ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα έστω για μια μέρα τη βδομάδα κάποιον επι πληρωμή να προσέχει τα παιδιά? Είσαι μόνη η έχεις και τη βοήθεια του πατέρα των παιδιών? Αν μπορεί αυτός ναα τα ανααμβάνει όταν γυρνάει απο τη δουλειά ώστε να ξεκουράζεσαι?

Και να δουλευεις και να μη δουλευεις ειναι δυσκολο.... Σε αλλες παει περισσοτερο το. πρωτο, σε αλλες το δευτερο... Το σιγουρο ειναι πως ειναι δυσκολο. Οι περισοτερες μαμαδες πλεον τα καναμε με πληρη επιγνωση, αλλα η κουραση ειναι κουραση... Προσωπικα ενιωσα καλυτερα αφου το μικρο μ εκλεισε τα δυο... Και πολυ καλυτερα τωρα που ειναι 5 και 7. Μια δουλεια δε θα ταν κακη ιδεα κ για σενα μολις μπορεσεις να στειλεις κ το μωρο παιδικο. Αλλα θα ταν καλυτερα partime... Κουραγιο, με τον καιρο θα βελτιωθουν τα πραγματα..

Σου λείπει μια δουλειά part-time και ξεκούραστη, μαζί με βοήθεια για τα παιδιά.

Έτσι είναι όπως τα λες. Τις εχω ζησει και τις δυο καταστασεις. Πιο κουραστικό είναι να είσαι όλη μέρα σπίτι με μικρά παιδιά. Αυτές οι τεσσερις ώρες που πάω για Ολλανδικά, μου φαίνονται σσν σπα στο Hilton!!! Υπομονή.

Άκου λοιπόν τη δική μου εμπειρία που τα έχω περάσει και τα 2. Με τη διαφορά ότι εγώ δεν είχα κανέναν απολύτως για βοήθεια, έστω να έχω χρόνο να φτιάξω κάτι να φάω ή να πάω τουαλέτα. Μην την υποτιμάς τη λίγη έστω βοήθεια που έχεις, είναι υπερπολίτιμη και είσαι πάρα πολύ τυχερή. Θήλαζα το νεογέννητο για παράδειγμα 6 ώρες συνεχόμενα και δε υπήρχε άνθρωπος να μου φέρει ένα ποτήρι νερό.Όταν πλησίαζε η ώρα να γυρίσω στη δουλειά και αναγκαστικά να αφήνω το μωρό στον σταθμό, είχα χαρεί λίγο γιατί λέω θα έχω λίγο χρόνο για μένα. Ναι καλά. 4 μήνες μετά, εξαντλημένη από τη δουλειά με πολλά νεύρα, άϋπνη καθώς έχουμε ακόμα ξενύχτια, η ρίζα στο μαλλί 10 εκατοστά, + 3,5 κιλά που δεν χρειαζόμουν καθόλου, η μάσκαρα και οι σκιές μου σκονίζονται στο καλαθάκι και το μόνο που έχω κουράγιο να φορέσω είναι ένα τζην και τα αθλητικά μου. Και φυσικά οι 2 ώρες που είχα το βράδυ όταν έπεφτε ο μικρός για νάνι μέχρι να κοιμηθώ, πάνε και αυτές καθώς η δουλειά μου έχει απορροφήσει όλη τη σωματική ενέργεια και κοιμάμαι μαζί του από νωρίς. Και τραβάω τώρα τα μαλλιά μου που δεν εκτίμησα τη κατάσταση που ήμουν απλά μια μανούλα (ο σημαντικότερος ρόλος του κόσμου), το εργαζόμενη μανούλα με έχει τσακίσει. Ευτυχώς ο μπαμπάς είναι διαμάντι και κάνει τα πάντα αλλά γυρνάει αργά από τη δουλειά.Και τώρα που χαζεύω στην lifo (η μόνη ολιγόλεπτη συνήθεια που έχω κρατήσει) κάποιο μαϊμουδάκι είναι κρεμασμένο πάνω μου :)

Προσωπικά το θεωρώ τρέλα να ασχολείται κανείς μόνο με τα παιδιά του. Πέραν του ότι το θεωρώ ανέφικτο, το θεωρώ επίσης και βλαβερό και για το γονέα και για τα παιδιά. Νομίζω έχεις ανάγκη να αλλάξεις παραστάσεις και να δημιουργήσεις και με άλλους τρόπους (γιατί φυσικά και το mothering είναι Η Δημιουργία). Έτσι κι εσύ θα εκτονώνεσαι και θα αποδίδεις καλύτερα και στα της οικογένειας.Αλλά εγώ είμαι ανώριμος! Δεν ξέρω από αυτά καθολου! Λέω αυτό που αντιλαμβάνομαι, αγνοώντας πιθανότατα άλλες παραμετρους σχετικές με τη μητρότητα, τα παιδιά και τ λοιπα.