Σε μια πρόβα του «Προμηθέα» στην παλιά Βιβλιοθήκη

Σε μια πρόβα του «Προμηθέα» στην παλιά Βιβλιοθήκη Facebook Twitter
Μια παράσταση που έρχεται από τα βάθη του χρόνου και των μύθων ως υπενθύμιση της ανθρώπινης δίψας, της αδάμαστης περιέργειας, της κληρονομιάς της γνώσης και της γέννησης της ελεύθερης συνείδησης. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Η Πανεπιστημίου είναι άδεια από κόσμο και έχει νυχτώσει. Κανένας δεν μπορεί να φανταστεί ότι μέσα στη Βαλλιάνειο Βιβλιοθήκη, την πρώτη έδρα της Εθνικής Βιβλιοθήκης στην Ελλάδα, ένας κόσμος ζωντανός, παλλόμενος δημιουργείται σε ένα περιβάλλον που δεν είναι κέλυφος μιας παράστασης αλλά οργανικό, το φυσικό της περιβάλλον. Και μόλις ανοίγουμε την πόρτα και περνάμε μέσα από διαδρόμους με στοιβαγμένους, τακτικά δεμένους τόμους εφημερίδων, προτομές που δεν έχουν κανέναν να ψιθυρίσουν πια και άδεια ερμάρια, χτυπάει συναγερμό η πρώτη αίσθηση, η όσφρηση, η μυρωδιά των βιβλίων μας πάει πίσω σε κάτι πολύ παλιό, σε μια μνήμη που είναι παρούσα. Στη μνήμη της ανάγνωσης, στην εμπειρία της κατανόησης.

Μέσα στο μεγάλο, πολυφωτογραφημένο, όμορφο αναγνωστήριο της βιβλιοθήκης ο χρόνος έχει παγώσει. Τα βιβλία είναι εκεί, αυτά που περίμεναν ένα χέρι στοργικό να τα διαλέξει και να τα ξεφυλλίσει, αυτά που κανένας δεν ακουμπάει πια, είναι εκεί για να δηλώσουν την ισχυρή, την αέναη παρουσία της γνώσης που κρατούν κλεισμένη στις σελίδες τους.

Εδώ, αυτό που συμβαίνει μέσα σε ένα περιβάλλον άφθαρτο και απείραχτο είναι μια παράσταση που έρχεται από τα βάθη του χρόνου και των μύθων ως υπενθύμιση της ανθρώπινης δίψας, της αδάμαστης περιέργειας, της κληρονομιάς της γνώσης και της γέννησης της ελεύθερης συνείδησης.


Εδώ, αυτό που συμβαίνει είναι μια πρόβα του έργου του Δημήτρη Καμαρωτού, συνθέτη και δραματουργού του ήχου, μια θεατρική- μουσική σύνθεση, έργο φτιαγμένο για ζωντανή αναμετάδοση, μέσα από το οποίο οι ηθοποιοί Αμαλία Μουτούση και Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, η μεσόφωνος Άννα Παγκάλου και οι μουσικοί Κατερίνα Κωνσταντούρου και Χρήστος Λιάτσος θα αφηγηθούν την ιστορία του αισχυλικού Προμηθέα Δεσμώτη – όλο το κείμενο της τραγωδίας σε μετάφραση του ποιητή Νίκου Α. Παναγιωτόπουλου.

Ο Προμηθέας Δεσμώτης, στη μόνη σωζόμενη τραγωδία του Αισχύλου στην οποία κανένας από τους χαρακτήρες δεν είναι κοινός θνητός, είναι αυτός που θα μιλήσει για άλλη μια φορά σε εμάς για τη γνώση και την επιστήμη, για την εξέλιξη και τα επιτεύγματα του ανθρώπου, για το μέλλον και το παρόν ακόμα, που η γνώση το αλλάζει δραματικά.

Και ενώ προσεκτικά βαδίζουμε στο βάθος του αναγνωστήριου, ανάμεσα σε κάμερες, δεκάδες οθόνες που λάμπουν στο σκοτάδι, τεχνικούς που μέσα σε απόλυτη σιωπή εργάζονται για την προετοιμασία της παράστασης, που δεν είναι κινηματογραφική ταινία –δεν πρόκειται για βιντεοσκοπημένη καταγραφή παράστασης– αλλά ένα ζωντανό θέαμα, στημένο εξαρχής για να φτάσει στο κοινό μέσα από την οθόνη του υπολογιστή ή της τηλεόρασης, αντιλαμβανόμαστε ότι εδώ και πολύ καιρό έχουμε να δούμε να εκτυλίσσεται μπροστά μας μια θεατρική πράξη ζωντανά, με ένα έργο συμβολικό, που δείχνει ότι η ροή της γνώσης και η ανάγκη της ελεύθερης σκέψης δεν σταματά ποτέ, ακόμα και την παρούσα χρονική στιγμή, με τις ιδιαιτερότητες της ζωής μας σε συνθήκη πανδημίας.

Γιατί ο Προμηθέας Δεσμώτης, στη μόνη σωζόμενη τραγωδία του Αισχύλου στην οποία κανένας από τους χαρακτήρες δεν είναι κοινός θνητός, είναι αυτός που θα μιλήσει για άλλη μια φορά σε εμάς για τη γνώση και την επιστήμη, για την εξέλιξη και τα επιτεύγματα του ανθρώπου, για το μέλλον και το παρόν ακόμα, που η γνώση το αλλάζει δραματικά.

Σε μια πρόβα του «Προμηθέα» στην παλιά Βιβλιοθήκη Facebook Twitter
Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Το νέο έργο του Δημήτρη Καμαρωτού, που υλοποιείται και παρουσιάζεται χάρη στη δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), και θα μεταδίδεται μέσω live streaming στην ιστοσελίδα του ΚΠΙΣΝ (snfcc.org), στη σελίδα του στο Facebook και στο κανάλι του στο YouTube, ανήκει στη θεματική του ΚΠΙΣΝ «Τα Πρόσωπα του Ήρωα».

«Επιστρέφουμε στον μύθο τη δυνατότητα να ειπωθεί ξανά τώρα, σε αυτό τον χώρο» λέει ο δημιουργός της παράστασης Δημήτρης Καμαρωτός. «Αντιγράφουμε με τα δικά μας μέσα αυτό τον μύθο που έγινε ποίηση από τον Αισχύλο, που έγινε ένα νέο λογοτεχνικό έργο - μετάφραση από τον Νίκο Α. Παναγιωτόπουλο και διαμέσου όλων των αλλεπάλληλων απεικονίσεων, φτιάχνουμε μια μουσική των νοημάτων για οθόνες led».

Με τις λέξεις να μετατρέπονται σε ήχο, κάτω από έναν έναστρο ουρανό, το ταβάνι του αναγνωστηρίου, μπροστά από τα αναγνωστήρια με τα πράσινα φώτα, οι καρέκλες των αναγνωστών γίνονται ο βράχος του Προμηθέα, στις ακτές του Ωκεανού, εκεί όπου δεμένος θα μιλήσει σε ένα έργο αρχετυπικό, διαπράττοντας την «ύβρι» της επανάστασης απέναντι στον οικουμενικό πατέρα Δία, για την αντίθεση, την έμπρακτη εναντίωση και την έξοδο από την ανθρώπινη φάση της άγνοιας που κυριαρχούσε στην ανθρωπότητα.


Οι δυο ηθοποιοί, Μουτούση και Αβαρικιώτης, αναλαμβάνουν όλα τα πρόσωπα του έργου και η Άννα Παγκάλου τον Χορό. Σε συνθήκη εγκλεισμού για έναν απροσδιόριστα μεγάλο χρόνο, θέλουν να αφηγηθούν τα θαυμαστά και τρομερά πράγματα που γνωρίζουν.

Για να γίνει σαφές ποιον χαρακτήρα υποδύονται κάθε φορά χρησιμοποιούν μια συγκεκριμένη τεχνική εργασίας, τις «ηχητικές μάσκες». Όλη η τραγωδία λειτουργεί σαν παρτιτούρα, ο λόγος σαν μουσική από λέξεις κι η φωνή τους σαν μουσικό όργανο. Γύρω τους, οι μουσικοί τούς επιτηρούν και τους υποστηρίζουν.

Σε μια πρόβα του «Προμηθέα» στην παλιά Βιβλιοθήκη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Σε μια πρόβα του «Προμηθέα» στην παλιά Βιβλιοθήκη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Μέσα σε έναν χώρο μνήμης, εμπειρίας και γνώσης, εκεί στον πυρήνα, στον τόπο που μπορεί να ανάψει η φλόγα για να μας οδηγήσει οριστικά στα μονοπάτια της γνώσης, οι ηθοποιοί αφηγούνται την ιστορία, σαν μια ζωντανή μαρτυρία μέσα στα ίχνη που άφησαν αναγνώστες, κάποιοι που ήταν εκεί πριν από αυτούς.

Μέσα στα βιβλία που δεν είναι σκηνικό, αλλά το οργανικό και το ζητούμενο, σε υλικά βιντεοπροβολών, αντικείμενα, χειρόγραφες σελίδες του κειμένου, σημειώσεις δικές τους και των άλλων που πέρασαν από εκεί, ρίχνουν μια γέφυρα ανάμεσα στην κατοικία των βιβλίων και τις οθόνες των σπιτιών μας, υπερασπιζόμενοι την ποίηση, τη θεατρικότητα και τον στοχασμό.


«Πάνω είναι η έδρα των θεών και της εξουσίας, κάτω ο τόπος της εξορίας και της τιμωρίας. Στη μέση βρίσκονται ο επίπεδος δίσκος της γης, και το επίπεδο πιάτο της ορχήστρας, όπου διαδραματίζεται η δράση» γράφει ο Γιαν Κοτ στη Θεοφαγία. Ο προμηθεϊκός κόσμος και η κάθετη διάρθρωσή του θα φτάσουν σε εμάς με έναν τρόπο διαφορετικό. Υπενθυμίζοντάς μας με μια τοποθέτηση που καμία οθόνη δεν μπορεί να εμποδίσει και τα μείζονα θέματα της ελευθερίας και της ευθύνης και τον αυτοπροσδιορισμό της ανθρώπινης ύπαρξης, μέσα από το χαρακτηριστικό του πολίτη.

Σε μια πρόβα του «Προμηθέα» στην παλιά Βιβλιοθήκη Facebook Twitter
«Επιστρέφουμε στον μύθο τη δυνατότητα να ειπωθεί ξανά τώρα, σε αυτό τον χώρο» λέει ο δημιουργός της παράστασης Δημήτρης Καμαρωτός. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Σε μια πρόβα του «Προμηθέα» στην παλιά Βιβλιοθήκη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Σε μια πρόβα του «Προμηθέα» στην παλιά Βιβλιοθήκη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Σε μια πρόβα του «Προμηθέα» στην παλιά Βιβλιοθήκη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Το έργο θα κάνει πρεμιέρα στις 26 Φεβρουαρίου 2021 και θα παιχτεί για σειρά παραστάσεων.

Συντελεστές:

Μετάφραση: Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος
Σύλληψη/μουσική σύνθεση/ηχητική δραματουργία: Δημήτρης Καμαρωτός
Σκηνικός Χώρος: Εύα Μανιδάκη
Κοστούμια: Εύα Νάθενα
Διεύθυνση Φωτογραφίας/ Φωτισμός: Γιάννης Δρακουλαράκος
Καλλιτεχνική Συνεργασία: Ελένη Καβούκη
Σύμβουλος Δραματουργίας: Νίκος Φλέσσας
Σχεδιασμός Ήχου: Κώστας Μπώκος/ Studio19
Σχεδιασμός Βίντεο Προβολών στον χώρο της Βιβλιοθήκης: Βασίλης Κουντούρης/ Studio19
Βοηθός Ενδυματολόγου: Δάφνη Φωτεινάτου

Ερμηνεύουν:
Αμαλία Μουτούση
Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης
Άννα Παγκάλου, μεσόφωνος
Κατερίνα Κωνσταντούρου, πιάνο
Χρήστος Λιάτσος, κρουστά

26, 27/02
05, 06, 07/03

20.30

 

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Θέμελης Γλυνάτσης: Ας ξεκινήσουμε με το να είμαστε πολύ πιο τολμηροί με τους ρόλους που δίνουμε στους νέους καλλιτέχνες, κι ας μην είναι τέλειοι

Θέατρο / Μια όπερα με πρωταγωνιστές παιδιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Μεταξύ χειροποίητων σκηνικών και σκέψεων γύρω από τη θρησκεία και την εξουσία, «Ο Κατακλυσμός του Νώε» δεν είναι άλλη μια παιδική παράσταση, αλλά ανοίγει χώρο σε κάτι μεγαλύτερο: στη δυνατότητα τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί δημιουργοί, όχι απλώς οι θεατές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ