O Ορχάν Παμούκ μιλά στη LIFO για το Μουσείο της Αθωότητας στην Κωνσταντινούπολη

O Ορχάν Παμούκ μιλά στη LIFO για το Μουσείο της Αθωότητας στην Κωνσταντινούπολη Facebook Twitter
«Πριν από 16 χρόνια έβαλα τα χρήματα του Νόμπελ μου σε αυτό –για να το φτιάξω– και από την ημέρα που αγόρασα το κτίριο αναθάρρησε μέσα μου η μανία του συλλέκτη». Φωτ.: Getty Images/ Ideal Image
0

Το πρωινό είναι ηλιόλουστο στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης και προσφέρεται για ωραίες βόλτες. Αφήνω πίσω μου την πολυσύχναστη Ιστικλάλ και τη θορυβώδη πλατεία Ταξίμ και κατευθύνομαι προς το Μουσείο της Αθωότητας του βραβευμένου με Νόμπελ Λογοτεχνίας Τούρκου συγγραφέα Ορχάν Παμούκ. Η περιοχή Çukurcuma της Πόλης είναι μια πανέμορφη συνοικία με στενά σοκάκια, ιστορικά κτίρια, παλαιοπωλεία, ατμοσφαιρικές γκαλερί αλλά και καφετέριες που προσφέρουν πρωινό και brunch ανάμεσα σε αντικερί. Στη διασταύρωση των οδών Çukurcuma και Dalgıç Çıkmazı ξεπροβάλλει μια κόκκινη και πανύψηλη γωνιακή κατοικία του 19ου αιώνα.

Το μουσείο είναι εμπνευσμένο από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Ορχάν Παμούκ. Η ιστορία έχει ως εξής: Μεταφερόμαστε στην Κωνσταντινούπολη της δεκαετίας του ’70. Πρωταγωνιστές είναι ο Κεµάλ και η Σιµπέλ, παιδιά δύο γνωστών οικογενειών της πόλης, οι οποίοι ετοιμάζονται να αρραβωνιαστούν. Όταν όμως ο Κεµάλ συναντά τη Φισούν, µακρινή του ξαδέλφη και πωλήτρια σε µπουτίκ, μαγεύεται. Έκτοτε, φαντάζεται διαρκώς το κοινό του μέλλον µε τη Φισούν – και η ζωή του αλλάζει. Ο παθιασμένος έρωτάς του δημιουργεί ένα αγεφύρωτο ρήγμα που τον χωρίζει από την αστική τάξη της Κωνσταντινούπολης.

Παρατηρώ κάποια ζευγάρια που κυκλοφορούν αγκαλιασμένα και θυμάμαι αυτό που έχει πει ο ίδιος ο Παμούκ, ότι το Μουσείο της Αθωότητας αποτελεί το μέρος όπου νέοι αναζητούν λίγη απομόνωση για να εκδηλώσουν την αγάπη τους αλλά και ένα μέρος το οποίο είναι «πάντα ανοιχτό στους εραστές που δεν θα βρίσκουν στην Κωνσταντινούπολη άλλο μέρος για να φιληθούν».

Για πολλά χρόνια ο Κεµάλ συλλέγει µε µανία όλα τα πράγματα που έχει αγγίξει η αγαπημένη του ώστε, κοιτάζοντάς τα, να τη νιώθει πάντα κοντά του. Όταν η Φισούν πεθαίνει, μετά από χρόνια, ο Κεµάλ αγοράζει το σπίτι της για να το μετατρέψει σε μουσείο, φόρο τιμής σε εκείνη αλλά και στη ζωή που ο ίδιος δεν έζησε. Ένα μουσείο που θα είναι ταυτόχρονα ο χάρτης μιας κοινωνίας και της καρδιάς του. Το βιβλίο έγινε παγκόσμιο best-seller και εξακολουθεί ακόμη να διαβάζεται από χιλιάδες αναγνώστες. Ο διεθνής Τύπος το έχει χαρακτηρίσει ατμοσφαιρικό, νοσταλγικό, πικρό και σκληρό, συγκινητικό και βαθύτατα ανθρώπινο.

Μουσείο της Αθωότητας: Ένα καταφύγιο για την αγάπη στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης Facebook Twitter
Περνώντας το κατώφλι του μουσείου, η πρώτη εικόνα που μαγνητίζει το βλέμμα του επισκέπτη είναι τα αποτσίγαρα. Υπάρχουν χιλιάδες από αυτά. Φωτ.: Γιάννης Πανταζόπουλος/ LIFO

Περνώντας το κατώφλι του μουσείου, η πρώτη εικόνα που μαγνητίζει το βλέμμα του επισκέπτη είναι τα αποτσίγαρα. Υπάρχουν χιλιάδες από αυτά. Για την ακρίβεια φτάνουν τα 4.213, είναι τοποθετημένα πίσω από πλεξιγκλάς στο ισόγειο του μουσείου και στο καθένα υπάρχει ξεχωριστά η λεζάντα με την ημερομηνία που αποκτήθηκαν.

«Στα οκτώ χρόνια που πήγαινα στο σπίτι των Κεσκίν μάζεψα κι έκρυψα 4.213 γόπες της Φισούν. Η άκρη κάθε αποτσίγαρου είχε ακουμπήσει στα ρόδινα χείλη της, είχε αγγίξει το στόμα της, είχε ακουμπήσει στη γλώσσα της, όπως καταλάβαινα καμιά φορά από το φίλτρο τους που ήταν υγρό και τις περισσότερες φορές βαμμένο όμορφα κόκκινο από το κραγιόν της· είναι αντικείμενα ιδιαίτερα, μυστικά, γεμάτα αναμνήσεις από ευτυχισμένες στιγμές», διαβάζουμε στο βιβλίο.

Η ιδέα της δημιουργίας του μουσείου ήρθε στον Τούρκο συγγραφέα ταυτόχρονα με τη συγγραφή του μυθιστορήματος, αλλά οι επισκέπτες δεν είναι απαραίτητο να έχουν διαβάσει το μυθιστόρημα για να ξεναγηθούν στο μουσείο. Από την πρώτη μέρα λειτουργίας του, το 2012, περισσότεροι από 285.000 άνθρωποι έχουν επισκεφθεί αυτό το ασυνήθιστο μουσείο, ενώ πριν από λίγους μήνες ολοκληρώθηκε από τον ίδιο τον Παμούκ η προσθήκη άλλων έξι έργων.

Στους τέσσερις ορόφους του εκτίθενται περισσότερα από 1.000 αντικείμενα, προσεκτικά τοποθετημένα σε 83 βιτρίνες (όσα και τα κεφάλαια του βιβλίου), με τη σειρά μάλιστα που εμφανίζονται στην πλοκή του βιβλίου. Ο διάσημος Τούρκος συγγραφέας χρειάστηκε δώδεκα χρόνια και πολύ περισσότερα από τα 1,5 εκατ. δολάρια που του πρόσφερε το Νόμπελ του 2006 προκειμένου να υλοποιήσει αυτό το μνημείο νοσταλγίας.

Μουσείο της Αθωότητας: Ένα καταφύγιο για την αγάπη στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης Facebook Twitter
Στις γυάλινες προθήκες υπάρχουν αμέτρητα μικροπράγματα και αντικείμενα καθημερινής χρήσης που συνθέτουν το σκηνικό του έρωτα και της εμμονικής αγάπης του Κεμάλ για τη Φισούν. Φωτ.: Γιάννης Πανταζόπουλος/ LIFO
Μουσείο της Αθωότητας: Ένα καταφύγιο για την αγάπη στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης Facebook Twitter
«Στα οκτώ χρόνια που πήγαινα στο σπίτι των Κεσκίν μάζεψα κι έκρυψα 4.213 γόπες της Φισούν». Φωτ.: Γιάννης Πανταζόπουλος/ LIFO
Μουσείο της Αθωότητας: Ένα καταφύγιο για την αγάπη στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης Facebook Twitter
Στους τέσσερις ορόφους του εκτίθενται περισσότερα από 1.000 αντικείμενα, προσεκτικά τοποθετημένα σε 83 βιτρίνες. Φωτ.: Γιάννης Πανταζόπουλος/ LIFO

Στις γυάλινες προθήκες υπάρχουν αμέτρητα μικροπράγματα και αντικείμενα καθημερινής χρήσης που συνθέτουν το σκηνικό του έρωτα και της εμμονικής αγάπης του Κεμάλ για τη Φισούν, όπως δώρα, σκουλαρίκια, αναπτήρες, εφημερίδες και περιοδικά που αγόραζαν, τα αποτσίγαρα των παθιασμένων ραντεβού τους, τα εισιτήρια των λεωφορείων που έπαιρναν, ρολόγια χειρός, κολόνιες, ξυπνητήρια, κλειδιά, κοσμήματα, λαχεία, κουζινικά σκεύη, κάρτες επιβίβασης αεροπλάνου αλλά και ένα λουλουδάτο φόρεμα. Παράλληλα, εκτίθενται φωτογραφίες και καρτ ποστάλ της Πόλης από εκείνη την εποχή, οι οποίες περιγράφονται στο βιβλίο.

cover
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ:
Ορχάν Παμούκ, Το μουσείο της αθωότητας, Μτφρ.: Στέλλα Βρεττού, εκδόσεις Πατάκη

Σε όλους τους ορόφους κυριαρχεί ένα ημίφως, ενώ σε διάφορα σημεία υπάρχουν αντίτυπα του βιβλίου για όποιον θέλει να διαβάσει λίγα κεφάλαια από το πολυσέλιδο μυθιστόρημα. Συγχρόνως, μπορείτε να ακούσετε από τα ακουστικά που υπάρχουν τη φωνή του Ορχάν Παμούκ να αφηγείται την ιστορία, ενώ τα χιλιάδες άψυχα αντικείμενα αποτυπώνουν τις αναμνήσεις μιας αγάπης που χάθηκε στο πέρασμα του χρόνου. Την ίδια στιγμή, όπως κάνει συχνά στα βιβλία του, μέσα από την εξιστόρηση της ερωτικής σχέσης του Κεμάλ αναφέρεται ταυτόχρονα και στη μεγάλη του αγάπη, που είναι η Κωνσταντινούπολη.

Σκιαγραφεί την καθημερινότητα στην Πόλη τις δεκαετίες του ’70 και του ’80, η οποία κινείται διαρκώς ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση, το παρόν και το παρελθόν. Να θυμίσουμε ότι η Σουηδική Ακαδημία στο σκεπτικό της για την απονομή του Νόμπελ σημείωνε για τον Παμούκ ότι «στην αναζήτηση της μελαγχολικής ψυχής της γενέθλιας πόλης του ανακάλυψε νέα σύμβολα για να περιγράψει τη σύγκρουση και τη σύνδεση των πολιτισμών».

Όση ώρα βρίσκομαι εκεί επικρατεί απόλυτη ησυχία. Παρατηρώ κάποια ζευγάρια που κυκλοφορούν αγκαλιασμένα και θυμάμαι αυτό που έχει πει ο ίδιος ο Παμούκ, ότι το Μουσείο της Αθωότητας αποτελεί το μέρος όπου νέοι αναζητούν λίγη απομόνωση για να εκδηλώσουν την αγάπη τους αλλά και ένα μέρος το οποίο είναι «πάντα ανοιχτό στους εραστές που δεν θα βρίσκουν στην Κωνσταντινούπολη άλλο μέρος για να φιληθούν».

Μουσείο της Αθωότητας: Ένα καταφύγιο για την αγάπη στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης Facebook Twitter
Την ίδια στιγμή, όπως κάνει συχνά στα βιβλία του, μέσα από την εξιστόρηση της ερωτικής σχέσης του Κεμάλ αναφέρεται ταυτόχρονα και στη μεγάλη του αγάπη, που είναι η Κωνσταντινούπολη. Φωτ.: Γιάννης Πανταζόπουλος/ LIFO

Όπως μου εξηγεί ο υπεύθυνος του μουσείου, υπάρχουν αρκετοί που έρχονται με την ελπίδα να συναντήσουν τον πολυγραφότατο συγγραφέα, ρωτώντας μάλιστα πόσο συχνά ο ίδιος ο Παμούκ επισκέπτεται το μουσείο. Σε αυτούς ανήκω κι εγώ. Με το που ολοκλήρωσα την περιήγησή μου στις αίθουσες του μουσείου έσπευσα να επικοινωνήσω με τον Τούρκο συγγραφέα. Αν και οι συνεντεύξεις δεν του αρέσουν καθόλου, στάθηκα τυχερός, και στο μήνυμα που του έστειλα ανταποκρίθηκε αμέσως θετικά.

Του εξήγησα ότι είχα περάσει ένα υπέροχο πρωινό στο μουσείο που έχει δημιουργήσει και εκείνος μου είπε: «Το Μουσείο της Αθωότητας λειτουργεί με τα εισιτήρια που πληρώνουν οι επισκέπτες. Πριν από 16 χρόνια έβαλα τα χρήματα του Νόμπελ μου σε αυτό –για να το φτιάξω– και από την ημέρα που αγόρασα το κτίριο αναθάρρησε μέσα μου η μανία του συλλέκτη. Μετά απ’ όλα αυτά τα χρόνια έχω συνειδητοποιήσει ότι οι επισκέπτες έρχονται με διαφορετικά κίνητρα στο μυαλό τους. Νομίζω πάντως ότι προσέρχονται κυρίως από περιέργεια για το μουσείο.

Αξίζει να πούμε ότι οι άνθρωποι που έχουν διαβάσει το μυθιστόρημα αγγίζουν μόνο το 25% των επισκεπτών. Επομένως, είτε κάποιος τους το πρότεινε είτε επιθυμούν να έρθουν σε ένα παράξενο και ενδιαφέρον σημείο της Κωνσταντινούπολης. Σίγουρα κάποιοι είναι αναγνώστες των άλλων βιβλίων μου. Αλλά αυτό για το οποίο είμαι βέβαιος είναι ότι πολλοί έρχονται επειδή νομίζουν ότι είναι ένα καταφύγιο για την αγάπη».

Όπως μου εξηγεί, ποτέ του δεν θα μπορούσε να προβλέψει τη δημοτικότητα που θα αποκτούσε το συγκεκριμένο μουσείο. «Σίγουρα, σε αυτό συνετέλεσε η πρωτοτυπία της ιδέας αλλά και η ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που έχουμε δημιουργήσει μέσα στο μουσείο. Πλέον μετρά δώδεκα χρόνια λειτουργίας. Και χαίρομαι ειλικρινά που οι μισοί από τους επισκέπτες μας είναι τουρίστες που επισκέπτονται την Πόλη».

Μουσείο της Αθωότητας: Ένα καταφύγιο για την αγάπη στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης Facebook Twitter
Ο Ορχάν Παμούκ μου υπενθυμίζει ότι κάθε χρόνο την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου το μουσείο σημειώνει τη μεγαλύτερή του επισκεψιμότητα. Φωτ.: Γιάννης Πανταζόπουλος/ LIFO
Μουσείο της Αθωότητας: Ένα καταφύγιο για την αγάπη στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης Facebook Twitter
«Πρωταρχικός στόχος του έργου μου δεν ήταν το μουσείο, αλλά να εξηγήσω με ψυχραιμία το περίπλοκο φαινόμενο που ονομάζουμε “έρωτα”». Φωτ.: Γιάννης Πανταζόπουλος/ LIFO

Ο Ορχάν Παμούκ μου υπενθυμίζει ότι κάθε χρόνο την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου το μουσείο σημειώνει τη μεγαλύτερή του επισκεψιμότητα. Ταυτόχρονα, όλα αυτά τα χρόνια έχει μετατραπεί σε σκηνικό για ρομαντικές προτάσεις γάμου. Και επισημαίνει: «Πρωταρχικός στόχος του έργου μου δεν ήταν το μουσείο, αλλά να εξηγήσω με ψυχραιμία το περίπλοκο φαινόμενο που ονομάζουμε “έρωτα”. Ουσιαστικά, και το μουσείο είναι απόρροια όλων όσων έχουν να κάνουν με την αγάπη. Με όλα εκείνα που μας συμβαίνουν όταν ερωτευόμαστε. Όλοι μας δεν προσπαθούμε να συλλέγουμε αντικείμενα που να μας θυμίζουν τους αγαπημένους μας; Όλα αυτά που αποκτάμε όταν είμαστε ερωτευμένοι μάς θυμίζουν τα στάδια της αγάπης μας».

Κλείνοντας τη συζήτησή μου με τον Ορχάν Παμούκ, τον ρωτώ ποια είναι η ερώτηση που του κάνουν πιο συχνά και εκείνος μου απαντά χωρίς να το πολυσκεφτεί: «Τις περισσότερες φορές με ρωτούν αν είμαι εγώ ο Κεμάλ. Και φυσικά τους απαντώ: “Όχι, δεν είμαι εγώ”. Ο Κεμάλ είναι ο ήρωας που δημιούργησα. Ωστόσο, όσο κι αν επιμένω ότι ο Κεμάλ είναι ένα φανταστικό πρόσωπο, οι αναγνώστες μου εξακολουθούν να πιστεύουν ότι εγώ έζησα την ερωτική ιστορία που αφηγήθηκα». 

Στον τελευταίο όροφο του μουσείου βρίσκεται το δωμάτιο του Κεμάλ, στο οποίο υποτίθεται ότι έζησε τα τελευταία επτά χρόνια. Στο σημείο αυτό διηγούνταν καθημερινά στον Παμούκ την ιστορία της ζωής του. Ο επισκέπτης παρατηρεί ένα μικρό ποδήλατο, μια βαλίτσα και το κρεβάτι όπου ξαπλωμένος για χρόνια ο Κεμάλ εξιστορούσε τον έρωτά του για τη Φισούν. Τέλος, στον τοίχο υπάρχουν πολλές σελίδες με τις προσωπικές σημειώσεις του Παμούκ κατά τη διάρκεια της συγγραφής του βιβλίου. Διαβάζω τα λόγια του Κεμάλ: «Να το ξέρουν όλοι, έζησα μια πολύ ευτυχισμένη ζωή».

Μουσείο της Αθωότητας: Ένα καταφύγιο για την αγάπη στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης Facebook Twitter
Τα χιλιάδες άψυχα αντικείμενα αποτυπώνουν τις αναμνήσεις μιας αγάπης που χάθηκε στο πέρασμα του χρόνου. Φωτ.: Γιάννης Πανταζόπουλος/ LIFO
Μουσείο της Αθωότητας: Ένα καταφύγιο για την αγάπη στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης Facebook Twitter
Σε διάφορα σημεία υπάρχουν αντίτυπα του βιβλίου για όποιον θέλει να διαβάσει λίγα κεφάλαια από το πολυσέλιδο μυθιστόρημα. Φωτ.: Γιάννης Πανταζόπουλος/ LIFO
Μουσείο της Αθωότητας: Ένα καταφύγιο για την αγάπη στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης Facebook Twitter
Όπως μου εξηγεί ο υπεύθυνος του μουσείου, υπάρχουν αρκετοί που έρχονται με την ελπίδα να συναντήσουν τον πολυγραφότατο συγγραφέα, ρωτώντας μάλιστα πόσο συχνά ο ίδιος ο Παμούκ επισκέπτεται το μουσείο. Φωτ.: Γιάννης Πανταζόπουλος/ LIFO

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα μικρά ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία ενώνουν τις δυνάμεις τους

Βιβλίο / Τα μικρά ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία ενώνουν τις δυνάμεις τους

Από την Αμοργό ως την Αλεξανδρούπολη και από την Ξάνθη ως τη Μυτιλήνη, τα μικρά βιβλιοπωλεία αποκτούν για πρώτη φορά συλλογική φωνή. Βιβλιοπώλες και βιβλιοπώλισσες αφηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες, αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Lifo Videos / «Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Η Αγλαΐα Παππά διαβάζει ένα απόσπασμα από τις βέβηλες και αμφιλεγόμενες «120 Μέρες των Σοδόμων» του Μαρκησίου ντε Σαντ, ένα βιβλίο αναγνωρισμένο πλέον ως αξεπέραστο λογοτεχνικό αριστούργημα και χαρακτηρισμένο ως «εθνικός θησαυρός» της Γαλλίας.
THE LIFO TEAM
Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ