ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
20.1.2017 | 01:41

Καλά να περνάς

"....Καλά λοιπόν, μιλάμε. Καλά να περνάς. Μιλάμε για κάνα καφέ."Κι έτσι, μετά από 4 χρόνια σχέσης, καταλήγεις να παίρνεις αυτό το μήνυμα από τον πιο σημαντικό άνθρωπο της ζωής σου. Είπατε 2 κουβέντες για καλή χρονιά και μετά σου στέλνει αυτό. Κοιτούσα αυτό το "Καλά να περνάς" και έκλαιγα.Εγώ που σε κοίμιζα στην αγκαλιά μου. Εγώ που έκλαιγα στη δική σου όταν χωρίζαμε. Τώρα...... "καλά να περνάς". Τώρα να ξεροσταλιάζω για να πιούμε έναν καφέ. Ένα καφεδάκι. Μια σχέση....
4
 
 
 
 
σχόλια
Με έκανες τώρα να νοσταλγισω ένα κομμάτι του παρελθόντος μου.. και για αυτον τον λογο τωρα θα έπρεπε να σε κατσαδιασω! Αλλα ας παμε στο θεμα σου.....Δυστυχώς ο χωρισμός ειναι το μεγαλύτερο μαρτύριο... ΤΟΣΗ θλίψη..ο πιο γρήγορος τρόπος να αφήσεις πισω εναν χωρισμό, ειναι να ΜΗΝ αφεθείς στο συναίσθημα., που ειναι σίγουρο πως σε κατακλύζει. Ειναι να βάζεις την λογική μπροστα.Αρχικά θα πρέπει να σκέφτεσαι πως με τον χρόνο ΌΛΑ ξεπερνιούνται. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην τον ξεπεράσεις γιατί κάθε μέρα που περνάει θα σου δείχνει πως δεν αξίζει να σκέφτεσαι κάποιον που δεν σου επιστρέφει το συναίσθημα. Μερικές φορές ο δρόμος προς την απελευθέρωση του πρώην είναι η συνειδητοποίηση πως δεν είμαστε για όλους και δεν είναι όλοι για εμάς. Σκέψου θετικά και πως η ζωή σου επιφυλάσσει κάτι καλύτερο στην επόμενη γωνία!Τι αλλο;;
Προσωπικα, αν και δεν ειμαι η εξομολογουμενη, εχω να πω οτι η τελευταια σου παραγραφος ,δυστυχως, αδυνατει να βοηθησει.. Μιας και βρισκομαι κι εγω στην ιδια θεση και συγκινηθηκα εξισου με την εξομολογηση, οπως και με την απαντηση σου, νομιζω πως τιποτα δε βοηθαει. Χωρις να θελω να μεταδοσω την απαισιοδοξια μου, τιποτα δε σε πειθει οταν εχουν περασει 3.5 χρονια (κι εχεις να του μιλησεις 3) και ενω εχεις περασει τοσες φασεις στη ζωη σου,καταληγεις ακομα να κλαις και να τον σκεφτεσαι σα να μην περασε μια μερα. Οι προσπαθειες δεν αρκουν,ομως δε βοηθαει ουτε ο χρονος.Και τωρα που τον "ξαναβρηκα" ,να ειμαι "διπλα" του σαν τοτε,να ειμαι στο διλημμα του μεγαλυτερου throwback που μπορει να μου τυχει. Δεν εχω τι να σου πω,αληθεια.. Δε θα πω αλλα γιατι θα μετατοπισω το κεντρο βαρους της εξομολογησης σου, ομως θελω να ξερεις οτι αξιζει να ζησεις ο,τι ερθει στο δρομο σου! Παντα θα ξεχνας για λιγο και οτι και να ζησεις,κατι θα σου δωσει. Και ισως
Mακάρι να μπορούσα να σου πω πως έχεις άδικο. Όλοι το έχουμε βιώσει ή το βιώνουμε αυτο. Δεν ωφελεί όμως να μένουμε μόνο σε αυτό που βιώνουμε όπως το βιώνουμε ιδίως όταν δεν μας κάνει καλό. Δεν λέγεται με ευκολία, το .... ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός αλλά πρέπει να λέγεται. Κάποια πράγματα που είναι κοινά για όλους τους ανθρώπους πρέπει να μπαίνουν μπροστά και να μας γίνονται συνείδηση. Κανείς δεν ξεπερνά εύκολα μια μεγάλη αγάπη ή ένα χωρισμό όσο ειδήμων και να είναι σε θέματα ψυχολογίας ή επικοινωνίας. Να το ξέρεις αυτό. Βοηθά σίγουρα όμως να υπάρχει μια συνειδητοποίηση. Να ξέρεις γιατί σου συμβαίνει. Ναι, μπορεί ένας έρωτας να μην ξεπερνιέται αλλά το μεγαλύτερο κομμάτι πέραν από τις κοινές εμπειρίες- το μεγαλύτερο κομμάτι της ευθύνης μας ανήκει και βρίσκεται στο κεφάλι μας. Προσπάθησε να επιτρέψεις στον εαυτό σου να φυγει βήματα μπροστα!