LIVE!

O Thurston Moore αγαπάει πολύ την ελληνική ποίηση

O Thurston Moore αγαπάει πολύ την ελληνική ποίηση Facebook Twitter
0
O Thurston Moore αγαπάει πολύ την ελληνική ποίηση Facebook Twitter

Ακούω το τελευταίο άλμπουμ του Thurston Moore, το The Best Day που κυκλοφόρησε πέρσι και διαπιστώνω ότι δεν έχουν αλλάξει και πολλά στην μουσική του όλα αυτά τα χρόνια. Είναι περίπου σαν να ακούς Sonic Youth. Η φωνή του και το παίξιμό του, ακόμη και οι πιο επικές πλευρές του, δεν απομακρύνονται από τον ήχο που καθιέρωσε -πριν ακόμα σχηματιστούν οι Nirvana- το πιο ανεξάρτητο χιψτεροσυγκρότημα που βγήκε ποτέ από την άλλη μεριά του Ατλαντικού.

Ο Moore είναι πολύ φιλικός και ευδιάθετος από την άλλη άκρη της γραμμής. Έχει αυτήν την φυσική χαλαρότητα και άνεση, τυπική των καλλιτεχνών από την Νέα Υόρκη. Έχει φτιάξει μια νέα μπάντα, βγάζει πλέον δικές του δουλειές και ακούγεται χαρούμενος με την ζωή του. Τον πετυχαίνω στο διαμέρισμα του στο Λονδίνο.

«Είναι νωρίς και έχει λιακάδα, κάτι που είναι υπέροχο, αλλά εγώ πρέπει να είμαι εδώ σε ετοιμότητα για να δώσω συνεντεύξεις», μου λέει γελώντας και σχολιάζει τον καιρό της Αγγλίας. Του ταιριάζει η χώρα. Μου μιλάει για το νέο του συγκρότημα, αυτό που θα δούμε και στην Αθήνα.

«Βασικά είναι η Debbie Googe από τους My Bloody Valentine –αν τους έχεις ακουστά- και ο James Sedwards στην κιθάρα. Είναι πολύ γνωστός εδώ στον Λονδίνο λόγω της πολύ καλής κιθάρας που παίζει και φυσικά ο Steve Shelley που έπαιζε ντραμς και στους Sonic Youth. Αυτό είναι το κουαρτέτο. Κάναμε ένα δίσκο μαζί πέρσι που λεγόταν ‘Τhe Best Day’, τον κυκλοφορήσαμε και παίξαμε μαζί σε μερικές συναυλίες. Θα μείνουμε μερικές μέρες στην Αθήνα και είναι μεγάλη τύχη επειδή κάποιοι από αυτούς δεν έχουν έρθει ποτέ στην Ελλάδα».

Νοιώθω πολύ δημιουργικός. Το βρίσκω εύκολο να βρίσκομαι σε μια κατάσταση εξάσκησης και όταν το κάνω, γίνομαι πιο δημιουργικός. Και αν δεν συμβεί, απλά αφήνω την κιθάρα και το στυλό κάτω.

Σίγουρα δεν έχει έρθει η Ντέμπι γιατί για να φέρει κανείς τους My Bloody Valentine στην Αθήνα όταν επανενώθηκαν λίγο πριν την κρίση το ποσό ήταν εξωφρενικό -για να τραβάς τα μαλλιά σου. Ο ίδιος έχει βρεθεί δύο φορές εδώ με τους Sonic Youth. Οι εντυπώσεις του ήταν άριστες.

« Ήταν καταπληκτικά. Βλέπεις μια πόλη με διάσπαρτα λευκά κτίρια σαν τάκος και μετά έχεις τον αρχαίο κόσμο με τον Παρθενώνα και από κάτω αυτά τα μικρά καφέ και την νυχτερινή ζωή. Σου δίνει μια υπέροχη αίσθηση ενός υπόγειου κόσμου που οδηγεί σε έναν κόσμο που βρίσκεται στην κορυφή. Κλασική, πανέμορφη πόλη. Πάντοτε περνούσα καλά, αλλά δεν είχα την ευκαιρία να περάσω αρκετό χρόνο, έτσι ανυπομονώ για τις τρεις μέρες που θα έχω στην Αθήνα. Βασικά θα ήθελα να πάω σε παλαιοβιβλιοπωλεία και σε δισκάδικα. Αγοράζω δίσκους από κάποιους διανομείς στην Αθήνα και πάντοτε αναρωτιέμαι από πού τους βρίσκουν. Αυτή τη φορά θα προσπαθήσω να κάνω κάτι που να αξίζει ‘πολιτισμικά’».

Ο Moore συχνά σου μιλάει σαν ναι σε ξέρει καιρό – και όχι σαν να σε γνώρισε πριν από 2 λεπτά και ζητάει συνέχεια πληροφορίες για τα πάντα. Πολλά έχουν αλλάξει στην ζωή του τα τελευταία χρόνια. Με την Kim Gordon χώρισαν το 2011 μετά από 27 χρόνια γάμου εξαιτίας μιας άλλης γυναίκας και οι σχέσεις τους δεν είναι και οι καλύτερες μετά την κυκλοφορία της αυτοβιογραφίας της.Το αποτέλεσμα είναι οι Sonic Youth επίσημα να αποτελούν παρελθόν και από ό,τι φαίνεται είναι δύσκολο να επανενωθούν.

«Η προσωπική ζωή μου έχει αλλάξει ριζικά. Ζω στο Λονδίνο και τα πάντα έχουν αλλάξει για μένα. Μουσικά νοιώθω ότι κάνω αυτό που έκανα πάντα όσον αφορά την δημιουργία. Ο τρόπος που φτιάχνω τα κομμάτια δεν είναι τόσο διαφορετικός, εκτός από το ότι πήγαινα τις ιδέες μου στους Sonic Youth στις πρόβες. Στους Sonic Youth σημασία είχε το να δίνεις, το να απελευθερώνεις το τραγούδι στα άλλα μέλη της μπάντας και να το μετατρέπουν σε κάτι άλλο από αυτό που αρχικά είχα σκεφτεί, κάτι που ήταν πολύ καλό επειδή αυτό πρέσβευε η μπάντα. Ό,τι έφτιαχνε το έκανε με έναν πολύ δημοκρατικό τρόπο.

  

Το νέο συγκρότημα είναι διαφορετικό. Πάνω-κάτω, εγώ αποφασίζω για τα πάντα όσον αφορά την μουσική και δεν παίρνω όχι για απάντηση, εκτός από την περίπτωση του Steve. O Steve γράφει όλα τα ντραμς και αυτό είναι εξολοκλήρου δικό του. Εγώ μόνο του δείχνω τα τραγούδια και δημιουργεί τα μέρη στα ντραμς. Δεν του λέω τι να παίξει, αν και έχω τον τελευταίο λόγο αν ακούγεται πολύ δυνατά ή πολύ γεμάτα. Μπορώ να το πω επειδή πλέον σε μένα ανήκουν τα δικαιώματα από τα κομμάτια, ενώ με τους Sonic Youth πάντοτε τα μοιραζόμασταν ακόμη και αν έγραφα όλους τους στίχους. Πάντοτε όλα μοιράζονταν μεταξύ τεσσάρων ατόμων επειδή αυτό σημαίνει να είσαι μέρος ενός συνόλου. Η νέα μπάντα έχει διαφορετική πολιτική. Όσον αφορά την προσωπική μου ζωή είναι αυτή που είναι. Όλων οι προσωπικές ζωές αλλάζουν μια φορά στο τόσο».

Αυτό που με τρομάζει περισσότερο ήταν αυτό που συμβαίνει με το Ευρώ και την Χρυσή Αυγή. Αν και οι διαμαρτυρίες κατά τους ήταν αρκετά σημαντικές και νομίζω όλος ο κόσμος στέλνει την θετική του ενέργεια προς τα εκεί. Ήταν τρομακτικό για μένα να διαβάζω και να βλέπω τι γίνεται, επειδή όταν ήμουν στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη τις βρήκα πολύ ευχάριστες και όμορφες πόλεις.

Αισθάνεσαι πιο δημιουργικός τώρα;

Νοιώθω πολύ δημιουργικός. Το βρίσκω εύκολο να βρίσκομαι σε μια κατάσταση εξάσκησης και όταν το κάνω, γίνομαι πιο δημιουργικός. Και αν δεν συμβεί, απλά αφήνω την κιθάρα και το στυλό κάτω. Μπορεί να είναι εκνευριστικό μερικές φορές, αλλά γενικά νοιώθω ότι λειτουργεί όταν πιάνω την κιθάρα, βάζω τα ακουστικά για να μπορώ να ακούω τι παίζω και αρχίζω να παίζω, μένοντας σε αυτή την ζώνη για αρκετή ώρα. Το θέμα είναι να το κάνω, επειδή έχω πρόβλημα συγκέντρωσης. Γενικά είμαι νευρικός. Πάντοτε θέλω να βγαίνω έξω και να πηγαίνω κάπου. Και πηγαίνω συνήθως σε μέρη που μπορώ να σκέφτομαι. Γι’ αυτό μου αρέσουν τα βιβλιοπωλεία και τα δισκοπωλεία επειδή ασκούν μια μορφή διαλογισμού πάνω μου, μπορώ σκανάρω πολλά πράγματα.

Είναι ενδιαφέρον επειδή τα τελευταία χρόνια σκέφτομαι πόσα πολλά σημαίνει αυτή η δραστηριότητα για μένα. Δεν είναι το ότι γυρνάω σπίτι και διαβάζω βιβλία ή ακούω δίσκους όλη την ημέρα. Δεν το κάνω αυτό πολύ. Μου αρέσει η ιδέα της διαδικασίας του να κινούμαι γύρω από όλα αυτά, την ποίηση, τις πληροφορίες, την γλώσσα και ό,τι καταθέτουν οι καλλιτέχνες. Υπάρχει μια ομορφιά ακόμη και στην οικονομική πλευρά τους. Μου αρέσει που μπορείς να αγοράσεις ένα μεταχειρισμένο βιβλίο ή δίσκο χωρίς να καταχρεωθείς στην τράπεζα. Δεν είναι το ίδιο με το να συλλέγεις τέχνη.

Δεν έχει καμία σχέση με το να συλλέγεις τόσο πολύ όσο με μια ιδέα, μια αντανάκλαση του εαυτού σου, μια αντανάκλαση των εσωτερικών σου επιθυμιών. Πάντοτε ανατρέχω σε αυτό. Έχω το ίδιο συναίσθημα όταν βάζω τα ακουστικά και παίζω κιθάρα. Είναι το ίδιο συναίσθημα του να είσαι σε ένα ασφαλές μέρος, σε ένα δημιουργικό μέρος και είναι ένα μοναχικό μέρος επίσης. Μου αρέσουν οι στιγμές που περνάω μόνος μου. Αλλά κάποιες φορές θέλεις να είσαι με κάποιον που αγαπάς. Μου αρέσει που είμαι με την γυναίκα που ζω και είμαι ερωτευμένος μαζί της όσο τίποτα στον κόσμο, αλλά μου αρέσει και ο μοναχικός διαλογισμός. Έτσι νομίζω ότι είναι κάτι καλό στην ζωή, αλλά από την άλλη μου αρέσει η ιδέα της συμμορίας, το να έχω μια μπάντα και να πηγαίνω από πόλη σε πόλη. Μια μη-βίαιη συμμορία για να παίζω μουσική. Μου αρέσει αυτό το αίσθημα της κοινότητας».

Αναρωτιέμαι αν διαβάζει τα όσα γράφουν για την προσωπική του ζωή τα τελευταία χρόνια. Για το πόσο αδίκησε την Gordon και για το πόσο της φέρθηκε άσχημα. Ή αυτά που έγραψε η ίδια και που τον χρωμάτισε με τον χειρότερο τρόπο.

«Δεν τα διαβάζω. Δεν με καθορίζουν. Δεν χρειάζεται να τα διαβάσω. Δεν τα χρειάζομαι στο μυαλό μου. Ξέρω ότι υπάρχουν, αλλά για μένα υπάρχουν πιο σημαντικά προβλήματα στον κόσμο από το διαζύγιο μου όπως αυτό της Παλαιστίνης και του Τελ Αβίβ ή αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα τώρα. Διαβάζω για πολιτικά θέματα περισσότερο και δεν διαβάζω κουτσομπολιά για διάσημους. Δεν με ενδιαφέρουν. Καταλαβαίνω γιατί τα βρίσκουν συναρπαστικά ή τον λόγο που είναι γαργαλιστικά, αλλά δεν έχω χρόνο γι’ αυτά».

Μου δίνει όμως έτσι την ευκαιρία να τον ρωτήσω για την κατάσταση στην Ελλάδα.

«Θα ήθελα να μάθω περισσότερα για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Διάβαζα για τις ταραχές που συμβαίνουν εκεί τα τελευταία χρόνια και επειδή θα σας επισκεφτώ σύντομα θα ήθελα να ενημερωθώ γι’ αυτήν την ιστορία εκτός από αυτά που διαβάζω μια στο τόσο στα πρωτοσέλιδα. Ειλικρινά δεν έχω ακούσει και πολλά. Αυτό που με τρομάζει περισσότερο ήταν αυτό που συμβαίνει με το Ευρώ και την Χρυσή Αυγή. Αν και οι διαμαρτυρίες κατά τους ήταν αρκετά σημαντικές και νομίζω όλος ο κόσμος στέλνει την θετική του ενέργεια προς τα εκεί. Ήταν τρομακτικό για μένα να διαβάζω και να βλέπω τι γίνεται, επειδή όταν ήμουν στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη τις βρήκα πολύ ευχάριστες και όμορφες πόλεις.

Ήταν δύσκολο να φανταστώ ότι γίνονται τόσο βίαια πράγματα εκεί. Είναι επίσης ανησυχητικό το ότι τόσος κόσμος φεύγει από την Ελλάδα, είναι κρίμα. Υπήρχε ένα κύμα μετανάστευσης εξαιτίας του Ευρώ και της οικονομικής πολιτικής που ψήφιζαν στο Ελληνικό κοινοβούλιο. Αγαπάω πολύ την Αθήνα και την Ελλάδα για την ποίησή της. Διδάσκω μαθήματα ποίησης κάθε καλοκαίρι και πιστεύω ότι είναι μια χώρα που παίρνει την ποίηση πολύ στα σοβαρά και η ποίηση έχει να κάνει με πολλές αξίες στον πολιτισμό και μιλάει για πολιτικά ιδεώδη και αφορά ένα κόσμο που μαθαίνει από την δημιουργία. Μου αρέσει αυτό. Πάντοτε ψάχνω μεταφράσεις από νέους Έλληνες ποιητές. Και είναι κάτι που θα ήθελα να βρω κατά την διάρκεια της διαμονής μου εκεί. Θα μείνουμε για μερικές μέρες, οπότε ψάχνουμε για δράση». 

Ο Thurston Moore και η μπάντα του θα εμφανιστούν στο Fuzz Club [Πατριάρχου Ιωακείμ 1, Ταύρος] το Σάββατο 25 Απριλίου με είσοδο 22-28 ευρώ. Και μια μέρα μετά την Κυριακή 26 Απριλίου στις 1 μ.μ. θα υπογράφει βιβλία και την νέα ποιητική του συλλογή στο βιβλιοπωλείο Ommu [Δημοκρίτου 21, Κολωνάκι].

 

0

LIVE!

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Μουσική / Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Η Aγγελίνα είναι μια τραγουδοποιός 22 ετών που μεγάλωσε στην Αθήνα. Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά ο δρόμος την πήγε στη μουσική κι έτσι έβγαλε το πρώτο της τραγούδι το 2023, που λέγεται «Sta Riha». Αγοράζει ακόμη μπουρμπουλήθρες από τα περίπτερα και της αρέσει να οδηγάει το σαράβαλό της. Κοιμάται καλά τα βράδια, αν δεν σκέφτεται πολύ. Όταν ανεβαίνει στην σκηνή, λέει μέσα της πως το άγχος της είναι ενθουσιασμός.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
«Ο Χελμός δεν είναι απλά ένα μουσικό φεστιβάλ και αυτό θα το βλέπετε κάθε χρόνο»

Μουσική / «Θα τρέχει ο κόσμος στο βουνό και στο κρύο για φεστιβάλ;» Κι όμως, έτρεξε

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Helmos Mountain Festival, Αλέξης Άγριος, εξηγεί πώς γεννήθηκε η ιδέα για το φεστιβάλ, τι συνέβαλε στην επιτυχία του, ποια φιλόδοξα projects ετοιμάζονται για φέτος και πώς, πέρα από μουσικό γεγονός, έδωσε ώθηση στον τουρισμό της περιοχής.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Καλά, πάλι για τη ραπ θα λέμε;

Guest Editors / «Γιατί απαιτούμε από τη ραπ να είναι κάτι άλλο από αυτό που όντως είναι;»

Το μεγαλύτερο κομμάτι του κοινού που ήρθε σε επαφή με τη ραπ τα τελευταία χρόνια ξαφνικά ανακάλυψε, ομολογουμένως με άσχημο τρόπο, τι ήταν αυτό που προηγουμένως εκθείαζε ως ποίηση του περιθωρίου.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
ZOLA JESUS INTERVIEW

Μουσική / Η Zola Jesus δεν φοβάται το σκοτάδι, το κατοικεί

Λίγο πριν την εμφάνισή της στην Αθήνα, η Ρωσοαμερικανίδα καλλιτέχνιδα μιλά στη LIFO για το πώς δημιουργεί τη σκοτεινή και ατμοσφαιρική μουσική της, που ξεφεύγει από τα καθιερωμένα είδη, καθώς και για το πώς η ίδια αντιστέκεται στην επίθεση που δέχονται σήμερα οι θηλυκότητες.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Κ. Βήτα: «Στο ρεμπέτικο τραγουδούσαν κι έσπαγαν τα μάρμαρα στους τάφους»

Μουσική / Κ. Βήτα: «Στο ρεμπέτικο τραγουδούσαν κι έσπαγαν τα μάρμαρα στους τάφους»

Στον νέο του δίσκο «Εννιά νούφαρα απ’ τη νεκρή όχθη», ο Κ. Βήτα διασκευάζει εννιά τραγούδια της Μαρίκας Παπαγκίκα και της Σωτηρίας Μπέλλου, αναδεικνύοντας τη διαχρονική δυναμική του ρεμπέτικου, που συνεχίζει να συγκινεί βαθιά μέχρι και σήμερα.
M. HULOT
«Εικόνες από μια έκθεση»: Ένα μουσικό έργο-περιπλάνηση σε έκθεση ζωγραφικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / «Εικόνες από μια έκθεση»: Ένα μουσικό έργο-περιπλάνηση σε έκθεση ζωγραφικής

Η Ματούλα Κουστένη μιλά για το σαγηνευτικό αυτό έργο που απεικονίζει τους πίνακες μιας έκθεσης σε μια τεράστια παλέτα ηχοχρωμάτων, τα οποία πολλαπλασιάζονται στην ιδιοφυή ενορχήστρωση του Μορίς Ραβέλ.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
10 εξαιρετικά techno clubs στην Ευρώπη και στον κόσμο

Μουσική / 10 κορυφαία techno clubs για το 2025 που αξίζουν το ταξίδι

Το clubbing μπορεί να μην είναι πια αυτό που ήταν στα ’90s και πολλά θρυλικά clubs να αποτελούν παρελθόν, όμως, η techno μουσική γνωρίζει νέα άνθηση. Συγκεντρώσαμε μερικά από τα καλύτερα techno clubs για το 2025.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΡΛΑΚΟΣ
Οι Adriatique έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα / Οι Adriatique στα λατομεία Διονύσου: Η techno συναντά την αρχαία Ελλάδα / «Είμαστε ενθουσιασμένοι που τα λατομεία Διονύσου θα φιλοξενήσουν το σόου των Adriatique»

Μουσική / Ο άνθρωπος πίσω από τα πολυσυζητημένα events στο λατομείο Διονύσου (και των Adriatique)

O 23χρονος Hennes Alt, εμπνευστής του πρότζεκτ που θα φιλοξενήσει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το διεθνούς φήμης μουσικό σόου «X» των Adriatique, μιλά στη LiFO για την ιστορική σημασία του χώρου, όπου μέχρι και σήμερα εξορύσσεται το περίφημο πεντελικό μάρμαρο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Π.Ι.Ε.Β.: Πολλές φορές με τη δυστοπία αυνανιζόμαστε και λίγο

Μουσική / Π.Ι.Ε.Β.: «Φοβάμαι μη γίνει το spoken word η νέα Ντουμπάι»

Το «Detroit» είναι το νέο άκρως χορευτικό άλμπουμ του Π.Ι.Ε.Β., σε παραγωγή του Viktoras, που φέρνει την αστική ποίηση και το spoken word στα κλαμπ και ο ήχος του είναι βγαλμένος από «τα όνειρα που είδαμε μετά από ένα πάρτι μεθυσμένοι».
M. HULOT