Ένα θεατρικό δρώμενο στο Βυζαντινό Μουσείο μάς συστήνει τον σπουδαίο βυζαντινολόγο Γεώργιο Λαμπάκη

Ένα θεατρικό δρώμενο στο Βυζαντινό Μουσείο μάς συστήνει τον σπουδαίο βυζαντινολόγο Γεώργιο Λαμπάκη Facebook Twitter
Το δρώμενο συνδέεται με την περιοδική έκθεση «Η Σμύρνη στις αρχές του 20ού αι. μέσα από τα μάτια του βυζαντινολόγου Γεωργίου Λαμπάκη».
0

 

Το δρώμενο συνδέεται με την περιοδική έκθεση «Η Σμύρνη στις αρχές του 20ού αι. μέσα από τα μάτια του βυζαντινολόγου Γεωργίου Λαμπάκη», η οποία συνδιοργανώνεται από το Διιδρυματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Διαχείριση Μνημείων: Αρχαιολογία, Πόλη και Αρχιτεκτονική» και το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο και θα διαρκέσει μέχρι τις 30 Απριλίου.

Η έκθεση χρησιμοποιεί το αρχείο του βυζαντινολόγου Γεωργίου Λαμπάκη ως όχημα για να παρουσιάσει τη Σμύρνη, την πρωτεύουσα της Ιωνίας, την κοινωνία, τα μνημεία και τους ανθρώπους της ως παράδειγμα ανάμεσα στις υπόλοιπες πόλεις της Μικράς Ασίας. Αρχικά, σκιαγραφούνται το έργο και η προσωπικότητα του Γεωργίου Λαμπάκη, καθώς και οι γενικότερες ιστορικές και κοινωνικοπολιτικές συνθήκες της δράσης του. Η περιοχή της Μικράς Ασίας, αλλά και ο τρόπος που την αντιλαμβάνεται ο Γεώργιος Λαμπάκης, μέσα από το βιβλίο του «Οι Επτά Αστέρες της Αποκαλύψεως», είναι το επόμενο σημείο ενδιαφέροντος για τον επισκέπτη.

Οι επτά αστέρες είναι οι επτά πόλεις της Μικράς Ασίας, που ιδρύθηκαν από τον Απόστολο Παύλο και στις οποίες στάλθηκαν άγγελοι από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, όταν έγραφε την «Αποκάλυψη» στο σπήλαιο της Πάτμου. Ο Γεώργιος Λαμπάκης ακολουθεί αυτά τα βήματα. Έρχεται σε επαφή με τις ελληνικές κοινότητες, αποτυπώνει τα αρχαία, τα βυζαντινά και τα νεότερα μνημεία. Μελετά τα μνημεία και με τη δράση του τα αναδεικνύει και φροντίζει για τη διασύνδεσή τους με τις ελληνικές κοινότητες της Μικράς Ασίας.

Οι επτά αστέρες είναι οι επτά πόλεις της Μικράς Ασίας, που ιδρύθηκαν από τον Απόστολο Παύλο και στις οποίες στάλθηκαν άγγελοι από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, όταν έγραφε την «Αποκάλυψη» στο σπήλαιο της Πάτμου. Ο Γεώργιος Λαμπάκης ακολουθεί αυτά τα βήματα.

Η Σμύρνη, τα κτίρια, η κοινωνία, οι άνθρωποι εμφανίζονται μέσα από επιστολές, εφημερίδες, φωτογραφίες και καρτ-ποστάλ της εποχής των αρχών του 20ού αιώνα. Το τελευταίο μέρος της έκθεσης παρουσιάζει την πρόσληψη των μνημείων από τον Γεώργιο Λαμπάκη, που καταγράφει τα μνημεία της Μικράς Ασίας, αρχαία και βυζαντινά, την ανάδειξη του τόπου μαρτυρίου του Αγίου Πολυκάρπου ως τόπου μνήμης για την ελληνική κοινότητα της πόλης, τη σημασία των ελληνικών επιγραφών και, τέλος, τον ρόλο που έπαιξε η αρχαιολογία στο πλαίσιο της Μεγάλης Ιδέας.

Σε αυτό τον χώρο, η προσωπικότητα του Γεωργίου Λαμπάκη έδωσε γνώση και έμπνευση στη σκηνοθέτιδα Όλγα Ποζέλη όταν την κάλεσε ο διευθυντής του Εθνικού Θέατρου, Γιάννης Μόσχος, να δημιουργήσει ένα δρώμενο με οδηγό τις συζητήσεις με τον καθηγητή του ΕΚΠΑ και επιμελητή της έκθεσης, Διονύση Μουρελάτο, και τους μεταπτυχιακούς φοιτητές που συμμετείχαν στη δημιουργία της.

Ένα θεατρικό δρώμενο στο Βυζαντινό μουσείο μας συστήνει τον σπουδαίο βυζαντινολόγο Γεώργιο Λαμπάκη Facebook Twitter
Αν και η αφήγηση του Λαμπάκη είναι σε πρώτο πρόσωπο, δεν τον ενσαρκώνει κανείς από τους τρεις.

«Αυτό που προσπαθήσαμε να φωτίσουμε με το δρώμενο είναι η ανθρώπινη πλευρά του. Ο Λαμπάκης, στα συγγράμματά του, πέρα από την επιστημονική του κατάρτιση, φανερώνει και μιαν ευαισθησία. Ο λόγος του είναι σε σημεία λυρικός, ποιητικός. Και αν και σε βαριά καθαρεύουσα, το κείμενό του έχει μια μουσικότητα. Επιλέξαμε λοιπόν να μην απλοποιήσουμε τη γλώσσα, αλλά να την αφήσουμε να ακουστεί και να συνεπάρει με την ιδιαιτερότητά της. Αφουγκραστήκαμε τους ήχους που κρύβει από πίσω της και τους δώσαμε "φωνή" με απλά, χειροποίητα μουσικά όργανα» λέει η Όλγα Ποζέλη.

«Ο Λαμπάκης στο βιβλίο του "Οι 7 Αστέρες της Αποκαλύψεως" μιλά για τη Σμύρνη και τις άλλες πόλεις της Μικράς Ασίας που ανθούσαν την περίοδο της μεγάλης ακμής του ελληνισμού. Μας μιλά για τοπία και μυρωδιές, που εμείς μεταφράσαμε δραματουργικά σε εικαστικές εικόνες, χρησιμοποιώντας υφάσματα με ανάγλυφες υφές και άλλα οργανικά στοιχεία. Στοχεύοντας σε μια πολυαισθητηριακή εμπειρία, προσπαθήσαμε να εμπλέξουμε όσο το δυνατόν περισσότερες αισθήσεις, αποζητώντας τη βιωματική εμπλοκή των θεατών/επισκεπτών μας. Αφηγητές είναι οι τρεις υπέροχοι ηθοποιοί του Εθνικού Θεάτρου, ο Βασίλης Καραμπούλας, η Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη και ο Τίτος Γρηγορόπουλος. Αν και η αφήγηση του Λαμπάκη είναι σε πρώτο πρόσωπο, δεν τον ενσαρκώνει κανείς από τους τρεις. Το κείμενο μοιράζεται ανάμεσά τους, κι εκείνοι μένουν πάντα ένα βήμα μακριά από την πλήρη ταύτιση, κρατώντας έτσι μια ματιά γεμάτη συμπάθεια απέναντί του. Το δρώμενο διαδραματίζεται μέσα στον κύριο εκθεσιακό χώρο, ανάμεσα στις προθήκες, τα πορτρέτα και τα αντικείμενα της συλλογής. Εμείς στην είσοδο και ο Soteur με την τοιχογραφία του στο βάθος της αίθουσας προσπαθούμε να συνομιλήσουμε στο σήμερα με το έργο του Λαμπάκη». 

Ένα θεατρικό δρώμενο στο Βυζαντινό μουσείο μας συστήνει τον σπουδαίο βυζαντινολόγο Γεώργιο Λαμπάκη Facebook Twitter
Αφηγητές είναι οι τρεις υπέροχοι ηθοποιοί του Εθνικού Θεάτρου, ο Βασίλης Καραμπούλας, η Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη και ο Τίτος Γρηγορόπουλος.
Ένα θεατρικό δρώμενο στο Βυζαντινό μουσείο μας συστήνει τον σπουδαίο βυζαντινολόγο Γεώργιο Λαμπάκη Facebook Twitter
Στοχεύοντας σε μια πολυαισθητηριακή εμπειρία, προσπαθήσαμε να εμπλέξουμε όσο το δυνατόν περισσότερες αισθήσεις, αποζητώντας τη βιωματική εμπλοκή των θεατών/επισκεπτών μας.

Η περιπλάνηση στις πόλεις της Μικράς Ασίας μέσα από τα μάτια του Γ. Λαμπάκη αποκαλύπτει εμπειρίες που σημάδεψαν την πορεία της ζωής του. Οι ηθοποιοί και το κοινό γίνονται μέρος αυτού του πνευματικού –και όχι μόνο– ταξιδιού και πορεύονται μαζί. Σε αυτό το ξεχωριστό οδοιπορικό περικλείονται τα αυτούσια κείμενα και οι προσωπικές αναμνήσεις του σημαντικού αυτού ανθρώπου.

Όπως γράφει ο Νικόλαος Φύσσας στο αρχείο της οικογενείας Λαμπάκη, «ο σκαπανέας της μελέτης και διαφύλαξης των χριστιανικών μνημείων στην Ελλάδα» γεννήθηκε το 1854 στην Αθήνα. Η μητέρα του ήταν αυτή που του μετέδωσε την έννοια της ευσέβειας που σφράγισε την πορεία του και τις επιλογές του. Με υποτροφία του Ιδρύματος της Ευαγγελιστρίας, φοίτησε στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή, ενώ με την προστασία του ναυάρχου Κανάρη συνέχισε τις σπουδές του στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια μετεκπαιδεύτηκε στη Γερμανία, στα πανεπιστήμια Μονάχου, Λειψίας, Βερολίνου και Ερλάγγης. Από το τελευταίο έλαβε και τον τίτλο του διδάκτορος της Χριστιανικής Αρχαιολογίας, υποβάλλοντας διατριβή με θέμα τις χριστιανικές αρχαιότητες της Αττικής.

Επιστρέφοντας από τη Γερμανία, 29χρονος διδάκτορας, δημοσίευσε στην εφημερίδα «Αιών» (30.09.1883) το άρθρο: «Κατάστασις των παρ’ ημίν χριστιανικών αρχαιοτήτων», ανακινώντας ένα θέμα πρωτόγνωρο για την τότε ελληνική πραγματικότητα. Σε μικρό χρονικό διάστημα, στις 23 Δεκεμβρίου 1884, ιδρύθηκε η Χριστιανική Αρχαιολογική Εταιρεία (ΧΑΕ) από μια ολιγάριθμη ομάδα λογίων και το 1885 τοποθετήθηκε και πρώτος Γενικός Έφορος Χριστιανικών Αρχαιοτήτων. Στη θέση αυτή ο Γ.Λ. παρέμεινε για ελάχιστο διάστημα καθώς σύντομα προσλήφθηκε ως ιδιαίτερος γραμματέας της βασίλισσας Όλγας, η οποία και έθεσε τη ΧΑΕ υπό την προστασία της.

Ένα θεατρικό δρώμενο στο Βυζαντινό μουσείο μας συστήνει τον σπουδαίο βυζαντινολόγο Γεώργιο Λαμπάκη Facebook Twitter
Το πορτρέτο του Γεωργίου Λαμπάκη (δεξ.), φιλοτεχνημένο από τον αδελφό του Εμμανουήλ Λαμπάκη.

Από τη θέση του βασιλικού γραμματέα, ο Λαμπάκης έκανε αλλεπάλληλα ταξίδια στον ευρύτερο ελληνικό χώρο και τη Μικρά Ασία, μια ευκαιρία που εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο για να ερευνήσει μνημεία και κειμήλια, να διασώσει ή να αναδείξει ό,τι μπορούσε, και κυρίως να οργανώσει και να αφήσει πίσω του πυρήνες ανθρώπων με ενδιαφέρον και φροντίδα για τις χριστιανικές αρχαιότητες του τόπου τους.

Το υλικό που συγκεντρώθηκε εμπλούτισε το Χριστιανικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το οποίο είχε ιδρύσει το 1884 και στο οποίο ήταν διευθυντής. Το Χριστιανικό Αρχαιολογικό Μουσείο υπήρξε ο πυρήνας του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου Αθηνών. Το 1890 προκλήθηκε η έκδοση δύο εγκυκλίων, μία της Ι. Συνόδου και μία του υπουργείου των Εκκλησιαστικών, προς τους επισκόπους, ιερείς ηγουμένους και επιτρόπους προκειμένου να αποστείλουν στο μουσείο παλαιά κειμήλια.

Το 1912 ιδρύθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών η έδρα Βυζαντινής Τέχνης και Πολιτισμού. Από το πρώτο ενθουσιώδες δημοσίευμα του Λαμπάκη, 29 χρόνια νωρίτερα, μια νέα γενιά αρχαιολόγων έχει ανατείλει. Για τη γενιά αυτή έχει παρατηρηθεί πως «τη χωρίζει με την προηγούμενη βαθιά τομή: η ανάπτυξη της ίδιας της επιστημονικής έρευνας για το Βυζάντιο». Η ανάγκη για επιστημονική πλέον έρευνα θα υποσκελίσει την ενθουσιαστική Χριστιανική Αρχαιολογία του Γ.Λ. και ο ίδιος δεν θα κερδίσει την πανεπιστημιακή θέση που πίστευε ότι του ανήκε δικαιωματικά. Πλήρης πικρίας, πεθαίνει πρόωρα σε ηλικία 60 ετών στις 15.3.1914.

Ο Λαμπάκης άφησε πίσω του ένα εκπληκτικό σε όγκο έργο τεκμηρίωσης χριστιανικών μνημείων, με πλήθος φωτογραφιών, σχεδίων και δημοσιεύσεων, καθώς και μεγάλο αριθμό δημοσιευμάτων. Παράλληλα, στο αρχείο της οικογένειας Λαμπάκη διασώζονται αρχειοθετημένα σημαντικά τμήματα των καταλοίπων του, που αποτελούν πολύτιμο υλικό για τη μελέτη της Χριστιανικής Αρχαιολογίας.

Το δρώμενο θα πραγματοποιηθεί στον χώρο της περιοδικής έκθεσης «Η Σμύρνη στις αρχές του 20ού αιώνα μέσα από τα μάτια του βυζαντινολόγου Γεωργίου Λαμπάκη» έως και την Κυριακή 9 Απριλίου 2023.

Ταυτότητα παράστασης
Σύλληψη-Κείμενο: Όλγα Ποζέλη, Διονύσης Μουρελάτος, Βασίλης Λιανός, Δανάη Γεροντοπούλου
Σκηνοθεσία: Όλγα Ποζέλη
Διαμόρφωση σκηνικού χώρου: Κωστής Δάβαρης
Δραματολόγος παράστασης: Ευτυχία Χαραλαμπάκη
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Καούστου
Υπεύθυνος παραγωγής: Θωμάς Χαρέλας
Διανομή (με αλφαβητική σειρά): Τίτος Γρηγορόπουλος, Βασίλης Καραμπούλας, Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Μικρασιατική εκστρατεία του 1922

Retronaut / Σπάνιες εικόνες υψηλής ανάλυσης από την Μικρασιατική εκστρατεία του 1922

Το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει ένα μικρό δείγμα από τις φωτογραφικές του συλλογές με στιγμιότυπα από τις πολεμικές επιχειρήσεις στη Μικρά Ασία και τη ζωή των στρατιωτών στο Μικρασιατικό μέτωπο.
THE LIFO TEAM
Δέκα σημαντικά γεγονότα που προηγήθηκαν της Μικρασιατικής Καταστροφής

Σωτήρης Ριζάς / Δέκα σημαντικά γεγονότα που προηγήθηκαν της Μικρασιατικής Καταστροφής

Ο διευθυντής ερευνών στο Κέντρο Έρευνας Ιστορίας Νεότερου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών, Σωτήρης Ριζάς, καταγράφει τις ημερομηνίες-σταθμούς που προηγήθηκαν του δραματικού Σεπτέμβρη του 1922.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Γιάννης Μπέζος

Οι Αθηναίοι / Γιάννης Μπέζος: «Ίσως είμαι λίγο παλιομοδίτης»

Δεν έκανε ποτέ διαχωρισμούς ανάμεσα στο εμπορικό και το ποιοτικό. Πιστεύει πως κάνει μια παράξενη και αιρετική δουλειά: να πείσει τον θεατή να ξεχάσει πως είναι ο Μπέζος που πάρκαρε το αυτοκίνητό του έξω από το θέατρο - και να τον ταξιδέψει σε έναν άλλο κόσμο. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τhis that keeps on – a personal archaeology –

Θέατρο / H ανασκαφή του Δημήτρη Παπαϊωάννου σε μια γη που έχει το σχήμα της καρδιάς

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου δημιούργησε ένα νέο πρότζεκτ κατόπιν ανάθεσης του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης για τα σαράντα χρόνια από την ίδρυσή του, που το κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει σε μια και μοναδική παράσταση στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μεγάλες παραγωγές, γυναίκες στη σκηνοθεσία - Η θεατρική σεζόν ανοίγει δυναμικά

Θέατρο / Μεγάλες παραγωγές, γυναίκες στη σκηνοθεσία - Η θεατρική σεζόν ανοίγει δυναμικά

Διεθνείς σκηνοθέτες και σχήματα, δυνατά καστ, κλασικά και σύγχρονα έργα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων: Το φθινοπωρινό ρεπερτόριο των αθηναϊκών σκηνών το λες και φιλόδοξο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βέντερς, Σουίντον, Ροντρίγκες, Λάνθιμος και Αγγελάκας: Αυτό είναι το φετινό πρόγραμμα της Στέγης

Θέατρο / Σουίντον, Λάνθιμος, Βέντερς, Ροντρίγκες και Αγγελάκας: Το φετινό πρόγραμμα της Στέγης

Η Στέγη γιορτάζει τα 15 χρόνια της με ένα πρόγραμμα άκρως οικογενειακό, δημιουργικό και, όπως πάντα, με πολλές εκπλήξεις και απρόσμενες συναντήσεις δημιουργών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Θέατρο / Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Τέσσερις φορές βρέθηκαν στο ίδιο μέρος ο Χίτλερ και ο Φρόιντ. Τι θα γινόταν αν είχαν συναντηθεί; Αυτό επιχειρεί να διανοηθεί το θεατρικό έργο «Ο δρ Φρόιντ θα σας δει τώρα, κυρία Χίτλερ» που ανεβαίνει αυτές τις μέρες στο Λονδίνο.
THE LIFO TEAM
Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Θέατρο / Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Παραμένει μέχρι σήμερα μία από τις ομορφότερες γυναίκες που πέρασαν από το ελληνικό θέατρο και το σινεμά. Από νωρίς επέλεξε να ζει και έξω από το θεατρικό συνάφι. «Δεν μπορώ να ξυπνάω κάθε πρωί και να αναρωτιέμαι τι θα παίξω ή που θα παίξω» δηλώνει ενώ θεωρεί τη μοναχικότητα πηγή δημιουργικότητας. Η Ελένη Ερήμου αφηγείται τη ζωή της στη LifO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Οι Αθηναίοι / Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Ξεκίνησε από τα καλλιστεία, για μία ψήφο δεν στέφθηκε Μις Κόσμος, έπαιξε δίπλα στον Κουν, υπήρξε μούσα του Τάκη Κανελλόπουλου, αλλά κυρίως του Ανδρέα Βουτσινά. Στα 92 της ακόμα οδηγεί και παρακολουθεί θέατρο, ελπίζοντας πάντα να βρει καλά στοιχεία, ακόμα και σε κακές παραστάσεις.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ