Όλα όσα θέλουμε να ξέρουμε για τους Άραβες (σε ένα βιβλίο)

Όλα όσα θέλουμε να ξέρουμε για τους Άραβες (σε ένα βιβλίο) Facebook Twitter
Στο μνημειώδες έργο του «Οι Άραβες» ο Ρόγκαν αποκαλύπτει όλες τις πτυχές των μεταβάσεων σε ένα ιστορικό φάσμα που ξεκινάει από τον 16ο αιώνα για να φτάσει στις σημερινές πολεμικές συγκρούσεις συνδέοντας άμεσα το αραβικό ζήτημα με αυτό του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού.
2

Γνωστός ήδη στην Ελλάδα από την Πτώση των Οθωμανών (εκδόσεις Αλεξάνδρεια) και με τεράστια φήμη στο εξωτερικό, ο ιστορικός και πανεπιστημιακός Γιουτζίν Ρόγκαν εξακολουθεί να φωτίζει άγνωστες πτυχές της Ιστορίας όχι μόνο από την πλευρά των νικητών αλλά κυρίως από την πλευρά των ηττημένων.

Ειδικά στο μνημειώδες έργο του Οι Άραβες ‒κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια, σε μετάφραση Μενέλαου Αστερίου)‒, που έχουν αναδείξει ήδη ως το καλύτερο non-fiction της χρονιάς ο «Economist», ο «Atlantic» και οι «Financial Times», αποκαλύπτονται όλες οι πτυχές των μεταβάσεων σε ένα ιστορικό φάσμα που ξεκινάει από τον 16ο αιώνα για να φτάσει στις σημερινές πολεμικές συγκρούσεις, εξηγώντας κάθε λεπτομέρεια και συνδέοντας άμεσα το αραβικό ζήτημα με αυτό του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού.

Για πρώτη φορά, και λόγω της διαμόρφωσης ειδικών κέντρων μελέτης της Μέσης Ανατολής, όπως αυτό του St Antony's College στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου ανήκει ο Ρόγκαν, έρχονται στο φως αναφορές από χαμένα αρχεία, ακόμα και από ημερολόγια Αράβων, όχι μόνο ιστορικών αλλά και εμπόρων ‒στο βιβλίο παρατίθεται το ημερολόγιο ενός κουρέα!‒, σε μια προσπάθεια να ενωθούν αρμονικά η μεγάλη ιστορία με τη μικρή, αρκετά πιο σημαντική στην αποσαφήνιση αντιδράσεων και γεγονότων.


Ανήκοντας σε μια νέα «φουρνιά» ιστορικών, οι οποίοι, παίρνοντας τα σκήπτρα από τη σχολή των Annales, πρόσθεσαν το δικό τους λιθαράκι στην ανάδειξη της πολιτικής και πολιτιστικής έκφραση της Ιστορίας, ο Ρόγκαν τολμά να δει το ιστορικό γίγνεσθαι όχι μόνο από την πλευρά της Δύσης αλλά και από την πλευρά της Ανατολής.

Άλλωστε, αυτοί οι δύο κόσμοι δεν είναι διαμετρικά αντίθετοι και συνδέονται με τρόπους ανήκουστους: απόδειξη αποτελούν όχι μόνο οι απανωτές επεμβάσεις των Δυτικών στις αραβικές χώρες αλλά και η παράδοξη εμπλοκή των Αράβων στην ευρωπαϊκή ήπειρο, καθώς τροφοδοτούσαν τους Δυτικούς με στρατιωτικό δυναμικό κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου. Από τον Ρόγκαν μαθαίνουμε πως σχεδόν όλες οι χώρες της Μέσης Ανατολής, όπως η Υεμένη, η Συρία, ο Λίβανος, η Παλαιστίνη, το Ιράκ, το Ιράν ακόμα και η Σαουδική Αραβία, είχαν στείλει στρατιώτες στο πεδίο της μάχης ‒ ιδού μια άγνωστη πτυχή της παγκόσμιας ιστορίας.

Για πρώτη φορά, και λόγω της διαμόρφωσης ειδικών κέντρων μελέτης της Μέσης Ανατολής, όπως αυτό του St Antony's College στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου ανήκει ο Ρόγκαν, έρχονται στο φως αναφορές από χαμένα αρχεία, ακόμα και από ημερολόγια Αράβων, όχι μόνο ιστορικών αλλά και εμπόρων, σε μια προσπάθεια να ενωθούν αρμονικά η μεγάλη ιστορία με τη μικρή, αρκετά πιο σημαντική στην αποσαφήνιση αντιδράσεων και γεγονότων.


Η εμπλοκή των Αράβων στο ιστορικό γίγνεσθαι δεν θα μπορούσε να είναι μικρότερη τον καιρό της απόλυτης κατίσχυσης των Οθωμανών, αν και επί πέντε αιώνες που οι τελευταίοι εξουσίαζαν τις αραβικές χώρες άφηναν τεράστιο περιθώριο ανεξαρτησίας στους υποτελείς τους, εξού και η άμεση συνεργασία μεταξύ Οθωμανών και Μαμελούκων διοικητών στις οθωμανικές επαρχίες της Συρίας και της Αιγύπτου.

Ο Ρόγκαν αναφέρει χαρακτηριστικά μερικούς από αυτούς τους μπέηδες, φροντίζοντας πάντα να διανθίζει την αφήγηση με προσωποποιημένα παραδείγματα, όπως αυτό του Αλή Μπέη, γνωστού με το όνομα Μπουλούτ Καπάν επειδή «μπορούσε να αιχμαλωτίζει να σύννεφα» και να νικάει τους Βεδουίνους. Αν εξαιρέσει κανείς ένα διάστημα κατά το οποίο οι Βρετανοί αλλά και ο Ναπολέων με τον στρατό του προσπάθησαν να κατακτήσουν εδάφη της Βόρειας Αφρικής, οι Μαμελούκοι ήταν σχεδόν πάντα κυρίαρχοι στην περιοχή.

Ο μόνος που κατάφερε να τους αναχαιτίσει, όπως και τους Δυτικούς, διεκδικώντας προνόμια από τους Οθωμανούς, ήταν ο Μοχάμεντ Άλι, ο οποίος ανέκτησε στις αρχές του 19ου αιώνα τον έλεγχο όλης της Αιγύπτου, και όχι μόνο. Αντιγράφοντας πιστά τις μεθόδους του στρατού του Ναπολέοντα, ο αλβανικής καταγωγής Άλι κατάφερε να φτιάξει έναν πανίσχυρο στρατό, γνωστό ως η «νέα τάξη στρατιωτών νιζαμί».

Ήταν αυτοί που εστάλησαν μαζί με τον γιο του, τον περίφημο Ιμπραήμ Πασά, στην Πελοπόννησο για να βοηθήσουν τους Οθωμανούς να καταστείλουν την ελληνική εθνεγερσία. Σύμφωνα με τον Ρόγκαν, η παρουσία του αιγυπτιακού κατ' ουσίαν στρατού στην Ελλάδα δεν ήταν καθόλου αρεστή στους Ευρωπαίους και ήταν ακριβώς σε αυτό το σημείο που ο ανατολικός κόσμος φάνηκε έρχεται σε διπλωματική και άμεση σύγκρουση με τον δυτικό, για λόγους που εκτείνονταν πέρα από τις εδαφικές διεκδικήσεις. Επομένως, Ελλάδα ήταν το κρίσιμο σημείο.

Μετά τη συντριβή του γιου του και των στρατευμάτων του στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου, ο Μοχάμεντ Άλι έστρεψε το βλέμμα του στη Συρία, αλλά τελικά οι Μεγάλες Δυνάμεις (Μεγάλη Βρετανία, Αυστρία, Ρωσία και Πρωσία) ήταν που δεν του επέτρεψαν να διατηρήσει τέτοιες βλέψεις, αν και εκείνος πρέσβευε ότι η Γαλλία θα τον υποστήριζε. Ίσως έκτοτε να σήμανε η αρχή μια σειρά από ψευδαισθήσεις των Αράβων ότι οι δυτικές δυνάμεις είτε θα συνέδραμαν στον εκσυγχρονισμό των περιοχών τους είτε θα στέκονταν αρωγοί σε διαφορετικές περιστάσεις. Πάντοτε συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο.

 
Επομένως, όλος σχεδόν ο 19ος αιώνας ήταν μια προσπάθεια εκμοντερνισμού των αραβικών περιοχών αλλά και μια σειρά ψευδαισθήσεων με τις πρωτοβουλίες των Αράβων εκσυγχρονιστών, οι οποίοι κόμιζαν νέες ιδέες από την Ευρώπη, μαζί με αυτήν της καθιέρωσης Συντάγματος. Ο εκσυγχρονισμός του 19ου αιώνα σήμαινε πολλά και διαμόρφωσε ένα αλισβερίσι που καθιέρωσε τη φήμη των Αράβων στο φαντασιακό των δυτικών συγγραφέων μέσα και από το κίνημα του οριενταλισμού.

Εκτός αυτού, όμως, οι επικές μάχες ανάμεσα στις δυτικές δυνάμεις για τον έλεγχο των περιοχών, μετά και την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, συνεχίζονταν για καιρό. Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα η Γαλλία πολεμάει διαρκώς με την Αγγλία ‒ λίγο έλειψαν να συγκρουστούν μεταξύ τους πολεμικά ακόμα και για «ένα απομονωμένο κομμάτι του Νείλου στο Σουδάν», όπως σημειώνει ο Ρόγκαν.

Όλα όσα θέλουμε να ξέρουμε για τους Άραβες (σε ένα βιβλίο) Facebook Twitter
Ανήκοντας σε μια νέα «φουρνιά» ιστορικών, οι οποίοι, παίρνοντας τα σκήπτρα από τη σχολή των Annales, πρόσθεσαν το δικό τους λιθαράκι στην ανάδειξη της πολιτικής και πολιτιστικής έκφραση της Ιστορίας, ο Ρόγκαν τολμά να δει το ιστορικό γίγνεσθαι όχι μόνο από την πλευρά της Δύσης αλλά και από την πλευρά της Ανατολής.


Εύλογα αυτό το ιμπεριαλιστικό μένος καλλιέργησε τον αραβικό εθνικισμό, καθώς μέχρι τότε δεν υπήρχε τίποτα που να μοιάζει με ενιαία αραβική ταυτότητα, ούτε καν με εθνικό προσδιορισμό. Σε αυτό συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό η περίφημη αναγέννηση της Αραβίας στα γράμματα και τις τέχνες, γνωστή ως νάχντα. Είναι χαρακτηριστικό πως το 1870 μόνο η Βηρυτός διέθετε 25 εφημερίδες και περιοδικά.

Γράφει χαρακτηριστικά ο Ρόγκαν: «Ο εθνικισμός, ο οποίος εκφραζόταν στις εφημερίδες των ημερών του Άχμεντ Αμίν, ήταν σχετικά νέο φαινόμενο. Η ιδέα του "έθνους" ως πολιτικής οντότητας, κοινότητας η οποία διαμένει σε συγκεκριμένη περιοχή και επιδιώκει την αυτοκυβέρνησή της, ήταν προϊόν του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού που ρίζωσε στη Μέση Ανατολή και σε άλλα μέρη του κόσμου στη διάρκεια του 19ου αιώνα.

»Νωρίτερα από τον 19ο αιώνα πολλοί άνθρωποι στον αραβικό κόσμο είχαν αποδοκιμάσει τον εθνικισμό όταν αυτός συνδέθηκε με τις χριστιανικές κοινότητες στα Βαλκάνια, οι οποίες επιδίωκαν συνήθως τη στήριξη της Ευρώπης, να αποσχιστούν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αιγύπτιοι και Βορειοαφρικανοί στρατιώτες είχαν ανταποκριθεί στο κάλεσμα του σουλτάνου και είχαν πολεμήσει εναντίον των βαλκανικών εθνικιστικών κινημάτων από τη δεκαετία του 1820 και τη δεκαετία του 1870». Εννοείται ότι γράφοντας αυτές τις γραμμές ο συγγραφέας στο μυαλό του έχει και πάλι την Ελλάδα.


Όμως, όσο κι αν οι Άραβες, ειδικά οι Σύριοι, διεκδικούσαν εδαφική και πολιτική αυτονομία ανάλογη με αυτή που δόθηκε στην Ελλάδα, δεν τα κατάφεραν. Τα επόμενα χρόνια, ειδικά αυτά του Μεσοπολέμου, οι Άραβες έρχονταν σε σύγκρουση με τις αποικιοκρατικές μεγάλες δυνάμεις της Δύσης, οι οποίες τελικά επέβαλαν το δικό τους modus operandi, μια σύγκρουση που κρατάει, λίγο πολύ, μέχρι σήμερα.

Αντίστοιχα, πάλι, τα θέματα που εξετάζει στη συνέχεια ο Ρόγκαν και κατά κάποιον τρόπο αναδείχτηκαν τον 20ό αιώνα συνδέονται με εκείνη ακριβώς την περίοδο: η κρυφή διπλωματία που οδήγησε στη Συμφωνία Σάικς-Πικό (μην ξεχνάμε ότι την κατέλυσε ο ISIS μόλις το 2014), η αραβο-ισραηλική σύγκρουση, ο ισλαμικός πολιτικός φανατισμός, το πετρέλαιο ως αιτία πολέμου. Χωρίς να φοβάται να θίξει τις πλέον μελανές πτυχές, όπως η τρομοκρατία, ο ρόλος της PLO ή της Χεζμπολάχ, ο γνωστός συγγραφέας και πανεπιστημιακός προσφέρει ένα ολοκληρωμένο ιστορικό πόνημα για την πορεία της αραβικής ταυτότητας με ένα τεράστιο εύρος αναφορών και πηγών που δεν αφήνει κανένα ερώτημα αναπάντητο.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LifO.

Βιβλίο
2

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι ανάσες των βάλτων

Βιβλίο / Άρης Μπερλής : Οι ανάσες των βάλτων

Οι «Άραβες των Βάλτων» του Γουίλφρεντ Θέσιγκερ (εκδόσεις Τσαγκαρουσιάνος) είναι ένα βιβλίο ανένταχτο, πολλαπλών κατευθύνσεων: το βιβλίο ενός αυθεντικού εξερευνητή, μια οικολογική ελεγεία, ένα κείμενο με λογοτεχνική πειστικότητα. Ο Άρης Μπερλής, μεταφραστής του βιβλίου, μιλάει στην Κατερίνα Ι. Ανέστη για τη μοναδική περπατησιά του Θέσιγκερ στον ανόθευτο πολιτισμό της Μέσης Ανατολής και τον κατατάσσει στη φυλή των «αεί παίδων»
Αντώνης Λιάκος: «Ο 20ος αιώνας ονομάστηκε "ο αιώνας των άκρων", εγώ θα τον ονόμαζα αιώνα της δημοκρατίας»

Βιβλίο / Αντώνης Λιάκος: «Ο 20ος αιώνας ονομάστηκε "ο αιώνας των άκρων", εγώ θα τον ονόμαζα αιώνα της δημοκρατίας»

Μια συζήτηση με τον Ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών και επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του «Ο ελληνικός 20ός αιώνας» (εκδόσεις Πόλις)
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Lifo Videos / «Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Η Αγλαΐα Παππά διαβάζει ένα απόσπασμα από τις βέβηλες και αμφιλεγόμενες «120 Μέρες των Σοδόμων» του Μαρκησίου ντε Σαντ, ένα βιβλίο αναγνωρισμένο πλέον ως αξεπέραστο λογοτεχνικό αριστούργημα και χαρακτηρισμένο ως «εθνικός θησαυρός» της Γαλλίας.
THE LIFO TEAM
Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ