Όλο το καλό θέατρο που θα δούμε φέτος Facebook Twitter
O Άρης Σερβετάλης στο ρόλο του Ριχάρδου του Β'. Φωτο: Γιώργος Καπλανίδης

Όλο το καλό θέατρο που θα δούμε φέτος

1

Θέατρο Ροές
Ριχάρδος Β'

Η Έφη Μπίρμπα, μετά τον Σωσία και τα Ωραία χέρια μας, σκηνοθετεί τον Ριχάρδο Β' στο θέατρο Ροές. Με τον Άρη Σερβετάλη στον κεντρικό ρόλο (μαζί του ο Νίκος Καμόντος, ο Ερμής Μαλκότσης, η Ιωάννα Τουμπακάρη και ο Αχιλλέας Χαρίσκος), θα διερευνήσει σκηνικά τον μέγα μηχανισμό της Ιστορίας, που με μοχλό τον πόθο της εξουσίας αποδεικνύεται μοιραίος για τους ανθρώπους που έχουν ή θέλουν την εξουσία. Το σκηνικό κείμενο βασίζεται στο έργο του Σαίξπηρ, που με τη σειρά του βασίζεται στην ιστορία του Ριχάρδου Β', που βασίλεψε στην Αγγλία από το 1377 έως το 1399. «Η εργασία επικεντρώνεται στην τραγικότητα της απογύμνωσης του βασιλιά από την κατάσταση της βασιλείας, από κάθε αυταπάτη. Στην εκθρόνιση του προσώπου από τον τίτλο του και στον συνειδησιακό σεισμό που έπεται» σημειώνει η σκηνοθέτις, που έχει αναλάβει τη σκηνογραφία και τα κοστούμια της παράστασης. Από τον Νοέμβριο.

Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών
Φαίδρες του Κριστόφ Βαρλικόφσκι

Για μια ακόμη φορά, στις 20, 21 και 22 Δεκεμβρίου, το κοινό της Αθήνας θα έχει την ευκαιρία να θαυμάσει την εκπληκτική Ιζαμπέλ Ιπέρ στις Φαίδρες του Κριστόφ Βαρλικόφσκι. Θα υποδυθεί τη Φαίδρα, την παθιασμένη με τον γιο του άνδρα της βασίλισσα, προσωποποίηση της καταστροφικής δύναμης του έρωτα, σε μια σύνθεση κειμένων που αντλεί από τον Ιππόλυτο του Ευριπίδη και τη Φαίδρα του Σενέκα και αξιοποιεί μέρη από το Φαίδρας Έρως της Σάρα Κέιν, το μυθιστόρημα Ελίζαμπεθ Κοστέλο του Νοτιοαφρικανού νομπελίστα Τζ. Μ. Κουτσί και κείμενα του Καναδολιβανέζου Ουασντί Μουαουάντ. Εκτός από τη Φαίδρα στις διαφορετικές «εκδοχές» της, η Ιπέρ θα ερμηνεύσει μερικά ακόμη πρόσωπα (από τη θεά Αφροδίτη έως τη συγγραφέα Ελίζαμπεθ Κοστέλο, την ηρωίδα του Τζ. Μ. Κουτσί). Η επιθετική, και την ίδια στιγμή στοχαστική, γλώσσα του Πολωνού σκηνοθέτη ταιριάζει στην Ιπέρ, που βρίσκεται στη σκηνή σχεδόν επί τρεισήμισι ώρες. Σαν να ελευθερώνει απ' αυτήν τη χλωμή, μικροκαμωμένη γυναίκα μια τρομακτική εσωτερική ενέργεια που καθηλώνει το κοινό – είχαμε την ευκαιρία να το διαπιστώσουμε το 2010, όταν ήρθε στο Φεστιβάλ Αθηνών η παράσταση του Βαρλικόφσκι Λεωφορείον ο Πόθος. Οι κριτικές που έχουν γραφτεί για την παράσταση διαφέρουν – μερικοί κριτικοί δεν κρύβουν τη δυσανεξία τους στην έντονη «σωματικότητα» της παράστασης («Three hours of vomit, fellatio and menstruation» γράφει ο κριτικός του «Spectator»), στις τολμηρές σκηνοθετικές επιλογές (η σκηνογραφία, οι προβολές, η σύνθεση της ζωντανής παρουσίας και της εικόνας είναι καθηλωτικές) και στην πληθωρικότητα των κειμενικών αναφορών, αλλά αυτή είναι μια παράσταση που, όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις στο ευρωπαϊκό θέατρο, δεν μπορούν να χάσουν. Και η Ιπέρ μια ηθοποιός που δεν μπορείς να μην αποθεώσεις.

Όλο το καλό θέατρο που θα δούμε φέτος Facebook Twitter
Φαίδρες του Κριστόφ Βαρλικόφσκι. Φωτο: Pascal Victor

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Άμλετ, Μικρός Πρίγκιπας, Καλιγούλας

Μετά τις πολύ καλές ερμηνείες του στο Rocky Horror Show και στο Αρμαντέιλ, ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης θα ερμηνεύσει τον Άμλετ, αυτόν το ρόλο-γρίφο, στην πρώτη μεγάλη παραγωγή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Ο Γιάννης Κακλέας, που σκηνοθετεί την παράσταση, θα χρησιμοποιήσει τη μετάφραση του Διονύση Καψάλη. Στη διανομή συμμετέχουν η Έλενα Τοπαλίδου, ο Αλέξανδρος Λογοθέτης, η Ευγενία Δημητροπούλου, ο Χρήστος Σαπουντζής, ο Γιάννης Τσεμπερλίδης, ο Ιβάν Σβιτάιλο κ.ά. Η πρεμιέρα έχει προγραμματιστεί για τις 10 Νοεμβρίου. Νωρίτερα, στις 19/10, θα ξεκινήσει ο Μικρός Πρίγκιπας, η κλασική ιστορία του Αντουάν ντε Σεντ-Εξιπερί, ως παράσταση για ενήλικες. Στην υπέροχη ιταλική σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά θα δούμε τη Λένα Παπαληγούρα, σκηνοθετημένη από τον Δημήτρη Μπογδάνο.

Τον Φλεβάρη αναμένουμε τον Καλιγούλα του Αλμπέρ Καμύ σε σκηνοθεσία Αλίκης Δανέζη-Κνούτσεν, σκηνικά Μαγιούς Τρικεριώτη και με πρωτότυπη μουσική που γράφει (και θα ερμηνεύσει επί σκηνής) ο Blaine Reininger. Στον ρόλο του Καλιγούλα ο Γιάννης Στάνκογλου.

Θέατρο Θησείον

Young Lear

Επειδή πολλοί δεν μπόρεσαν να τη δουν στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών, η παράσταση Young Lear της Ιόλης Ανδρεάδη επανέρχεται την 1η Οκτωβρίου στο θέατρο Θησείον. Η ιστορία του γνωστού σαιξπηρικού δράματος μεταφέρεται στο σήμερα, στον προθάλαμο μιας αίθουσας χειρουργικών επεμβάσεων. Εκεί, πέντε αδέρφια περιμένουν, ενώ ο πατέρας τους υποβάλλεται σε μια επικίνδυνη επέμβαση. Ο χρόνος περνά με αγωνία και τότε ο πρώτος γιος αρχίζει να λέει τα λόγια του Βασιλιά Ληρ – και ξεχειλίζουν αβίαστα από το στόμα του. Οι συνομιλητές του τον υποδέχονται διστακτικά. Γιατί κάποιος να θέλει τον ρόλο του πατέρα; Σταδιακά υποκύπτουν στο παιχνίδι του και τον ακολουθούν. Τον υπονομεύουν. Τον προκαλούν. Μπορεί, αναρωτιέται η σκηνοθέτις (που έγραψε το κείμενο μαζί με τον Άρη Ασπρούλη), η γλώσσα του Σαίξπηρ να υποκαταστήσει όσα δεν λέγονται στο οικογενειακό τραπέζι; Και η ποίηση να επιστρέψει όσα δεν εκπληρώθηκαν ποτέ; Παίζουν (με αλφαβητική σειρά) η Χριστίνα Γαρμπή, η Ελεάνα Καυκαλά, ο Γιώργος Κισσανδράκης, ο Θύμιος Κούκιος, η Μαρία Προϊστάκη και ο Μιλτιάδης Φιορέντζης.

Όλο το καλό θέατρο που θα δούμε φέτος Facebook Twitter
Υoung Lear. Φωτο: Πάνος Μιχαήλ

Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου

1984

Τον Νοέμβριο είναι προγραμματισμένη και η μεταφορά στη σκηνή του μυθιστορήματος του Τζορτζ Όργουελ, 1984, στη διασκευή των Robert Icke και Duncan Macmillan, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου. Τους κύριους ρόλους θα ερμηνεύσουν ο Νίκος Κουρής, ο Αργύρης Πανταζάρας και η Λένα Δροσάκη. Μαζί τους θα δούμε επί σκηνής τον Σωτήρη Τσακομίδη, τη Σεραφίτα Γρηγοριάδου, τον Γρηγόρη Ποιμενίδη, τον Ερρίκο Μηλιάρη και τον Αγησίλαο Μικελάτο. Τα σκηνικά έχει αναλάβει η Εύα Μανιδάκη, τα κοστούμια η Βασιλική Σύρμα και τη μουσική ο Βύρων Κατρίτσης.

Θέατρο Εμπορικόν

Ήταν όλοι τους παιδιά μου

Ο Γιάννης Μόσχος σκηνοθετεί το Ήταν όλοι τους παιδιά μου, το πρώτο έργο του Άρθουρ Μίλερ που γνώρισε επιτυχία. Η πρώτη παράσταση του έργου στο Κόρονετ του Μπρόντγουεϊ, σε σκηνοθεσία Ελία Καζάν, κατέκτησε το New York Drama Critics' Circle Award και το βραβείο Tony για το καλύτερο έργο και την καλύτερη σκηνοθεσία. Πρωταγωνιστούν τα μέλη μιας εύπορης αμερικανικής οικογένειας την κρίσιμη ώρα που αποκαλύπτεται ότι ο πλούτος της βασίζεται στα ελαττωματικά ανταλλακτικά αεροσκαφών που πούλησε ο βιομήχανος πατέρας στην Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία (και τα οποία στοίχισαν τη ζωή σε αρκετούς στρατιώτες). Στον ρόλο του πατέρα ο Δημήτρης Καταλειφός και δίπλα του η Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, ο Γιώργος Βουρδάμης, η Δανάη Επιθυμιάδη, ο Κώστας Βασαρδάνης, ο Δημήτρης Καραμπέτσης, η Ευγενία Αποστόλου, ο Γιώργος Τζαβάρας και η Ιωάννα Πιατά.

Από Μηχανής Θέατρο

Πάρτι Γενεθλίων

Το Πάρτι Γενεθλίων (1957) είναι το δεύτερο μεγάλο έργο του Πίντερ, που, ενώ έμοιαζε ότι θα ξεχνιόταν γρήγορα μετά τις πρώτες αρνητικές κριτικές, σήμερα θεωρείται κλασικό της μεταπολεμικής δραματουργίας και είναι ένα από τα πιο δημοφιλή και πολυπαιγμένα έργα του σπουδαίου συγγραφέα. Όπως και σε άλλα έργα του, μια φαινομενικά κοινότοπη κατάσταση μετατρέπεται σε καφκικό εφιάλτη, με το αίσθημα απειλής διαρκώς παρόν, καθώς οι επεξηγήσεις και τα αίτια των γεγονότων παραλείπονται. Ο Δημοσθένης Παπαδόπουλος σκηνοθετεί τον Άκι Βλουτή, τη Μίνα Αδαμάκη, τον Φώτη Αρμένη, τον Αλέξανδρο Μούκανο, τον Γιώργο Κοψιδά και τη Δήμητρα Κόκκορη. Αρχές Φεβρουαρίου στο Από Μηχανής Θέατρο θα δούμε το Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ του Έντουαρντ Άλμπι, στη μετάφραση της Τζένης Μαστοράκη. Την παράσταση και τους τέσσερις ηθοποιούς της διανομής (Άκις Βλουτής, Νίκη Παλληκαράκη, Σαράντος Γεωγλερής, Τζωρτζίνα Λιώση) θα σκηνοθετήσει ο Γιώργος Κιμούλης.

Όλο το καλό θέατρο που θα δούμε φέτος Facebook Twitter
Πάρτι Γενεθλίων

 

Ο Πίθηκος του Κάφκα

Τον Πίθηκο του Κάφκα του Κόλιν Τίβαν ερμηνεύει στο Από Μηχανής Θέατρο ο Χάρης Αττώνης από τις 14 Οκτωβρίου. Τόσο στη Μεταμόρφωση όσο και στην Αναφορά σε μια Ακαδημία, τον Κάφκα απασχολούν οι έννοιες της ταυτότητας, της κανονικότητας, της προσαρμογής και της αποξένωσης. Ο Γκρέγκορ Σάμσα, ξυπνώντας μια μέρα στο δωμάτιό του, συνειδητοποιεί πως έχει μεταμορφωθεί σε έντομο. Στην Αναφορά σε μια Ακαδημία ένας φυλακισμένος πίθηκος αποφασίζει να εξανθρωπιστεί, για να μπορέσει να επιβιώσει στον κόσμο των ανθρώπων. Σύντομα γίνεται ένας διάσημος ηθοποιός που κάθε βράδυ δίνει παραστάσεις και περιτριγυρίζεται από τον Τύπο και τους θαυμαστές του. Πέτυχε μόνος του τη μεταμόρφωσή του, πέτυχε ως άνθρωπος, αλλά με τι κόστος και τίμημα, θα δούμε επί σκηνής. Τη σκηνοθεσία και τη διαμόρφωση του χώρου ανέλαβε ο Άκις Βλουτής.

Όλο το καλό θέατρο που θα δούμε φέτος Facebook Twitter
O Πίθηκος του Κάφκα

Βρυσάκι

Φιλοκτήτης

Ο Ένκε Φεζολλάρι αφήνει για λίγο τη σκηνοθεσία για να ερμηνεύσει ο ίδιος τον Φιλοκτήτη του Γιάννη Ρίτσου σε σκηνοθεσία Σίσσυς Παπαθανασίου. «Ο Φιλοκτήτης του Ρίτσου μιλά για όλα όσα μας ταλανίζουν και τώρα: την εσωτερική μοναξιά του ανθρώπου, τα ιδανικά, το προσωπικό και κοινωνικό-ιστορικό τραύμα του ατόμου και της κοινωνίας, τη συμφιλίωση, το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και τα παιχνίδια εξουσίας, την αλλοτρίωση της ψυχής, την απάτη και τη φιλία, τις νίκες που χάνουμε, τις μάχες που καλούμαστε να δώσουμε, τα προσωπεία που καλούμαστε να φοράμε, τον πόλεμο σε κάθε του εκδοχή» σημειώνει η σκηνοθέτις. Στο Βρυσάκι, από τις 5 Σεπτεμβρίου.

Bios Main

Ευτυχισμένες Μέρες

H Σύλβια Λιούλιου σκηνοθετεί τις Ευτυχισμένες Μέρες του Σάμιουελ Μπέκετ στο Bios Main, με την Όλια Λαζαρίδου στον ρόλο της Γουίνι. Δίπλα της ο Νίκος Φλέσσας, στον ρόλο του βωβού Γουίλι. «Μια φωνή μονολογεί. Μάταια. Αυτή είναι η ελάχιστη μονάδα μέτρησης της ύπαρξης στα κείμενα του Μπέκετ. Η Γουίνι μονολογεί και διαρκώς αναζητά μια επιβεβαίωση από τον Γουίλι πως είναι εκεί και την ακούει. Άρα θα υπάρχει. Άρα θα υπάρχουν» σημειώνει η σκηνοθέτις, που μαζί με τη Λαζαρίδου και παράλληλα με τις πρόβες έχουν σχεδιάσει ένα εργαστήριο για τη διαδικασία ανεβάσματος της παράστασης. Για όσους ενδιαφερθούν, θα λειτουργεί παράλληλα με τη διαδικασία των προβών, θα «πληροφορείται» απ' αυτήν και θα την «πληροφορεί». Το εργαστήρι ξεκινά στις 16 Σεπτεμβρίου, η παράσταση στις 18 Νοεμβρίου.

Skrow Theater

Ορλάντο

Οι σκηνοθέτες αγαπούν πολύ το Oρλάντο της Βιρτζίνια Γουλφ, γι' αυτό και το βλέπουμε αρκετά συχνά στο θέατρο. Προφανώς γιατί είναι ένα πλάσμα χωρίς τους συνηθισμένους ανθρώπινους περιορισμούς του γήρατος και του θανάτου, που ξεκινά τη ζωή του ως Άγγλος ευγενής της ελισαβετιανής εποχής και, διατρέχοντας εμπειρίες και αιώνες, φτάνει στον 20ό αιώνα ως ολοκληρωμένη, χειραφετημένη γυναίκα. Στις 30 Σεπτεμβρίου στο Skrow θα δούμε πώς «βλέπει» αυτή την έξοχη μυθιστορηματική φαντασίωση με την περίσσεια θεατρικότητας η Ιώ Βουλγαράκη. Ερμηνεύει η Αμαλία Καβάλη.

Όλο το καλό θέατρο που θα δούμε φέτος Facebook Twitter
Oρλάντο της Βιρτζίνια Γουλφ. Φωτο: Κική Παπαδοπούλου

Θέατρο Δημήτρης Χορν

"Από τη σιωπή στην άνοιξη" και "Αύγουστος"

Στο θέατρο Χορν η Λίλλυ Μελεμέ θα σκηνοθετήσει το έργο Από τη σιωπή στην άνοιξη του Λεωνίδα Προυσαλίδη (θυμάμαι ακόμη την ωραία παράσταση του έργου Επτά λογικές απαντήσεις που είχε σκηνοθετήσει ο Αντώνης Αντύπας στο Απλό Θέατρο). Δύο δίδυμα αδέλφια ζουν στο πατρικό τους, ένα παλιό διώροφο νεοκλασικό. Αγαπούν το θέατρο και την όπερα, έχουν ο ένας τον άλλον. Ώσπου μια γυναίκα εισβάλλει στη ζωή τους και τότε ο έρωτας φέρνει την άνοιξη στον χειμώνα της ζωής τους. Αν πρόκειται για κωμωδία ή δράμα θα το διαπιστώσουμε στις 19 Οκτωβρίου, οπότε έχει προγραμματιστεί η πρεμιέρα. Παίζουν ο Νικήτας Τσακίρογλου, ο Γιάννης Φέρτης και η Κατερίνα Λέχου.

Στο ίδιο θέατρο, τον Δεκέμβριο, θα ξεκινήσουν οι παραστάσεις του έργου του Τρέισι Λετς Αύγουστος. Τους ρόλους ερμηνεύουν, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, πολλοί καλοί ηθοποιοί: η Θέμις Μπαζάκα, η Μαρία Πρωτόπαππα, η Βίκυ Βολιώτη, η Μαρίνα Ασλάνογλου, ο Αλέξανδρος Μυλωνάς, ο Μάνος Βακούσης, η Μαρία Κατσιαδάκη, ο Νίκος Αλεξίου, ο Θύμιος Κούκιος, ο Κώστας Ανταλόπουλος, η Σίσσυ Τουμάση και η Μάριον Αρζόγλου.

Εθνικό Θέατρο

Την περασμένη χειμερινή περίοδο ζήσαμε το παράδοξο ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, Στάθης Λιβαθινός, να «εφαρμόζει» ένα ρεπερτόριο που στο μεγαλύτερο μέρος του είχε επιλεγεί από τον τέως διευθυντή (Σωτήρη Χατζάκη). Γι' αυτό και στην ουσία η σεζόν 2016-17 είναι η πρώτη που κρίνεται η νυν διεύθυνση ως προς τα έργα και τα πρόσωπα που προτείνει. Εκ πρώτης όψεως, όλες οι παραστάσεις φαίνονται ενδιαφέρουσες.

Η Κεντρική Σκηνή θα ανοίξει στις 20 Οκτωβρίου με τη Δωδεκάτη Νύχτα του Σαίξπηρ, αυτό το υπέροχο, γλυκόπικρο έργο του Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Καραντζά. Η Σταυρούλα Σιάμου θα είναι δίπλα του, φροντίζοντας για την κίνηση των ηθοποιών (στοιχείο που στις παραστάσεις έχει διακριτή σημασία). Η μετάφραση που θα χρησιμοποιήσει είναι του Νίκου Χατζόπουλου – ο καλός ηθοποιός θα ερμηνεύσει και τον αβανταδόρικο ρόλο του Μαλβόλιο. Στον θίασο συμμετέχουν ο Γιώργος Χρυσοστόμου, η Εύη Σαουλίδου, η Έμιλυ Κολιανδρή, ο Άρης Μπαλής, ο Μιχάλης Σαράντης, ο Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, η Ελίνα Ρίζου, ο Γιάννης Κλίνης ο Αινείας Τσαμάτης κ.ά. Τα σκηνικά είναι της Κλειώς Μπομπότη και τα κοστούμια της Ιωάννας Τσάμη.

Η Νέα Σκηνή ξεκινά μέσα στον Οκτώβριο με το Στέλλα, κοιμήσου, βασισμένο στη Στέλλα Βιολάντη του Γρηγορίου Ξενόπουλου, που θα σκηνοθετήσει ο (κινηματογραφιστής) Γιάννης Οικονομίδης. Η διασκευή του (σε συνεργασία με τον Βαγγέλη Μουρίκη) συνδέεται με τη σημερινή πραγματικότητα και ανατέμνει έναν κόσμο εδραιωμένο στο ψέμα, στο χρήμα, στη χυδαιότητα, στο έγκλημα και στη σκληρή εξουσία του πατέρα. Παίζουν η Ιωάννα Κολλιοπούλου, ο Στάθης Σταμουλακάτος, η Καλιρρόη Μυριαγκού, η Ασημίνα Ξηρού, ο Γιάννης Νιάρρος, η Έλλη Τρίγγου και ο Αλέξανδρος Μαυρόπουλος

Η Σκηνή Κοτοπούλη του Ρεξ παραδίδεται σε μορφές συνάντησης του χορού με το θέατρο και τη μουσική. Τον Νοέμβριο θα δούμε τον Γαλαξία, παράσταση που σκηνοθετεί και χορογραφεί ο νέος διευθυντής του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Αντώνης Φωνιαδάκης (συμπαραγωγή με την Εθνική Λυρική Σκηνή). Χορευτές του κλασικού και του μοντέρνου χορού, μαζί και ηθοποιοί, θα κινηθούν στον ηχητικό/μουσικό κόσμο που διαμορφώνουν οι πειραματικές ηχητικές συνθέσεις του Λιγκέττι και του Ιάνη Ξενάκη και η μουσική του σύγχρονου συνθέτη Ζιλιέν Ταρίντ.

Τον Δεκέμβριο θα δούμε τον Άνεμο του πάντα ευφάνταστου Κωνσταντίνου Ρήγου. Μαθαίνουμε ότι θα είναι μια σκηνική σύνθεση με λόγο, κίνηση και ζωντανή μουσική. Ο τίτλος έχει να κάνει με την εξής ιδέα: «Ένας άνεμος διατρέχει τις ζωές μας, παρασύρει τις στιγμές μας και τις σκορπά. Άραγε, τι απομένει; Λέξεις, εικόνες, ιδέες, συναισθήματα, στροβιλίζονται σε μια αέναη περιπλάνηση». Περισσότερα στοιχεία αναμένονται το επόμενο διάστημα.

Θέατρο Σφενδόνη

Phone Home

Τρία θέατρα, τρεις σκηνοθέτες και τρία σύνολα ηθοποιών στην Αθήνα, στο Λονδίνο και στο Μόναχο δημιουργούν μια κοινή παράσταση που θα παίζεται ταυτόχρονα, με τις σκηνές να συνδέονται ζωντανά με τις νέες τεχνολογίες και τους ηθοποιούς να επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω τηλεδιασκέψεων.

Η νέα παράσταση της Εταιρείας Θεάτρου Sforaris βασίζεται σε πραγματικές ιστορίες ανθρώπων που άφησαν το σπίτι τους τον προηγούμενο χρόνο για να δημιουργήσουν ένα καινούργιο σε μια άλλη χώρα.

Η διαδικασία ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2014 από τον Γιάννη Καλαβριανό και τον Γερμανό σκηνοθέτη και δραματουργό Michael Sommer. Στη δημιουργική ομάδα προστέθηκε ο Άγγλος σκηνοθέτης Tom Mansfield και οργανώθηκαν οι τρεις θίασοι στις 3 χώρες (Sforaris/Athens - Pathos/München - UpstartTheatre/London). Η περίοδος της έρευνας και επεξεργασίας του υλικού του Phone Home (από τα μέσα του 2015 έως σήμερα, μέσω τακτικών συναντήσεων όλων των συντελεστών στις τρεις πόλεις) συνέπεσε με τη μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμών στη σύγχρονη Ιστορία, ως επακόλουθο του πολέμου στη Συρία.

Οι θεατές κάθε θεάτρου θα βλέπουν ένα μέρος της κάθε ιστορίας. Οι ιστορίες θα ολοκληρώνονται με τη ζωντανή επικοινωνία των ηθοποιών μέσω Skype, Facebook και τηλεφωνημάτων. Οι τρεις παραστάσεις θα μεταδίδονται ζωντανά στο Διαδίκτυο, παρέχοντας τη δυνατότητα στους θεατές να επιλέγουν την πόλη και την οπτική της ιστορίας που θέλουν να παρακολουθήσουν.

Η παράσταση της Αθήνας, σε σκηνοθεσία και κείμενο (που δούλεψε μαζί με την Έρι Κύργια) Γιάννη Καλαβριανού, θα παρουσιαστεί στο θέατρο Σφενδόνη. Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιώργος Γλάστρας, Αλεξία Μπεζίκη, Χριστίνα Μαξούρη, Στέφη Πουλοπούλου και Κώστας Σιλβέστρος. Από 19 έως 23 Οκτωβρίου και από 26 έως 30 Οκτωβρίου.

Όλο το καλό θέατρο που θα δούμε φέτος Facebook Twitter
Phone Home
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ

σχόλια

1 σχόλια