ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γι' αυτούς που οι ίδιοι το κάνουν είναι μέρος της μεταβατικής φάσης κατά την οποία ισχυροποιούν την ταυτότητά τους ως ανεξάρτητα άτομα (από τους γονείς τους και άλλα συστήματα). Θα αλλάξει όταν πλέον δε θα έχουν να αποδείξουν τίποτα στον εαυτό τους επειδή η ύπαρξη ξεχωριστής ταυτότητας είναι ξεκάθαρη. Φυσιολογικό ειναι όλοι κάναμε τέτοια. Αυτοί που κατακρίνουν μπορεί κάλλιστα να είναι στην ίδια θέση οπότε και να αντιδρούν ενεργά μέσα τους (και έξω τους, με τα γελάκια κ.λ.π.). Να βλέπουν στον τύπο που βγαίνει με τους γονείς του αυτόν τον "αδύναμο" που οι ίδιοι πολύ έντονα δε θέλουν να είναι οπότε και απωθούνται και το εκφράζουν για να ισχυροποιήσυν μέσα τους τη θέση τους. Πάλι φυσιολογικό αρκεί να ωριμάσουν και να το καταλάβουν αργότερα όταν βγουν απ'αυτήν την τρύπα.

Γιατί είναι η φάση της ζωής τους που προσπαθούν να αυτοπροσδιορισθούν πέρα από "το παιδί του τάδε και της δείνα".

Ο λόγος που το κατακρίνουν είναι γιατί οι ίδιοι νιώθουν αμηχανία/ντροπή για την παρουσία των γονιών τους και ιδιαίτερα στην περίπτωση που τους δει κάποιος συνομήλικος. Είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της εφηβείας. Όταν το ξεπεράσουν, θα έχουν πλέον ενηλικιωθεί.

ειμαι 17 ετων και λατρευω να πηγαινω για καφε με τους γονεις μου ειδικα με τον πατερα μου που δουλευει εξωτερικο!. Προσωπικα εχω συναντησει δυο ειδων ατομα που γελανε με αυτο: 1. ατομα που δυστηχως δεν ειχαν καλη σχεση με γονεις του και τα βγαζουν αλλου (βεβαια δεν ειναι πλειοψηφια) 2. ατομα που το παιζουν 'αλανια','κουλ' κτλπ. Παντως κριμα αυτες οι συμπεριφορες....

ειμαι 17 ετων και λατρευω να πηγαινω για καφε με τους γονεις μου ειδικα με τον πατερα μου που δουλευει εξωτερικο!. Προσωπικα εχω συναντησει δυο ειδων ατομα που γελανε με αυτο: 1. ατομα που δυστηχως δεν ειχαν καλη σχεση με γονεις του και τα βγαζουν αλλου (βεβαια δεν ειναι πλειοψηφια) 2. ατομα που το παιζουν 'αλανια','κουλ' κτλπ. Παντως κριμα αυτες οι συμπεριφορες....