ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Περάσαμε τρεις μήνες μακριά

Τι κάνεις όταν μέχρι τώρα θεωρούσες τον εαυτό σου str8, αλλά εμφανίζεται στην ζωή σου ένα πλασματάκι, μια κοπέλα, που αγαπάς πολύ χωρίς προφανή λόγο. Ναι, νοιώθεις καμία φορά και ερωτική έλξη, αλλά δεν είσαι σίγουρη τι ακριβώς είναι αυτό μιας και δεν σου έχει ξανασυμβει. Αυτή πιθανότατα είναι bi, δείχνει να σε αγαπάει κι αυτή, αλλά χωρίς να ξέρεις με ποιον τρόπο. Κάποιες φορές, ίσως βέβαια βλέπω αυτό που θέλω να δω, νοιώθεις πως υπάρχει κάτι παραπάνω και από την μεριά της, αλλά είναι σαν να έχετε κάνει μια σιωπηλή συμφωνία να το αγνοήσετε. Δεν ξέρω τι να κάνω; Δεν ξέρω αν επιδιώξω να ξεκαθαρίσω την κατάσταση, ακόμα και αν είναι αμοιβαίο, αν μπορώ να της προσφέρω και να λάβω αυτά που θέλω.

Γεια σας θα ηθελα να μιλήσω σε κάποιον γιατί δεν αισθάνομαι πολύ καλά και δεν ξέρω πως να το αντιμετώπισω.Εχω φτάσει 19 χρονών και έχω ερωτευτεί πολύ κάποιον για πρώτη φορά στη ζωή μου και νιώθω ότι δεν θέλω να τον γνωρίσω έτσι όπως ειμαι γιατί νιώθω χάλια για τον εαυτό μου.Αυτος είναι ένας κούκλος και εγώ απλά είμαι ότι πιο άσχημη υπάρχει και είναι 19 και φοράω ακόμη σιδεράκια έχω βαρεθεί πολύ και έχω κουραστεί.Δεν μπορώ καν να βρω κάποιο αγόρι,κάποιον άνθρωπο στη ζωή μου,δεν πρόκειται ποτέ να γυρίσει κάνεις να με κοιτάξει και αυτό γινόταν από παλιά και τώρα έφτασα 19 και συνεχίσει να υπάρχει..Και είμαι σε μια φάση τώρα που θέλω τόσο πολύ κάποιον και ντρέπομαι τόσο πολύ να τον πλησιάσω έτσι όπως είμαι να του μιλήσω νιώθω άσχημα για τα πάντα Αλήθεια...δεν θέλω απλά να μου έρθει καμία ευκαιρία τώρα Και δεν του αξίζω καν απλά θέλω να τον ξεχάσω και να συνειδητοποιήσω ότι δεν πρόκειται να βρω ποτέ κάποιο στη ζωή μου απλά...

Είμαι φοιτήτρια και δεν έχω παρέες.. μέχρι το λύκειο είχα τρομερή κοινωνική ζωή αλλά αργότερα η μια μου κολλητή μου γύρισε την πλάτη και δεν μου ξανά μίλησε με αλλά άτομα ξεκινά επειδή σπουδάζουν έξω..έχω μείνει μόνο με μια παιδική μου φίλη με την οποία είμαστε τρομερά δεμένες αλλά νιώθω πως με παραμελεί και πως βγαίνει πιο συχνά με αλλα άτομα παρά με εμένα... έχω καταλήξει να είμαι όλη μέρα σπίτι να κλαίω τουλάχιστον 2 φορές την μέρα να μην θέλω να κάνω τίποτα...Είχα πάθος με το βόλεϊ καθώς επαιζα χρόνια και γενικά με την γυμναστική.. τα έχω παρατήσει όλα δεν θέλω τίποτα... αγόρι είχα που βγήκε μια τόσο τοξική σχέση τελικά ξαι χωρίσαμε προσάψατε με αποτέλεσμα να νιώθω ακόμα πιο μεγάλη μοναξιά.. έχω αρχίσει να βγαίνω καο μόνη μου λεγωντας στους γονείς μου πως βγαίνω με παρέα για να μην καταλάβουν κάτι... νιώθω τόσο χάλια πραγματικά τόσο μόνη.. ζηλεύω να βλέπω μεγάλες παρέες και εγώ να είμαι κάπου μόνη έξω... μέσα στο σπίτι το μόνο που θέλω να κάνω είναι να κοιμάμαι..βαρέθηκα να έχω τόση όρεξη να ξανω πράγματα και να καταλήγω στο κρεβάτι μου να κλαίω ή να κοιμάμαι

Το σπιτι του παππου και της γιαγιας...δε θα ξεχασω ποτε τη μυρωδια απο τα νοστιμα φαγητα της γιαγιας, τη θαλπωρη του σπιτιου τους, τον παππου να σηκωνεται με χαρα να μας υποδεχτει με αγκαλιες και φιλια,ολοι μαζι,αγαπημενοι,ενωμενοι...παππου μου, δε σε χορτασα αλλα τουλαχιστον σου ειπα 'σ αγαπω'..δεν ειδες πως μεγαλωσα αλλα μεσα μου στο κομματι που εχω φυλαγμενο με τις αναμνησεις μας παραμενω ακομα εκεινο το μικρο παιδι που σας αγαπουσε και σας λατρευε...θυμαμαι τα τραγουδια σου παππου...ησουν ο δικος μου αη Βασιλης και παντα θα εισαι...νιωθω την προστασια σου αλλα και την απουσια σου οπου και να ειμαι..εσυ μαζι με τη γιαγια ειστε οι δευτεροι γονεις μου που δε σας ξεχνω ποτε..αν υπηρχε ενα τζινι να πραγματοποιησει μια ευχη δε θα ηταν να γινω πλουσια αλλα να ησασταν ξανα στη ζωη μου...γιατι ο πλουτος ηταν η υπαρξη σας..νιωθω ερημια χωρις εσας, σαν να εχασα τα στηριγματα μου ομως να ξερετε πως ο.τι καλο εχω μεσα στην ψυχη μου ειναι γιατι υπηρχατε στη ζωη μου...εχω συνηθισει στην απουσια σας,δε φυγατε προωρα ομως ποσο ηθελα να σας αγκαλιασω αλλη μια φορα...γιαγια μου,τα φαγητα και τις ιστοριες σου δεν τις ξεχνω...γιαγια σ αγαπω...παππου σ αγαπω και ελπιζω να ειστε υπερηφανοι για εμενα...η αγαπη μεγαλωνει μετα το θανατο σας κουβαλαω παντα μαζι μου και ο πονος ειναι απλα ενα βαρος που δε λεει να φυγει..ξερω οτι δε θελετε να στεναχωριεμαι ομως δε μπορω γιατι σας εχω βαθια στην καρδια μου,ειστε η κληρονομια μου, τα 'μουμακια'=γλυκουλια μου και παντα και παντου θα μιλαω για εσας...μεχρι να γινω γιαγια και μεχρι να ερθει η ωρα να ανταμωσουμε ξανα σε καποια αλλη ζωη...

Νιωθω τοσο στεναχωρημενη..... τοσο πληγωμενη και θυμωμενη .... ζητησα με το φιλο μου να συζητησουμε καποια πραγματα κι αυτος αρνειται ...πως γινεται ενας ανθρωπος που σ αγαπα να μη καταλαβαινει την αναγκη σου να ξεκαθαρισεις καποια πραγματα ...πως γινεται να μη σου λεει τι σκεφτεται ισως δεν υπαρχει αγαπη ...ο καθενας κοιτα την παρτη του μαλλον ο εγωισμος ....

Ας προσευχηθούμε όλοι μαζί για μια κοπέλα που δίνει μάχη για την ζωή της και σε λίγες μέρες αν τα καταφέρει θα κλείσει το 42 της χρόνια....Παλεύει με τον καρκίνο....Παλεύει...πονάει... προσπαθει να ζήσει.... Για τα παιδιά της ...την οικογένεια της... Σε αγαπάμε...προσευχόμαστε για σένα.... Πιστεύω και προσδοκώ σε ένα θαύμα... Ανακαλώ στην μνήμη όλα τα όμορφα...τα αστεία...τις βόλτες μας...τα ξενύχτια μας όταν ήμασταν πιο μικρές..και όλα τα όμορφα μεγαλώνοντας...Κράτα όσο μπορείς....Σαγαπω....Η ξαδέρφη σου.....

Καθε χρονο τετοια εποχη ημουν πολυ αδυνατη, γυμνασμενη, με ωραιο σωμα κ αυτοπεποιθηση. Τον τελευταιο καιρο λογω κακης ψυχολογιας κ καραντινας, σταματησα τη γυμναστικη, εβαλα 6 κιλα, τα περσινα μου ρουχα δεν μου κανουν κ η αυτοπεποιθηση εχει πιασει πατο!

Αύριο το μεσημέρι μπαίνω για επέμβαση. Έχω τρελό άγχος για το αν θα πετύχει. Και τι δε θα δινα να γίνω καλα μετά από τόσα χρόνια! Στείλτε μου θετικά vibes παιδιά για να την παλέψω. Φιλουμπες!

Σχεση 3 μηνων, , ενα μιση μεσα στην καραντινα χωρις να ιδοθουμε και ενω αρχισα και ενιωθα συναοσθηματα και της το ειπα,,, εδω και μια εβδομαδα ολο κατι τυχαινει και αναβαλει το ραντεβου, ειδικα χθες ηταν απομακρη στο τηλεφωνο και οταν της ειπα ποτε θα βγουμε.. απαντησε θα δουμε..... τι σημαινει βρε παιδια θα δουμε??? (μαλιστα η Κυρια εμπαινε συχνα στο σαιτ και πρεπει να εκανε προσφατα νεο προφιλ!!