ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
11.5.2024 | 17:04

Καφές και τσιγάρα

Είδα πρόσφατα μία νουάρ ταινία που λέγεται Coffee and Cigarettes (του 2003) η οποία με έβαλε σε σκέψεις. Η ταινία διαδραματιζόταν σαν ανθολογία διαφορετικών ιστοριών αλλά όλες οι ιστορίες είχαν το εξής κοινό: άνθρωποι χαμένοι στον μικρόκοσμό τους, που υπεραναλύουν καθημερινές και ασήμαντες καταστάσεις ενώ αφήνουν τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής να αιωρούνται μπροστά τους στον αέρα, άνθρωποι χωρίς αγάπη και κατανόηση, μισοτελειωμένα πορτραίτα ανθρώπων που περισσότερο με περαστικές σκιές και παιχνίδια του φωτός μέσα στην ομίχλη μοιάζουν παρά σαν άνθρωποι. Δεν μπορώ να εξηγήσω το vibe της όλης ατμόσφαιρας που μου πρκοκάλεσε η ταινία, ήταν σαν να είδα τίποτα και πολλά ταυτοχρόνως, 11 ιστορίες που ένιωθα σαν να μπορούσες να βγάλει 100 άλλες από την κάθε μία ο σκηνοθέτης (ο μεγάλος Jim Jarmusch) απλά με μικρές παραλλαγές στις λεπτομέρειες. Πιστεύω πως όλοι θα μπορούσαν να αποτελέσουν μία ιστορία σε αυτή την υπέροχη ανθολογία, όλοι μας έτσι δεν είμαστε; Άνθρωποι χαμένοι σε στεναχώριες και σκέψεις που κανείς δεν ρωτάει και κανεί δεν θα μάθει ποτέ, άνθρωποι που τυλίγονται στην προσωπική τους ομίχλη του καπνού και πίνοντας καφέ, άνθρωποι που ακροβατούν κάθε στιγμή μεταξύ συγκαταβατικής ικανοποίησης των απλών καθημερινών απολαύσεων (καφές, τσιγάρα, κουβέντα με φίλο ή και άγνωστο) και ατέλειωτων ανεκπλήρωτων ονείρων που σωριάζουν σε κάποια βαθιά και σκοτεινή αποθήκη του μυλού τους έξω από την οποία αναγράφεται μία ετικέτα "ίσως, κάποτε, ποιος ξέρει...". Μία γλυκόπικρη μελαγχολία που ισορροπεί το "τι θα μπορύσε" με το "τι συμβαίνει", μία αποδοχή του γίγνεσθαι, μία τζαζ μουσική που αυτοσχεδιάζει συνέχεια και πότε είναι μινόρε και πότε ματζόρε. Όλοι μας στους μικρόκοσμούς μας όπως οι πρωταγωνιστές στην ταινία, ο καθένας διαφορετικός και μοναδικός, μόνος κοινός μας παράγοντας είναι τα καφέ και τα τσιγάρα, ο καφές για να σε γλυκαίνει λίγο και να σου δίνει κουράγιο και το τσιγάρο για να ονειροπολείς βλέποντας τον καπνό που ελεύθερα πηγαίνει στο παντού και πουθενά, απορροφιέται από την γύρω ατμόσφαιρα ακριβώς όπως εμάς μας απορροφάει ο κόσμος...
5
 
 
 
 
σχόλια

Κάθε άνθρωπος είναι μια συλλογή απο ιστορίες, μερικές φορές σκοτεινές και άλλες φωτεινές. Πορτρέτο των δυσκολιών που αντιμετωπίζει όσον αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις. Απο τις καλές ταινίες του συγκεκριμένου σκηνοθέτη, μετα απο το "Dead man".

Αργησες να δεις την ταινία, που δεν είναι και η καλύτερη του Τζιμ Τζάρμους.
Δηλαδή αν θεωρείται αυτή masterpiece, τότε τι να πουν τα ''stranger than paradise'', ''broken flowers'' , ''down by law'', το κομψοτέχνημα για μένα ''Only lovers left alive'' καθώς και το ''night on earth'' με την σύντροφο και μούσα του Τζον Κασσαβέτη την Τζίνα Ρόουλαντς;
Κατά τ' άλλα ωραία αερολογείς.
Ειδικά αυτό με τη ''τζαζ μουσική'' πού το βρήκες, πραγματικά με κέρδισε, φάση είχε.
Αν είσαι εγγεγραμμένο μέλος της κινηματογραφικής λέσχης της Ίριδας στο κέντρο της Αθήνας πρότεινέ την την ταινία αφού σου άρεσε τόσο πολύ για κάποιο Σάββατο βράδυ που είναι οι προβολές μελών (αν και θα προτιμούσα να δούμε άλλη ταινία του Τζάρμους αλλά εντάξει κι αυτή βλέπεται)
Επίσης δεν κωλοβαράνε όλοι οι άνθρωποι έτσι στη ζωή τους όπως κάνουν και οι ήρωες του Τζάρμους αν και δεν έχω τίποτα με το κωλοβάρεμα. Ενίοτε είναι και απολαυστικό.
Κατά τ' άλλα καφέ δεν πίνω, αλλά ναι ωραία τα λες υπέρ του καπνίσματος.
Λατρεύω τα πουράκια μου με γεύση βανίλια, είναι η καθημερινή γλυκιά συντροφιά μου, δίνουν νόημα στη μέρα μου, αφήνουν γλυκιά επίγευση στον ουρανίσκο, έχουν ωραίο καπνό.
Αν και δε θα 'λεγα και όχι και σε μια Καρέλια κασετίνα πού και πού.
Καλές ονειροπολήσεις να σου ευχηθώ.

Πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση. Έχω δει άλλες ταινίες του μεγάλου Jim, αλλά αυτήν όχι.
Ίσως τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής τα αφήνουν αναπάντητα, επειδή οι περισσότεροι που θα τα υπεραναλύσουν μπορεί να τρελαθούν στο τέλος. Λίγοι είναι αυτοί που θα το επιχειρήσουν, αλλά και αυτοί, μάλλον θα καταλήξουν με μία υπεραπλουστευμένη και παρηγορητική απάντηση παρά με την ίδια την Αλήθεια.
"Αν κοιτάξεις για πολλή ώρα την άβυσσο, στο τέλος και η άβυσσος θα κοιτάξει εσένα" ~ Friedrich Nietzsche.
Για αυτό και "οχυρώνονται" σε έναν μικρόκοσμο που ναι μεν είναι διαφορετικός για τον καθένα μας, αλλά συχνά εξίσου γοητευτικός και άγνωστος για κάποιον άλλο !
Τί πιο λογικό από το να "συμπλεύσουν" οι δύο κόσμοι μαζί με έναν καφέ και να "πετάξουν" παρέα με ένα τσιγάρο...
Για μουσική υπόκρουση, το διαχρονικό "Cigarettes And Coffee" του ανεπανάληπτου Otis...

Φωτιά σε βυτιοφόρο στον Ισθμό

THE GOOD LIFO ΔΗΜΟΦΙΛΗ