Οι Wanna Be James? είναι το τυπικό boy-girl γκρουπ, ο Αντώνης και η Ανίτα, δυο νεαρά παιδιά που σπουδάζουν μουσική και ονειρεύονται να αποκτήσουν κάποια μέρα το δικό τους μερίδιο στην επιτυχία. «Πώς θα χαρακτήριζα τη μουσική που φτιάχνουμε; Electro grunge punk pop» μου λέει η Ανίτα. Στο σπίτι της όλα είναι πακεταρισμένα, είναι σε φάση μετακόμισης. Και με πυρετό. «Τι άλλο θα έλεγα; Ότι ουρλιάζω πολύ» προσθέτει. «Μπορεί να είναι μια μεγάλη παρανόηση αυτό που παίζεις, κάθε φορά που μας ρωτάνε λέμε και διαφορετικά πράγματα» λέει οΑντώνης. «Στον παππού λέω metal, στον πατέρα μου ροκ εν ρολ με ηλεκτρονικά, εξαρτάται από την ηλικία εκείνου που την περιγράφεις». Η μουσική τους είναι δυναμική, βασισμένη σε απλές μουσικές φόρμες, κιθαριστική ροκ που θυμίζει τις συνθέσεις των Sonic Youth, σύντομα τραγουδάκια με αναφορές στο πανκ όπως εξελίχθηκε στα ‘80s και τα ‘90s. «Δεν ξέρω αν μπορείς να απαντήσεις κάτι συγκεκριμένο πια όταν σε ρωτήσει κάποιος τι μουσική ακούς» λέει Αντώνης. «Όλοι ακούνε λίγο απ' όλα. Αυτή την περίοδο με έχει πιάσει μια διάθεση παλιμπαιδισμού κι ακούω grunge, ξαναγύρισα στα ‘90s».

Μου μιλάει για τα λεφτά που έχουν χαλάσει τόσα χρόνια που δοκιμάζουν την τύχη τους με τους Absent Mindead, το άλλο συγκρότημα που συμμετέχει, τα άπειρα CD που έχουν μοιράσει δωρεάν, «πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει όλο αυτό, δεν πάει άλλο. Πρέπει κάποτε να αρχίσουμε να ζούμε από τη μουσική». Μέχρι πού είναι διατεθειμένοι να φτάσουν, τι είδους υποχωρήσεις να κάνουν για να συμβεί αυτό; «Θα παίζαμε με κάποιον ποπ καλλιτέχνη, ευχαρίστως θα ανοίγαμε το πρόγραμμά του. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να ζήσεις απ' τη μουσική». «Θα το κάνατε για την Τάμτα για παράδειγμα;». «Φυσικά, γιατί όχι; Αν έχεις τα περιθώρια να γίνεις καλύτερο γκρουπ και να ζεις απ' αυτό, γιατί όχι; Μόνο με τα live και την επαφή σου με το κοινό γίνεσαι καλύτερος. Στο εξωτερικό όταν ξεκινάει ένα γκρουπ έχει στόχους. Θέλουν να γίνουν διάσημοι, να βγάλουν λεφτά, η φιλοδοξία τους δεν σταματάει στο να παίξουν στο Gagarin. Σκέφτονται πωλήσεις, περιοδείες, όχι την κατάρα του μόνιμου support. Φταίνε οι μπάντες και ο κόσμος για τη σημερινή κατάσταση, που το παίζουν underground. Αν μας δει αυτό το κοινό να παίζουμε δίπλα σε ένα ποπ όνομα θα μας κράξει, θα πουν ξεπουλήθηκαν, ενώ όπου κι αν παίξεις εξακολουθείς να είσαι ο ίδιος. Όταν υπάρχουν δυο επιλογές και η μία είναι να παίξω supportστην Τάμτα και να παίρνω 300 ευρώ τη βραδιά γιατί είμαι μουσικός και αυτή είναι η δουλειά μου και η άλλη να παίξω τσάμπα support ή να παίξω με άλλα ελληνικά γκρουπ και να μην πάρω μία, ε, θα προτιμήσω την Τάμτα».

«Δεν βλέπω κάτι το underground σ' αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, βλέπω μια τεράστια μαλακία. Τι σημαίνει εναλλακτικό; Για όλα φταίει η νοοτροπία του κοινού των ‘90s, κι αυτό συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Οι εταιρείες είναι οι πρώτες που φταίνε για το διαχωρισμό. Σου λένε είσαι ροκάς, δεν σε τοποθετούν δίπλα στα άλλα ονόματα που έχουν, να σου κάνουν την ίδια προώθηση. Υπάρχουν πάρα πολλά γκρουπ πια που παίζουν και πάρα πολύ καλά, είναι πολύ καλύτερη η κατάσταση από μουσικής άποψης απ' ό,τι στα ‘90s. Ό,τι έχω ακούσει από τότε μου φαίνεται πάρα πολύ πρόχειρο. Δεν θα μπορούσαν να σταθούν στο εξωτερικό με τίποτα, ενώ τα σημερινά μπορούν. Δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα ξένα».

«Έχουν ακούσει και πολύ περισσότερη μουσική τα νέα γκρουπ. Μπορείς να δεις τι συμβαίνει έξω κατευθείαν, το μαθαίνεις αμέσως, παίζεις κι εσύ με έναν πιο σύγχρονο ήχο γιατί δεν υστερείς» λέει η Ανίτα. «Γιατί Wanna Be James?; Ο Jamesείναι ένας Καναδοαμερικάνος που μας είχε εντυπωσιάσει την εποχή που πρωτογνωριστήκαμε με τον Αντώνη και υπήρξε η αφορμή για να φτιάξουμε το συγκρότημα. Λέγαμε για πολλές μέρες ότι θέλαμε να ήμασταν σαν κι αυτόν: ασχολείται με τη μουσική, είναι αλτρουιστής, γενικά μάχεται υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στις διακοπές του πηγαίνει να βοηθήσει ανθρώπους που έχουν ανάγκη, είναι vegan. Δεν είμαστε James, θα θέλαμε βέβαια...».

«Η μπάντα αυτή δεν ξεκίνησε σοβαρά. Ο Αντώνης ήταν στους Absent Mindead, εγώ στους Wild Honey, τα ‘χαμε φτιάξει και σκεφτήκαμε να γράφουμε κάποια κομμάτια, για πλάκα». «Να σου πω την αλήθεια; Ήθελα να της γράψω ένα δυο κομμάτια για να έχει ν' ακούει στις διακοπές, να μην την ξελογιάσει κανένας τουρίστας...».