ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθε φορά σκοντάφτω στο ίδιο θέμα... Οκ τα έπαιξα και τα έχασα όλα, βρέθηκα απ' τη μια στιγμή στην άλλη χωρίς τίποτα, πίσω στην χώρα μου, πίσω στα παλιά που με φοβίζουν... μ' ένα σωρό άλυτα πρακτικά θέματα και κάποια ψυχολογικά... Οκ, ξέρω, πρέπει να αρχίσω απ' το μηδέν, να ξανασηκωθώ σιγά σιγά... οι ψυχολόγοι μου λένε "τώρα πρέπει να κοιτάξεις τον εαυτό σου, κάνε ότι καλύτερο για σένα..." ναι οκ, το κατάλαβα... όμως υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα... εγώ ποτέ δεν θέλησα να ζω μόνη... εγώ θεωρώ τις σχέσεις το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής... εγώ δεν θέλω να γίνω ένας μίζερος και κλειστός άνθρωπος... (ήδη έχω γίνει κάπως έτσι...) θέλω να ζήσω, να επικοινωνήσω, να γεμίσει πάλι το μυαλό μου από ιδέες και ομορφιά... δεν πιστεύω πως είμαστε φτιαγμένοι για να ζούμε μόνοι... όμως τώρα... δεν έχω κανέναν να με συντροφεύει στην ζωή... και δεν θέλω άλλη μοναξιά...δεν θέλω να πάει χαμένη η ζωή μου, χωρίς φίλους, με κάποια παρέα που και που που δεν θα έρχεται ποτέ πιο κοντά... με μοναχικά βράδια... με έλλειψη επικοινωνίας... με τόση μοναξιά... έχω τόσα να δώσω... κι αφού δεν έχω που να τα διοχετεύσω...γυρίζουν εναντίον μου...