Περιμένοντας τους dEUS στο Fuzz: όχι ακόμα μία συναυλία για τη νοσταλγία

Περιμένοντας τους dEUS στο Fuzz: όχι ακόμα μία συναυλία για τη νοσταλγία Facebook Twitter
Tο «Ideal Crash» αποτελεί όχι μόνο την πιο σπουδαία δισκογραφική στιγμή των dEUS, αλλά και έναν από τους πλέον σημαντικούς δίσκους που ηχογραφήθηκαν στην Ευρώπη.
1

Το πυκνό συναυλιακό καλοκαίρι της Ελλάδας βρίσκεται προ των πυλών. Οι dEUS είναι ένα από τα πρώτα μεγάλα σχήματα που ανοίγουν τον κύκλο των συναυλιών, κλείνοντας σιγά-σιγά έναν δικό τους. Η συναυλία τους στο Fuzz Club, στις 31 Μαΐου, είναι μία από τις τελευταίες της πανευρωπαϊκής περιοδείας για τη συμπλήρωση είκοσι ετών από την κυκλοφορία του Ideal Crash, του τρίτου δίσκου του συγκροτήματος από την Αμβέρσα.


Το χρονικό διάστημα που μας χωρίζει από την πρώτη εμφάνιση του Ideal Crash στις προθήκες των δισκοπωλείων, όταν οι ηλεκτρονικές πωλήσεις ήταν στα σπάργανα, αν όχι εντελώς άγνωστες, είναι ασφαλές για κρίσεις. Η απόσταση που απέχουμε από τον δίσκο άλλωστε είναι τόση όση αυτή που χώριζε το Ideal Crash από το Unknown Pleasures των Joy Division, το London Calling των Clash και το Fear of Music των Talking Heads. Δύο δεκαετίες μετά λοιπόν, μπορεί να διατυπωθεί πως το Ideal Crash αποτελεί όχι μόνο την πιο σπουδαία δισκογραφική στιγμή των dEUS, αλλά και έναν από τους πλέον σημαντικούς δίσκους που ηχογραφήθηκαν στην Ευρώπη.

Με μια παράδοξη ακροβασία φαίνεται πως στα τέλη της δεκαετίας του '90, στο λιμάνι της Αμβέρσας, τα ρεύματα έφεραν πολλούς από τους ήχους της εποχής. Και οι dEUS κέρδισαν το στοίχημα καταφέρνοντας να τους δέσουν με τη δική τους προσωπική σφραγίδα στο «Ideal Crash».


Παρότι θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κάποιος πως το Ideal Crash ακούγεται «σα να ηχογραφήθηκε χθες», θα ήταν άδικο να μην αναγνωρίσει πως στον δίσκο συμπυκνώνονται δημιουργικά αρκετά από τα ρεύματα που σημάδεψαν τη γόνιμη δεκαετίας του '90. Στο Ideal Crash δεν αποτυπώνεται μόνο μια σκηνή που προσπαθεί να βρει τα πατήματά της στον απόηχο του grunge. Στον δίσκο καταγράφεται η συνομιλία με το trip hop, τα απόκοσμα πλήκτρα στο One Advice, Space φέρνουν στο μυαλό τους Portishead, ενώ εμφανείς είναι και οι επιρροές από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Περιμένοντας τους dEUS στο Fuzz: όχι ακόμα μία συναυλία για τη νοσταλγία Facebook Twitter
Οι dEUS το 2019. Φωτο: Dirk Annemans/Wikipedia

Η φολκ, όπως αυτή ανανεώθηκε από Αμερικανούς μουσικούς από το '80 και μετά, είναι παρούσα σε κομμάτια όπως το Instant Street ενώ σε δημιουργίες όπως το Everybody's Weird δεν μπορεί κάποιος παρά να θαυμάσει το πόσο αριστοτεχνικά έχουν δοθεί η οργή και η μελωδία μέσα στα πέντε λεπτά που διαρκεί. Με μια παράδοξη ακροβασία φαίνεται πως στα τέλη της δεκαετίας του '90, στο λιμάνι της Αμβέρσας, τα ρεύματα έφεραν πολλούς από τους ήχους της εποχής. Και οι dEUS κέρδισαν το στοίχημα καταφέρνοντας να τους δέσουν με τη δική τους προσωπική σφραγίδα στο Ideal Crash.


Είναι απόλυτα κατανοητό πως οι επετειακές συναυλίες μπορούν να προκαλέσουν μούδιασμα. Από την πλευρά του ο Tom Barman, ηγέτης του σχήματος, υποστήριξε πως δεν πρόκειται για μια συναυλία για τη νοσταλγία. Ίσως έχει δίκιο. Η χρονική συγκυρία άλλωστε είναι αρκετά ενδιαφέρουσα για να στοχαστούμε πάνω στη δεκαετία του '90, ακριβώς επειδή η νοσταλγία δεν της έχει δώσει κάποια ιδανική υπόσταση.

Καθώς λοιπόν η συσχέτιση με αυτό το κομμάτι του παρελθόντος γίνεται χωρίς τη διαμεσολάβηση της νοσταλγίας, οι ευκαιρίες για μία νέα ακρόαση της εποχής φαντάζουν ιδανικές. Από τον Richard Ashcroft, πέρυσι, ως τους dEUS και τους Tindesticks φέτος, οι καλλιτέχνες που καθόρισαν ένα σημαντικό μέρος του ήχου της εποχής μάς καλούν να τους ακούσουμε ξανά. Χωρίς πάθος και χωρίς εξιδανίκευση. Καλύτερα από ποτέ δηλαδή.

 

Το «Sister Dew», από τα πλέον αναγνωρίσιμα κομμάτια του Ideal Crash

Μουσική
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μαντόνα: «Είμαι σκληρή, φιλόδοξη και ξέρω ακριβώς τι θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν πειράζει»

Χρόνια Πολλά Μαντόνα! / «Είμαι σκληρή, φιλόδοξη και ξέρω τι θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν πειράζει»

Pop icon, μίλησε για το woman empowerment πριν υπάρξει καν ο όρος, gay icon, fashion icon, η απόλυτη σταρ, η πιο πετυχημένη γυναίκα μουσικός όλων των εποχών, όπως και να τη χαρακτηρίσει κανείς, είναι μία και μοναδική και ήρθε για να αλλάξει τα πάντα.
M. HULOT
«Love to love you baby»: Αυτό είναι το τραγούδι που γέννησε τη Disco

Μουσική / «Love to love you baby»: Το τραγούδι των 23 οργασμών που γέννησε τη Disco

Με 23 οργασμούς και τη βοήθεια του μάγου Τζόρτζιο Μορόντερ, η Ντόνα Σάμερ, μισό αιώνα πριν, εγκαινίασε επίσημα, με το επικό και ατελείωτα ερωτικό «Love to love you baby», την ντίσκο μουσική, ένα είδος που πολεμήθηκε λυσσαλέα λίγα χρόνια μετά την επέλασή του και κρατάει γερά μέχρι σήμερα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Lifo Videos / «Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Η Marseaux, μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φωνές της σύγχρονης ελληνικής ποπ σκηνής μιλά για την τυχαία της συνάντηση με το τραγούδι αλλά και για τις προσωπικές δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει και την έφεραν μέχρι το σήμερα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
 Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Μουσική / Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Παρά την ακύρωση της πρώτης βραδιάς λόγω έντονης κακοκαιρίας, το 12ο Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας επέστρεψε δυναμικά, με τριήμερο ζωντανών εμφανίσεων, γεμάτο ενέργεια, συγκίνηση και αυθεντικές στιγμές κάτω από τα δέντρα του Αλωνιού.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Deadly Festivals

Μουσική / 9 φορές που το πάρτι μετατράπηκε σε εφιάλτη

Πάμε σε συναυλίες και φεστιβάλ για να περάσουμε καλά - δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Πράξεις βίας που έχουν σημειωθεί σε διοργανώσεις σε όλο τον κόσμο αποδεικνύουν πως η ασφάλεια των συμμετεχόντων δεν μπορεί να είναι μια τεχνική υποσημείωση αλλά το θεμέλιο κάθε πολιτιστικής συγκέντρωσης.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μουσική / Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μέσα σε ένα παγκόσμιο σκηνικό βίας, πολέμων και γενοκτονιών, η ηλεκτρονική μουσική καλείται να ξαναβρεί τη χαμένη της τιμή, ανακτώντας τον άμεσο, ενωτικό και απελευθερωτικό της χαρακτήρα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ

σχόλια

1 σχόλια
Καλυτερος δισκος τους το Ideal Crash? Με τιποτα,αγαπητέ.Πιο εμπορικός ήχος; Φυσικά. Δεν νομίζω να ήσουν φαν τότε,γιατί σίγουρα θα θεωρούσες τους δυο δίσκους πριν απο αυτόν,πιο ρηξικέλευθους κ συνθετικά,πολύ ανώτερους