ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω χάσει 10κιλα σε ένα μήνα... Με παρακολουθεί διαιτολόγος. Κάνω παρασπονδίες και δε της το λέω,μετά φυσικά το σώζω.Δεν το παρακανω ,είναι μερικές φορές που το μεσημεριανό δε με χορταινει(σπάνια έως καθόλου). Και μετά με πιάνει πραγματικά πείνα! Σήμερα έφαγα για απόγευμα δύο τοστ ολικής με τυρί χαμηλών λιπαρών και γαλοπούλα βραστή,και μια μπανανα(δεν ήταν στο προγραμμα τα τοστ,μόνο το φρούτο)Φυσικά νιώθω σκασμενη...αλλά θέλω να πω σε οσες κάνετε δίαιτα,να μη νιώθετε τύψεις...Το λέω να το ακούσω και εγώ αυτό...Στην αρχή στις πρώτες παρασπονδιες έφτανα σε σημείο κατάθλιψης απτις τύψεις,μετά το είδα αλλιώς. έχω αλλάξει πολύ τις συνήθειες μου...δεν περίμενα ποτέ ότι θα χασω δέκα κιλά,και πόσο μάλλον ότι θα κόψω πολλές κακές συνήθειες όπως το βρώμικο φαγητό...Δεν χάλασε και ο κόσμος με δύο τοστακια και με ένα κομματι σοκολάτα !!;) Φιλάκια και καλή δύναμη σε όλες!!!

Από μικρό παιδί, πολύ συχνά μου άρεσε να φτιάχνω ιστορίες για πράγματα που κάνουν την ζωή άξια να την ζεις...Μια όμορφη ιστορία, δεν αποτελείται από λέξεις, αλλά απο συναισθήματα και αυτό το παιδικό μου μυαλουδάκι το ήξερε και έγραφε και έγραφε, προσπαθώντας να χωρέσει όλες τις αθώες του εμπειρίες σε ένα παραμύθι για να τις μοιραστεί με τον κόσμο. Αυτή η ανάγκη μου να μοιραστώ υπάρχει ακόμα... Οι ιστορίες για όποιον τις γράφει είναι το απαύγασμα της αυτοέκφρασης. Το βιβλίο λοιπόν που θα γράψω αν και δεν θα αφορά εμένα, θα με κάνει να νιώθω τόση ντροπή αλλα και απελευθέρωση όσο το να έβγαινα να τρέξω ολόγυμνη στον δρόμο. Θα είναι μια ιστορία που όταν διαβάσει ο πατέρας μου θα σοκαριστεί και πολλοί φίλοι θα πάψουν να είναι φίλοι μου, θα είναι μια ιστορία που θα επικριθεί από όσους φοβούνται να ζήσουν γιατί φοβούνται τον εαυτό τους. Θα είναι ένα παραμύθι για μεγάλα παιδιά που δεν φοβούνται να βουτήξουν στα νερά της πιο σκοτείνης σπηλιάς της ανθρώπινης ύπαρξης. Φυσικά δεν θα είναι μία ιστορία που θα καταλάβουν ή θα ταυτιστούν όλοι ,αλλα΄ο μόνος τρόπος να γράψεις κάτι όμορφο έστω και για ένα άτομο είναι να είναι κτήμα σου.

Όσο περισσότερη η έγνοια σου για κάποιον, τόσο μεγαλύτερη γαϊδουριά εισπράττεις!

από που προέκυψε το username που έχετε εδώ?

Παίζει φλερτακι με κάποιον, πολύ έντονο, από αυτά που κοκκινιζουν και οι δύο, που μας έχει πάρει χαμπάρι όλος ο περίγυρος, που υπάρχουν αυτά τα τυχαία αγγιγματα, οι ματιές, τα χαζοχαρούμενα γελάκια, μια ωραία και γλυκιά κατάσταση, τίποτα χυδαίο κτλ. Μου θυμίζει λίγο το πρώτο μου φλερτ στο γυμνάσιο. Ως εδώ καλά. Ωσπου χτες γυρνάει στην παρέα να μου δείξει κάτι στο ινσταγκραμ του και με ρωτα αν έχω. Εγώ δεν έχω κανένα σοσιαλ, είμαι αντίθετη γενικά, και που λέτε βλέπω να έχει σχεδόν 2000 φίλους. Παθαίνω σοκ. Έχει και Facebook, γιατί με ρώτησε και για αυτό, εκεί φυσικά δεν ξέρω αν έχει εξίσου πολλούς.Και θα μου πεις ποιος ο λόγος για το σοκ; Όχι, να σας προλαβω, δε σοκαρίστηκα επειδή είμαι αντίθετη, αλλά γνωρίζω με σιγουριά πως γενικά δεν είναι φουλ κοινωνικός. Δηλαδή ξέρει κόσμο επειδή ασχολείται με τέχνες κτλ, αλλά είναι πιο κλειστός χαρακτηρας (2-3 πολύ μεγάλες σχεσεις στο ενεργητικό του), έναν κολλητό τύπου αδερφό... Δεν είναι από αυτούς που θα τον δεις έξω να χαιρετά τους πάντες, να βγαινει με 7-8ατομα και τα σχετικά. Το ακριβώς αντίθετο. Και βλέπω 2000+φιλους με λαικς που δεν ξεπερνούσαν τα 150 στην καλύτερη σε όσα μου έδειξε. Συνήθως ήταν γύρω στα 80... Ένιωσα κάπως, ξενέρωσα να το πω, ότι τον νοιάζει το φαίνεσθαι.. Από την άλλη λέω μήπως το κάνει για να δείχνει έτσι τη δουλειά του,στο ινσταγκραμ δηλαδή εχει κυρίως έργα του, ελάχιστες δικές του εικόνες και αυτές ψαγμένες συνδεομενες με τέχνη, όχι τύπου ποζαρω κτλ. Στο Facebook δε γνωρίζω... Δεν ξέρω... Ίσως είναι δικό μου κόλλημα, θα ήθελα τη γνώμη σας(αυτος 42 εγώ 29)

Νιώθω πολύ κουρασμένη στη ψυχή. Στη ζωή αυτή νιώθω κυριολεκτικά μόνη μου και είμαι μόνη μου ουσιαστικά. Δεν έχω κανέναν άνθρωπο κοντά μου εκτός από ένα συγγενικό πρόσωπο που δεν λέω τα πάντα για να μη το στεναχωρώ επειδή δεν είναι ήδη καλά ψυχολογικά. Κρατάω πολλά μέσα μου και ξεσπώ σε κλάματα όταν είμαι στο δωμάτιό μου. Τα άλλα ή έχουν φύγει από τη ζωή ή δεν υπάρχει ιδιαίτερη ενότητα και δεν μου βγαίνει να ανοιχτώ. Είμαι σχεδόν 35 και δεν έχω φίλες και παρέες, δεν έχω σύντροφο χρόνια και αρκετό διάστημα δεν εργάζομαι. Έχω ένα μικρό εισόδημα το μήνα από κάτι που νοικιάζω. Δεν βγαίνω οπότε εύκολα με λίγα χρήματα το μήνα και δυσκολεύομαι. Όπου ζητώ δουλειά και δίνω βιογραφικά, μου δίνουν ελπίδες και μετά τίποτα. Προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη, κάνω κάποιες ασχολίες στο σπίτι για να νιώθω λίγο καλύτερα, αλλά η ζωή μου είναι στάσιμη όσο και να προσπαθώ. Για τα συναισθηματικά μου δεν μπορώ να μιλήσω κάπου με λεπτομέρειες. Τον ενάμισι χρόνο είμαι λυπημένη για κάτι ανεκπλήρωτο που μάλλον οι καταστάσεις δεν το ευνόησαν, αλλά έμεινε μια θλίψη μέσα μου. Νιώθω μια ματαίωση ελπίδας για κάτι που ήρθε από το πουθενά και έφυγε που μου ξύπνησε μνήμες. Έμεινε για δεύτερη φορά ανεκπλήρωτο μετά από χρόνια. Σαν να δίνει κάτι η ζωή και μου το παίρνει πίσω χωρίς εξηγήσεις. Είναι κάτι που έμεινε ως πάγωμα στο χρόνο και δεν γνωρίζω την εξέλιξη. Δεν τρέφω αυταπάτες στον εαυτό μου αλλά δεν μπορώ να πάω σε ψυχολόγο να μιλήσω για τα χρήματα. Δωρεάν υπηρεσίες δεν θέλω μιας και χωρίς λεφτά δεν βρίσκεις άκρη. Κάνω γενικά θετικές σκέψεις και ότι θα περάσουν και θα έρθουν καλύτερες μέρες αλλά απογοητεύομαι. Είμαι πιο πολύ σπίτι και κάθομαι λίγο στο μπαλκόνι. Όπως καταλάβατε κάνω μόνη μου το ψυχολόγο στον εαυτό μου, αλλά η λύπη, τα αναπάντητα, η μοναξιά με κυριεύουν. Φοβάμαι ναι για το μέλλον μου, φοβάμαι πολύ διότι ήδη μετρώ απώλειες. Θέλω πολύ απλά να εργάζομαι και να βρω τον άνθρωπό μου και το σωστό δρόμο. Χρειάζομαι στήριξη και αγάπη όπως όλοι μας εδώ. Και το λέω αυτό διότι σας διαβάζω και υπάρχουν γενικά πολλά προβλήματα που πηγάζουν από τη ψυχή μας.

Γεια σε ολους και ολες! ελπιζω ολοι να ειστε καλα!Θα ηθελα να σας πω πως τον τελευταιο καιρο συνειδητοποιησα οτι εχω παρει παρα πολλα κιλα.Γενικα εχω ανεβοσκαμπασματα σε αυτο το θεμα αλλα με την καραντινα που μεσολαβησε, το πραγμα ξεφυγε!Δεν ετρωγα πολυ 2 γυρακια την βδομαδα και απο σπιτικο φαι λιγο.Οταν εληξε η καραντινα πηγα να βαλω το αντιανεμικο μου μπουφανακι και δεν κουμπωνε καν! ουτε στα μισα δεν πηγαινε για να κλεισει,ουτε οι μπλουζες μου οι κοντομανικες ουτε τιποτα!Πηγα να βαλω το τζιν παντελονι μου και με το ζορι το κουμπωσα ενω ρουφιομουν.Με το που αφησα την αναπνοη μου το κουμπι εξφεντονιστηκε και εκει τα εβαψα μαυρα, πραγματικα δεν ξερω τι να κανω!!!!! καποια συμβουλη ?

Έχουμε σχέση 8 μήνες.Είμαι 20 κι εκείνος 22.Είναι η πρώτη μου σχέση και ο πρώτος γενικότερα.Ενώ συναισθηματικά είμαστε τέλεια,στο ερωτικό θέμα κάτι δεν πάει καλά.Μ'εμένα δηλαδή,εγώ δεν... Αν και είναι η πρώτη φορά,καταλαβαίνω πως κάτι μένει μισό,δεν ολοκληρώνεται.Δέν έχω παράπονο, το αγόρι μου είναι υπομονετικός και δεν με πιέζει σε τίποτα.Μπορεί εγώ να έχω θέμα,ψυχολογικό ή σωματικό.Απ"ότι έχω καταλάβει,χωρίς βέβαια να το συζητήσουμε,κι εκείνος δεν πρέπει να είχε πολλές εμπειρίες πρίν.Πολλές φορές προσποιούμαι και άλλες φορές το αποφεύγω.Είμαι πολύ ερωτευμένη,γιατί να χαλάει εκεί όλο αυτό; Κάτι να μου πείτε; Ευχαριστώ.

Πραγματικά είσαστε ο,τι να 'ναι εδώ μερικοί.Μίλησα για ευγνωμοσύνη. Θα μίλαγα και για πίστη, για το Θεό που πιστεύω πολύ και τα συναφή, αλλά είσαστε πολύ αρνητικοί εδώ. Σε αυτό αναφερόμουν, στο ότι παίρνουμε δεδομένα τα αγαθά μας και είμαστε αχάριστοι αντί για ευγνώμονες. Δεν είπα ούτε ότι είμαι λεφτάς, ούτε είμαι κούκλος, ούτε κορίτσι έχω.Και δεν είμαι βολεμένος, κάθε άλλο μάλιστα. Ούτε στο δημόσιο, ούτε έχω αυτοκίνητο.Όμως πήρα μια απάντηση από το μέλος Ρακένδυτος: "Λυπάμαι που μέσα σε όλο αυτό που ζούμε υπάρχεις εσύ". Ευχαριστώ ρε φίλε. Ευτυχώς που υπάρχεις εσύ δηλαδή, τόσο καλός και θετικός άνθρωπος.Αν προτιμάς να τα βλέπεις όλα μαύρα είναι επιλογή σου. Μη μιλάς όμως για τον άλλο άνθρωπο λες και τον ξέρεις, επειδή πιστεύεις πως μόνο εσύ περνάς δύσκολα και σου αξίζει και μετάλλιο. Εγώ έκανα μια γενική αναφορά βλέποντας τι γράφεται εδώ, και δεν κατηγόρησα κανένα. Σας αφήνω στην χαρούμενη παρέα σας και ευχαριστώ για την εγκάρδια απάντηση.

Να μην έχετε τρελαθεί με κάποιον κάποια... Αλλά να σας βγαίνει το ερωτικό έτσι χαδακια φιλάκια αγκαλιές κτλ αλλά να μην είστε ερωτευμένοι να έχετε όμως ξεκαθαρίσει τη θέση σας οτι εγώ δεν νιώθω οτι σε ερωτεύτηκα αν θέλεις να περάσουμε κάποιες όμορφες στιγμές μαζί κτλ.. Είναι θέμα ανάγκης κάποιες φορές είμαι καιρό χωρίς σύντροφο και έχω αυτή την ανάγκη.... Δεν νιώθω οτι έχω ερωτευτεί αλλά είναι τόσο καλός άνθρωπος που μου αρέσει να περνάω χρόνο μαζί του...