ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ετών 30 πλέον και δεν την έχω "πέσει" ποτέ σε κοπέλα. Έχω την τύχη να έχω μια καλή εμφάνιση και οι 5 σχέσεις που έχω κάνει μέχρι τώρα στη ζωή μου, με προσέγγισαν αυτές. Είμαι γενικά πολύ ντροπαλός και κλειστός χαρακτήρας. Ακόμα και στις παρέες μου, ανοίγομαι μόνο σε αυτούς που ξέρω πολλά χρόνια. Πχ αν βγούμε με τους κολλητούς μου είμαι πολύ επικοινωνιακός και πολύ ευχάριστος, αν όμως έρθει κανένας φίλος των φίλων μου μαζί μας, δε μιλάω πολύ και δε ξέρω τι να πω γενικά, χάνω τα λόγια μου. Έτσι είμαι και με τις κοπέλες. Αν δεν ξέρω κάποια καλά, δε μιλάω πολύ. Όλες μου οι σχέσεις ξεκίνησαν από φιλίες από το εργασιακό μου περιβάλλον, και παλιότερα από το σχολείο και το πανεπιστήμιο. Δηλαδή, μόνο όταν έχω τριβές καθημερινά με τα ίδια άτομα, ανοίγομαι και μιλάω. Όμως, πλέον δεν έχω την ευκαιρία να γνωρίζω νέα άτομα που να έχουμε καθημερινή τριβή. Φοβάμαι ότι θα καταλήξω μόνος. Γενικά, φοβάμαι την απόρριψη για αυτό και σε όλη τη ζωή μου μέχρι τώρα πήγαινα εκ του ασφαλούς σε όλους τους τομείς. Επίσης, όταν φτάσω στο σημείο να νιώθω άνετα με μια κοπέλα και να μου δείξει με τον τρόπο της ότι ενδιαφέρεται και κάνουμε σχέση, έχω τόσο άγχος την πρώτη φορά που θα κάνουμε σεξ, που πραγματικά από το άγχος μου η πρώτη φορά είναι πάντα μαρτυρική και χάλια. Το ξέρω ότι όλα είναι στο μυαλό μου και πρέπει να ξεκομπλαρω αλλά πάντα κάνω overthinking και σκέφτομαι ακραία σενάρια. Αν βγω σε κλαμπ δε θα κάνω ποτέ πρώτη κίνηση να μιλήσω σε κοπέλα, δεν το έχω κάνει ποτέ, και να το κάνω είμαι σίγουρος ότι θα χάσω τα λόγια μου ή θα λέω βλακείες. Μου έχει τύχει κάποιες φορές να μου μιλήσουν κοπέλες πρώτα και είμαι σαν παγοκολώνα. Οι φίλοι μου φλερτάρουν κανονικά όταν βγαίνουμε και γνωρίζουμε κοριτσοπαρέες αλλά από τη ντροπή μου να μιλήσω, με περνάνε για σνομπ ή ότι δεν ενδιαφέρομαι. Δε το κάνω επίτηδες, πάντα το ίδιο μου συμβαίνει. Μάλλον έχω και χαμηλή αυτοπεποίθηση διότι οι σχέσεις μου ήταν πάντα κορίτσια κάτω του μετρίου εμφανισιακά, δηλαδή αν τύχει και δείξει το ενδιαφέρον της κάποια όμορφη κοπέλα, πάλι κομπλαρω ακόμα και αν την ξέρω καιρό, ακόμα και αν μου αρέσει πολύ. Είμαι αγχώδης και σαν άνθρωπος γενικά. Πήγα σε ψυχολόγο αλλά μου έλεγε κάτι βλακείες του τύπου όταν βγαίνω να κοιτάω συνέχεια τριγύρω μου τι συμβαίνει, να παίρνω βαθειές και αργές ανάσες και άλλες τέτοιες βλακείες. Υπάρχει κάποιο κόλπο ώστε να μη ντρέπομαι να μιλάω σε κοπέλες; Ποτέ δεν τα είχα με κοπέλες που μου άρεσαν πραγματικά...