28.7.2013 | 23:40
Το ποίημα της Σ
Σε γνώρισα προ καιρούένας χρόνος πρέπει να πηγαίνειδεν ήσουν κορίτσι του σωρούχαμογελάς κι κόσμος ομορφαίνειΣτο μήνα συ χωρίζειςτον πίθηκα που "αγαπούσες"την καρδούλα σου μαυρίζειςΜάθαινες για κείνον, αν ρωτούσεςΣε ξέχασα γιατί τη βρήκαμε ξέχασες γιατί προσπέρασες3μηνάκι μετά στο ΙΚΑσε αντάμωσα και με χαιρέτισεςΕίπαμε να βρεθούμε και βρεθήκαμεΣε συμπάθησα και, είπες, με συμπάθησεςΚαι πάλι να σου ξαναμαναχαθήκαμεστη μέση τη λέξη σου την άφησεςΚαι μα και σου και του από το facebookδε μπορώ να μανίτσα την κ@υλάντ@ από wifiείπα να σε ξαναδώ και να σε πάω στο hookή να έρθεις από το σπίτι να σου φτιάξω σπετζοφάιΝαι ναι ναι και ξανά ναιμέχρι που ήρθε το όχι και το θέατροΘέλεις ή δε θέλεις-δεν κατάλαβα ποτέέκανες δυο ώρες το "θα έρθω σε ένα τέταρτο"Αρκετά λοιπόν ξανθή αγαπημένηδε θα λατρέψω στο κορμί σουμα τι να σε κάνω την αλλοπαρμένηπάρτον Nietzsche σου και άντε και γ...σ.υ
