ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
27.12.2018 | 02:36

Και τι γίνεται λοιπόν;

Αναρωτιέμαι εδώ και 2 χρόνια (αφού αφυπνίστηκαν), ποιο είναι πραγματικά το νόημα της ζωής; Αν όλα σε ετούτο τον πλανήτη είναι εφήμερα και δεν διαρκούν για πάντα τότε πια η σημασία της ύπαρξής μας; Γιατί να ζω αν την ευτυχία μου κάποια μέρα θα την κλέψουν οι συγκυρίες μέσα από τα χέρια μου; Πώς θα ξέρω ότι η προσπάθεια να βρω την αγάπη δεν θα έχει καταντήσει ως μια άλλη ακόμα αναζήτηση για την επιβεβαίωση της ύπαρξης μου; Όταν δεν είσαι ικανός να αρνηθείς το γεγονός ότι ,μόνος γεννιέσαι και μόνος πεθαίνεις, πως θα ζήσεις με την ελπίδα της συντροφιάς; Μήπως τελικά η ζωή είναι ένας φαύλος κύκλος απογοητεύσεων και χαρών που τελικά οδηγεί στο τέλμα της ανουσιότητας; Όταν αντικρίζεις την σκληρή αυτή πραγματικότητα με μια στείρα αντικειμενική ματιά πονάει. Πονάει πολύ. Αντιλαμβάνεσαι την μοναξιά και την ματαιότητα που διέπει ολόκληρη την ζωή σου. Ξέρεις ότι πρέπει να κάνεις κάτι στην δημόσια σφαίρα για να αφήσεις το στίγμα σου στην κοινωνία και να πεις 'υπήρξα και εγώ'. Όμως μετά τι; Συλλέγεις τους καρπούς της σκληρής δουλειάς σου όταν ξέρεις ότι θα σαπίσουν και θα χαθούν; Προσπαθώ να βρω λόγους για το νόημα της ύπαρξής μου στην καθημερινότητά μου, όμως στο τέλος φτάνω σε αδιέξοδο... Πιέζεσαι, στεναχωριέσαι, είσαι ευτυχισμένος, γελάς γιατί όμως; Πέρασες τόσα πολλά και τι στο τέλος; Τι σε περιμένει; Όταν έχεις άπειρες προσδοκίες από την ζωή και δεν ικανοποιήσε τι γίνεται; Τι; -Υ.Γ. κάποιες απορίες από μια 18χρονη...
2
 
 
 
 
σχόλια
Το νόημα της ζωής είναι η ίδια η ζωή ,και όσο το ψάχνεις τόσο απομακρύνεσαι από αυτό .Δεν ξέρω, απλά επειδή είναι πολύ επιτηδευμένος ο λόγος σου θεωρώ ότι μάλλον κάποιου άλλου σκέψεις είναι αυτές και όχι δικές σου ,μα ακόμα και αν είναι θα σου δώσω μια συμβουλή .Παρέμεινε στην απλότητα των πραγμάτων,είναι πιο εύκολο να την καταννοήσεις αλλά και να τη διαχειριστείς .
Αγαπητή μου, ωραιότατα όλα όσα περιγράφεις...Και ο τρόπος με τον οποίο σκέφτεσαι και τα διατυπώνεις..!! Όμως πιστεύω πως δεν κάνει πολύ καλό στην ψυχολογία σου...η έντονη υπαρξιακή σου ανησυχία.. Γιατί είναι ένα φαύλος κύκλος... Και θα χαθείς μέσα στις σκέψεις,χωρίς να βρεις την έξοδο διαφυγής...Η ζωή είναι ένα ταξίδι και μάλιστα αστραπή...Είσαι πολύ νέα, τόσο φρέσκια να ζήσεις πολλές ωραίες στιγμές...Ναι θα κλάψεις, θα πονέσεις, μα θα χαρείς ξανά... Έτσι είναι η ζωή ενας αγώνας για την επιβίωση..Η ζωή είναι ένα δώρο που μας χαρίστηκε! Οφείλουμε να την τιμήσουμε. Σου αφιερώνω το κομμάτι "Ύμνος στη ζωή" των Πελόμα Μποκιού...!! ;-)