Βεντέτα, κόλαση και ίντριγκα στο «Καρτέλ» του Ντον Γουίνσλοου

Βεντέτα, κόλαση και ίντριγκα στο «Καρτέλ» του Ντον Γουίνσλοου Facebook Twitter
Ο Γουίνσλοου ξέρει να γράφει δυνατά. Σίγουρα έχει καταβροχθίσει, και αφομοιώσει δημιουργικά, τον αρχαιολόγο της φρίκης, τον μάστορα Τζέιμς Έλροϊ.
0

Μακιαβελισμός με οπλοπολυβόλα

Εκεί που σταματάει η λογική, αρχίζει η παράνοια των οπλοπολυβόλων. Η κόλαση είναι εδώ: στην παράνοια, στη γενικευμένη βία, στην ΚΔΩΑ (Κτηνώδης Δύναμη Ωγκώδης Άγνοια, με ωμέγα λόγω άγνοιας), στα αλλεπάλληλα φονικά σε οποιοδήποτε μέρος, οποιαδήποτε στιγμή, στον αδυσώπητο πόλεμο ανάμεσα όχι πια στους Καλούς και στους Κακούς, αλλά στους Κακούς και στους Κακούς με θύματα τους Καλούς. Ο Ντον Γουίνσλοου (Don Winslow, Νέα Υόρκη, 1953) συνθέτει το ματωμένο συναξάρι των θυμάτων ενός απόλυτα ανορθόδοξου πολέμου εναντίον, πρωτίστως, της λογικής. Συμμορίες εξολοθρεύουν μέλη άλλων συμμοριών, οι πάντες είναι βαφτισμένοι στα δηλητήρια της διαφθοράς, οι σφαίρες και οι βόμβες και τα οδοντωτά μαχαίρια και οι γκαρότες και οι σιδερογροθιές συνθέτουν ένα κακόφωνο αποτρόπαιο κονσέρτο βδελυρότητας. Το Μεξικό γίνεται ο τάφος των ονείρων για γαλήνη και ηρεμία, ενώ τα συναισθήματα είναι εφιαλτικές παραμορφώσεις συναισθημάτων. Το Καρτέλ (μτφρ. Ιλάειρα Διονυσοπούλου, Καστανιώτης) είναι ένα κορυφαίο μυθιστόρημα-διαβατήριο για την επικράτεια του Κακού, για τον θάνατο της λογικής, για τη διεστραμμένη στρατηγική του ελέγχου και της εξουσίας. Οι ναρκέμποροι είναι εκατομμυριούχοι που ζούνε σαν ελεεινοί φτωχοί, πανίσχυρα τομάρια που φοβούνται και τον ίσκιο τους, καθώς ζούνε σε ένα μολυσμένο περιβάλλον τίγκα στους προδότες, στους τυχάρπαστους, στους τυχοδιώκτες, στους ανενδοίαστους κήρυκες του εκτροχιασμένου κυνισμού. Μέσα στα οχτώ χρόνια που αποτελούν τον αφηγηματικό χρόνο διαπράττονται όλα τα ειδεχθή εγκλήματα που μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου και πολλά που δεν μπορεί, και διαπράττονται εν ονόματι του καταμερισμού του χώρου ελέγχου από την εκάστοτε μεγαλοσυμμορία. Οι αριθμοί τα λένε όλα: ογδόντα χιλιάδες νεκροί σε μια οκταετία. Και υπήρξαν εκατοντάδες χιλιάδες τραυματισμένοι σωματικά αλλά και ψυχικά. «Όλοι σακάτηδες είμαστε», σκέφτεται συντετριμμένος ο Αρτ Κέλερ, ο (τρόπον τινά) καλός του βιβλίου, «και μαζί σερνόμαστε στον σακατεμένο μας κόσμο».

 
Το μικρό ξαδερφάκι του Τζέιμς Έλροϊ

Ο Γουίνσλοου ξέρει να γράφει δυνατά. Σίγουρα έχει καταβροχθίσει, και αφομοιώσει δημιουργικά, τον αρχαιολόγο της φρίκης, τον μάστορα Τζέιμς Έλροϊ. Σίγουρα έχει κάνει πολυετή έρευνα, παίζοντας με τον κίνδυνο και την τρέλα που ελλοχεύουν όταν περιπολείς στις ναρκοθετημένες εκτάσεις των ναρκεμπόρων. Αλλά έχει καταβροχθίσει και τον μέγιστο Ρομπέρτο Μπολάνιο, το πεντάτομο έπος του, το 2666 (μτφρ. Κρίτων Ηλιόπουλος, Άγρα), ιδίως τον τέταρτο τόμο, τα Εγκλήματα. Άλλωστε, φροντίζει να τιμήσει τον Χιλιανό ποιητή και μυθιστοριογράφο στη σελίδα 580, όταν βάζει τον Αρτ Κέλερ να τον αναφέρει ως αγαπημένο του συγγραφέα, μαζί με τον Έλμερ Μεντόσα και τον Λουίς Ουρέα. Έχει, φυσικά, καταβροχθίσει τον Ρέιμοντ Τσάντλερ και του κλείνει το μάτι στη σελίδα 600, αλλά ξέρει ότι δεν μπορεί να υπάρχει χαρακτήρας σαν τον επίμονα ρομαντικό Φίλιπ Μάρλοου, καθώς οι αρχές του 20ού αιώνα δεν έχουν τίποτα κοινό με τις δεκαετίες του 1940 και του 1950. Τώρα, επισημαίνει ο Γουίνσλοου, η στρατηγική της βαναυσότητας δεν είναι να την κρύβεις αλλά, απεναντίας, να τη διαλαλείς. Ο ένοχος δεν αρνείται την ενοχή, αντίθετα τη βροντοφωνάζει για να σπείρει τον τρόμο.


Μουσική, κινηματογράφος, λογοτεχνία

Όπως πολλά αστυνομικά, έτσι και το Καρτέλ έχει πλούσιο σάουντρακ. Στις σελίδες του «ακούμε» Γκούσταβ Μάλερ και Pearl Jam, ακούμε Μπρους Σπρίνγκστιν και Eagles, ακούμε Ράντι Νιούμαν και Στιβ Ερλ. Ο Γουίνσλοου κάνει μνεία και σε κινηματογραφικές ταινίες όπως ο Νονός, το Καζίνο, το Goodfellas, ο Σημαδεμένος. Για να δείξει από τι μακελειό κατάγεται το μυθιστόρημά του, ποια είναι η φιλμική αρχαιολογία του. Αλλά και για να ειρωνευτεί, όχι δίχως να φρικιά, τη σημερινή παρανοϊκή βαναυσότητα και την αγράμματη βλακεία των συμμοριτών, φονιάδων, νταήδων και τραμπούκων που παρελαύνουν στο βιβλίο του. Κοσμεί το Καρτέλ με λογοτεχνικά αποσπάσματα (Σαίξπηρ, Χέμινγουεϊ, Αριστοφάνης κ.λπ.). Ίσως γιατί η Τέχνη διασώζει τη λογική και την ευαισθησία. Παντού αλλού δεσπόζει το χάος: «Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν γραμμές μάχης [...] Πάνε, λοιπόν, και σκοτώνουν και μετά σκοτώνονται οι ίδιοι, και μετά ακολουθούν αντίποινα, και ο σκοτωμός αποκτά δική του υπόσταση, και η πικρή αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν στρατηγοί στα στρατηγεία τους που μετακινούν πολύχρωμες πινέζες πάνω στον χάρτη, τροποποιώντας την τρομερή στρατηγική τους. Η αλήθεια είναι ότι οι los chacalosos, τα μεγάλα αφεντικά, έχασαν τον έλεγχο».

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Λάσλο Κρασναχορκάι: ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης βραβεύεται με Νόμπελ

Βιβλίο / Ο Λάσλο Κρασναχορκάι, ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης, κέρδισε το Νόμπελ

Φέτος, το βραβείο δόθηκε στον συγγραφέα που κατά τη Σουηδική Ακαδημία αποτελεί ένα ελπιδοφόρο βήμα προς τον χαμένο ανθρωπισμό, την υψηλή λογοτεχνία και τη στοχαστική ακρίβεια, στοιχεία που ποτέ άλλοτε δεν είχαμε τόσο πολύ ανάγκη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Βιβλίο / Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του που έχει τίτλο “House of Cards”, ο Σουηδός πρώην διεθνής Γιόνας Έρικσον περιγράφει τις ταπεινωτικές μετρήσεις βάρους στα σεμινάρια διαιτητών της UEFA
THE LIFO TEAM
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει το διήγημα «Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ» της Πατρίσια Χάισμιθ

Lifo Videos / Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει ένα διήγημα της Πατρίσια Χάισμιθ

«Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ»: Μια ιστορία έρωτα, αγάπης, αφοσίωσης, ανταγωνισμού, μίσους και φόνου μεταξύ ενός ζευγαριού και ενός σιαμέζικου γάτου, ένα μυστηριώδες διήγημα της δημιουργού των πιο σαγηνευτικών αντιηρώων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Βιβλίο / Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Ολοένα περισσότερο διευρύνεται η τάση έκδοσης κλασικών και σπάνιων κειμένων σε μικρό μέγεθος που τοποθετούνται δίπλα στο ταμείο και συνιστούν την προσπάθεια ενός εκδοτικού οίκου να φέρει σπουδαία έργα στο ευρύ αναγνωστικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Βιβλίο / I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Η θεωρητικός, εικαστικός, κριτικός, συγγραφέας και εκδότρια Κρις Κράους μπορεί να μην άλλαξε τα δεδομένα στον αγγλόφωνο κόσμο εκδίδοντας τα βιβλία των Γάλλων θεωρητικών αλλά προκάλεσε άπειρες συζητήσεις με το πρωτότυπο φεμινιστικό βιβλίο της.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Βιβλίο / Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Ένα τολμηρό καλλιτεχνικό project έγινε η αφορμή για να κάνει ο εικαστικός René Habermacher ένα ταξίδι στη θάλασσα με πλήρωμα έξι ναύτες κι έναν καπετάνιο, απαθανατίζοντας μια σουρεαλιστική εμπειρία που κατέληξε σε ναυάγιο. Το βιβλίο «The Pleasure Principle» καταγράφει αυτό το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες του René, κείμενα και εικαστικά έργα, σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση.
M. HULOT
Νίκος Μάντης «Το χιόνι του καλοκαιριού»

Το πίσω ράφι / Για τις απουσίες που μας κάνουν αργούς στα αισθήματα

Καλοκαίρι στην Πελοπόννησο, στη σκιά της δεκαετίας του ’80: ένα πληγωμένο παιδί, μια μητέρα που επιστρέφει αλλαγμένη και μυστικά που βαραίνουν τη σιωπή των ενηλίκων - αυτά ξετυλίγει ο Νίκος Α. Μαντής στο πρώτο του μυθιστόρημα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ