ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.3.2020 | 19:54

Γιατί το κάνει αυτό;

Είναι μία φίλη η οποία κάθε φορά μου "υπενθυμίζει" ότι βγήκα πολύ αργά στην αγορά εργασίας. Είμαι 31 και βρήκα μία κανονική δουλειά στα 29 η οποία μου αρέσει, είναι περίπου αυτό που έψαχνα. Στο μεσοδιάστημα όλα αυτά τα χρόνια έκανα περιστασιακές δουλειές και συμμετείχα σε προγράμματα ανεργίας. Κάθε φορά που βρισκόμαστε, είτε είμαστε μόνες μας είτε με παρέα, δεν χάνει ευκαιρία να μου "υπενθυμίζει" αλλά και να "ενημερώνει" την υπόλοιπη παρέα - εφόσον υπάρχουν κι άλλα άτομα μαζί μας - ότι άργησα να μπω στην αγορά εργασίας. Το παίζει πολύ ντόμπρα (sic) και όσο συζητάμε μπλα μπλα πετάει "ναι αλλά άργησες να μπεις στην αγορά εργασίας, ναι αλλά να είσαι straight άργησες να μπεις στην αγορά εργασίας, ναι αλλά μην κρύβεσαι άργησες να μπεις στην αγορά εργασίας, ναι ωραία βρήκες μία δουλειά και μπράβο σου αλλά για να λέμε και την αλήθεια άργησες να μπεις στην αγορά εργασίας" κοκ. Ήδη αισθάνομαι άσχημα από μόνη μου, έρχεται και η άλλη να μου "υπενθυμίσει" ότι άργησα να μπω στην αγορά εργασίας και αισθάνομαι ακόμα χειρότερα. Όποτε βρισκόμαστε το αναφέρει 10 φορές. Έχει καταντήσει ενοχλητικό. Δεν ξέρω και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το κάνει αυτό, ειλικρινά. Το μόνο που μπορώ να υποψιαστώ είναι ότι συγκρίνεται μαζί μου για να φανεί εκείνη αλλά και η οικογενεια της καλύτερη. Εκείνη είναι στα 35 και δεν έχει σταματήσει ποτέ να εργάζεται από τα φοιτητικά της χρόνια, δηλαδή δεν έχει μείνει ποτέ άνεργη. Το ίδιο και τα αδέρφια της. Το υποψιάζομαι αυτό διότι έχω παρατηρήσει ότι κάνει και σε άλλα θέματα παρόμοια. Και μετά να μου λέει πως θα πάρω σύνταξη και τέτοια, εφόσον ουσιαστικά δεν έχω εργαστεί ποτέ. Ή πάλι θα πει κάποια στιγμή, "εγώ δουλεύω σχεδόν 20 χρόνια και έχω κουραστεί με την δουλειά, με την Αθήνα κλπ ενώ εσύ άργησες να μπεις στην αγορά εργασίας , τώρα ξεκίνησες γι' αυτό δεν κουράζεσαι". Επίσης με ρωτάει όλο για τα χρήματα, αν μαζεύω πόσα έχω μαζέψει κλπ. Ψαρεύει πολύ, και έχει και θράσος, με ρωτάει πάνω ή κάτω από 10.000; Εντάξει σαν χαρακτήρας που μπορεί να έχει παρατηρήσει δεν είμαι καθόλου σπάταλη και τα υπολογίζω πολύ όπως και το τι θα ψωνίσω κλπ. Αλλά προσωπικά δεν κάνω ποτέ τέτοιες ερωτήσεις, ούτε τα αδέρφια μου έχω ρωτήσει πόσα παίρνουν και αν εχουν ή πόσα έχουν μαζέψει. Αυτό δεν το κάνει μόνο μαζί μου αλλά και με μία ξαδερφη μου η οποία εργάζεται σε μεγαλη εταιρία στην Αμερική και κάνει πράγματι πολλά λεφτά, αγόρασε σπίτι με 300.000 δολλάρια, και τη ρωτάει πόσα βγάζει κλπ. Φαντάζομαι ότι το κάνει σε όλους όσους γνωρίζει, οπότε δεν πιστεύω ότι είναι προσωπικό αλλά η ίδια λογικά έχει μεγάλο θέμα. Παρόλα αυτά λέει σωστά και λογικά πράγματα και μου δίνει συμβουλές και δείχνει ενδιαφέρον για μένα, εκτός από όλο αυτό που περιεγραψα παραπάνω είναι γενικά καλός άνθρωπος και δεν ξέρω γιατί το κάνει.Περιττό να πω ότι εκείνη τώρα θέλει να παντρευτεί και θα παραιτηθεί από την δουλειά της με μισθό των 1000+ ευρώ. Ψάχνει δουλειά στην επαρχία όπου θα μετακομίσει αλλά όπως μου λέει με - ύφος όχι τόσο ικανοποιητικό - ότι ο μισθός θα είναι ο βασικός. Ωστόσο το καλοκαίρι θα μείνει άνεργη για να μπορεί να πάει κάποιο ταξίδι με τον φίλο της. Αν και δεν με αφορά, προσωπικά δεν συμφωνώ καθόλου με την επιλογή της και όταν ρώτησε την γνώμη μου δεν της το είπα παρά μόνο της είπα αν είναι αυτό που πραγματικά θέλει τότε είμαι μαζί της, και το έκοψα. Ο λόγος που δεν της είπα την άποψη μου είναι επειδή δεν με αφορά όπως της είπα, και δεύτερον δεν ήθελα να την επηρρεάσω με την άποψη η οποία μπορεί ναι μεν να μην την ακολουθούσε αλλά μέσα της χωρίς να το παραδεχτεί ούτε σε μένα ή τον εαυτό της, να έχει αμφιβολίες αλλά να δώσει ευκαιρία στο καινούριο.
4
 
 
 
 
σχόλια
Μπορεί κ να μην το καταλαβαίνει αυτό που σου λέει συνέχεια οτι αργείς...Τώρα για τα χρήματα που παίρνετε,τι να πώ?Δεν ξέρω ακριβώς τι είδους σχέσης έχετε...Πάντως καλό θα ήταν να της πείς ο,τι σε ενοχλεί...
Ένας κύκλος που παει λέγοντας, πίσω απο κάθε καριολα κρύβεται ενας μαλακας που την πλήγωσε και πίσω απο κάθε μαλακα κρύβεται μια καριολα που τον πλήγωσε...
Μήπως έχει κάποιο κόμπλεξ ;Εννοώ μήπως ζηλεύει λιγάκι που μπορούσες και ζούσες χωρίς να έχεις ανάγκη ιδιαίτερα την εργασία, σε αντίθεση με εκείνη;Δεν είναι ωραίο πράγμα να μας κοπανανε τα λάθη μας συνέχεια. Επίσης τι φίλες είστε όταν δεν μπορείτε να εκφραστειτε ξεκάθαρα;;Προτείνω..1. Της μιλάς. Της λες πως σε ενοχλεί αυτό που κάνει και να σταματήσει να κοπαναει πράγματα για τη δική σου ζωη. Πες της πόσο σε πληγωνει-ενοχλει και μειώνει όλο αυτό... 2. Της λες στα ίσια την άποψη σου για το θέμα με τη δουλειά. Έχει πάρει τις αποφάσεις της. 3. Αν αφήσει τη δουλειά , ξεκινά κοπάνα το κι εσύ. Θα της αρέσει;; Έτσι να της πεις. Θα σου άρεσε να το έκανα εγώ αυτό; 4. Καλό είναι να διευρύνεις τον κύκλο σου και με άλλους ανθρώπους...