Η ζωή του Headie One είναι σχεδόν κινηματογραφική, σαν να διαβάζεις σενάριο από ταινία. Ξεπήδησε από τους βρόμικους δρόμους του Λονδίνου για να γίνει ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους ράπερ του βρετανικού drill. Ο Drake, που αγκάλιασε το είδος, θεωρεί ότι είναι «ο καλύτερος drill καλλιτέχνης του κόσμου».
Βέβαια, η καριέρα του Headie One εκτοξεύτηκε προς το mainstream από τη συνεργασία του με τον Dave στο «18Hunna», ενώ πέρσι κυκλοφόρησε μαζί με τον Fred Again το «Gang», ένα από τα πιο φρέσκα και όμορφα χιπ-χοπ άλμπουμ της χρονιάς.
Αρκετοί παραπονιούνται τελευταία ότι η μουσική έχει χάσει τα στοιχεία που την έκαναν επικίνδυνη και συναρπαστική. Το UK drill, όμως, τα είχε όλα αυτά: μηδενιστικούς στίχους, περιγραφές για μαχαιρώματα και «βίαια» βιντεοκλίπ. «Το drill είναι η θυμωμένη απάντηση αυτής της γενιάς στην απομόνωση των πιο εύθραυστων κοινοτήτων και στη λιτότητα της κυβέρνησης των Συντηρητικών» είχε γράψει το «Fact» για την υστερία της βρετανικής κοινωνίας και το κυνήγι μαγισσών που ακολούθησε για το συγκεκριμένο είδος μουσικής. Βέβαια, πλέον θεωρείται mainstream. Στο «θλιμμένο» βίντεο για το νέο του single με τη συμμετοχή της FKA Twigs, «Don't judge me», οι ήχοι του Fred Again συναντούν τα φορτισμένα συναισθηματικά φωνητικά της FKA Twigs και το ραπ του Headie One και γίνονται ο ύμνος εναντίον κάθε είδους καταπίεσης.
Δεν ξέρω πού θα βρισκόμουν αυτήν τη στιγμή χωρίς τη μουσική. Είμαι μουσικός, μου αρέσει αυτό που κάνω ως δημιουργός και είμαι πολύ φιλόδοξος. Σκέφτομαι πολύ την εξέλιξή μου και θέλω να προχωρήσω, να αφήσω πίσω μου τις άσχημες μέρες.
Αν το ψάξεις περισσότερο, σχεδόν όλοι οι μουσικοί που ξεκίνησαν από τη σκηνή του UK drill έχουν κάνει φυλακή, συμπεριλαμβανομένου του σούπερ-σταρ J Hus. Ο Headie One είναι παρόμοια περίπτωση. Μπαινοβγαίνει στα σωφρονιστικά ιδρύματα από την εφηβεία του – μία φορά για εμπόριο ναρκωτικών. Τα προβλήματά του με τον νόμο συνεχίστηκαν μέχρι πρόσφατα, που η μουσική τού άλλαξε κυριολεκτικά τη ζωή. Λίγο πριν ανακοινώσει την κυκλοφορία του νέου δίσκου του και γίνει το μεγάλο «μπαμ», κάναμε μια μικρή κουβέντα μαζί του.
Headie One x Fred again.. - GANG
«Δεν ξέρω πού θα βρισκόμουν αυτήν τη στιγμή χωρίς τη μουσική» λέει. «Είμαι μουσικός, μου αρέσει αυτό που κάνω ως δημιουργός και είμαι πολύ φιλόδοξος. Σκέφτομαι πολύ την εξέλιξή μου και θέλω να προχωρήσω, να αφήσω πίσω μου τις άσχημες μέρες. Οι εμπειρίες μου με έχουν διδάξει ότι η θετική σκέψη έχει πολύ μεγάλη δύναμη και ότι όλες οι επιθυμίες σου μπορούν να πραγματοποιηθούν όταν είσαι θετικός άνθρωπος, να φτάσεις πολύ ψηλά».
Με το ραπ καταπιάστηκε όταν ήταν στο γυμνάσιο. «Μαζί με τους φίλους μου πηγαίναμε σε ένα στούντιο κοντά στο μέρος όπου ζούσαμε και γράφαμε περισσότερο diss κομμάτια. Μετά άρχισα να εξασκούμαι περισσότερο και το πράγμα "τσούλησε". Η εξάσκηση είναι η φόρμουλα για να γίνεις καλός ράπερ».
Γεννήθηκε σε ένα από τα διαβόητα συγκροτήματα κατοικιών του Tότεναμ – η περιοχή καμαρώνει ότι έβγαλε και τον Skepta. Το πραγματικό του όνομα είναι Irving Adjei και έχει καταγωγή από την Γκάνα. Είχε ως πρότυπά του τον French Montana και τον Max B. Σήμερα, στα 26 του, θυμάται εκείνα τα χρόνια και το πόσο διαφορετικά ήταν όταν μεγάλωνε. «Η σημερινή γενιά είναι τόσο επικεντρωμένη στα social media και στο να φαίνεται ότι ζει ωραία, ενώ τότε ήταν πολύ πιο σημαντικό να δίνει το "παρών". Ακόμα δεν αισθάνομαι ότι είμαι πετυχημένος. Είμαι σε ένα ταξίδι προς την επιτυχία».
FKA twigs, Headie One, Fred again.. - Don't Judge Me
Το 2017 πήρε την απόφαση να ασχοληθεί πιο σοβαρά με τη μουσική. Μόλις είχε βγει από τη φυλακή και την ίδια μέρα ηχογράφησε ένα τραγούδι, το απόγευμα ετοίμασε και το βίντεο και την επομένη τα ανέβασε και τα δύο.
«Έχω μετανιώσει για πολλά πράγματα, αλλά δεν θα άλλαζα τίποτα» λέει. «Δεν υπάρχει τίποτα που να εύχομαι να μην είχε συμβεί, επειδή δεν θα ήμουν αυτός που είμαι τώρα. Όλα αυτά με έφεραν εδώ που είμαι και σίγουρα πήρα πολλά μαθήματα». Όσον αφορά το drill, θεωρεί ότι ο κόσμος έχει τρομάξει, επειδή «δεν το καλαβαίνουν. Το χιπ-χοπ ή, γενικότερα, η μουσική ήταν πάντοτε ένας εύκολος τρόπος για να εκφράζονται οι άνθρωποι ελεύθερα. Είναι κάτι σαν θεραπεία».
«Μπορεί η μουσική να σε αλλάξει ως άνθρωπο;» «Σίγουρα, 100%, γιατί, πέρα από τη φήμη και την αναγνώριση, σε βοηθάει να αλλάξεις τον τρόπο που επικοινωνείς και εκφράζεις αυτά που έχεις στο μυαλό σου. Ο μόνος φόβος μου είναι το ίδιο το συναίσθημα, ενώ το μεγαλύτερο όνειρό μου είναι να γίνω ο σημαντικότερος καλλιτέχνης στον πλανήτη. Αυτός είναι ο στόχος μου».
«Πώς είναι η κατάσταση στο Λονδίνο;» «Είναι πολύ ήσυχα λόγω του lockdown. Η καραντίνα με κάνει να αισθάνομαι ότι έχω χάσει την ικανότητά μου να σκέφτομαι. Τα πάντα προχωρούν όταν ταξιδεύεις. Η πανδημία δεν λέει να τελειώσει και πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να ξεμπερδέψουμε από αυτήν».
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
