ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
8.11.2021 | 12:13

Πάρα πολύ προβληματισμένος.

Θα γράψω όλα τα δεδομένα για να έχετε μια καθαρή εικόνα. Δουλεύω σε μια εταιρία με σύμβαση μερικής απασχόλησης, 4ωρος. Τα λεφτά είναι λίγα αλλά καλύπτουν τα καθημερινά έξοδα μου καθώς μένω με τους δικούς μου. Το αντικείμενο της δουλειάς είναι εντελώς άσχετο με τις σπουδές μου και εξίσου άσχετο με όσα είχαμε συμφωνήσει πριν υπογράψω. Πρόγραμμα βγαίνει κάθε βδομάδα κάποιες μέρες είμαι πρωί, κάποιες απόγευμα κάποιες βράδυ. Αρκετά μακριά από το σπίτι μου οπότε κάνω άλλο ένα 2ωρο στο πηγαινελα. Αρνητικό για μένα το ότι πρέπει να παρακολουθούμε έξτρα δωρεάν σεμινάρια στον ελεύθερο χρόνο μας αναγκαστικά. Ταυτόχρονα κάνω ένα μεταπτυχιακό το οποίο με δυσκολεύει πάρα πολύ και ήδη βλέπω ότι έχω αρχίσει να έχω κενά, τα οποία με τη μέρα συσσωρεύονται. Προσπαθώ να διαβάζω καθημερινά αλλά οι διαθέσιμες ώρες δεν μου φτάνουν γιατί 1ον) το αντικείμενο είναι πολύ καινούριο για μένα οπότε πρέπει να μάθω μεγάλο όγκο πληροφοριών, 2ον) δεν έχω την παραμικρή εμπειρία με εκπόνηση εργασιών καθώς στο προπτυχιακό δεν είχαμε εργασίες, 3ον) δεν προλαβαίνω να βρω βιβλιογραφία. Και όλα αυτά με μηδενική κοινωνική ζωή. Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να παραιτηθώ όμως σκέφτομαι ότι θα μείνω χωρίς εισόδημα. Έψαχνα καιρό ακόμα και για να βρω αυτή την εργασία μερικής απασχόλησης. Ξέρω όμως ότι θα χάσω το μεταπτυχιακό και τις υπόλοιπες ανοιχτές υποχρεώσεις μου (γλώσσες και σεμινάρια) εάν συνεχίσω. Και νιώθω ότι για 300 ευρώ δεν αξίζει, γιατί είναι το μέλλον μου. Θέλω να δουλέψω αλλά χρειάζομαι ένα δίμηνο τουλάχιστον να προσαρμοστώ στις νέες συνθήκες, γιατί και δουλειά και μεταπτυχιακό ξεκίνησαν ταυτόχρονα και έχασα το μπουσουλα. Θα θελα να μου πείτε τη γνώμη σας. Εσείς τι θα με συμβουλεύατε να κάνω? Αξίζει να παραιτηθώ και να επικεντρωθώ στις σπουδές, ψάχνοντας κάτι καλύτερο ταυτόχρονα?
6
 
 
 
 
σχόλια

Ναι να παραιτηθείς εφόσον για σένα οι συνθήκες δεν είναι οι καλύτερες ΑΛΛΑ πρώτα θα βρεις άλλη δουλειά και μετά παραιτείσαι. Επίσης υπάρχουν πολλές θέσεις πχ για εξυπηρέτηση πελατών κλπ με τηλεεργασία οπότε και το μηνιαίο σου εισόδημα εξασφαλίζεις, και τον χρόνο σου δεν χάνεις στις διαδρομές και αρχίζεις να επικεντρώνεσαι στο μεταπτυχιακό σου. Καλή τύχη!

Ναι φυσικά αξίζει να παραιτηθείς. Σιγά τη δουλειά που θέλουν κ σεμινάρια. Ούτως ή άλλως κοινωνική ζωή δε θα χεις αφού πρέπει να διαβάζεις για το μεταπτυχιακό. Οπότε τα λεφτά τι τα θες; Και για το πήγαινε έλα ένα δύωρο μόνο και μόνο αξίζει να παραιτηθείς. Και μη ξεχάσεις να βάλεις στο βιογραφικό σου όσο καιρό άντεξες σε αυτή τη δουλειά.

Μένουνε σε δουλειές που είτε μας προσφέρουν καλά λεφτά, είτε μας προσφέρουν εμπειρία και γνωριμίες πάνω σε αυτό που θέλουμε να ασχοληθούμε. (Ιδανικά και τα δυο μαζί)
Η παρούσα δεν σου προσφέρει ούτε το ένα, ούτε το άλλο, κι επιπλέον σου καταναλώνει χρόνο. Κι ο χρόνος είναι χρήμα. Δεν υφίσταται δίλημμα.

Θα συμφωνούσα απόλυτα εαν δεν υπήρχε το οικονομικό θέμα στη μέση και για την ακρίβεια όχι στη μέση αλλά πάνω πάνω.
Μπορεί για κάποιους από εμάς να μην γίνεται και τόσο αντιληπτό, αλλά υπάρχουν άνθρωποι που εξαρτώνται από αυτά τα 400 ευρώ για να βγάλουν τον μήνα τους.

Κατανοώ αυτό που λες. Πιστεύω ότι αυτά τα 300€, για τον μήνα του, όμως είναι ικανά όμως να του στοιχίσουν χρόνια κατοπινής ζωής από όπου δεν θα μπορεί να τα ξεπεράσει... Ίσως μιας και μένει με γονείς να έχει νόημα να ανασκουμπωθεί λίγους μήνες προκειμένου να ξεφύγει αργότερα.
Μια σκέψη κάνω.

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ