Σολομών: Άσμα Ασμάτων

Σολομών: Άσμα Ασμάτων Facebook Twitter
5

Σολομών: Άσμα Ασμάτων Facebook Twitter

 

Tις νύχτες στο κρεββάτι μου γύρευα κείνον που αγαπώ.

Tον γύρευα μα δεν τον βρήκα.

Θα σηκωθώ και θα γυρίσω όλη την πόλη,

Μέσα στους δρόμους, μέσα στις πλατείες,

και θα γυρέψω κείνον που αγαπώ.

Tον γύρευα μα δεν τον βρήκα.

 

Mε συναπάντησαν οι φύλακες που τριγυρνάνε μες στην πόλη.

«Eίδατε τον αγαπημένο μου;» τους ρώτησα.

Mόλις τους είχα προσπεράσει και βρήκα κείνον που αγαπώ.

Tον άδραξα και δε θα τον αφήσω

ώσπου στης μάνας μου το σπίτι να τον φέρω,

στον κοιτώνα εκείνηςπου με γέννησε.

Σας εξορκίζω, κόρες της Iερουσαλήμ,

σ' όσα ζαρκάδια κι ελαφίνες έχει ο κάμπος,

μην την ταράξτε, μην αναστατώστε την αγάπη μας

ώσπου μονάχη της να το θελήσει.

 

Βιβλίο
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ / Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

Ο Αυτοκράτορας της Χαράς είναι ένα λογοτεχνικό επίτευγμα. Ένα μεγάλο μυθιστόρημα με ιστορίες απλών ανθρώπων που τις σχέσεις τους ορίζουν η καλοσύνη και η αλληλεγγύη. Με αφορμή την κυκλοφορία του, ένας από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς της γενιάς του μιλάει για τη λογοτεχνία, τους ήρωές του, την queer ταυτότητα και την κατάσταση όπως διαμορφώνεται στην Αμερική του Τραμπ σε μια συνέντευξη-ποταμό.
M. HULOT
Η Λυδία Κονιόρδου διαβάζει τον μονόλογο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο oυρανός κατακόκκινος»

Lifo Videos / «Ιδού εγώ»: Η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει το «Ουρανός Κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη στο LIFO.gr

O απολογισμός ζωής μιας γυναίκας που βλέπει γύρω της τον κόσμο να διαλύεται, η προσωπική εμπλοκή στη συλλογική μνήμη, μια ποιητική εκδοχή της δυστυχίας που γεννά η σύγχρονη πραγματικότητα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Βιβλίο / Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Με ένα πλούσιο πρόγραμμα με καλεσμένους από 16 χώρες και τιμώμενο πρόσωπο τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο, το φετινό φεστιβάλ σημείωσε τη μεγαλύτερη προσέλευση στην ιστορία του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

The Review / Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου, με αφορμή τη νέα έκδοση του έργου του Ζαν Ζενέ, εξετάζουν τους λόγους που μπορεί να μας αφορά ακόμα και σήμερα το θρυλικό βιβλίο του 1945. ― ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΛΜΗΡΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT

σχόλια

2 σχόλια
Έκλεισε 24ωρο κι απάντηση καμιά...Γ. Σεφέρης, Λ. Παπαδόπουλος, Μ. Γκανάς, Θ. Κανδύλας και άλλοι ποιητές έχουν μεταφράσει, μεταγράψει, αποδώσει, το βιβλικό ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ. Ο Δ. Σολωμός εμπνεύστηκε από αυτό. Ο Μ. Χατζιδάκις και ο Β. Παπαθανασίου το μελοποίησαν... Είναι ηλίου φαεινότερον ότι το παρατιθέμενο απόσπασμα δεν έχει ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΠΟΙΗΤΕΣ!Οι «φίλοι της ποιήσεως» αφενός αγνόησαν επιδεικτικά τους ποιητές διαλέγοντας μια μετάφραση της... «Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας» -σκαρωμένη, λες, αποκλειστικά για θεούσες δημοτικίστριες- και αφετέρου δεν έχουν την τόλμη να πράξουν το δεοντολογικώς ελάχιστο εκθέτοντας και τη LIFO: να αναφέρουν τίνος είναι η μετάφραση!Από την μετάφραση αυτή όχι μόνο απουσιάζουν ποιητική έμπνευση και τόλμη, αλλά και περισσεύουν αστοχίες και παραλείψεις σε επίπεδο μεταφραστικό, φιλολογικό, ακόμα και νοημάτων. Καλύτερα να μη φανταστούμε ποια "θεολογικά" επιχειρήματα μπορεί να υπαγορεύουν ή να υποβάλλουν ερμηνείες λογοτεχνικά και φιλολογικά απαράδεκτες! Κατακρεουργείται μεταφραστικά μια κορυφαία στιγμή του ποιήματος, μια πλήρης αισθησιασμού, ιδιοφυής ιδέα του αρχαίου πρωτοτύπου: η ερωτευμένη εισάγει τον αγαπημένο της στον κοιτώνα της μάνας που -με το σπέρμα του πατέρα της- ΕΙΧΕ ΣΥΛΛΑΒΕΙ τη δική της ζωή... Η «Βιβλική Εταιρία» παρακάμπτει τελείως την σεξουαλική δυναμική της ΣΥΛΛΗΨΗΣ και η ερωτική κοσμογονία της ηρωίδας καταλήγει σε ένα απλοϊκό, σεμνότυφο «ΕΚΕΙΝΗΣ ΠΟΥ ΜΕ ΓΕΝΝΗΣΕ» και μάλιστα με ένα τερατώδες κακέμφατο στην αρχή του στίχου: «ΩΣΠΟΥ ΣΤΗΣ...»!!!! Περί ερωτικής υποστάσεως της «ΣΥΛΛΑΒΟΥΣΗΣ ΜΗΤΡΟΣ» ουδείς λόγος από τη «Βιβλική Εταιρία» και τους «φίλους της ποιήσεως»! (Σεφέρης: «...ώσπου τον έμπασα στο σπίτι της μητέρας μου, στην κάμαρα της μάνας που με σύλλαβε».Παπαδόπουλος: «...τον πήρα και τον έμπασα στης μάνας μου το σπίτι. Στην κόχη που ερωτεύτηκε και γέννησε εμένα»).Άσε πια το φινάλε όπου οι «βιβλικοί» διασκευαστές λένε : «...μην την ταράξτε, μην αναστατώστε την αγάπη μας ώσπου μονάχη της να το θελήσει.» Να θελήσει τι η αγάπη; Να την ταράξουν και να την αναστατώσουν; Αν είναι δυνατόν!Το «ξυπνάω κάποιον», που αποτελεί την ακριβή μετάφραση του «εγείρω τινά», το αγνοεί η «Βιβλική Εταιρία» ή το βρίσκει τετριμμένο για τον ποιητικίζοντα λόγο της, όταν Σεφέρης και Λ. Παπαδόπουλος το χρησιμοποιούν άφοβα;Αν δεν άρεσαν οι ποιητές μας στους «φίλους της ποιήσεως» γιατί δεν παρέθεταν αυτούσιο το κείμενο των Γραφών, όπως είχε κάνει ο Χατζιδάκις στον «Μεγάλο Ερωτικό»; Νομίζουν ότι οι ακροατές του 1972 το καταλάβαιναν περισσότερο από τους αναγνώστες του 2012 ή θεωρούν ότι διαθέτουν κάποια αποκλειστικότητα επί παλαιοτέρων μορφών της... γλώσσης ως «φίλοι της (π)οιήσεως»; Παραθέτω το πρωτότυπο του αποσπάσματος για όσους δεν το γνωρίζουν:ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ: ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ, Γ1,2,3,4,5. «Επί κοίτην μου ἐν νυξὶν ἐζήτησα ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου· ἐζήτησα αὐτὸν καὶ οὐχ εὗρον αὐτόν· ἐκάλεσα αὐτόν, καὶ οὐχ ὑπήκουσέ μου. Αναστήσομαι δὴ καὶ κυκλώσω ἐν τῇ πόλει, ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ ἐν ταῖς πλατείαις, καὶ ζητήσω ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου. Εζήτησα αὐτὸν καὶ οὐχ εὗρον αὐτόν. Εὕροσάν με οἱ τηροῦντες, οἱ κυκλοῦντες ἐν τῇ πόλει. μὴ ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου ἴδετε; Ώς μικρὸν ὅτε παρῆλθον ἀπ’ αὐτῶν, ἕως οὗ εὗρον ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου· ἐκράτησα αὐτὸν καὶ οὐκ ἀφῆκα αὐτόν, ἕως οὗ εἰσήγαγον αὐτὸν εἰς οἶκον μητρός μου καὶ εἰς ταμιεῖον τῆς συλλαβούσης με. Ώρκισα ὑμᾶς, θυγατέρες Ἱερουσαλήμ, ἐν ταῖς δυνάμεσι καὶ ἐν ταῖς ἰσχύσεσι τοῦ ἀγροῦ, ἐὰν ἐγείρητε καὶ ἐξεγείρητε τὴν ἀγάπην, ἕως ἂν θελήσῃ».
Θα κλείσει και δεύτερο 24ωρο -κι εγώ τον μονόλογό μου- με δυο διαπιστώσεις:1) οι πλήρεις οιήσεως "φίλοι της ποιήσεως" δια της σιωπής τους παραδέχονται ότι αγνόησαν τον Σεφέρη και άλλους ποιητές για μια μετάφραση θεολόγων! 2) απέσυραν την αφιέρωση σε "κάποιον" δικό τους...
«Παραθέτω το πρωτότυπο του αποσπάσματος»Η μετάφραση της ΠΔ απ' τους 72 ραββίνους περιέχει πολλά λάθη. Ειδικά κάτι ποιητικά κείμενα, όπως είναι το Άσμα Ασμάτων, με σημερινά κριτήρια έχουν κατακρεουργηθεί. Στην περίπτωση του αποσπάσματος τα «ζαρκάδια και τα ελάφια» του αγρού έγιναν «δυνάμεις και ισχύες» (ἐν ταῖς δυνάμεσι καὶ ἐν ταῖς ἰσχύσεσι τοῦ ἀγροῦ)!
Επιτέλους ενδιαφέρουσα πρόταση εικόνων, αλλά λείπουν άλλα κι άλλα... Οι αρχαιότερες εκδοχές του έργου είναι, υποθέτω, στην αρχαία εβραϊκή γλώσσα και στην ελληνική των Εβδομήκοντα. Ποιος είναι ο μεταφραστής ή ο διασκευαστής των στίχων που διαβάζουμε;Να μην ξέρουμε; Δεν οφείλετε να τον αναφέρετε;Τον αγνοείτε ή τον κρύβετε για να μην τον εκθέσετε επειδή και αυτός αποτελεί "εσωτερική" σας υπόθεση, όπως ο δέκτης της αφιέρωσης; (Να τον χαίρεστε...)Μήπως τελικά η στήλη δεν απευθύνεται σε όλους τους αναγνώστες της Lifo;Γιατί δεν ορίζετε έναν κωδικό εισόδου για μέλη που θα "καταλαβαίνονται" μεταξύ τους;