ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
16.7.2019 | 11:54

Τι κανω ;Τι να κανω;

10 χρονια παντρεμένος.2 παιδιά.Την αγαπω αλλα δεν είμαι ερωτευμενος.Της το είπα γιατι ηθελα να το ξερει.Ηθελα να είμαι καθαρος.Της εκανα νύξη και για διαζυγιο.Η απαντηση της; :"Παιδιά εχουμε,κατσε στα αυγα σου".Αχρωμη.Βαρετη.Αγευστη.Δεν ηταν ετσι...Δεν εχω γκομενα.Σας προλαβαινω.Αλλα...εχω αρχισει να αισθανομαι τρυφερα για την ...κουμπαρα μου.Μαρεσει.Δε θα κανω τιποτα γιατι φοβαμαι πολυ.Να χωρίσω ε; Είμαι 45 και η γυναικα μου 38
11
 
 
 
 
σχόλια
Δεν θεωρώ ότι είναι υγιές να μένεις σε μια ερωτική-συντροφική σχέση για χίλιους δύο άλλους λόγους πέρα από τον έρωτα και την βαθιά αγάπη ή το νόημα που βρίσκεις σε αυτήν.Δεν είναι υγιές για εσένα, και κατ' επέκταση για τα παιδιά τους που θα βλέπουν μια νεκρή σχέση και θα έχουν στο μυαλό τους ότι έτσι είναι οι ερωτικές σχέσεις, ψυχρή λογική.Ο έρωτας είναι ανάγκη και αν ο έρωτας τελείωσε, ή αγάπη ή η σχέση σας τότε δεν έχεις πολλά παραπάνω να σκεφτείς. Προφανώς και θα είσαι δίπλα στα παιδιά σου, προφανώς και δεν θα τα εγκαταλείψεις ή δεν θα τα στηριζεις. Το να αγαπάς τα παιδιά σου δεν έχει κάποια σχέση με το να διατηρείς και μια πλέον ψεύτικη σχέση..
Από όσα μας γράφεις, δεν κατάλαβα ότι κι εσύ έκανες καμιά προσπάθεια για αναθερμανση της σχέσης σας. Μήπως είσαι κι εσύ άχρωμος, αγευστος, αδιάφορος στα μάτια της;Θεωρώ ότι πρέπει να κάνεις μία προσπάθεια, όχι για τα παιδιά, ούτε για εκείνη. Αλλά γιατί το οφείλεις στον εαυτό σου και την επιλογή που έκανες πριν μερικά χρόνια.
Συφμωνώ με "troufaki"! Αν δεν φέρεις σπίθα στη σχέση σου, αν δεν έχεις εσύ "φωτιά" μέσα σου για τη φέρεις προς την αναθέρμανση της σχέσης, πάντα θα την αναζητάς μάταια από εξωτερικές πηγές (και παράλληλες σχέσεις). Αλλά αυτά μπορεί να ακούγονται πολύ ιδεαλιστικά για κάποιον που είτε δεν πιστεύει στη μακροπρόθεσμη μονογαμία ή έχει αποφασίσει ότι για την έλλειψη έρωτα φταίει αποκλειστικά το άλλο μισό. Το τιμιότερο είναι ο χωρισμός παρά η καταναγκαστική συνέχιση ενός δεσμού που δεν προσφέρει ευχαρίστηση ή νόημα.
Να χωρίσεις ναι, εκτός αν θες να μείνεις σε μια σχέση "άχρωμη, βαρετή, άγευστη". Βέβαια πάντα υπάρχει η δυνατότητα για ψυχολόγο, σύμβουλο σχέσεων. Διαλέγεις και παίρνεις.