"Ο Ήρωας είναι πάντοτε χαμένος"

"Ο Ήρωας είναι πάντοτε χαμένος" Facebook Twitter
0

Μετά τον θάνατο του Αχιλλέα, τα όπλα του έπρεπε να αποδοθούν τιμητικά στον δεύτερο καλύτερο πολεμιστή, κι αυτός ήταν ο Αίας. Οι αρχηγοί των Αχαιών, ωστόσο, ο Αγαμέμνων και ο Μενέλαος, κρίνοντας με «πολιτικούς» όρους, τα δίνουν στον Οδυσσέα. Ο Αίας, θέλοντας να εκδικηθεί την αδικία, θα πέσει θύμα θεϊκής συμπαιγνίας και, ντροπιασμένος, τελικά θα αυτοκτονήσει. «Ο Ήρωας είναι πάντοτε χαμένος» λέει η Σύλβια Λιούλιου με αφορμή τον Αίαντα του Σοφοκλή που θα παρουσιάσει στις 31 Ιουλίου στο Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου.


«Moιραία, μετά τον Λάμπρο του Διονυσίου Σολωμού (που παρουσίασα στο Φεστιβάλ Αθηνών 2012), άνοιξε μέσα μου η επιθυμία να δοκιμαστώ στην αρχαία τραγωδία. Διάλεξα να ξεκινήσω την έρευνά μου με το πρώτο έργο (που έχει διασωθεί) του Σοφοκλή, τον Αίαντα, και όχι κάποιο του παλαιότερου Αισχύλου, γιατί η διάσταση που έχουν πρόσωπα και καταστάσεις στις τραγωδίες του Σοφοκλή είναι πιο κοντά στα ανθρώπινα, όπως τα καταλαβαίνω αυτή την περίοδο. Επιπλέον, είναι και κάτι άλλο: με συγκινεί αυτός ο ήρωας, ο Αίας, που πραγματικά καίγεται στην κόψη του γυρίσματος του καιρού» λέει η Σύλβια Λιούλιου.

Ο άνθρωπος που ζει ηρωικά δεν μπορεί να είναι νικητής, γιατί, για να κάνει την ηρωική υπέρβαση, έχει ήδη θυσιάσει πολλά σημαντικά. Ο Ήρωας είναι πάντοτε χαμένος – αλλά και δεν πειράζει.

Ανέθεσε τον ρόλο στον Χάρη Φραγκούλη με τη βεβαιότητα ότι μπορεί να δώσει μια σημαντική ερμηνεία. «Είναι ένας πολύ ιδιαίτερος ηθοποιός, με μεγάλη ευφυΐα, σκηνική ευαισθησία και διάθεση να διακινδυνεύσει πάνω στη σκηνή. Και οι υπόλοιποι ηθοποιοί που συμμετέχουν (ο Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, η Σοφία Κόκκαλη, ο Μιχάλης Σαράντης, ο Θάνος Τοκάκης, ο Άγγελος Τριανταφύλλου και ο Νικόλας Χανακούλας) έχουν μεγάλη σκηνική εντιμότητα, ομορφιά και, κυρίως, συγκροτούν ομάδα – όχι μόνο ως προς τη συλλογικότητα της εργασίας τους και τη διαθεσιμότητά τους αλλά και ως προς το σκηνικό τους αποτύπωμα. Αυτό για μένα αποτελεί παραστασιακή αξία. Έχω δουλέψει πολύ ως βοηθός σκηνοθέτη και ως υπεύθυνη παραγωγής με φτασμένους καλλιτέχνες κι ένιωθα την ανάγκη να ισοσταθμίσω εντός μου τις δυνατότητες των συνομηλίκων μου. Ήθελα να βαδίσω με το αίσθημα ότι μοιράζομαι κοινές αναφορές, αγωνίες και αγάπη για την τέχνη του θεάτρου με ανθρώπους του χώρου που βρισκόμαστε σε κοντινές ηλικίες» εξηγεί η σκηνοθέτις.

"Ο Ήρωας είναι πάντοτε χαμένος" Facebook Twitter
Με συγκινεί αυτός ο ήρωας, ο Αίας, που πραγματικά καίγεται στην κόψη του γυρίσματος του καιρού... Φωτο: Γκέλυ Καλαμπάκα


Αν και στο δεύτερο μέρος του έργου λείπει ο Αίας, που αυτοκτονεί, εμφανίζεται ο «αντίποδάς» του, ο αδελφός του ο Τεύκρος. «Δεν έχει το ανάστημά του αδελφού του αλλά είναι το πιο τρυφερό πρόσωπο στο θέατρο του Σοφοκλή. Ο Τεύκρος θα αποκαταστήσει την τάξη, θα αναλάβει την ταφή, άρα και την αποκατάσταση του ήρωα αυτόχειρα και θα φροντίσει την οικογένειά του. Απ' αυτόν καταλαβαίνουμε την έννοια της σοφόκλειας γλυκύτητας».


Η Σύλβια Λιούλιου επέλεξε μια ιδιαίτερη μετάφραση, του Παναγή Λορεντζάτου (πατέρα του Ζήσιμου Λορεντζάτου), που, αν και είναι του 1932, «είναι εκπληκτικής διαύγειας ως προς τη σχέση του αρχαίου λόγου με τη δημοτική γλώσσα. Για την παραστασιακή γλώσσα ο ποιητής Νίκος Παναγιωτόπουλος χρειάστηκε να ξεσκονίσει κάποια σημεία με το δικό του, ποιητικό κριτήριο και κάποια άλλα να τα μεταφράσει ο ίδιος».

"Ο Ήρωας είναι πάντοτε χαμένος" Facebook Twitter
Είναι θαυμάσιος ο ρόλος του Χορού σ' αυτή την τραγωδία γιατί είναι "προσωπικός", δεν έχει μεγάλη απόσταση από τους ήρωες και δεν καταφεύγει σε αφηγήσεις που είναι δύσκολο να συνδεθούν με την κύρια δράση... Φωτο: Γκέλυ Καλαμπάκα


Τη μουσική έγραψε ο Άγγελος Τριανταφύλλου και την κίνηση διαμόρφωσε η Χαρά Κότσαλη. «Όλοι μαζί φτιάξαμε μια σύνθεση η οποία έχει εκφώνηση, σημεία μελοποιημένα και άλλα που τραγουδιούνται, με αποκορύφωμα το Β' στάσιμο (που μιλάει για τον έρωτα και ενθέτει ο Σοφοκλής πριν από τον χαμό του Αίαντα), όπου ο Χορός, σε κατάσταση πανικού, τραγουδά και χορεύει» λέει, διευκρινίζοντας ότι στην παράστασή της τον Χορό αποτελούν όλοι οι ηθοποιοί, όταν δεν ερμηνεύουν ρόλους. «Εισέρχονται όλοι μαζί στην ορχήστρα και καθένας γίνεται ο ρόλος του μέσα από την ερμηνεία του λόγου – όταν τελειώσει το μέρος του ήρωα, επιστρέφει και πάλι στο σύνολο του Χορού. Είναι θαυμάσιος ο ρόλος του Χορού σ' αυτή την τραγωδία γιατί είναι "προσωπικός", δεν έχει μεγάλη απόσταση από τους ήρωες και δεν καταφεύγει σε αφηγήσεις που είναι δύσκολο να συνδεθούν με την κύρια δράση. Είναι σαν θεατές που δεν μπορούν να παρέμβουν και να μετακινήσουν τα πράγματα προς μία ή άλλη κατεύθυνση – γι' αυτό και διαρκώς μιλούν για τον χρόνο που τους βαραίνει όλο και πιο πολύ».


«Δούλεψα τον Αίαντα σε μια φάση της ζωή μου που βίωνα την επικείμενη απώλεια ενός πολύ αγαπημένου μου προσώπου. Πολύ βαθιά μέσα στο πένθος η ίδια, συναντήθηκα μ' ένα έργο που μιλάει για έναν θάνατο που έχει προαναγγελθεί, για την απώλεια που δεν μπορεί να αποφευχθεί. Κάτι ακόμα που με συγκίνησε βαθιά σ' αυτή την ιστορία είναι που εκθέτει την άλλη όψη, την ανάποδη, του Ήρωα. Ο άνθρωπος που ζει ηρωικά δεν μπορεί να είναι νικητής, γιατί, για να κάνει την ηρωική υπέρβαση, έχει ήδη θυσιάσει πολλά σημαντικά. Ο Ήρωας είναι πάντοτε χαμένος – αλλά και δεν πειράζει» καταλήγει η σκηνοθέτις.

"Ο Ήρωας είναι πάντοτε χαμένος" Facebook Twitter
Πολύ βαθιά μέσα στο πένθος η ίδια, συναντήθηκα μ' ένα έργο που μιλάει για έναν θάνατο που έχει προαναγγελθεί, για την απώλεια που δεν μπορεί να αποφευχθεί... Φωτο: Γκέλυ Καλαμπάκα
"Ο Ήρωας είναι πάντοτε χαμένος" Facebook Twitter
Φωτο: Γκέλυ Καλαμπάκα
"Ο Ήρωας είναι πάντοτε χαμένος" Facebook Twitter
Φωτο: Γκέλυ Καλαμπάκα

Σύλβια Λιούλιου
«Αίας» του Σοφοκλή
31 Ιουλίου-1 Αυγούστου 2015
Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου
21:30

Θέατρο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ