Βαρύς αποχωρισμός: Τι κάνεις όταν δεν έχει άλλο Χάρι Πότερ για να διαβάσεις με το παιδί σου;

Βαρύς αποχωρισμός: Τι κάνεις όταν δεν έχει άλλο Χάρι Πότερ για να διαβάσεις με το παιδί σου; Facebook Twitter
«Δεν ήταν απλά το διάβασμα ενός βιβλίου. Ήταν μια ιερή τελετουργία που κάναμε μαζί στο τέλος εκατοντάδων ημερών»
3

Ήμουν προετοιμασμένη για άλλους σημαντικούς σταθμούς στη ζωή του: τα πρώτα του βήματα, την πρώτη μέρα του νηπιαγωγείου, την πρώτη φορά που άφησε το χέρι μου καθώς περπατούσαμε μαζί στο δρόμο.

Προετοιμάζομαι ψυχολογικά και για αυτά που θα ακολουθήσουν και ελπίζω να ανταποκριθώ με την ίδια μακροθυμία και καρτερικότητα που επέδειξα στα προηγούμενα: την πρώτη μέρα στο γυμνάσιο, τον πρώτο έρωτα και την πρώτη ερωτική απογοήτευση, το πανεπιστήμιο...

Γιατί όμως δεν βρέθηκε κανείς να με προετοιμάσει για τον σπαραγμό μετά το τελείωμα και του τελευταίου Χάρι Πότερ;

Δεν αποτελεί είδηση αυτό για πολλούς γονείς – το τελευταίο βιβλίο εκδόθηκε το 2007. Για μένα όμως είναι φρέσκο και δυσβάσταχτο.

Εξερευνήσαμε μαζί έναν ολόκληρο κόσμο, καθώς ο Χάρι και οι φίλοι του εξελίχθηκαν κι αυτοί από εντεκάχρονα με διάπλατα μάτια σε νεαρούς ενήλικες που τα έχουν δει όλα.

Του διάβασα την τελευταία λέξη από το τελευταίο κεφάλαιο πριν από μερικά βράδια κι ακόμα νοιώθω έντονη τη στέρηση.

Όταν ξεκινήσαμε μαζί τα βιβλία πριν από τέσσερα χρόνια περίπου, ήταν ακόμα αρκετά μικροκαμωμένος και «συμπαγής» ώστε να κουλουριάζεται στην αγκαλιά μου ενώ του διάβαζα. Τώρα έχει γίνει πια ένα μεγάλο, βαρύ πλάσμα. Όταν καμιά φορά κάθεται στα πόδια μου –το κάνει κυρίως για πλάκα πλέον– μου κόβεται η αναπνοή.

Στο ενδιάμεσο διάστημα, εξερευνήσαμε μαζί έναν ολόκληρο κόσμο, καθώς ο Χάρι και οι φίλοι του εξελίχθηκαν κι αυτοί από εντεκάχρονα με διάπλατα μάτια σε νεαρούς ενήλικες που τα έχουν δει όλα.

Δεν ξέρω αν το έχουν προσέξουν και άλλοι, αλλά αυτή η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ φαίνεται να το έχει με το γράψιμο. Το παιδί μου πέρασε πολλές ανυπόμονες ώρες περιμένοντας να διαβάσω ξανά και ξανά μια ιδιαίτερα ελκυστική φράση, ελπίζοντας να γίνει κολλητική η τόλμη της Ρόουλινγκ με το γράψιμο – και για τους δύο μας.

Οι ιστορίες της, καθηλωτικές, διαυγείς και προφητικές ενίοτε, έγιναν η σπίθα για πολλές συζητήσεις σχετικά με τον ρατσισμό, τον αυταρχισμό, την καλοσύνη και την αφοσίωση (τυφλή και μη) την ώρα που τον έβαζα για ύπνο.

Να είναι ευλογημένα αυτά τα βιβλία που μου έδωσαν την αφορμή να συζητήσω για τέτοια βαριά ζητήματα με ένα παιδί του δημοτικού.

Εκτός των άλλων, τα βιβλία βρίθουν δυνατών θηλυκών χαρακτήρων. Όχι μόνο η Ερμιόνη, που αποτελεί τη διανοητική και ηθική πυξίδα αυτού του σύμπαντος, αλλά και η αγαπημένη μου Λούνα Λάβγκουντ, ένα περίεργο κορίτσι που όμως νιώθει σίγουρη για τον εαυτό της – ψύχραιμη, οξυδερκής και απαθής στις επιτιμητικές ενίοτε κρίσεις των άλλων. Αργά ή γρήγορα, ο κόσμος αναγνωρίζει την αξία τέτοιων κοριτσιών.

Και βέβαια η Μόλι Ουέσλι, μητέρα όλων, που αποκαλύπτεται επίσης ως φοβερή μαχήτρια.

Σταδιακά, κατά την εξέλιξη της σειράς, εμφανίζονταν και κάποια «σκοτεινά» θέματα που κάποιες φορές με ανάγκαζαν να περιμένω για μήνες μεταξύ των βιβλίων, μέχρι να μου φανεί πιο έτοιμος να τα διαχειριστεί ο μικρός ακροατής μου.

Είναι συχνά ιδιαίτερα σκληρή η βία που εξαπολύουν ο Λόρδος Βόλντεμορτ και οι υποτακτικοί του. Φριχτά πράγματα συμβαίνουν σε καλούς χαρακτήρες, ενώ ξανά και ξανά οι μικροί αναγνώστες έρχονται αντιμέτωποι με έναν εγκόσμιο πόνο. Όλα αυτά πρέπει να εξηγηθούν με κάποιο τρόπο.

Προσπάθησα. Πραγματικά προσπάθησα. Κάποιες φορές όμως, δεν υπάρχουν απαντήσεις, δεν υπάρχει τρόπος να προκύψει καλό από το κακό, και το μόνο που μπορείς να προσφέρεις είναι κάποια παραλλαγή της σοφής συμβουλής του Ντάμπλντορ: «Μη λυπάσαι τους νεκρούς, Χάρι. Να λυπάσαι τους ζωντανούς, και πιο πολύ από όλους, αυτούς που ζουν χωρίς αγάπη».

Κάποιες φορές όμως ήμουν απαρηγόρητη, έβαζα τα κλάματα και δεν μπορούσα να συνεχίσω το διάβασμα.


«Ένα βιβλίο είναι μόνο, βρε μαμά» με καθησύχαζε ο ανυπόμονος και ντροπιασμένος, εδώ που τα λέμε, γιος μου.

Δεν ήταν όμως μόνο ένα βιβλίο. Ήταν μια ιερή τελετουργία που κάναμε μαζί στο τέλος εκατοντάδων ημερών. Όταν είχαμε –ο ένας από μας ή και οι δύο– μια άσχημη μέρα, ξέραμε ότι μας περιμένει τουλάχιστον αυτή η απόκοσμη χαλάρωση στο τέλος της.

Εντάξει, ξέρω ότι δεν ήρθε αναγκαστικά το τέλος. Πολλοί φίλοι μου προτείνουν άλλα βιβλία για να συνεχίσουμε αυτό το τελετουργικό μας.

Ας είμαστε ρεαλιστές όμως. Πόσο θα αντέξει κι αυτός να κάθομαι να του διαβάζω; Κοντεύει έντεκα, σε ηλικία δηλαδή που μπορεί να γίνει δεκτός στη Σχολή Χόγκουαρτς και να ξεκινήσει την πορεία για να γίνει άντρας.

Με στοιχεία από το άρθρο "Leaving Harry Potter behind" της δημοσιογράφου της Boston Globe, Yvonne Abraham

 

Βιβλίο
3

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Χριστίνα Ντουνιά: «Ο Καρυωτάκης μάς δίνει ελπίδα και μας παρηγορεί»

Βιβλίο / «Ο Καρυωτάκης άφησε "το αδέσποτο Τραγούδι" του να μας συντροφεύει»

Στο βιβλίο της «Το όνειρο και το πάθος», η Χριστίνα Ντουνιά, ομότιμη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας και συγγραφέας αποκαλύπτει αθέατες όψεις του ποιητή και νέα στοιχεία για τη σχέση του με τον Καβάφη μέσα από μια άγνωστη, ως τώρα, επιστολή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύ της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Βιβλίο / «Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύς της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Ο Ούγγρος κάτοχος του φετινού Νόμπελ λογοτεχνίας γράφει με μαγικό τρόπο για τις αποπνικτικές επιπτώσεις της πολιτικής καταπίεσης, περιφρονώντας την προθυμία των ανθρώπων να τις αποδεχτούν.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Βιβλίο / Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Οι καθηγητές Peter Jeffreys και Gregory Jusdanis συνεργάστηκαν και έγραψαν από κοινού τη βιογραφία του μεγάλου ποιητή που φέρει τον τίτλο «Κωνσταντίνος Καβάφης – Ο άνθρωπος και ο ποιητής». Ο Gregory Jusdanis μίλησε στη LifO για το βιβλίο και για τον ποιητή που ήταν «παραδοσιακός και ταυτόχρονα μεταμοντέρνος, ο πρώτος “viral” ποιητής διεθνώς»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

LiFO politics / Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

Ο Αλέξης Πατέλης, επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού την περίοδο 2019-2024, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για την οικονομική πορεία της χώρας αυτά τα χρόνια, τις δύσκολες αποφάσεις αλλά και τις στιγμές δικαίωσης μέσα από την οπτική ενός τεχνοκράτη που βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο της πολιτικής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λάσλο Κρασναχορκάι: ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης βραβεύεται με Νόμπελ

Βιβλίο / Ο Λάσλο Κρασναχορκάι, ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης, κέρδισε το Νόμπελ

Φέτος, το βραβείο δόθηκε στον Ούγγρο συγγραφέα που κατά τη Σουηδική Ακαδημία αποτελεί ένα ελπιδοφόρο βήμα προς τον χαμένο ανθρωπισμό, την υψηλή λογοτεχνία και τη στοχαστική ακρίβεια.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Βιβλίο / Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του που έχει τίτλο “House of Cards”, ο Σουηδός πρώην διεθνής Γιόνας Έρικσον περιγράφει τις ταπεινωτικές μετρήσεις βάρους στα σεμινάρια διαιτητών της UEFA
THE LIFO TEAM
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει το διήγημα «Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ» της Πατρίσια Χάισμιθ

Lifo Videos / Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει ένα διήγημα της Πατρίσια Χάισμιθ

«Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ»: Μια ιστορία έρωτα, αγάπης, αφοσίωσης, ανταγωνισμού, μίσους και φόνου μεταξύ ενός ζευγαριού και ενός σιαμέζικου γάτου, ένα μυστηριώδες διήγημα της δημιουργού των πιο σαγηνευτικών αντιηρώων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Βιβλίο / Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Ολοένα περισσότερο διευρύνεται η τάση έκδοσης κλασικών και σπάνιων κειμένων σε μικρό μέγεθος που τοποθετούνται δίπλα στο ταμείο και συνιστούν την προσπάθεια ενός εκδοτικού οίκου να φέρει σπουδαία έργα στο ευρύ αναγνωστικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Βιβλίο / I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Η θεωρητικός, εικαστικός, κριτικός, συγγραφέας και εκδότρια Κρις Κράους μπορεί να μην άλλαξε τα δεδομένα στον αγγλόφωνο κόσμο εκδίδοντας τα βιβλία των Γάλλων θεωρητικών αλλά προκάλεσε άπειρες συζητήσεις με το πρωτότυπο φεμινιστικό βιβλίο της.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Βιβλίο / Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Ένα τολμηρό καλλιτεχνικό project έγινε η αφορμή για να κάνει ο εικαστικός René Habermacher ένα ταξίδι στη θάλασσα με πλήρωμα έξι ναύτες κι έναν καπετάνιο, απαθανατίζοντας μια σουρεαλιστική εμπειρία που κατέληξε σε ναυάγιο. Το βιβλίο «The Pleasure Principle» καταγράφει αυτό το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες του René, κείμενα και εικαστικά έργα, σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση.
M. HULOT
Νίκος Μάντης «Το χιόνι του καλοκαιριού»

Το πίσω ράφι / Για τις απουσίες που μας κάνουν αργούς στα αισθήματα

Καλοκαίρι στην Πελοπόννησο, στη σκιά της δεκαετίας του ’80: ένα πληγωμένο παιδί, μια μητέρα που επιστρέφει αλλαγμένη και μυστικά που βαραίνουν τη σιωπή των ενηλίκων - αυτά ξετυλίγει ο Νίκος Α. Μαντής στο πρώτο του μυθιστόρημα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ

σχόλια

3 σχόλια
Μπορούν να συνεχίσουν με τα βιβλία του Πέρσι Τζάκσον. Δεν θεωρώ κακό να υπάρχει μία στιγμή χαλάρωσης κάθε βράδυ και μπορούν να τροποποιήσουν τη διαδικασία ώστε το παιδί α διαβάζει μόνο του ένα κεφάλαιο κάθε βράδυ το ίδιο και η μητέρα και να ανταλλάσσουν εντυπώσεις
Ευτυχώς για το παιδί που τελείωσε ο Χάρι Πότερ γιατί στα 11 σου είναι αδιανόητο να σου διαβάζει η μαμά σου παραμύθια κάθε βράδυ. Ας ευχηθούμε στο αγόρι καλή λευτεριά, Τι ίδιο και στη μητέρα.
Το λύσαμε αυτό το θέμα εμείς στην Ελλάδα. Συνεχίζεις με αυτοβιογραφία Αγγελόπουλου, κατά κόσμον γνωστός και ως Ντάνος. Την άνοδο ενός λαϊκού παιδιού. Ή αλλιώς την απίστευτη τύχη που μπορεί ξαφνικά να σου χαρίσει η ζωή (και που ομολογουμένως διαχειριστηκε σωστά και δεν ξέφυγε).