ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μελαγχολικέ μου έρωτα, δεν τόλμησα να σου πω όσα νιώθω... Ο χρόνος μας τελείωσε , οι μέρες μας πέρασαν και μαζί με αυτές πέρασε και η ζωή μου... Αυτός ο λίγος χρόνος μαζί σου ήταν για εμένα ένα μάθημα πως ειναι να αισθάνεσαι κ να ζεις πραγματικά ! Πριν σε γνωρίσω κ πριν ακόμα σε ερωτευτώ αυτό που ζούσα δεν ήταν αληθινή ζωή ! Νόμιζα ότι ζούσα... Δίπλα σου έζησα, κοντά σου έζησε ολόκληρη η ύπαρξη μου... Χτύπησε ξανά η καρδιά μου,που ως τότε πίστευα πως δεν θα ξανά χτυπήσει , η λογική μου χάθηκε μαζί με τον ύπνο μου , στην θέση τους μόνο όνειρα κ ελπίδα ! Ξέρω,κάτι έχεις καταλάβει για το ότι κάτι υπάρχει μέσα μου για εσένα, αλλα με την στάση μου σου δημιούργησα πολλες αμφιβολίες , το γνωρίζω ! Έτσι ήταν καλύτερα ! Καλύτερα κ για τους δυο! Κάποτε μου είπες να τολμήσω γιατί κάποια πράγματα τις περισσότερες φορές ειναι αμοιβαία ! Δείλιασα ! Δεν ειναι του χαρακτήρα μου άλλωστε όλο αυτό, στο είπα , εχω υψώσει τα τείχη μου με δυσκολία ψηλά που δεν νιώθω έτοιμη να τα ρίξω έτσι απλά ! Δεν το αντέχω αυτό το ρίσκο ! Παίρνω λοιπόν το ρίσκο της σιωπής , παίρνω τα συναισθήματα που με έκανες να νιώσω κ παίρνω αυτό το μελαγχολικό σου βλέμμα και συνεχίζω απο εκεί που ήμουν πριν ακόμα σε γνωρίσω σε μια ζωή χωρίς ζωή ! Έτσι για να θυμάμαι πως κάποτε, για λιγο, έζησα, αισθάνθηκα, ερωτεύτηκα κεραυνοβόλα ! Σε λίγες ώρες θα ειναι η τελευταία μας συνάντηση , τότε θα σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για ολα κ θα χαθώ , θα ακολουθήσω την έτσι κ αλλιώς ροή των πραγμάτων... Ένα μεγάλο ευχαριστώ πραγματικά για ολα και ας μην τα γνωρίζεις...