Η Ελένη από το «Κωσταλέξι» γίνεται παράσταση

ΔΕΥΤΕΡΑΗ Ελένη από το «Κωσταλέξι» γίνεται παράσταση Facebook Twitter
Η παράσταση, με ερευνητική διάθεση, προσπαθεί να ανακαλύψει την πραγματική Ελένη Καρυώτη, ξεπερνώντας την εικόνα της και τις ιστορίες της εποχής. Φωτ.: Πάτροκλος Σκαφίδας
0

ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΔΕΝ υπήρχε καμία προστασία των θυμάτων, μια εποχή που δεν είναι μακρινή, τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων γεμίζουν με τη φωτογραφία της Ελένης Καρυώτη, της Ελένης από το Κωσταλέξι, μιας γυναίκας που έπασχε από ψυχική νόσο και βρέθηκε έγκλειστη στο υπόγειο του σπιτιού της οικογένειας σε άθλια, σχεδόν ζωώδη κατάσταση.

Η Ελένη ζούσε εκεί για 29 χρόνια και το 1978, όταν η ιστορία της αποκαλύφθηκε, ήταν 47 ετών. 

Το Κωσταλέξι ή Κωσταλέξης, το μικρό πεδινό χωριό της Στερεάς Ελλάδας στους βορειοανατολικούς πρόποδες της Οίτης, σε απόσταση 10 χλμ. από τη Λαμία, γίνεται δημοσιογραφικό «αξιοθέατο». Ακόμα και σήμερα, αν γκουγκλάρει κάποιος τη λέξη Κωσταλέξι η υπόθεση της Ελένης βγαίνει πρώτη και το όνομα του χωριού είναι πια συνώνυμο του εγκλεισμού και της κατ' οίκον φυλάκισης.

Στο υπόγειο του σπιτιού η Ελένη, γυμνή, σκεπασμένη με μια τρύπια λινάτσα, βρόμικη και σε ημιάγρια κατάσταση, δίπλα σε τσουβάλια στάρι και σανό, γρυλίζει έντρομη και μιλά ακαταλαβίστικα όταν την πλησιάζουν οι αστυνομικοί. Με εισαγγελική εντολή οδηγείται στο νοσοκομείο της Λαμίας. Είναι ανίκανη να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση και λέει ότι είναι 18 ετών. Μεταφέρεται στην Αθήνα.

Εκείνο τον Νοέμβριο του 1978, ένα ανώνυμο τηλεφώνημα οδηγεί την αστυνομία στο σπίτι της οικογένειας Καρυώτη. Στο υπόγειο του σπιτιού η Ελένη, γυμνή, σκεπασμένη με μια τρύπια λινάτσα, βρόμικη και σε ημιάγρια κατάσταση, δίπλα σε τσουβάλια στάρι και σανό, γρυλίζει έντρομη και μιλά ακαταλαβίστικα όταν την πλησιάζουν οι αστυνομικοί. Με εισαγγελική εντολή οδηγείται στο νοσοκομείο της Λαμίας. Είναι ανίκανη να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση και λέει ότι είναι 18 ετών. Μεταφέρεται στην Αθήνα.

Κωσταλέξι Facebook Twitter
Δημοσιεύουν ακόμα και συνεντεύξεις της. Συνεντεύξεις ενός ανθρώπου που δεν μιλά.

Η υπόθεση είναι πρωτοφανής και οι εφημερίδες βρίσκουν την αγαπημένη τους ιστορία για το επόμενο διάστημα. Τα τρία αδέρφια της Ελένης, Ευθύμης, Μαρία και  Ολυμπία Καρυώτη, τρεις άνθρωποι αμόρφωτοι, εντελώς ακατάλληλοι να βοηθήσουν την αδελφή τους, κατηγορούνται για αρπαγή, σκοπούμενη βαριά σωματική κάκωση και έκθεση σε κίνδυνο σε βαθμό κακουργήματος.

Δεν καταλαβαίνουν καλά-καλά τις λέξεις, είναι και οι ίδιοι εντελώς αναλφάβητοι, ανίκανοι να παράσχουν τη στοιχειώδη βοήθεια που χρειαζόταν η Ελένη. Για την αδελφή τους η καλύτερη λύση ήταν να την κρατήσουν στο σπίτι, κάτι που δεν πίστευαν μόνο εκείνοι αλλά και ολόκληρο το χωριό. Ούτε λόγος τότε να παρέμβουν οι θεσμικοί φορείς, άλλες δυο άγνωστες λέξεις.

Μάλιστα, στη δίκη που ακολούθησε, με εξαίρεση τον εισαγγελέα που κατέστησε υπόδικο όλο το χωριό, το δικαστήριο αποφάσισε την αθώωση των τριών. Λίγο νωρίτερα, όταν έγινε η προσαγωγή τους στη Λαμία, το συγκεντρωμένο πλήθος απείλησε να τους λιντσάρει. Από την κοινωνία της σιωπής φτάνουμε ακαριαία στην κοινωνία της αυτοδικίας. 

Η ιστορία της Ελένης, η οποία δείχνει σημάδια βελτίωσης με την περίθαλψη που της παρέχεται στην Αθήνα, παίρνει μυθιστορηματική τροπή. Στις φωτογραφίες της εποχής τη δείχνουν να «διαβάζει» το «ειδύλλιό της», το πρωτοσέλιδο «Ελένη, αυτός είναι ο έρωτάς σου» και οι τίτλοι «Η δυστυχισμένη Ελένη ξαναγίνεται άνθρωπος – αρχίζει να μιλά και να θυμάται αμυδρά» κάνουν τις εφημερίδες να πουλάνε σαν τρελές.  

Κωσταλέξι Facebook Twitter
Η Ελένη που χάνει τα λογικά της εξαιτίας του έρωτα είναι μια συγκινητική ιστορία που δημοσιεύεται σε συνέχειες. 

Αποκαλύπτεται ο υποτιθέμενος έρωτάς της την περίοδο του εμφυλίου με έναν ΕΛΑΣίτη, ή σε άλλη εκδοχή με τον κομμουνιστή δάσκαλο του χωριού. Το σπίτι είναι φιλοβασιλικό και ο πατέρας της αποφασίζει να την τιμωρήσει φυλακίζοντάς τη στο υπόγειο.

Η τραγική ιστορία αγάπης που έρχεται στο φως μετατρέπει το ρεπορτάζ σε δραματικό ρομάντζο, το Κωσταλέξι, που έχει γίνει τόπος κατασκήνωσης για τους ρεπόρτερ και τα τηλεοπτικά συνεργεία, σε τουριστική ατραξιόν και «τόπο μαρτυρίου». Η Ελένη που χάνει τα λογικά της εξαιτίας του έρωτα είναι μια συγκινητική ιστορία που δημοσιεύεται σε συνέχειες. 

Το βέβαιο είναι ότι η Ελένη πάσχει από ψυχική ασθένεια. Οι εφημερίδες την αποδίδουν στον πολυετή εγκλεισμό. Δημοσιεύουν ακόμα και συνεντεύξεις της. Συνεντεύξεις ενός ανθρώπου που δεν μιλά.

Κάποια στιγμή το «πάρτι» τελειώνει. Οι συγγενείς της Ελένης, που και εκείνοι ζούσαν σε κακές συνθήκες υγιεινής, μην έχοντας ιδέα για το πώς να διαχειριστούν την υπόθεση της αδελφής τους, οι οποίοι δεν ήταν τέρατα αλλά άνθρωποι αμόρφωτοι που δεν ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν, την ξαναπήραν πίσω στο χωριό. Μένει ξανά με την οικογένειά της μέχρι το 1998.

Μια μέρα τα αδέρφια της ήταν σε αγροτικές δουλειές. Όταν επέστρεψαν δεν τη βρήκαν στο σπίτι. Η Ελένη είχε εξαφανιστεί για πάντα χωρίς να αφήσει ίχνος πίσω της. Ακόμα και σήμερα κάποιοι πιστεύουν ότι έπεσε σε ένα από τα βαθιά φαράγγια που υπάρχουν στην περιοχή. Φυσικά, τότε δεν έγινε κανένας θόρυβος στα ΜΜΕ, απλώς υπήρχαν σενάρια ότι κλείστηκε σε μοναστήρι. Όταν εξαφανίστηκε, η Ελένη ήταν 68 ετών. Το τέλος της στα μάτια μας φαντάζει τόσο δραματικό όσο και η ζωή της.

Η αποκάλυψη μιας άλλης αλήθειας

Κωσταλέξι Facebook Twitter
Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις που έγιναν, η Ελένη Καρυώτη στη δεκαετία του ’40 εμφανίζει τα πρώτα συμπτώματα ψυχικής ασθένειας.

Χρόνια αργότερα, η τηλεοπτική εκπομπή «Μηχανή του Χρόνου» μετά από έρευνες έδωσε μια εντελώς διαφορετική διάσταση στα γεγονότα. Πολλά από τα αποκαλυπτικά γεγονότα που ξέραμε ήταν απλώς προϊόντα της ζωηρής φαντασίας των δραστήριων ρεπόρτερ της εποχής, που τράβαγαν κάθε είδηση για το θέμα «από τα μαλλιά».

Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις που έγιναν, η Ελένη Καρυώτη στη δεκαετία του ’40 εμφανίζει τα πρώτα συμπτώματα ψυχικής ασθένειας. Ο πατέρας της την πηγαίνει σε έναν παθολόγο, μη γνωρίζοντας τι έχει, και εκείνος τον παραπέμπει σε ψυχίατρο. Καταλήγουν στο Δαφνί και η νεαρή γυναίκα εισάγεται στην πτέρυγα των ψυχωσικών.

Μπορούμε σήμερα να καταλάβουμε τις συνθήκες που επικρατούσαν σε μια Ελλάδα που δεν γνώριζε τι σημαίνει ψυχική υγεία, με την Ελένη να είναι απλώς η «τρελή του χωριού» και να μην έχει ούτε φαρμακευτική, ούτε νοσηλευτική υποστήριξη και με την οικογένειά της να μένει σε ένα χωριό ώρες μακριά από την Αθήνα. Οι συνθήκες εγκλεισμού, όπως αποκαλύφθηκε και στην υπόθεση της Λέρου, ήταν παρόμοιες με τις συνθήκες στις οποίες ζούσε στο χωριό η Ελένη.

Ο πατέρας της αποφασίζει να μην την αφήσει στο ψυχιατρείο και να την πάρει μαζί του. Η οικογένεια απομονώνεται από όλους, κουβαλώντας το στίγμα της «τρέλας», τα αδέλφια μένουν ανύπαντρα, ενώ όταν οι γονείς πεθαίνουν αφήνουν ευχή και κατάρα στα παιδιά τους να μην εγκαταλείψουν τη μικρή τους αδελφή.

Ένα άτομο με τόσο βαριά ψυχική νόσο δεν θα μπορούσε να έχει καμιά ελπίδα σε αυτό το περιβάλλον.

Κωσταλέξι Facebook Twitter
Η Άλκηστις Νικολαΐδη που πρωταγωνιστεί στην παράσταση. Φωτ.: Πάτροκλος Σκαφίδας

Η πραγματική ιστορία αυτής της γυναίκας, που οι ίδιοι οι γονείς και τα αδέλφια της την κράτησαν έγκλειστη για σχεδόν τρεις δεκαετίες σε ένα χωριό της Στερεάς Ελλάδας, αποτελεί την έμπνευση για την παράσταση «Κωσταλέξι» από την 812:Coal Theatre Company, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μωραΐτη, που θα ανέβει για 17 παραστάσεις στο θέατρο Θησείον από την Παρασκευή 28 Απριλίου.

Μέσα από την ιστορία της Ελένης η παράσταση εξετάζει την κατάσταση ενός ολόκληρου χωριού που ξέρει, βλέπει και δεν μιλάει. Το «τι θα πει ο κόσμος», βαθιά ριζωμένο στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας, για ακόμα μία φορά υπερισχύει. 

Η παράσταση, με ερευνητική διάθεση, προσπαθεί να ανακαλύψει την πραγματική Ελένη Καρυώτη, ξεπερνώντας την εικόνα της και τις ιστορίες της εποχής. Την Ελένη ως άνθρωπο πέρα από την αρρώστια και την οικογενειακή παθογένεια. Εξετάζει το θέμα των ψυχικά νοσούντων στην ελληνική επαρχία, το φαινόμενο των «τρελών του χωριού», προσπαθώντας να θέσει ερωτήματα τόσο για την κατάσταση της ψυχικής υγείας στη χώρα μας όσο και για τη συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι στους πάσχοντες.

Πώς η σκληρότητα της ανθρώπινης φύσης έρχεται να συνθλίψει ό,τι δεν είναι συνηθισμένο ή καθημερινό; Τελικά ο άνθρωπος είναι το πιο σκληρό ζώο, καθώς τα ένστικτά του, παρ’ όλη την εκπαίδευση και τον πολιτισμό, εξακολουθούν να τον ελέγχουν.

Δείτε εδώ πληροφορίες για την παράσταση

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ