Φίλε μου πραγματικά να παλέψεις για ότι σου αρέσει. Μην το αφήσεις να σε πάρει από κάτω. Είσαι 20 χρονών μόλις με όλο το μέλλον μπροστά σου. Η χειρότερη επιλογή θα ήταν να τα παρατήσεις...
28.10.2019 | 23:40
Στραβά και ανάποδα
Είμαι 20 χρονών. Πέρασα πανελλήνιες πέρυσι στο Ρέθυμνο σε μια σχολή. Δεν πήγα για οικονομικούς λόγους. Η αίτηση μετεγγραφής μου για την πόλη μου δεν έγινε δεκτή. Οι γονείς μου βγάζουν λίγα λεφτά. Προσπαθώ εδώ και ένα χρόνο να βρω μια δουλειά για να μπορέσω να να βοηθήσω την οικογένεια μου. Σκέφτομαι να ξαναδώσω πανελλήνιες, αν και δεν βρίσκω το κουράγιο. Δεν έχω πολλούς φίλους. Γενικά ντρέπομαι πάρα πολύ σαν άτομο και οι συναναστροφες-γνωριμίες με αγνώστους δεν είναι το φόρτε μου. Όσο και αν προσπαθώ να δείχνω καλά στα άτομα που είναι δίπλα μου, δεν τα καταφέρνω. Τελευταία έχω αρχίσει να μιζεριάζω και να μελαγχολω. Νιώθω ότι είμαι ανίκανος όσον αφορά τις προσωπικές μου σχέσεις και ανίκανος να χτίσω το μέλλον μου. Πάντα όμως πιστεύω ότι υπάρχει μια μικρή χαραμάδα φωτός - ελπίδας, ότι η τύχη θα μου χαμογελάσει ρε γαμώτο και θέλω να το πιστεύω
1
