ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.6.2022 | 10:45

Οι εξετάσεις

Της μητέρας μου δείχνουν μεγάλη πιθανότητα για αρχή άνιας. Εδώ και καιρό έχει θέμα συγκέντρωσης, καίει τα φαγητά αλλά ευτυχώς δεν ξεχνάει μάτια ανοιχτά. Το θέμα είναι ότι είμαι παντρεμένη, μένω κοντά και βοηθάω όσο μπορώ. Ο αδερφός μου μενει μαζί της, βάζει τα χρήματα στο σπίτι όμως έχει παράπονα που καίγεται το φαγητό γιατί και αυτός λείπει αρκετές ώρες στη δουλειά και θέλει απλά ένα πιατο φαγητό. Με αποτέλεσμα να με παίρνει και να μου λέει ότι δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση. Κάποιες φορές έπαιρνα με δικά μου χρήματα φαγητό για όλους και τα έκανα εγώ και πήγαινα το φαγητό. Είναι πολύ κουραστικό συν ότι ξέμεινα από χρήματα. Επίσης δε γίνεται να κάνω ψώνια συνέχεια για δύο σπίτια και να μαγειρεύω ξεχωριστά και να τα πηγαίνω. Προσπαθώ να βγάλω στη σύνταξη τη μητέρα μου για να πάρει μια ανάσα ο αδερφός μου και θα γίνει σύντομα ελπίζω όμως τι θα κάνουμε με τη μητέρα μας αναρωτιέμαι. Νιώθω ήδη πολύ πιεσμένη και αν όντως έχει αλσχαιμερ το μόνο που δε σκέφτομαι για το μέλλον είναι παιδιά και άλλες ευθύνες.
19
 
 
 
 
σχόλια

Πρωτα θα πρεπει να βεβαιωθειτε για το τι εχει ακριβως. Επειτα θα παιρνει καθημερινα με δικη σας φροντιδα τα φαρμακα της. Αν δικαιουται επρεπε ηδη να εχετε φροντισει να βγει η συνταξη της. Μην αφησετε τον αδερφο σας να τραβηξει μονος το λουκι, ειστε 2 αδερφια κι οι δυο θα εχετε εκ περιτροπης την φροντιδα της. Προσπαθειστε να την κινητοποιησετε μπορει να εχει καταθλιψη ή κατι τετοιο.

Φυσικά και δε θα αφήσω τον αδερφό μου να τα τραβήξει όλα και γω τον βοηθάω. Πίστεψέ με για τη σύνταξή αυτή δε φαντάζεσαι πόσο έχω τρέξει, είναι η σύνταξη για ανασφάλιστους υπερηλικες.

Είδα πρόσφατα την ταινία "The Father" η οποία πραγματεύεται την άνοια σ εναν ηλικιωμένο άνθρωπο.Στενάχωρη αλλά εκπληκτική ταινία.
Αν έχει κάποια επιστημονική βάση -πιστεύω πως έχει-το σενάριο,τότε πραγματικά είναι απίστευτη η κόλαση που περνάνε αυτοί οι άνθρωποι(οι ασθενείς).
Εγώ από την μέρα που την είδα πάντως,έγινα πιο υπομονετικός με τον ξεχασιαρη πατέρα μου και πραγματικά αν ήταν στο χέρι μου,δεν θα άφηνα κανέναν άνθρωπο να βιώσει τέτοιες καταστάσεις.
Κουράγιο σε όλο τον κόσμο που ζει μέσα στο πρόβλημα...ασθενείς και οικείους τους.

Το βασικό πρόβλημα είναι ότι ένας άνθρωπος είναι άρρωστος χάνοντας σιγά σιγά τη μνήμη του. Το φαγητό, συγγνώμη κιόλας, δεν θα έπρεπε να το αναφέρετε καθόλου ως πρόβλημα. Ο αδερφός σου υποθέτω ότι βρίσκεται σε μια ηλικία στην οποία μπορεί να μαγειρέψει και μόνος του τουλάχιστον δύο βασικά φαγητά. Φρόντισε λοιπόν άμεσα τη σύνταξη της μητέρας σου και βρείτε έναν φροντιστή να βρίσκεται καθημερινά κοντά στο πλευρό της. Σε καμία περίπτωση μη σκεφτείτε την ιδρυματοποίηση. Δεν αξίζει σε κανέναν άνθρωπο τέτοια κατάληξη. Καλή δύναμη!

Πάντως είναι κωμικοτραγικός ο κύκλος της ζωής. Στην αρχή μας φροντίζουν οι γονείς, μετά τους φροντίζουμε εμείς.
Με την διαφορά όμως ότι το τελευταίο έχει αρνητικό αντίκτυπο στην προσωπική μας ζωή ή μάλλον στην έλλειψη της.

Αν αποφασίσετε να την φροντίσετε εσείς και να μην την βάλετε σε οίκο, καλό είναι να μοιραστούν τον γολγοθά και τα δυο αδέρφια. Καλό κουράγιο εύχομαι.

H μητέρα σας έχει άνοια. Πολύ σοβαρή κατάσταση, σχεδόν δυσβάστακτη. Χρειάζεται πρόγραμμα, οργάνωση και πολύ βοήθεια για την ίδια. Καίει το φαγητό. Παραπονιέστε και οι δύο, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, δεν μπορείτε να διαχειριστήτε την κατάσταση. Και είσαστε ακόμα στην αρχή. Δεν θέλω να πω πολλά, απο όσα διάβασα λυπάμαι πραγματικά για την μητέρα σας. Μόνο αυτήν.

Καταρχάς είναι άλλο η άνοια και άλλο το αλτχαιμερ το οποίο είναι πολύ πιο σοβαρό και αλλοιώνει τελείως τον χαρακτήρα του ασθενούς. Πάντως και στις δύο περιπτώσεις χρειάζεστε βοήθεια, το μανίκι είναι μεγάλο. Αν δεν θέλετε να την βάλετε σε ίδρυμα, πρέπει είτε να έχετε εσωτερική γυναικα(οπωσδήποτε χειροδυναμη) είτε εξωτερική που να έρχετε κάποιες ώρες ημερησίως.Το ότι ο αδελφός σου μένει μαζί, είναι θετικό, δεδομένου ότι τέτοιοι ασθενείς έχουν αρκετό κουβάλημα οποτε ένας άντρας είναι απαραίτητος.
Καλή δύναμη εύχομαι, το έζησα για λίγο με τη μαμά μου και ήταν δύσκολο.

Μπορεί να σας ενημερώσει ο γιατρός της για τους τρόπους αντιμετώπισης της ασθένειας, μπορείτε να διαβάσετε και να ενημερωθείτε μέσα από το διαδίκτυο σε δεκάδες λήμματα επίσης, και το βασικό να είστε κοντά της. Αν πιεζεστε εσείς, φαντάσου εκείνην, στις στιγμές που θα έχει διαυγεια πως θα νιώθει.

Αγγελική μη κρίνεις σε παρακαλώ, τους γονείς μας τους αγαπάμε όλοι, αν δεν έχεις βρεθεί στην θέση της εξ απλά μη κρίνεις. Είναι σταυρός ασήκωτος για ένα παιδί να βλέπει τον γονιό του να μεταμορφώνεται σιγά σιγά σε μια άλλη προσωπικότητα από την γνώριμη. Στην αρχή και μέχρι να οργανωθείς και να δεις πως θα το αντιμετωπίσεις είναι λογικό να χάσεις τα βήματα σου, να βάλεις ξαφνικά την δική σου ζωή πίσω και να λες πράγματα πιθανόν παρεξήγησιμα.Ειδικα η μητέρα είναι στα μάτια ολων μας ο αιωνίως φροντιστής, όταν αυτή η κατάσταση αλλάζει άρδην και κληθείς να γίνεις εσύ ο φροντιστής της, σου έρχεται ο ουρανός σφοντυλι και πονάς, πονάς πολύ. Στην πορεία βέβαια συνηθίζεις και αντιμετωπίζεις την κατάσταση, όμως στην αρχή είναι τρομακτικά δύσκολο.
Αν δεν το έχεις βιώσει, σου εύχομαι να μη το βιωσεις ποτέ.

Δεν κρίνω κανέναν. Την άποψη μου εκφέρω σε κάτι που διαβάζω. Αυτό λοιπόν που διάβασα δεν μου άρεσε, πχ η αναφορά στο καμένο φαγητό (!!) , η προετοιμασία γευμάτων για τα υπόλοιπα μελη κλπ. Σε όλα αυτά αναφέρθηκα λοιπόν και εμμένω στην άποψη μου.

Αγγελική, ήταν ένα παράδειγμα το καμμένο φαγητό, δεν εστιάζουμε σε αυτό προφανώς. Και το να λες ότι λυπάσαι τη μητέρα μας και μόνο αυτή είναι ακομψο. Γιατί και εμείς από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκαμε σε μια νέα κατάσταση που δε μπορούμε να διαχειριστούμε εύκολα.