Στο «The Voyage» o Theodore μας προσκαλεί σε ένα αστρικό ταξίδι

Στο Voyage o Theodore μας προσκαλεί σε ένα αστρικό ταξίδι Facebook Twitter
Στο νέο του άλμπουμ ο Έλληνας δημιουργός στρέφει το βλέμμα του προς το Διάστημα και αντλεί την έμπνευσή του από τα φιλμ της επιστημονικής φαντασίας. Φωτ.: Μαρίζα Καψαμπέλη
0

Για χρόνια οι μουσικοί σαγηνεύονταν από το Διάστημα. Πρόσφατα, με την πανδημία, αυτή η τάση επανήλθε και στην ποπ μουσική είναι πλέον μόδα να τραγουδάς όχι για τα εγκόσμια αλλά για άλλους πλανήτες και διαστημάνθρωπους, από την Dua Lipa, που θέλει να αιωρείται σε ένα διαφορετικό σύμπαν στο «Levitating», και την Doja Cat με το «Planet Her» και μια ροζ sci-fi αισθητική μέχρι τους Coldplay με το «Music of the Spheres». 

Βέβαια, η ποπ έχει άπειρα παραδείγματα από τραγούδια και concept άλμπουμ που αφηγούνται ιστορίες για διαστημάνθρωπους και επισκέψεις σε άλλους πλανήτες. Τα ιστορικότερα άλμπουμ του David Bowie και των Pink Floyd ήταν εντελώς sci-fi. Ακόμη και οι Radiohead τραγουδούσαν για έναν άνθρωπο που ήθελε να τον απαγάγουν υπέροχοι εξωγήινοι και να του δείξουν τη Γη από ψηλά. 

Οι Radiohead και οι Pink Floyd είναι οι έμμεσες αναφορές και στo «The Voyage», την τέταρτη δισκογραφική δουλειά του Theodore, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τη United We Fly. Δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερους οδηγούς προς τα αστέρια.  

Το « The Voyage» είναι ένα άλμπουμ που χρειάζεται να ακουστεί δυνατά. Είναι γεμάτο κρυφές και φανερές εντάσεις, που κάνουν την ακρόασή του μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία, και αισθάνεσαι μια υποβόσκουσα αισιοδοξία που δεν μπορούσες να διακρίνεις παλιότερα στη μουσική του Theodore.

Στο νέο του άλμπουμ ο Έλληνας δημιουργός στρέφει το βλέμμα του στο Διάστημα και αντλεί την έμπνευσή του από τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Είναι ένα concept άλμπουμ, επομένως, που γεννήθηκε μέσα στην πανδημία. 

Στο Voyage o Theodore μας προσκαλεί σε ένα αστρικό ταξίδι Facebook Twitter
Φωτ.: Μαρίζα Καψαμπέλη

Η καραντίνα έδωσε τη δυνατότητα στον Theodore να απομονωθεί και να το δουλέψει με μόνο συνεργάτη τον Κώστα Ζάμπο (στην παραγωγή), κι αυτό φαίνεται. Είναι η πιο ολοκληρωμένη και εστιασμένη δουλειά του μέχρι στιγμής. Οι μελωδίες του μπορεί να ακούγονται μινιμαλιστικές, αλλά αποτίουν φόρο τιμής τόσο στην ψυχεδέλεια όσο και στη synth pop, και απλώνονται όσο χρειάζεται ώστε οι συνθέσεις του να αναπτυχθούν στο έπακρο. 

«Tο " The Voyage" είναι ένας δίσκος που μου έδωσε την ευκαιρία να γράψω για το σύμπαν, το Διάστημα και τον άνθρωπο», δήλωσε πρόσφατα στη LIFO. «Χρησιμοποίησα πολλές ιστορικές και μουσικές αναφορές από την "Οδύσσεια του Διαστήματος" του Κιούμπρικ, γιατί προσπαθούσα να κλέψω με τρόπο και προσοχή λίγο από Στράους –γενικά από τα σάουντρακ της sci-fi κουλτούρας– και από Μάλερ, απ’ όπου εμπνεύστηκε και ο Τζον Γουίλιαμς. Προσπάθησα να φτιάξω τη δική μου διαστημική ιστορία για το πώς ο άνθρωπος αποφασίζει να φύγει από τη δυστοπική πραγματικότητα που του έφερε η ευημερία, γιατί γι’ αυτό το πράγμα μιλάμε. Όσο πιο καλά ζει ο Δυτικός άνθρωπος, τόσο πιο μεγάλη καταστροφή φέρνει. Και αποφασίζει να σηκωθεί να φύγει, να βρει νέο τόπο, αλλά εξελίσσεται πνευματικά, άρα αυτό το ταξίδι πραγματοποιείται σε πνευματικό επίπεδο και μπορεί να παρακαμφθεί η φυγή».

«Last Day on Earth»

Σχετικά σύντομο σε διάρκεια, αποτελείται από έξι κομμάτια με αγγλόφωνο στίχο. Τo « The Voyage» ξεκινάει εντυπωσιακά με το «Man and his tools» που αποτυπώνει αριστοτεχνικά  την υπαρξιακή αγωνία του δημιουργού του για το μέλλον της ανθρωπότητας. Στο «Last Day on Earth» ο Theodore κατεβάζει τους τόνους για να καταλήξει σε ένα απρόσμενο ξέσπασμα στο φινάλε, που αλλάζει εντελώς το τραγούδι. Το «Frame of Reference» αγκαλιάζει την ευφορία και θυμίζει Radiohead της δεκαετίας του ’90, στο πιο ηλεκτρονικό τους. Στο «Inertia» ξεχωρίζουν τα φωνητικά της Danai Nielsen, που είναι η μοναδική συνεργασία του άλμπουμ. Τέλος, το δεκάλεπτο «Transcendence of man» φέρνει την απαιτούμενη κάθαρση. Είναι αρκετά κινηματογραφικό σε σύλληψη. Δεν είναι τυχαίο το ότι ο Theodore αποφάσισε να το οπτικοποιήσει σε τρία κεφάλαια. Τα μουσικά βίντεο των «Man and His Tools», « The Voyage» και «Transcendence of Man» –το οποίο είναι animation– μοιάζουν σαν φιλμ μικρού μήκους με έναν βασικό πρωταγωνιστή.

«Transcendence of Man»

Το « The Voyage» είναι ένα άλμπουμ που χρειάζεται να ακουστεί δυνατά. Είναι γεμάτο κρυφές και φανερές εντάσεις, που κάνουν την ακρόαση του μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία, και αισθάνεσαι μια υποβόσκουσα αισιοδοξία που δεν μπορούσες να διακρίνεις παλιότερα στη μουσική του Theodore. Του ταιριάζει απόλυτα αυτή η στροφή προς την εξωστρέφεια.  Επιπλέον, αποδεικνύει ότι μπορεί να μεταμορφωθεί άνετα σε έναν μάστορα της ατμόσφαιρας και εξάπτει την περιέργεια αναφορικά με τις μελλοντικές μουσικές του περιπέτειες.  

To «The Voyage» κυκλοφορεί από τη United We Fly
theodore-music.bandcamp.com/album/the-voyage 

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αλέξης Παπαδημητρίου: Ο συνθέτης των επιτυχιών, που πέθανε προχθές

Απώλειες / Αλέξης Παπαδημητρίου (1944-2024): Ο συνθέτης επιτυχιών που τραγούδησαν όλοι οι Έλληνες

Τραγούδια του συνθέτη και τραγουδοποιού Αλέξη Παπαδημητρίου, που πέθανε προχθές σε ηλικία 80 ετών, είχαν ερμηνεύσει οι Μαρινέλλα, Πάριος, Καλογιάννης, Κανελλίδου κ.ά., όπως και όλη η ελληνική ποπ του ’80 και του ’90.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
Μια ιστορία για τη μουσική της ταινίας «Ρεμπέτικο»

Μουσική / Μια ιστορία για τη μουσική της ταινίας «Ρεμπέτικο»

Ο Σταύρος Ξαρχάκος περιγράφει όλα όσα συνέβησαν και τις δυσκολίες που υπήρξαν μέχρι να δημιουργηθεί το θρυλικό σάουντρακ, το οποίο τέσσερις δεκαετίες μετά θα παρουσιαστεί ολόκληρο για πρώτη φορά.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ
10 Πράγματα για τον Eric Prydz

Μουσική / H επιρροή του «Pryda» στην ηλεκτρονική μουσική και τα άλλα πρόσωπα του Eric Prydz

Ο Σουηδός DJ και παραγωγός με τα χίλια ψευδώνυμα, που σταμάτησε να παίζει επιτυχίες του όπως το «Call on Me» και έβαλε τα visuals στις μεγάλες dance διοργανώσεις, θα βρίσκεται στο Primer Festival το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Ο βασιλιάς της Όπερας λεγόταν Λουτσιάνο, ήταν προληπτικός, ανοικονόμητος, ανεπανάληπτος

Πέθανε Σαν Σήμερα / Ο βασιλιάς της Όπερας λεγόταν Λουτσιάνο, ήταν προληπτικός, ανοικονόμητος, ανεπανάληπτος

Στις 6 Σεπτεμβρίου του 2007 σιγεί για πάντα η πιο υπέροχη φωνή που πέρασε από τα λυρικά θέατρα τον 20ό αιώνα και έμεινε στην ιστορία με το όνομα Λουτσιάνο Παβαρότι
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ