρες, δεν έχουμε δικαίωμα να απογοητευόμαστε όταν μας λέει η γυναίκα ότι είναι 35+ και μένει ακόμη με τους δικούς της και ότι είναι ok σε αυτήν την ηλικία η μόνη της επαγγελματική εμπειρία να είναι τα ιδιαίτερα μαθήματα χωρίς να έχει φιλοδοξίες να κάνει κάτι άλλο πέρα από αυτό προκείμενου να εξελιχθεί (;) Γιατί δηλαδή όταν ένας άντρας δεν έχει φιλοδοξίες να εξελιχθεί επαγγελματικά να αγοράσει ένα καλύτερο αυτοκίνητο ή σπίτι και αν μένει με τους δικούς του είναι τόσο κατακριτέο ενώ, για την γυναίκα όχι (;)

Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο δεν στέλνει απευθείας σε μένα μήνυμα για να δει τι κάνω και ρωτάει με «διακριτικό « τρόπο τους φίλους μας για να μάθει πώς είμαι. Το διαπίστωσα όταν μου είπε ο κολλητός μας «μην με κοιτάς ετσι μας ρωτάει και ενημερώνεται τακτικά για εσένα»Εγώ κάπως προβληματίστηκα ,στεναχωρήθηκα να το πω γιατί ίσως να είμαι από πλευράς του ανεπιθύμητη στην παρέα αν μιλάει με όλους εκτός από μένα . Αλλά αν όντως είμαι γιατί νοιάζεται για την ζωή μου; Να με ντρέπεται δεν το νομίζω δεν θεωρω ότι υπάρχει λογος .Το έχετε πάθει? Να ρωτήσω στα ίσια τον λόγο ή να απομακρυνθώ; Παρακαλώ πολύ σοβαρές απαντήσεις. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων

Πως μπορω να βελτιωσω τις επικοινωνιακες μου δεξιοτητες πανω στα θεματα του φλερτ με καποιον που μπορει να μαρεσει; Πως να δωσω κινητρο ωστε οι κουβεντες μας να ειναι ενδιαφερουσες ειτε μεσω μηνυματων ειτε απο κοντα ωστε να του αρεσουν οι συζητησεις μαζι μου; Γιατι με τους φιλους μου τα παω καλα σε αυτο το κομματι, και το χανω οταν εχει να κανει με καποιον που μαρεσει; Νομιζω οτι απο τον τροπο που επικοινωνω, δεν καταφερνω να διατηρω το ενδιαφερον στον αλλον, ωστε να νιωθει οτι υπαρχει αυτη η χημεια μεταξυ μας. Θελω να μπορει ο αλλος να του βγαινει αυθορμητα να μου λεει ο,τιδηποτε του ερχεται στο μυαλο ωστε η επικοινωνια μας να βρισκεται σε καλη ροη. Ευχαριστω πολυ.

Μετά από σχεδόν 2 χρόνια σχέσης,χωρίσαμε πρίν από 3 μήνες ύστερα από δική της απόφαση.Το μόνο που μου είπε είναι ότι η σχέση μας έκανε τον κύκλο της και ότι κάποιες φορές ένιωσε πιεσμένη και πνιγμένη από τη δέσμευση,και σχεδόν με ικέτευσε να σταματήσουμε.Όσες φορές ζήτησα να μάθω έστω έναν λόγο για την απόφαση που πήρε γιατί δέν υπήρξε ποτέ κάτι άσχημο από μέρους μου,εκείνη επαναλάμβανε τη δικαιολογία που έγραψα παραπάνω,οπότε κι εγώ σεβάστηκα την απόφαση της.Από εκεί και πέρα,καλώς ή κακώς και μάλλον κακώς γιατί εγώ το ήθελα περισσότερο,συνεχίσαμε να έχουμε επικοινωνία μέσω social επειδή ήμουν και εξακολουθώ να είμαι κολλημένος μαζί της.Όσες φορές μιλάμε,από τη μία νιώθω ευτυχισμένος που έστω ακούω τη φωνή της,και από την άλλη δέν αντέχω το τόσο χαλαρό στύλ της λές και μιλάει με κάποιο φιλαράκι της.Το τελευταίο διάστημα με ρωτάει συνέχεια τί κάνω και πώς είναι η διάθεση μου,και μου είπε ότι θέλει πάση θυσία να με αποκαταστήσει,βλέποντας με σε σχέση με άλλη κοπέλα.Νόμιζα ότι μου κάνει πλάκα,μέχρι που προχθές μου μίλησε για μία κοπέλα συμφοιτήτρια της με την οποία κάνουν παρέα τον τελευταίο καιρό.Την εκθείασε σε όλα τα επίπεδα,μου πρότεινε να μεσολαβήσει ώστε να γνωριστούμε επειδή πιστεύει ότι εμείς οι δύο θα μπορούσαμε να ταιριάξουμε.Με λίγα λόγια μου έκανε κάτι σαν προξενιό η πρώην μου που εγώ τη θέλω ακόμα και δέν την έχω ξεπεράσει,το διανοείστε αυτό; Μου είπε επίσης,ότι επειδή με την άλλη κοπέλα έχουν έρθει κοντά εδώ και λίγο καιρό και δέν γνωρίζει για τη σχέση μας,να το κρύψουμε γιατί μία τέτοια πληροφορία θα ήταν αχρείαστη και δέν θα βοηθούσε στη γνωριμία μας.Το μόνο που έκανα ήταν να γελάσω όταν το άκουσα αλλά εκείνη επιμένει,μιλήσαμε πάλι σήμερα και ανάμεσα στα άλλα μου είπε να το σκεφτώ σοβαρά.Πείτε μου άν υπάρχει λογική εξήγηση σε αυτό που κάνει γιατί εγώ δέν βρίσκω.Ώρες-ώρες,νομίζω ότι με τρολάρει.

Είμαι εκπαιδευτικός 31 ετών και θέλω τη γνώμη σας σε κάτι. Κάποιες μαμάδες, αλλά το κυριότερο κάποιοι συνάδελφοι , με ρωτάνε ανά φάσεις τα τυπικά πάνω στη γνωριμία μας στα σχολεία και φυσικά μεσα σε αυτά ρωτάνε αν είμαι παντρεμένη κτλ., αν δουν το μονόπετρο και όχι μόνο . Όταν λοιπόν λέω ναι , αμέσως αρχίζουν τα :"άντε και ένα παιδί τώρα", κάποιοι έχουν τη διακριτικότητα να συμπληρώσουν και ένα "....αν θες φυσικά", ενώ έχω ακούσει από γυναίκα συνάδελφο και το κορυφαίο :"άντε τώρα κάνε παιδιά, εγώ έτρεχα με τα παιδιά σαν αναπληρώτρια, κάνε τα τώρα που είσαι μόνιμη, κάνε δύο -τρία θα κάνουν να σε δουν 2-3 χρόνια στη δουλειά". Ρε παιδιά , πρώτον 2023 και ακόμη λέμε χύμα στον άλλον κάνε παιδί ή τον ρωτάμε χύμα αν έχει παιδί;Δεύτερον ,ακόμη σκεφτόμαστε το παιδί ως τρόπο να τη σκαπουλάρουμε από τη δουλειά; Άλλο να πάρεις μια νόμιμη άδεια που ευτυχώς έχω πολλούς συγγενείς που την πήραν και στον ιδιωτικό τομέα και άλλο να λες κάνε παιδιά μαζεμένα για να λείψεις χρόνια. Και ειδικά να τα λένε εκπαιδευτικοί και γενικότερα γυναίκες; Γιατί για να πω την αλήθεια άντρας δε με έχει ρωτήσει ποτέ ούτε μου έχει πει τίποτα τέτοιο ! Απο πού κι ως πού τόση αδιακρισία; Ξέρεις αν θέλω ,μπορώ, έχω αποβάλει ;;; Πόσο δε να μου κανονίζεις και πόσα να κάνω ; Και δυστυχώς έτσι συμπεριφέρονται και πολλά παιδιά ,όλο ρωτάνε κάποια " κυρία, έχετε παιδιά; Κύρια ,γιατί δεν κάνετε παιδιά; Πότε θα κάνετε;;; " και προσπαθώ πάντα με απλό τρόπο να τους εξηγήσω το λάθος στις ερωτήσεις τους. Δε φταίνε βέβαια τα παιδιά, αλλά βλέπεις πόσο εύκολα μετατρέπονται σε κακές απομιμήσεις των ενηλίκων γονέων τους. Συμβαίνει και σε εσάς στις εργασίες/περιβάλλον σας; Πλέον είμαι σε φάση που αν με ξαναρωτήσει κάποιος, απλά να πετάξω ένα" δεν μπορώ να κάνω " ,μόνο και μόνο για να έχουν κάτι να συζητάνε να μη βαριούνται κιόλας ...

Εγώ και η φίλη μου εδώ και 3-4 μήνες περίπου είμαστε μαζί με δυο φίλους..εγώ ήμουν η πρώτη που τον γνώρισα τέλη καλοκαιριού και μετά από κάνενα μήνα γνώρισα και τον φίλο του στη φίλη μου..η αλήθεια ο δικός μου είχε κάποια θέματα από πριν με τον άλλον και εμείς οι δυο είμασταν η αφορμή που τα βρήκαν κάπως μεταξύ τους για να μπορούμε να βγαίνουμε και όλοι μαζί..αυτός ενώ γνωρίζονται δυο μήνες κοντά έχει κατά ενθουσιαστεί μαζί της..έχει πει πολύ μεγάλα λόγια και μέχρι και να συγκατοίκησουν ενώ εμείς που γνωριζόμαστε περισσότερο το πάμε πιο αργά..προχθές λοιπόν ήμουν για καφέ μαζί της μόνες μας και ήμασταν μια χαρά..μιλούσαμε, γελούσαμε ,όλα καλά..είχαμε κανονίσει το βράδυ να πηγαίναμε ν τους βρούμε να μας φιλοξενούσαν και την επόμενη μέρα να πηγαίναμε όλοι μαζί για φαγητό..φθάνουμε λοιπόν την αφήνω εγώ στον άλλον και φέυγουν..λέω εγώ στον δικό μου να τιυς παρουμε ένα τηλ μήπως και βγπυμε μαζί τους..ούτε τα τηλέφωνα σήκωναν ,ούτε μηνύματα ούτε τίποτα..την επόμενη το πρωί ενώ είχαμε πει να πάμε όλοι μαζί στα Θεοφανία , δεν ήρθαν ποτέ μαζί μας..ήρθαν μετα από κάποια ώρα σε άλλο σημείο και όταν φεύγαμε κ περάσαμε από εκεί η " φιλέναδα μου " μου γύρισε την πλατη και όταν πήγα και την ρώτησα τι κάνει μου απάντησε ένα τυπικό " καλά εσυ ; " λες και μας απέφευγαν..Εντομεταξυ η συγκεκριμένη κόπελα δεν χαίρεται ποτέ με την χαρά μου και θέλει η δίκη της ζωή να είναι καλύτερη από εμένα και ο δικός μου λέει πως εκείνη βάζει λόγια και στον φίλο του για εμάς και ανακατεύει τα πράγματα..δεν ξέρω τι της έχω κάνει πραγματικά..παντα είμαι εκεί όταν χρειαστεί και ούτε την πρόσβαλα ποτέ ούτε τίποτα και το ευχαριστώ να μου γυρνάει χθες την πλατη ; Εγώ φταίω που σκεφτόμουν να τα έχουμε όλοι καλά μέταξυ μας για να μπορούμε να βγαίνουμε και ν μην είμαστε μόνο οι δυο μας αλλά βλέπω ότι αξίζει περισσότερο αυτός κ είναι δίπλα μου απο την φίλη μου που αμέσως αφού βρήκε κάποιον που της τα παρέχει όλα και της έχει δείξει ενδιαφέρον εγώ πια δεν υπάρχω γιαυτην..θα επικοινωνήσει μαζί μου πια όταν τα βρει δύσκολα και δεν έχει κάποιον δίπλα της για να εκμεταλλευτεί..

Απο μικρή νιώθω ότι δεν ανήκω στην οικογένεια που γεννήθηκα και μεγάλωσα.Ποτέ δεν με στήριξαν και δεν με βοήθησαν σε τιποτα οτι κατάφερα το κατάφερα μόνη μου ή με τη βοήθεια των πολύ καλών μου φίλων και των οικογενειών τους. Πάντα στήριζαν τον μεγάλο μου αδερφό πέρα απο αυτων δεν υπάρχει κανένας άλλος,ο οποίος έχει ρεζιλέψει την οικογένεια πάρα πολλες φορες, έχει σπαταλήσει χρήματα τα οποία κάλυψε ο πατέρας μου εις βάρος των υπολοίπων, έφτασε σε σημείο να πουλήσει απο την περιουσία μας απλα και μόνο για να καλοπαιρνάει ο μεγάλος του γιος μεχρι να βαρεθει και να ζητησει κατι αλλο. Εγω μονη μου σπουδασα μονη μου βρηκα δουλεια μονη μου νοικιασα το πρωτο μου σπίτι και δεν ήρθαν ποτε να με βοηθήσουν. Μου δάνεισαν ενα μικρο ποσο για τα επιπλα και μου τα ζητησαν τον επομενο μηνα ενω ηξεραν οτι δεν μποσουσα να τους τα επιστεψω και στον αλλον εχουν δωσει τα παντα χωρις ανταλλαγμα. Γενικα και σαν νοοτροπία είμαστε η μέρα με την νύχτα, εμενα μου αρεσει να διαβάζω βιβλία, εχω συγκεκριμενα στεκια που πηγαινω με την παρεα μου και συνέχεια με ειρωνεύονται, λενε πικροχολα σχολια και έχουν βγάλει σε καθε άτομο της παρέας μου παρατσούκλι και νιωθω τεράστια ντροπή γι'αυτο. Εχω απομακρυνθεί πλέον αλλα και αυτη τη μια και μοναδικη φορα που θα τους επισκεφθω και ειδικά οταν θα ειναι κ ο αδερφος μου εκει θα αρχίσει να κοροιδευει. Σας εχει συμβει κατι αναλογο ή ειμαι η μοναδικη με αυτου του ειδους την οικογενεια; Πιστευω πως απλα δεν με αγαπουν και το εχω αποδεχτει δεν μπορω να σκεφτω καποια αλλη εξηγηση...

Νιώθω βαθιά ανασφάλεια για το γεγονός ότι είμαι 30 και δεν έχω κάνει ακόμα σεξ. Σκέφτομαι ότι αν προκύψει κάποιο φλερτ δεν θα προχωρήσω καν από φόβο για την αντίδραση του άλλου. Νιώθω τόσο εκτός αυτού του κόσμου που λέγεται σεξ, τόσο αποκομμένη από αυτό το στοιχείο μέσα μου, που πιστεύω ειλικρινά ότι δεν υπάρχει χώρος στην σεξουαλικότητα για μένα.