Ότι οι παλιοί μας πρόγονοι έτρεφαν ομοθύμως μύστακα, σύμβολο της αρρενωπότητας των, δεν χρειάζεται φαντάζομαι να σας το πω εγώ. Τόσες φωτογραφίες που είδατε μέχρι σήμερα μιλούν από μόνες τους. Κάποιοι όμως το παράκαναν. Τα «Αθηναϊκά Νέα» του 1931 έχουν να μας διηγηθούν μια ασυνήθιστη περίπτωση:
«Ήτο μια οικογένεια μυστακοφόρων. Τέσσαρες υιοί έτρεφον... ομοθύμως τεράστιον μύστακα, ο οποίος κατέληγεν ένθεν και ένθεν της μύτης εις δύο μυτεράς κορυφάς.
Επι κεφαλής των τεσσάρων υιών ευρίσκετο ο πατήρ, του οποίου ο μύσταξ εζύγιζε, κατά μετριωτέρους υπολογισμούς, μίαν οκά και εκατόν δράμια.
Ο κόσμος ήτο πλήρης περιεργείας δια το περίεργον του θεάματος και πολλοί εζήτουν πληροφορίας δια την τόσον επιμελή αυτήν οικογενειακην καλλιέργεια του μύστακος.
-Βρε αδερφέ, αυτές της μουστάκες, τέλος πάντων, δεν της κόβετε τέλος πάντων...
-Βρε αδερφέ, γιατί τέλος πάντων της αφίνετε επτά πήχες τέλος πάντων...
Αλλά οι τέσσαρες μυστακοφόροι υιοί του υπερμυστακοφόρου πατρός δεν έδιδαν καμμίαν εξήγησιν. Περιεφέροντο παντού κομψοί και μυστακοφορούντες. Εις τας κοσμικάς συγκεντρώσεις ελάμβανον μέρος με σμόκιν και μύστακας, προς μεγάλην θυμηδίαν των θεατών.
Εν τούτοις κάτω από την εύθυμον αυτήν ιστορίαν εκρύπτετο ολόκληρον δράμα:
Ο πατήρ των τεσσάρων τέκνων, διαθέτων κολοσσιαίαν περιουσίαν, το είχε θέσει ζήτημα:
-Τα μουστάκια σας παιδιά μου, θα τα διατηρήσετε, όπως και οι πατέρες μας στο χωριό. Το μουστάκι είνε το σύμβολον του ανδρός!
Και δεν περιωρίζοντο μόνον εις συστάσεις αι πατροπαράδοτοι ιδέαι του πατρός:
Αν κανείς σας κόψη το μουστάκι του να το ξέρη καλά. Θα αποκληρωθή!... Ούτε κουβέντα επι πλέον!
Και οι τέσσαρες υιοί εφύλαγαν τους πολυτίμους μύστακας ως κόρην οφθαλμού, ενώ μεταξύ των γνωστών και φίλων των μέγα εγίνετο σούσουρον και γλέντι.
Τα πράγματα μέχρι τινός εβάδιζον κανονικώς. Ήλθε όμως μία ημέρα όπου εμπλέχθησαν παραδόξως.
Ο μικρότερος εκ των μυστακοφορούντων υιών, Πεπές ονόματι, ερωτεύθη κατά τρόπον παράφορον μίαν νεανίδα. Αλλά φρικτόν εμπόδιον εις τον έρωτα των δύο υψούτο ο μύσταξ.
-Πεπέ, είσαι καλός. Μ' αρέσεις! Αλλά για το Θεό κόψε αυτό το μουστάκι σου. Με τρομάζει!
-Το μουστάκι μου χρυσή μου, είνε αδύνατο να κοπή!
-Γιατί είνε αδύνατον; Σου λέω ότι με γεμίζει φρίκην!
-Μπά... αγαπημένη μου, είνε ωραίο το μουστάκι! Ανδροπρεπές, δεν νομίζεις;
-Όχι δεν το νομίζω καθόλου!... ενευρίαζε το θηλυκόν. Έχεις ένα οικόπεδο μουστάκι, αγαπημένε μου! Δεν μπορώ να σε βλέπω. Θα το ξυρίσης αμέσως!
Επηκολούθησε δε μέγας καυγάς. Το θηλυκόν βλέπον, ότι ο μύσταξ του νέου εβάρυνε περισσότερον εις την καρδίαν του από τον έρωτά της, εξηγριώνετο και έφθασε εις τα άκρα:
-Μ' αυτά τα μουστάκια είσαι κωμικός! Εγώ δεν ξαναβγαίνω μαζί σου! Δεν μπορώ να έχω φίλο μουστακαλή! Αγάπη ειν' αυτή, ν' αγαπάς περισσότερο από μένα αυτές της αηδείς μουστάκες! Ή θα της κόψης ή δεν θα με ξαναδής.
Και έφυγε έξαλλον.
* * *
-Μπαμπά... έχω μίαν παράκλησιν. Αν ήταν δυνατόν να κόψω το μουστάκι...
-Μπαμπά... είνε ντροπή πλέον! Κανείς νέος δεν έχει τα δικά μας τα μουστάκια.
-Μπαμπά, δεν μπορώ πιά να περιφέρωμαι μ' αυτά τα τσιγγέλια στα μούτρα.
-Μπαμπά, δεν μπορώ πιά να με βλέπη ο κόσμος μ' αυτές της σκούπες στο πρόσωπο...
Ο πατήρ συνεκράτει την οργήν του από την ομαδικήν αυτήν επανάστασιν των υιών του προς διάσεισιν του μυστακικού καθεστώτος. Τι είχε συμβή; Πώς όλοι οι νέοι αιφνιδίως ησθάνθησαν τόσον πολύ το βάρος του μύστακος; Μυστήριον. Ο πατήρ εμαίνετο:
-Δεν εννοώ να ξυρίσετε ούτε μισή τρίχα από το μουστάκι σας! Αν το κάνετε δεν θα πάρετε πεντάρα από την περιουσίαν μου! Η απόφασίς μου είνε αμετάκλητος.
Αλλά οι κηρύξαντες την αντιμουστακικήν επανάστασιν τέσσαρες υιοί έσπευσαν εις τον κουρέα να καταργήσουν το τριχώδες καθεστώς. Ποια ανάγκη τους το υπηγόρευε; Πως συνέβη εν μία νυκτί να αλλάξουν γνώμας επι του μύστακος και να διακινδυνεύσουν την πατρικήν περιουσίαν; Αλλοίμονον... Είχε σκηνοθετηθή εναντίον των ολόκληρος φαρσοειδής ιστορία εκ μέρους φίλων.
Όταν έμειναν πλέον άνευ μυστάκων και επέστρεψαν εις την οικίαν των, έλαβαν όλοι από ένα στερεότυπον γράμμα:
Αγαπητέ μου,
Συγχώρεσέ με για τη μικρή φάρσα. Έβαλα στοίχημα, ότι θα σας καταφέρω να ξυρίσετε τα μουστάκια σας, που ήταν αίσχος, και μετεχειρίσθην ότι μέσον μπορούσα.
Εχρησιμοποίησα και την μικρούλα –που έκανε σε όλους σας την ερωτευμένη- με την οποίαν ελπίζω να μην είσαι στα σοβαρά ερωτευμένος.
Γειά σου
Χ.
Οι τέσσαρες αδελφοί εκυττάχθηκαν έντρομοι. Και ανεμνήσθησαν μετά συγκινήσεως του πολυτίμου μύστακος που έπεσε τόσον αδόξως θύμα ενός φαρσέρ».
Η Παλιά Αθήνα επιμένει πάντα νοσταλγικά.
σχόλια