Σε μια πρόβα του «Προμηθέα» στην παλιά Βιβλιοθήκη

Σε μια πρόβα του «Προμηθέα» στην παλιά Βιβλιοθήκη Facebook Twitter
Μια παράσταση που έρχεται από τα βάθη του χρόνου και των μύθων ως υπενθύμιση της ανθρώπινης δίψας, της αδάμαστης περιέργειας, της κληρονομιάς της γνώσης και της γέννησης της ελεύθερης συνείδησης. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Η Πανεπιστημίου είναι άδεια από κόσμο και έχει νυχτώσει. Κανένας δεν μπορεί να φανταστεί ότι μέσα στη Βαλλιάνειο Βιβλιοθήκη, την πρώτη έδρα της Εθνικής Βιβλιοθήκης στην Ελλάδα, ένας κόσμος ζωντανός, παλλόμενος δημιουργείται σε ένα περιβάλλον που δεν είναι κέλυφος μιας παράστασης αλλά οργανικό, το φυσικό της περιβάλλον. Και μόλις ανοίγουμε την πόρτα και περνάμε μέσα από διαδρόμους με στοιβαγμένους, τακτικά δεμένους τόμους εφημερίδων, προτομές που δεν έχουν κανέναν να ψιθυρίσουν πια και άδεια ερμάρια, χτυπάει συναγερμό η πρώτη αίσθηση, η όσφρηση, η μυρωδιά των βιβλίων μας πάει πίσω σε κάτι πολύ παλιό, σε μια μνήμη που είναι παρούσα. Στη μνήμη της ανάγνωσης, στην εμπειρία της κατανόησης.

Μέσα στο μεγάλο, πολυφωτογραφημένο, όμορφο αναγνωστήριο της βιβλιοθήκης ο χρόνος έχει παγώσει. Τα βιβλία είναι εκεί, αυτά που περίμεναν ένα χέρι στοργικό να τα διαλέξει και να τα ξεφυλλίσει, αυτά που κανένας δεν ακουμπάει πια, είναι εκεί για να δηλώσουν την ισχυρή, την αέναη παρουσία της γνώσης που κρατούν κλεισμένη στις σελίδες τους.

Εδώ, αυτό που συμβαίνει μέσα σε ένα περιβάλλον άφθαρτο και απείραχτο είναι μια παράσταση που έρχεται από τα βάθη του χρόνου και των μύθων ως υπενθύμιση της ανθρώπινης δίψας, της αδάμαστης περιέργειας, της κληρονομιάς της γνώσης και της γέννησης της ελεύθερης συνείδησης.


Εδώ, αυτό που συμβαίνει είναι μια πρόβα του έργου του Δημήτρη Καμαρωτού, συνθέτη και δραματουργού του ήχου, μια θεατρική- μουσική σύνθεση, έργο φτιαγμένο για ζωντανή αναμετάδοση, μέσα από το οποίο οι ηθοποιοί Αμαλία Μουτούση και Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, η μεσόφωνος Άννα Παγκάλου και οι μουσικοί Κατερίνα Κωνσταντούρου και Χρήστος Λιάτσος θα αφηγηθούν την ιστορία του αισχυλικού Προμηθέα Δεσμώτη – όλο το κείμενο της τραγωδίας σε μετάφραση του ποιητή Νίκου Α. Παναγιωτόπουλου.

Ο Προμηθέας Δεσμώτης, στη μόνη σωζόμενη τραγωδία του Αισχύλου στην οποία κανένας από τους χαρακτήρες δεν είναι κοινός θνητός, είναι αυτός που θα μιλήσει για άλλη μια φορά σε εμάς για τη γνώση και την επιστήμη, για την εξέλιξη και τα επιτεύγματα του ανθρώπου, για το μέλλον και το παρόν ακόμα, που η γνώση το αλλάζει δραματικά.

Και ενώ προσεκτικά βαδίζουμε στο βάθος του αναγνωστήριου, ανάμεσα σε κάμερες, δεκάδες οθόνες που λάμπουν στο σκοτάδι, τεχνικούς που μέσα σε απόλυτη σιωπή εργάζονται για την προετοιμασία της παράστασης, που δεν είναι κινηματογραφική ταινία –δεν πρόκειται για βιντεοσκοπημένη καταγραφή παράστασης– αλλά ένα ζωντανό θέαμα, στημένο εξαρχής για να φτάσει στο κοινό μέσα από την οθόνη του υπολογιστή ή της τηλεόρασης, αντιλαμβανόμαστε ότι εδώ και πολύ καιρό έχουμε να δούμε να εκτυλίσσεται μπροστά μας μια θεατρική πράξη ζωντανά, με ένα έργο συμβολικό, που δείχνει ότι η ροή της γνώσης και η ανάγκη της ελεύθερης σκέψης δεν σταματά ποτέ, ακόμα και την παρούσα χρονική στιγμή, με τις ιδιαιτερότητες της ζωής μας σε συνθήκη πανδημίας.

Γιατί ο Προμηθέας Δεσμώτης, στη μόνη σωζόμενη τραγωδία του Αισχύλου στην οποία κανένας από τους χαρακτήρες δεν είναι κοινός θνητός, είναι αυτός που θα μιλήσει για άλλη μια φορά σε εμάς για τη γνώση και την επιστήμη, για την εξέλιξη και τα επιτεύγματα του ανθρώπου, για το μέλλον και το παρόν ακόμα, που η γνώση το αλλάζει δραματικά.

Σε μια πρόβα του «Προμηθέα» στην παλιά Βιβλιοθήκη Facebook Twitter
Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Το νέο έργο του Δημήτρη Καμαρωτού, που υλοποιείται και παρουσιάζεται χάρη στη δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), και θα μεταδίδεται μέσω live streaming στην ιστοσελίδα του ΚΠΙΣΝ (snfcc.org), στη σελίδα του στο Facebook και στο κανάλι του στο YouTube, ανήκει στη θεματική του ΚΠΙΣΝ «Τα Πρόσωπα του Ήρωα».

«Επιστρέφουμε στον μύθο τη δυνατότητα να ειπωθεί ξανά τώρα, σε αυτό τον χώρο» λέει ο δημιουργός της παράστασης Δημήτρης Καμαρωτός. «Αντιγράφουμε με τα δικά μας μέσα αυτό τον μύθο που έγινε ποίηση από τον Αισχύλο, που έγινε ένα νέο λογοτεχνικό έργο - μετάφραση από τον Νίκο Α. Παναγιωτόπουλο και διαμέσου όλων των αλλεπάλληλων απεικονίσεων, φτιάχνουμε μια μουσική των νοημάτων για οθόνες led».

Με τις λέξεις να μετατρέπονται σε ήχο, κάτω από έναν έναστρο ουρανό, το ταβάνι του αναγνωστηρίου, μπροστά από τα αναγνωστήρια με τα πράσινα φώτα, οι καρέκλες των αναγνωστών γίνονται ο βράχος του Προμηθέα, στις ακτές του Ωκεανού, εκεί όπου δεμένος θα μιλήσει σε ένα έργο αρχετυπικό, διαπράττοντας την «ύβρι» της επανάστασης απέναντι στον οικουμενικό πατέρα Δία, για την αντίθεση, την έμπρακτη εναντίωση και την έξοδο από την ανθρώπινη φάση της άγνοιας που κυριαρχούσε στην ανθρωπότητα.


Οι δυο ηθοποιοί, Μουτούση και Αβαρικιώτης, αναλαμβάνουν όλα τα πρόσωπα του έργου και η Άννα Παγκάλου τον Χορό. Σε συνθήκη εγκλεισμού για έναν απροσδιόριστα μεγάλο χρόνο, θέλουν να αφηγηθούν τα θαυμαστά και τρομερά πράγματα που γνωρίζουν.

Για να γίνει σαφές ποιον χαρακτήρα υποδύονται κάθε φορά χρησιμοποιούν μια συγκεκριμένη τεχνική εργασίας, τις «ηχητικές μάσκες». Όλη η τραγωδία λειτουργεί σαν παρτιτούρα, ο λόγος σαν μουσική από λέξεις κι η φωνή τους σαν μουσικό όργανο. Γύρω τους, οι μουσικοί τούς επιτηρούν και τους υποστηρίζουν.

Σε μια πρόβα του «Προμηθέα» στην παλιά Βιβλιοθήκη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Σε μια πρόβα του «Προμηθέα» στην παλιά Βιβλιοθήκη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Μέσα σε έναν χώρο μνήμης, εμπειρίας και γνώσης, εκεί στον πυρήνα, στον τόπο που μπορεί να ανάψει η φλόγα για να μας οδηγήσει οριστικά στα μονοπάτια της γνώσης, οι ηθοποιοί αφηγούνται την ιστορία, σαν μια ζωντανή μαρτυρία μέσα στα ίχνη που άφησαν αναγνώστες, κάποιοι που ήταν εκεί πριν από αυτούς.

Μέσα στα βιβλία που δεν είναι σκηνικό, αλλά το οργανικό και το ζητούμενο, σε υλικά βιντεοπροβολών, αντικείμενα, χειρόγραφες σελίδες του κειμένου, σημειώσεις δικές τους και των άλλων που πέρασαν από εκεί, ρίχνουν μια γέφυρα ανάμεσα στην κατοικία των βιβλίων και τις οθόνες των σπιτιών μας, υπερασπιζόμενοι την ποίηση, τη θεατρικότητα και τον στοχασμό.


«Πάνω είναι η έδρα των θεών και της εξουσίας, κάτω ο τόπος της εξορίας και της τιμωρίας. Στη μέση βρίσκονται ο επίπεδος δίσκος της γης, και το επίπεδο πιάτο της ορχήστρας, όπου διαδραματίζεται η δράση» γράφει ο Γιαν Κοτ στη Θεοφαγία. Ο προμηθεϊκός κόσμος και η κάθετη διάρθρωσή του θα φτάσουν σε εμάς με έναν τρόπο διαφορετικό. Υπενθυμίζοντάς μας με μια τοποθέτηση που καμία οθόνη δεν μπορεί να εμποδίσει και τα μείζονα θέματα της ελευθερίας και της ευθύνης και τον αυτοπροσδιορισμό της ανθρώπινης ύπαρξης, μέσα από το χαρακτηριστικό του πολίτη.

Σε μια πρόβα του «Προμηθέα» στην παλιά Βιβλιοθήκη Facebook Twitter
«Επιστρέφουμε στον μύθο τη δυνατότητα να ειπωθεί ξανά τώρα, σε αυτό τον χώρο» λέει ο δημιουργός της παράστασης Δημήτρης Καμαρωτός. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Σε μια πρόβα του «Προμηθέα» στην παλιά Βιβλιοθήκη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Σε μια πρόβα του «Προμηθέα» στην παλιά Βιβλιοθήκη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Σε μια πρόβα του «Προμηθέα» στην παλιά Βιβλιοθήκη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Το έργο θα κάνει πρεμιέρα στις 26 Φεβρουαρίου 2021 και θα παιχτεί για σειρά παραστάσεων.

Συντελεστές:

Μετάφραση: Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος
Σύλληψη/μουσική σύνθεση/ηχητική δραματουργία: Δημήτρης Καμαρωτός
Σκηνικός Χώρος: Εύα Μανιδάκη
Κοστούμια: Εύα Νάθενα
Διεύθυνση Φωτογραφίας/ Φωτισμός: Γιάννης Δρακουλαράκος
Καλλιτεχνική Συνεργασία: Ελένη Καβούκη
Σύμβουλος Δραματουργίας: Νίκος Φλέσσας
Σχεδιασμός Ήχου: Κώστας Μπώκος/ Studio19
Σχεδιασμός Βίντεο Προβολών στον χώρο της Βιβλιοθήκης: Βασίλης Κουντούρης/ Studio19
Βοηθός Ενδυματολόγου: Δάφνη Φωτεινάτου

Ερμηνεύουν:
Αμαλία Μουτούση
Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης
Άννα Παγκάλου, μεσόφωνος
Κατερίνα Κωνσταντούρου, πιάνο
Χρήστος Λιάτσος, κρουστά

26, 27/02
05, 06, 07/03

20.30

 

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ