Ο Ασουλίν για τον Ιώβ

Ο Ασουλίν για τον Ιώβ Facebook Twitter
0

Κωστής ΠαπαγιώργηςΞεχωριστή θέση –θρησκευτική αλλά και φιλολογική– αναγνωρίζεται μέσα στην Παλαιά Διαθήκη στον Ιώβ (εβραϊκά Ιγγώβ = πού ο πατήρ;), σε αυτό τον Σημίτη που θεωρείται αιώνες τώρα πρότυπο ευσέβειας. «Ανθρωπός τις εν χώρα τη Αυσίτιδι, ω όνομα Ιώβ, και ην άνθρωπος εκείνος αληθινός, άμεμπτος, δίκαιος, θεοσεβής, απεχόμενος από παντός πονηρού πράγματος, εγένοντο δε αυτώ υιοί επτά και θυγατέρες τρεις, και ην τα κτήματα αυτού πρόβατα επτακισχίλια, κάμηλοι τρισχίλιαι, ζεύγη βοών πεντακόσια, θήλειαι όνοι νομάδες πεντακόσιαι, και υπηρεσία πολλή σφόδρα και έργα μεγάλα ην αυτώ επί της γης. Και ην ο άνθρωπος εκείνος ευγενής αφ' ηλίου ανατολών...». Η συνέχεια, βέβαια, δίνεται από τους αγγέλους, που ανακοινώνουν στον Ιώβ απίστευτες καταστροφές (ποίμνια, θυγατέρες, αγόρια) και τον αναγκάζουν να ξεσκίσει τα ρούχα του, να κόψει τα μαλλιά του και να ομολογήσει στον Θεό: «Αυτός γυμνός εξήλθον εκ κοιλίας μητρός μου, γυμνός και απελεύσομαι εκεί, ο Κύριος έδωκεν, ο Κύριος αφείλατο...». Προφανώς, έχουμε να κάνουμε με ένα τραγικό πρόσωπο που ενσαρκώνει ανά τους αιώνες τη θρησκευτική προσήλωση, παρά το γεγονός ότι θα μπορούσε να καταραστεί τα πάντα εξαιτίας της ανείπωτης καταστροφής του.

Ο Γάλλος Πιερ Ασουλίν, Εβραίος στην καταγωγή και κυρίως στη νοοτροπία, αφιερώνοντας μια πολυσέλιδη πραγματεία τόσο στο ίδιο το κείμενο όσο και στην ιστορικότητά του (Οι βίοι του Ιώβ, μτφρ. Σπύρος Γιανναράς, Πόλις), σημαίνει τον κώδωνα της δοκιμαζόμενης ευσέβειας τόσο εντός του κειμένου όσο και εντός της ιστορικότητάς του. Το ιδιάζον στοιχείο αυτού του συγγραφέα είναι ότι επιδίδεται στη βιογραφία μεγάλων ανδρών που δεν έχουν σχέση με τη Βίβλο (όπως ο συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων Ζορζ Σιμενόν, ο διάσημος εκδότης Γκαστόν Γκαλιμάρ, ο Μπρεσόν κ.λπ.) και επίσης στη συγγραφή μυθιστορημάτων. Αν το βιβλίο του για τον Ιώβ περιοριζόταν στον ορίζοντα της εβραϊκής σκέψης, πιθανότατα να ενδιέφερε μικρό αριθμό αναγνωστών, αντίθετα τώρα η «βιογραφία» του Ιώβ εξαπλώνεται προς όλες τις κατευθύνσεις, γι' αυτό κάνει λόγο για «βιογραφίες του Ιώβ» στις οποίες οι διάφοροι Ιώβ παίζουν ένα θέατρο συντριβής στα μάτια του έκπληκτου αναγνώστη.

Με την ευφυή προμετωπίδα που συμπυκνούται στη φράση «Ιώβ είναι μονάχα όποιος γεννιέται Ιώβ», ο Ασουλίν θα ασκηθεί σε μια απίθανη προσπάθεια να ανακαλύψει όλες τις συγγένειες του Ιώβ με υπαρκτά και ιστορικά πρόσωπα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Εβραίοι ιουδαιοποίησαν το βιβλίο, οι χριστιανοί το εκχριστιάνισαν, οι μουσουλμάνοι το εξισλάμισαν και οι ποιητές το έκαναν ποίημα. «Όταν ο θρύλος είναι πιο όμορφος από την αλήθεια, τυπώστε τον θρύλο».

Μέσα στη συντριβή του, ο Ιώβ κοιτάζει το σώμα του και δεν το αναγνωρίζει (εν δέρματί μου εσάπησαν αι σάρκες μου, τα δε οστά μου εν οδούσιν έχεται...). Εντούτοις, όπως λένε οι σοφοί του ιουδαϊσμού, ο Ιώβ δεν υπήρξε. Πιο σωστά, κατασκευάστηκε τεχνηέντως για να ενσαρκώσει το ίδιο το πρόβλημα που θέτει. Άρα, πρόκειται για ένα ένσαρκο «παράδειγμα» που ζει εκ του μηδενός. Αν η εξερεύνηση του Μάρκο Πόλο είναι αληθινό έπος που έγινε μύθος, η περιπέτεια του Ιώβ είναι ένας θρύλος που έγινε πραγματικότητα. Παρόμοια χυμώδη φρασίδια συναντάμε σε κάθε σελίδα του βιβλίου, τα οποία (περίπου ως φιλολογικό ιωβηλαίο του συγγραφέα) καθυστερούν το έσχατο συμπέρασμα της έρευνας αυτού του εμμονικού βιογράφου.

«Αυτή η εμμονή των ανθρώπων μέσα στον χρόνο να μετατρέψουν τον Ιώβ σε ιστορικό πρόσωπο μας αποκαλύπτει εν παρόδω το ασύγκριτο κύρος της Ιστορίας και τη σημασία όλων όσα σχετίζονται με αυτή. Εάν ο Ιώβ δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από ένα κείμενο, δεν μπορούμε να ταυτιστούμε μαζί του. Παύει να λειτουργεί ως παράδειγμα. Είναι ένας άνθρωπος που έγινε κείμενο και αντιστρόφως. Η αποδοχή ενός κειμένου δεν συνεπάγεται και την αποδοχή του νοήματός του. Ας μην το προσεγγίζουμε διαρκώς μεταφορικά, διότι κινδυνεύουμε να τον μετατρέψουμε σε ένα άδειο ρητορικό σχήμα. Για καιρό οι Εβραίοι διαβεβαίωναν ότι το Βιβλίο του Ιώβ είχε γραφτεί από έναν μοναδικό θιασώτη, μέχρι δηλαδή τον Μεσαίωνα, όταν ο Ιμπν Έζρα εξέφρασε τις πρώτες αμφιβολίες». Από κοντά και η βολταιρική επιπολαιότητα: «Είναι προφανές ότι το βιβλίο αυτό είναι δημιούργημα ενός Άραβα».

Pierre Assouline - Οι βίοι του Ιώβ. Μτφρ.: Σπύρος Γιανναράς. Eκδόσεις Πόλις. Σελ.: 534. Τιμή: €18,00Η μέθοδος του Ασουλίν, βιογράφου και αφοσιωμένου μέχρι λατρείας στον ήρωά του, αποσκοπεί σε μια διάχυση που εν δυνάμει μεταφέρει τη σκιά του Ιώβ σε κάθε άνθρωπο που μετάλαβε του κειμένου. Ακόμα και στα μέλη της Σουηδικής Ακαδημίας που, «αν ήταν τόσο τυπολάτρες, θα είχαν απονείμει το πρώτο βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας στην ομάδα που έγραψε τη Βίβλο. Μια συλλογική επιβράβευση, αυτό θα ήταν δείγμα τσαγανού, ακόμα και με κάποια καθυστέρηση, ακόμα και στα 1901. Θα συζητιόταν μέχρι σήμερα, ενώ οι Στροφές και ποιήματα του Συλί Πρυντόμ... Ο Θεός θα είχε καθιερωθεί ως ένας από τους ωραιότερους ήρωες της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ο Ιώβ και το Βιβλίο του Ιώβ είναι ένας ποιητής με την έννοια που απέδιδε στον όρο ο Βίκτωρ Ουγκό. Ένας ολόκληρος κόσμος κλεισμένος μέσα σε έναν άνθρωπο». Ο Προυστ έλυσε με μια κίνηση τη μεγάλη απορία: «Άραγε, ο Ιώβ υπήρξε; Έζησε και ζει ακόμα, αυτό μονάχα έχει σημασία... Άλλωστε, το Άγιο Πνεύμα είναι ο αληθινός συγγραφέας... Όσο για το Κοράνι, ο Ιώβ αναφέρεται μόνο τέσσερις φορές, ενώ ο Λωτ είκοσι επτά, ο Νώε σαράντα τρεις, ο Μωυσής εκατόν τριάντα έξι. Άρα, ο βασανιζόμενος δίκαιος απουσιάζει...».

Ο Ασουλίν γυρίζει στον κόσμο, συναντά ενδιαφέροντα πρόσωπα, συγγραφείς, ποιητές, ιερείς, ακόμα και τον γιο του Ντεριντά, τον Τόνι Νέγκρι, τον Φουκώ, τον Ντελέζ, και από κοντά πολυάριθμα πρόσωπα –διάσημα και άσημα– που κάτι έχουν να πουν για τον Ιώβ. Το έκτακτο χαρακτηριστικό του Μπέκετ –κατά τον Ιονέσκο τουλάχιστον– ήταν ότι θύμιζε τον Ιώβ. Επρόκειτο για έναν αυθεντικό άνθρωπο που η πληρότητά του πήγαζε από την αγνότητα του κενού που εγκαθίδρυε μέσα του. Είναι γνωστό ότι πρόσφερε τα υπάρχοντά του σε φτωχούς με πλήρη γενναιοδωρία.

Όταν εντέλει ο Ασουλίν γυρίζει την αφηγηματική κάμερα στην ίδια τη ζωή του, στην οικογένεια αλλά και στην καταγωγή του, το βιβλίο αποκτά μια θέρμη που ο αναγνώστης την επιθυμούσε, αλλά δεν του τη χάριζαν. «Οι πρόγονοί μου», γράφει, «δεν ήταν ούτε Γαλάτες, ούτε απολύτως Ιουδαίοι, πράγμα που τους κάνει εξαιρετικούς Γάλλους Εβραίους. Έκτοτε το αντισταθμίζω, θεμελιώνοντας την αδιαμφισβήτητη συγγένειά μου με τον Ιώβ». Ασουλίν στη γλώσσα των Βερβέρων σημαίνει «βράχος». Άρα, είναι ο Πέτρος ο βράχος, δύο φορές πέτρα. Το όνομα της οικογένειας μαρτυρείται στο Μαρόκο στις γραπτές πηγές, από τις απαρχές του 16ου αιώνα. Και συμπληρώνει θεαματικά: «Πρέπει να ψάξω για τους δικούς μου σαν να επρόκειτο για άλλους». Κατά βάθος, το οικογενειακό του μυθιστόρημα μοιάζει με τη δική τους ανάγνωση της Βίβλου.

Διόλου τυχαία η αναφορά στον Σιοράν, ο οποίος δήλωνε, εκτός των άλλων, ότι καθένας μας θεωρεί πως είναι ένας παραγνωρισμένος Ιώβ. Επίσης, κάθε φορά που το πρωί κοιταζόταν στον καθρέφτη, όταν έβλεπε να αντανακλάται εντός του η μάσκα ενός νεόκοπου νευρωτικού, αναγνώριζε έναν Ιώβ σε αναζήτηση λέπρας. Τέλος, ο Σιοράν είχε δίκιο και όχι μόνο επειδή είχε το βιβλίο του Ιώβ στο προσκέφαλό του σε όλο τον ενήλικο βίο του. Γράφουμε βιβλία για να αποκαλύψουμε πράγματα που δεν θα τολμούσαμε να εμπιστευτούμε σε κανέναν. Έτσι μιλούσε εκείνος που παρουσιαζόταν ως ένας Ιώβ φρονηματισμένος από τον συγχρωτισμό με τους ηθικούς φιλοσόφους.

Και τους «ηθικούς» συγγραφείς βέβαια. Ο βιογράφος καταφέρνει πάντα να σταθεί στα πόδια του, ξύστε όμως την επιφάνεια και θα τον δείτε να διερωτάται με ποιον τρόπο μπορεί, τη στιγμή που έχει χάσει τις βεβαιότητές του, να διαφυλάξει καλύτερα τις αυταπάτες του. Τον πιάνει τότε ένας πανικός έναντι των λογοτεχνικών του χαρακτήρων, οι οποίοι θα μπορούσαν κάλλιστα να πέσουν θύματα μιας κρίσης παραφροσύνης, να αφανιστούν πέφτοντας ο ένας πάνω στον άλλον. Σε μια τέτοια περίπτωση θα παρακολουθούσε ανήμπορος τους ζωντανούς να ποδοπατούν τους ψυχορραγούντες προτού δρασκελίσουν τους νεκρούς. Έχοντας πληρώσει το τίμημα τέτοιων φρικαλέων οραμάτων, ο βιογράφος συγχρονίζει τον εσωτερικό του μετρονόμο με εκείνον του ήρωά του.

Ο αναγνώστης, μόνο μετά το πέρας της αναγνώσεως του βιβλίου του Ασουλίν θα είναι έτοιμος να (ξανα)διαβάσει το Βιβλίο του Ιώβ με μια νέα (αν όχι πρώτη) ματιά. Πρόκειται για μια νέα ματιά, που δεν έχει βέβαια σχέση με την όραση αλλά με μια ηθική στάση η οποία συγκεντρώνει κατά κάποιον τρόπο τα βιώματα του Ιώβ, περισυλλέγοντάς τα τόσο από τη φιλολογία όσο και από το ολοκαύτωμα, τόσο από τους δυστυχείς όσο και από τους παραπεταμένους του κόσμου τούτου.

«Στα γραπτά του Κάφκα επανέρχεται συχνά η αίσθηση πως μια τιμωρία βρίσκεται σε αναζήτηση του ιδρυτικού της παραπτώματος. Μια αίσθηση που με κυρίευσε σε τέτοιο βαθμό, ώστε πλέον αναρωτιέμαι αν όλη αυτή η ιστορία, το σχέδιο τούτης της βιογραφίας που κατέληξε σε μυθιστόρημα, δεν είναι παρά απόρροια ενός πόνου που βρίσκεται σε αναζήτηση της ιδρυτικής του πληγής».

Ειδικός έπαινος ανήκει στον Σπύρο Γιανναρά που μετέφρασε αυτό το δύσκολο βιβλίο με γνώση και έναν συγκρατημένο ενθουσιασμό που συνοδεύει το διάβασμα, χωρίς να το δυσκολεύει ούτε στιγμή.

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Γυναικείες φωνές από διαφορετικά μέρη του κόσμου

Βιβλίο / Από τη Μαλαισία μέχρι το Μεξικό: 5 νέα βιλία που αξίζει να διαβάσετε

5 συγγραφείς από διαφορετικά σημεία του πλανήτη χαράζουν νέους δρόμους στη λογοτεχνία. Ανάμεσά τους, η Τζόχα Αλχάρθι που κέρδισε το Booker και η βραβευμένη με Πούλιτζερ Κριστίνα Ριβέρα Γκάρσα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ποιοι ήταν οι αληθινοί «σκλάβοι» της ηδονής στην Αρχαία Ρώμη;

Αρχαιολογία / Ποιοι ήταν οι αληθινοί «σκλάβοι» της ηδονής στην Αρχαία Ρώμη;

Η διακεκριμένη ιστορικός Mary Beard στο βιβλίο της «Οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες. Οι ηγεμόνες του αρχαίου ρωμαϊκού κόσμου», παρουσιάζει τη ζωή και το έργο των αυτοκρατόρων μέσα από ανεκδοτολογικές αφηγήσεις και συναρπαστικές λεπτομέρειες, που θυμίζουν απολαυστικό μυθιστόρημα. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κεφάλαια εστιάζει στον ρόλο των δούλων, τόσο στην καθημερινή ζωή όσο και στη σεξουαλική ζωή των Ρωμαίων αυτοκρατόρων.
M. HULOT
Τα μικρά ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία ενώνουν τις δυνάμεις τους

Βιβλίο / Τα μικρά ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία ενώνουν τις δυνάμεις τους

Από την Αμοργό ως την Αλεξανδρούπολη και από την Ξάνθη ως τη Μυτιλήνη, τα μικρά βιβλιοπωλεία αποκτούν για πρώτη φορά συλλογική φωνή. Βιβλιοπώλες και βιβλιοπώλισσες αφηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες, αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Lifo Videos / «Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Η Αγλαΐα Παππά διαβάζει ένα απόσπασμα από τις βέβηλες και αμφιλεγόμενες «120 Μέρες των Σοδόμων» του Μαρκησίου ντε Σαντ, ένα βιβλίο αναγνωρισμένο πλέον ως αξεπέραστο λογοτεχνικό αριστούργημα και χαρακτηρισμένο ως «εθνικός θησαυρός» της Γαλλίας.
THE LIFO TEAM
Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT