Ένα θεατρικό δρώμενο στο Βυζαντινό Μουσείο μάς συστήνει τον σπουδαίο βυζαντινολόγο Γεώργιο Λαμπάκη

Ένα θεατρικό δρώμενο στο Βυζαντινό Μουσείο μάς συστήνει τον σπουδαίο βυζαντινολόγο Γεώργιο Λαμπάκη Facebook Twitter
Το δρώμενο συνδέεται με την περιοδική έκθεση «Η Σμύρνη στις αρχές του 20ού αι. μέσα από τα μάτια του βυζαντινολόγου Γεωργίου Λαμπάκη».
0

 

Το δρώμενο συνδέεται με την περιοδική έκθεση «Η Σμύρνη στις αρχές του 20ού αι. μέσα από τα μάτια του βυζαντινολόγου Γεωργίου Λαμπάκη», η οποία συνδιοργανώνεται από το Διιδρυματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Διαχείριση Μνημείων: Αρχαιολογία, Πόλη και Αρχιτεκτονική» και το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο και θα διαρκέσει μέχρι τις 30 Απριλίου.

Η έκθεση χρησιμοποιεί το αρχείο του βυζαντινολόγου Γεωργίου Λαμπάκη ως όχημα για να παρουσιάσει τη Σμύρνη, την πρωτεύουσα της Ιωνίας, την κοινωνία, τα μνημεία και τους ανθρώπους της ως παράδειγμα ανάμεσα στις υπόλοιπες πόλεις της Μικράς Ασίας. Αρχικά, σκιαγραφούνται το έργο και η προσωπικότητα του Γεωργίου Λαμπάκη, καθώς και οι γενικότερες ιστορικές και κοινωνικοπολιτικές συνθήκες της δράσης του. Η περιοχή της Μικράς Ασίας, αλλά και ο τρόπος που την αντιλαμβάνεται ο Γεώργιος Λαμπάκης, μέσα από το βιβλίο του «Οι Επτά Αστέρες της Αποκαλύψεως», είναι το επόμενο σημείο ενδιαφέροντος για τον επισκέπτη.

Οι επτά αστέρες είναι οι επτά πόλεις της Μικράς Ασίας, που ιδρύθηκαν από τον Απόστολο Παύλο και στις οποίες στάλθηκαν άγγελοι από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, όταν έγραφε την «Αποκάλυψη» στο σπήλαιο της Πάτμου. Ο Γεώργιος Λαμπάκης ακολουθεί αυτά τα βήματα. Έρχεται σε επαφή με τις ελληνικές κοινότητες, αποτυπώνει τα αρχαία, τα βυζαντινά και τα νεότερα μνημεία. Μελετά τα μνημεία και με τη δράση του τα αναδεικνύει και φροντίζει για τη διασύνδεσή τους με τις ελληνικές κοινότητες της Μικράς Ασίας.

Οι επτά αστέρες είναι οι επτά πόλεις της Μικράς Ασίας, που ιδρύθηκαν από τον Απόστολο Παύλο και στις οποίες στάλθηκαν άγγελοι από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, όταν έγραφε την «Αποκάλυψη» στο σπήλαιο της Πάτμου. Ο Γεώργιος Λαμπάκης ακολουθεί αυτά τα βήματα.

Η Σμύρνη, τα κτίρια, η κοινωνία, οι άνθρωποι εμφανίζονται μέσα από επιστολές, εφημερίδες, φωτογραφίες και καρτ-ποστάλ της εποχής των αρχών του 20ού αιώνα. Το τελευταίο μέρος της έκθεσης παρουσιάζει την πρόσληψη των μνημείων από τον Γεώργιο Λαμπάκη, που καταγράφει τα μνημεία της Μικράς Ασίας, αρχαία και βυζαντινά, την ανάδειξη του τόπου μαρτυρίου του Αγίου Πολυκάρπου ως τόπου μνήμης για την ελληνική κοινότητα της πόλης, τη σημασία των ελληνικών επιγραφών και, τέλος, τον ρόλο που έπαιξε η αρχαιολογία στο πλαίσιο της Μεγάλης Ιδέας.

Σε αυτό τον χώρο, η προσωπικότητα του Γεωργίου Λαμπάκη έδωσε γνώση και έμπνευση στη σκηνοθέτιδα Όλγα Ποζέλη όταν την κάλεσε ο διευθυντής του Εθνικού Θέατρου, Γιάννης Μόσχος, να δημιουργήσει ένα δρώμενο με οδηγό τις συζητήσεις με τον καθηγητή του ΕΚΠΑ και επιμελητή της έκθεσης, Διονύση Μουρελάτο, και τους μεταπτυχιακούς φοιτητές που συμμετείχαν στη δημιουργία της.

Ένα θεατρικό δρώμενο στο Βυζαντινό μουσείο μας συστήνει τον σπουδαίο βυζαντινολόγο Γεώργιο Λαμπάκη Facebook Twitter
Αν και η αφήγηση του Λαμπάκη είναι σε πρώτο πρόσωπο, δεν τον ενσαρκώνει κανείς από τους τρεις.

«Αυτό που προσπαθήσαμε να φωτίσουμε με το δρώμενο είναι η ανθρώπινη πλευρά του. Ο Λαμπάκης, στα συγγράμματά του, πέρα από την επιστημονική του κατάρτιση, φανερώνει και μιαν ευαισθησία. Ο λόγος του είναι σε σημεία λυρικός, ποιητικός. Και αν και σε βαριά καθαρεύουσα, το κείμενό του έχει μια μουσικότητα. Επιλέξαμε λοιπόν να μην απλοποιήσουμε τη γλώσσα, αλλά να την αφήσουμε να ακουστεί και να συνεπάρει με την ιδιαιτερότητά της. Αφουγκραστήκαμε τους ήχους που κρύβει από πίσω της και τους δώσαμε "φωνή" με απλά, χειροποίητα μουσικά όργανα» λέει η Όλγα Ποζέλη.

«Ο Λαμπάκης στο βιβλίο του "Οι 7 Αστέρες της Αποκαλύψεως" μιλά για τη Σμύρνη και τις άλλες πόλεις της Μικράς Ασίας που ανθούσαν την περίοδο της μεγάλης ακμής του ελληνισμού. Μας μιλά για τοπία και μυρωδιές, που εμείς μεταφράσαμε δραματουργικά σε εικαστικές εικόνες, χρησιμοποιώντας υφάσματα με ανάγλυφες υφές και άλλα οργανικά στοιχεία. Στοχεύοντας σε μια πολυαισθητηριακή εμπειρία, προσπαθήσαμε να εμπλέξουμε όσο το δυνατόν περισσότερες αισθήσεις, αποζητώντας τη βιωματική εμπλοκή των θεατών/επισκεπτών μας. Αφηγητές είναι οι τρεις υπέροχοι ηθοποιοί του Εθνικού Θεάτρου, ο Βασίλης Καραμπούλας, η Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη και ο Τίτος Γρηγορόπουλος. Αν και η αφήγηση του Λαμπάκη είναι σε πρώτο πρόσωπο, δεν τον ενσαρκώνει κανείς από τους τρεις. Το κείμενο μοιράζεται ανάμεσά τους, κι εκείνοι μένουν πάντα ένα βήμα μακριά από την πλήρη ταύτιση, κρατώντας έτσι μια ματιά γεμάτη συμπάθεια απέναντί του. Το δρώμενο διαδραματίζεται μέσα στον κύριο εκθεσιακό χώρο, ανάμεσα στις προθήκες, τα πορτρέτα και τα αντικείμενα της συλλογής. Εμείς στην είσοδο και ο Soteur με την τοιχογραφία του στο βάθος της αίθουσας προσπαθούμε να συνομιλήσουμε στο σήμερα με το έργο του Λαμπάκη». 

Ένα θεατρικό δρώμενο στο Βυζαντινό μουσείο μας συστήνει τον σπουδαίο βυζαντινολόγο Γεώργιο Λαμπάκη Facebook Twitter
Αφηγητές είναι οι τρεις υπέροχοι ηθοποιοί του Εθνικού Θεάτρου, ο Βασίλης Καραμπούλας, η Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη και ο Τίτος Γρηγορόπουλος.
Ένα θεατρικό δρώμενο στο Βυζαντινό μουσείο μας συστήνει τον σπουδαίο βυζαντινολόγο Γεώργιο Λαμπάκη Facebook Twitter
Στοχεύοντας σε μια πολυαισθητηριακή εμπειρία, προσπαθήσαμε να εμπλέξουμε όσο το δυνατόν περισσότερες αισθήσεις, αποζητώντας τη βιωματική εμπλοκή των θεατών/επισκεπτών μας.

Η περιπλάνηση στις πόλεις της Μικράς Ασίας μέσα από τα μάτια του Γ. Λαμπάκη αποκαλύπτει εμπειρίες που σημάδεψαν την πορεία της ζωής του. Οι ηθοποιοί και το κοινό γίνονται μέρος αυτού του πνευματικού –και όχι μόνο– ταξιδιού και πορεύονται μαζί. Σε αυτό το ξεχωριστό οδοιπορικό περικλείονται τα αυτούσια κείμενα και οι προσωπικές αναμνήσεις του σημαντικού αυτού ανθρώπου.

Όπως γράφει ο Νικόλαος Φύσσας στο αρχείο της οικογενείας Λαμπάκη, «ο σκαπανέας της μελέτης και διαφύλαξης των χριστιανικών μνημείων στην Ελλάδα» γεννήθηκε το 1854 στην Αθήνα. Η μητέρα του ήταν αυτή που του μετέδωσε την έννοια της ευσέβειας που σφράγισε την πορεία του και τις επιλογές του. Με υποτροφία του Ιδρύματος της Ευαγγελιστρίας, φοίτησε στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή, ενώ με την προστασία του ναυάρχου Κανάρη συνέχισε τις σπουδές του στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια μετεκπαιδεύτηκε στη Γερμανία, στα πανεπιστήμια Μονάχου, Λειψίας, Βερολίνου και Ερλάγγης. Από το τελευταίο έλαβε και τον τίτλο του διδάκτορος της Χριστιανικής Αρχαιολογίας, υποβάλλοντας διατριβή με θέμα τις χριστιανικές αρχαιότητες της Αττικής.

Επιστρέφοντας από τη Γερμανία, 29χρονος διδάκτορας, δημοσίευσε στην εφημερίδα «Αιών» (30.09.1883) το άρθρο: «Κατάστασις των παρ’ ημίν χριστιανικών αρχαιοτήτων», ανακινώντας ένα θέμα πρωτόγνωρο για την τότε ελληνική πραγματικότητα. Σε μικρό χρονικό διάστημα, στις 23 Δεκεμβρίου 1884, ιδρύθηκε η Χριστιανική Αρχαιολογική Εταιρεία (ΧΑΕ) από μια ολιγάριθμη ομάδα λογίων και το 1885 τοποθετήθηκε και πρώτος Γενικός Έφορος Χριστιανικών Αρχαιοτήτων. Στη θέση αυτή ο Γ.Λ. παρέμεινε για ελάχιστο διάστημα καθώς σύντομα προσλήφθηκε ως ιδιαίτερος γραμματέας της βασίλισσας Όλγας, η οποία και έθεσε τη ΧΑΕ υπό την προστασία της.

Ένα θεατρικό δρώμενο στο Βυζαντινό μουσείο μας συστήνει τον σπουδαίο βυζαντινολόγο Γεώργιο Λαμπάκη Facebook Twitter
Το πορτρέτο του Γεωργίου Λαμπάκη (δεξ.), φιλοτεχνημένο από τον αδελφό του Εμμανουήλ Λαμπάκη.

Από τη θέση του βασιλικού γραμματέα, ο Λαμπάκης έκανε αλλεπάλληλα ταξίδια στον ευρύτερο ελληνικό χώρο και τη Μικρά Ασία, μια ευκαιρία που εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο για να ερευνήσει μνημεία και κειμήλια, να διασώσει ή να αναδείξει ό,τι μπορούσε, και κυρίως να οργανώσει και να αφήσει πίσω του πυρήνες ανθρώπων με ενδιαφέρον και φροντίδα για τις χριστιανικές αρχαιότητες του τόπου τους.

Το υλικό που συγκεντρώθηκε εμπλούτισε το Χριστιανικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το οποίο είχε ιδρύσει το 1884 και στο οποίο ήταν διευθυντής. Το Χριστιανικό Αρχαιολογικό Μουσείο υπήρξε ο πυρήνας του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου Αθηνών. Το 1890 προκλήθηκε η έκδοση δύο εγκυκλίων, μία της Ι. Συνόδου και μία του υπουργείου των Εκκλησιαστικών, προς τους επισκόπους, ιερείς ηγουμένους και επιτρόπους προκειμένου να αποστείλουν στο μουσείο παλαιά κειμήλια.

Το 1912 ιδρύθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών η έδρα Βυζαντινής Τέχνης και Πολιτισμού. Από το πρώτο ενθουσιώδες δημοσίευμα του Λαμπάκη, 29 χρόνια νωρίτερα, μια νέα γενιά αρχαιολόγων έχει ανατείλει. Για τη γενιά αυτή έχει παρατηρηθεί πως «τη χωρίζει με την προηγούμενη βαθιά τομή: η ανάπτυξη της ίδιας της επιστημονικής έρευνας για το Βυζάντιο». Η ανάγκη για επιστημονική πλέον έρευνα θα υποσκελίσει την ενθουσιαστική Χριστιανική Αρχαιολογία του Γ.Λ. και ο ίδιος δεν θα κερδίσει την πανεπιστημιακή θέση που πίστευε ότι του ανήκε δικαιωματικά. Πλήρης πικρίας, πεθαίνει πρόωρα σε ηλικία 60 ετών στις 15.3.1914.

Ο Λαμπάκης άφησε πίσω του ένα εκπληκτικό σε όγκο έργο τεκμηρίωσης χριστιανικών μνημείων, με πλήθος φωτογραφιών, σχεδίων και δημοσιεύσεων, καθώς και μεγάλο αριθμό δημοσιευμάτων. Παράλληλα, στο αρχείο της οικογένειας Λαμπάκη διασώζονται αρχειοθετημένα σημαντικά τμήματα των καταλοίπων του, που αποτελούν πολύτιμο υλικό για τη μελέτη της Χριστιανικής Αρχαιολογίας.

Το δρώμενο θα πραγματοποιηθεί στον χώρο της περιοδικής έκθεσης «Η Σμύρνη στις αρχές του 20ού αιώνα μέσα από τα μάτια του βυζαντινολόγου Γεωργίου Λαμπάκη» έως και την Κυριακή 9 Απριλίου 2023.

Ταυτότητα παράστασης
Σύλληψη-Κείμενο: Όλγα Ποζέλη, Διονύσης Μουρελάτος, Βασίλης Λιανός, Δανάη Γεροντοπούλου
Σκηνοθεσία: Όλγα Ποζέλη
Διαμόρφωση σκηνικού χώρου: Κωστής Δάβαρης
Δραματολόγος παράστασης: Ευτυχία Χαραλαμπάκη
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Καούστου
Υπεύθυνος παραγωγής: Θωμάς Χαρέλας
Διανομή (με αλφαβητική σειρά): Τίτος Γρηγορόπουλος, Βασίλης Καραμπούλας, Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Μικρασιατική εκστρατεία του 1922

Retronaut / Σπάνιες εικόνες υψηλής ανάλυσης από την Μικρασιατική εκστρατεία του 1922

Το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει ένα μικρό δείγμα από τις φωτογραφικές του συλλογές με στιγμιότυπα από τις πολεμικές επιχειρήσεις στη Μικρά Ασία και τη ζωή των στρατιωτών στο Μικρασιατικό μέτωπο.
THE LIFO TEAM
Δέκα σημαντικά γεγονότα που προηγήθηκαν της Μικρασιατικής Καταστροφής

Σωτήρης Ριζάς / Δέκα σημαντικά γεγονότα που προηγήθηκαν της Μικρασιατικής Καταστροφής

Με αφορμή τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή ο διευθυντής ερευνών στο Κέντρο Έρευνας Ιστορίας Νεότερου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών, Σωτήρης Ριζάς, καταγράφει τις ημερομηνίες-σταθμούς που προηγήθηκαν του δραματικού Σεπτέμβρη του 1922.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ