ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
9.12.2017 | 10:24

Αχ εσύ...

Που έβαλες από την αρχή αλυσίδες στην καρδιά μου. Εσύ, με τις "ξεκάθαρες δηλώσεις", ο άντρας ο ντόμπρος και ο ειλικρινής. Την δική σου την καρδιά ξέχασες να κλειδώσεις. Με ερωτεύτηκες λες. Και τι να σου κάνω αγόρι μου τώρα με μια καρδιά κλειστή; Ας με είχες αφήσει από την αρχή να το ζήσω με την ψυχή μου ελεύθερη. Ναι, θα μπορούσα να σε είχα αγαπήσει.Τώρα είναι αργά. Παίξαμε με τους δικούς σου όρους, και έχασες. Χάσαμε. Θυμάσαι; Τότε που μου έλεγες όλα αυτά τα ωραία. Πως δεν θέλεις δεσμεύσεις, πως τίποτε δεν κρατά για πολύ. Να χαρούμε το τώρα, αύριο ποιος ζει και ποιος πεθαίνει. Στενοχωρήθηκα πολύ, αλλά δεν σε άφησα να το καταλάβεις. Πριν καλά καλά με γνωρίσεις ήθελες να αποκλείσεις τυχόν "συνέπειες". Τις αποκλείσαμε λοιπόν. Το έζησα όλο αυτό με την καρδιά σφιγμένη, μην τυχόν σε ερωτευτώ. Στα 40 μας είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε την αγάπη, να πορευτούμε μαζί, να ξανακάνουμε όνειρα. Την πετάξαμε στα σκουπίδια.Ένιωσες προστατευμένος επειδή δεν ήμουν η σούπερ γκόμενα, έτσι δεν είναι; Είχες μάθει αλλιώς. Αμέτρητες οι φωτογραφίες με νεότερες, ομορφότερες, με τα αδύνατα και ψηλά κορμιά. Αλλά άσε με να σου πω κάτι, μωρό μου, η καρδιά δεν καταλαβαίνει από αναλογίες και life style. Δεν έχεις δει πιο καθαρό βλέμμα σε άνθρωπο, είπες. Και πιο αληθινή καρδιά. Πόσο θα ήθελα να μπορούσα σου πω ναι σε όλα. Ναι, σε αγαπώ κι εγώ, ναι έλα να ζήσουμε μαζί, ναι, πάμε τα Χριστούγεννα όπου θέλεις. Αλλά σου είπα όχι. Κι ας με πόνεσε αυτό που είδα στα μάτια σου. Θα περιμένω τον άνθρωπο που δεν θα φοβηθεί να μου ανοίξει από την αρχή την καρδιά του. Που δεν θα αρχίσει να ζυγίζει, τι κερδίζει, τι χάνει.Τις γιορτές θα τις περάσω μόνη μου. Κι εσύ θα φορέσεις το αστραφτερό σου χαμόγελο και θα γιορτάσεις με τους φίλους σου.Ίσως να μην σε ξαναδώ ποτέ.Δύσκολο να συναντηθούμε κάπου. Άλλα τα στέκια μας, η ζωή μας. Είναι περίεργο το ότι γνωριστήκαμε, το ότι ζήσαμε αυτή την μικρή ιστορία. Δεν σε ρώτησα ποτέ τι σε έκανε να μου μιλήσεις. Αλλά θυμάμαι πως όταν στάθηκες μπροστά μου και σε κοίταξα, πόσο με συγκίνησε η νοσταλγία των ματιών σου.Β.Π..
1
 
 
 
 
σχόλια