23.10.2012 | 22:23
Για το αγόρι που - νομίζω - αγαπώ.
Να έπεφτε η βροχή ραγδαία,ευχόμουν. Να ξεσπάσει.Θα μέναμ΄ έτσι πιο πολύμέσα στη στοά. Στην πρόφαση.Στο βάθος "μπαρ",καφέδες, ποτά,πίκρες εν μέθη.Πιο 'κει "Ραφείον",καλλιτεχνικά της ζωής σας γυρίσματα,μαντάρισμα του κενού σαςάψογο."Γραφείο μεσιτικο"πιο πέρα,πωλήσεις, αγορές,ευκαιρίες αισθημάτων,αιωνιότητες.Κι εδώ, που πιο πολύ σταθήκαμε,της κάθε ανάγκης η βιτρίνα:Χρωματιστά σαπούνια,κορνίζες για διαρκείας πρόσωπα,αλυσιδίτσες να τις σπάζει το ασυγκράτητο,φανταχτεροί αναπτήρεςπροσάναμμα το βλέμμα σου,κι άφθονα καθρεφτάκιανάχω το πρόσωπό σουισάριθμες φορές.Γι αυτό ευχόμουν...Μα η βροχή κι εσύενάντια στην ευχή μουπέφτατε.Κική Δημουλά
