Ο νεαρός συνθέτης Ορέστης Παπαϊωάννου που κέρδισε το Α' Βραβείο στο διαγωνισμό Antonin Dvořák μιλά στο LIFO.gr

«Η προσπάθεια του να γράψεις ένα κομμάτι είναι η προσπάθεια να βρεις τον εαυτό σου, και αν κάποιος το κάνει αυτό με απόλυτη επίγνωση, ανακαλύπτει πράγματα που δεν ήξερε αλλά και δεν φανταζόταν.»
0

Στις 31 Ιουλίου, στην Αίθουσα Συναυλιών του Prague Conservatoire πραγματοποιήθηκε το "Prize Winners' Concert" του Διεθνούς Διαγωνισμού Σύνθεσης Antonín Dvořák.

Το έργο Αποφώνηση του Ορέστη Παπαϊωάννου είχε ήδη κερδίσει το πρώτο βραβείο στην κατηγορία νέων συνθετών, και μπορείτε να το απολαύσετε πάνω. (Ερμηνεύει η Praga Sinfonietta Orchestra υπό τη διεύθυνση του Jakub Zicha.) Στον ίδιο διαγωνισμό, ο Γιώργος Παπαοικονόμου, επίσης με τον καθηγητή Χρήστο Σαμαρά, απέσπασε το τρίτο βραβείο στην ίδια κατηγορία (Junior).  

Το κομμάτι είναι το «αντίο» σε μια πατρίδα. Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα: Η Αποφώνηση μπορεί να έχει μελαγχολικό χαρακτήρα, αλλά εμπεριέχει έντονη αποφασιστικότητα και διάθεση για ανακάλυψη του «νέου». 

Ο Ορέστης Παπαϊωάννου γεννήθηκε το 1993 στη Σητεία και μεγάλωσε στην Έδεσσα. Φοίτησε στο Ωδείο Δήμου Έδεσσας με μαθήματα ανώτερων θεωρητικών στην τάξη του Γιάννη Γκουράνη καθώς και δίπλωμα κλαρινέτου στην τάξη του Δημήτρη Παπαϊωακείμ. Από το 2011 φοιτά το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στην τάξη Σύνθεσης του Χρήστου Σαμαρά, από όπου και αποφοίτησε με άριστα. Πέρα απ' το Βραβείο Dvořák, έργα του έχουν βραβευτεί σε διεθνείς και πανελλήνιους διαγωνισμούς σύνθεσης (Β' βραβείο στον διαγωνισμό «Γιώργος Σισιλιάνος», Έπαινος από την Ένωση Ελληνικών Χορωδιών, Φιναλίστ στον διεθνή διαγωνισμό σύνθεσης Maurice Ravel). Έργα του έχουν εκτελεστεί στο Ηρώδειο από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, στο Φεστιβάλ Πιάνου Θεσσαλονίκης, στο εργαστήρι νέων συνθετών στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών κ.α . Από τον Οκτώβριο του 2017 κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στη σύνθεση στην Ακαδημία μουσικής του Λούμπεκ στη Γερμανία με τον Dieter Mack.


— Αλήθεια, πώς ξεκίνησες να αγαπάς τη μουσική;
Μουσική υπήρχε από πάντα στο σπίτι. Οι γονείς μου έβαζαν πολύ συχνά να ακούγεται στο ραδιόφωνο το δεύτερο πρόγραμμα της ΕΡΤ, αλλά και διάφορα CD από τη συλλογή που έχουμε στο σπίτι. Μία περίοδο μάλιστα θυμάμαι ξυπνούσα με τον ήχο από το πρώτο κομμάτι της «Λιλιπούπολης», που η τρομπέτα στην αρχή το κάνει ιδανικό για πρωινή έγερση. Κι όταν δεν έπαιζε το ραδιόφωνο, θα έπαιζε ο πατέρας μου με την κιθάρα.


— Άρχισες νωρίς τις σπουδές;
Από μικρός ξεκίνησα να πηγαίνω στο Ωδείο δήμου Έδεσσας, ένα από τα λεγόμενα επαρχιακά ωδεία. Εκεί έκανα θεωρητικά και κλαρινέτο, τα οποία για πολλούς τυχαίους και μη λόγους, δεν σταμάτησα ποτέ. Είναι περίεργο και εντυπωσιακό το πόσα πράγματα παίζουν ρόλο σε ένα παιδί, έτσι ώστε να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο. Εάν ένα καλοκαίρι στα τέλη του δημοτικού, στο οποίο σκεφτόμουν να σταματήσω, είχα όντως σταματήσει, όλη η ζωή μου θα ήταν εντελώς διαφορετική. Γιατί όλη η ζωή μου έχει να κάνει με τη μουσική-και δεν το λέω μόνο συναισθηματικά. Οι πιο στενοί μου φίλοι είναι είτε συμφοιτητές μου, είτε παλιοί φίλοι από το ωδείο της Έδεσσας και ο επαγγελματικός δρόμος που ακολουθώ έχει να κάνει μόνο με τη μουσική. Αν εκείνο το καλοκαίρι είχα σταματήσει, θα ήμουν κάποιος άλλος.

— Τι σε τράβηξε στη σύνθεση;
Από το 2011 σπουδάζω στο Τμήμα μουσικών σπουδών του Α.Π.Θ, στην κατεύθυνση σύνθεσης με τον κο. Χρήστο Σαμαρά. Η ιδέα της μουσικής δημιουργίας με εξίταρε από μικρό ακόμα, όταν έγραφα δικά μου τραγουδάκια με στίχους για τους συμμαθητές μου κλπ. Τα πρώτα δύο χρόνια στη σύνθεση ήταν από τα πιο δύσκολα και ταυτόχρονα πιο καθοριστικά στη ζωή μου. Η προσπάθεια του να γράψεις ένα κομμάτι είναι η προσπάθεια να βρεις τον εαυτό σου, και αν κάποιος το κάνει αυτό με απόλυτη επίγνωση, ανακαλύπτει πράγματα που δεν ήξερε αλλά και δεν φανταζόταν. Δεν είχε υπάρξει μεγαλύτερη ικανοποίηση για μένα από το να ολοκληρώνω ένα κομμάτι και να είμαι ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα. Ήταν σαν να καθρεπτίζεται ένα κομμάτι του εαυτού σου, ειπωμένο μέσω της τέχνης, αποδεσμευμένο στον κόσμο για να πάρει με τον καιρό το δικό του δρόμο. Κάποια έργα δεν θα παιχτούν καθόλου, κάποια θα παιχτούν πολλές φορές, κάποια θα αρέσουν, κάποια θα θεωρηθούν αποτυχίες.

(Ο κανόνας της Πράγας-"Prague Canon" για ορχήστρα εγχόρδων του Ορέστη Παπαϊωάννου.Εκτέλεση απο την Συμφωνική Ορχήστρα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης)


— Μίλησέ μας για το Διαγωνισμό Dvořák... 
Το 2015 προκρίθηκα στον τελικό του έκτου διεθνούς διαγωνισμού Antonin Dvořák στην Πράγα, όπου έλαβαν μέρος είκοσι άτομα από δεκαοκτώ χώρες. Εκεί απέσπασα το πρώτο βραβείο στην κατηγορία Junior, στις ηλικίες 18-23. Στις 31 Ιουλίου έγινε η συναυλία νικητών προηγούμενων ετών, όπου παίχτηκε το έργο μου για ορχήστρα «Αποφώνηση» (2016), μαζί με άλλα έξι έργα των νικητών των προηγούμενων τριών ετών.

— Κι η Αποφώνηση;
Το κομμάτι είναι το «αντίο» σε μια πατρίδα. Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα: Επικρατεί από τη μία νοσταλγία και θλίψη για αυτό που μένει πίσω, αλλά από την άλλη υπάρχει αποφασιστικότητα και έντονη διάθεση για αυτό που έπεται. Ακόμα κι αν το παρελθόν είναι πίσω μας, ποτέ δεν παύει να είναι κομμάτι του εαυτού μας. Καμιά φορά δίνουμε υπερβολική ισχύ στο παρελθόν, αφήνοντάς το να μας καθορίσει. Η Αποφώνηση μπορεί να έχει μελαγχολικό χαρακτήρα, αλλά εμπεριέχει έντονη αποφασιστικότητα και διάθεση για ανακάλυψη του «νέου».

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η επιστροφή της Lily Allen

Μουσική / Η Lily Allen επιστρέφει με το πιο θεαματικό ξεκατίνιασμα στην ιστορία της ποπ

Το «West End Girl» της Lilly Allen και ένα αριστουργηματικό ραπ άλμπουμ από την CupcakKe αποτελούν τα πιο δυνατά και τολμηρά, από πλευράς στιχουργικής, άλμπουμ της χρονιάς. Μια καλή εβδομάδα για τη μουσική.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
BOYS’ SHORTS INTERVIEW

Μουσική / Boys’ Shorts: «Δεν φταίνε τα τρανς άτομα που έχει γίνει μίζερη η ζωή σου»

To eyeliner και το electroclash έφερε κοντά το ντουέτο των DJs, που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τον Boy George. Έπαιξαν στο Berghain, και η φήμη τους εκτοξεύτηκε. Πλέον το mantra τους είναι το «enjoy the moment».
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Μουσική / Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Αυτό που κάνει η Lou στην ελληνική μουσική σκηνή είναι μοναδικό και θαρραλέο: queer μουσική για κάγκουρες με εφόδιο τις μουσικές της γνώσεις και επίγνωση αυτού που εκπροσωπεί, κάνοντας το τραπ όχημα για να περάσει τα μηνύματά της.
M. HULOT
Σοπέν

Πέθανε Σαν Σήμερα / «Κύριοι, ιδού μια μεγαλοφυΐα!»: Πώς ο Σοπέν άνοιξε νέα εποχή στη μουσική για πιάνο

Σαν σήμερα, στις 17 Οκτωβρίου 1849, πεθαίνει από φυματίωση στο Παρίσι ο Πολωνός Φρεντερίκ Φρανσουά Σοπέν, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Ρομαντισμού και κορυφαίος πιανίστας.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ