Η κασέτα επιστρέφει για να σώσει ξανά τη μουσική

Η κασέτα επιστρέφει για να σώσει ξανά τη μουσική Facebook Twitter
Όσο υπάρχει underground και όσο οι άνθρωποι αγαπούν το χειροπιαστό υλικό, η κασέτα θα συνεχίσει να επιβιώνει.
0

ΟΣΟΙ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ ΜΕ ΕΝΑ ΚΑΣΕΤΟΦΩΝΟ θυμούνται τα mixtapes, τις άγραφες κασέτες ήχου που γίνονταν συλλογές αγαπημένων κομματιών. Θυμούνται να κάθονται με μια στοίβα δίσκους ή CD, προσπαθώντας να συναρμολογήσουν την τέλεια σειρά τραγουδιών, στέλνοντας το σωστό μήνυμα στο σωστό πρόσωπο.

Τα mixtapes, όμως, ήταν μόνο ένας τρόπος με τον οποίο η κασέτα είχε σεισμικό αντίκτυπο στη μουσική βιομηχανία, όπως διερευνάται σε δύο νέα βιβλία, το Unspooled του Rob Drew και το High Bias του Marc Masters. Η θρυλική κασέτα γέννησε τον φόβο της πειρατείας στη μουσική βιομηχανία, αλλά έκανε περισσότερα από κάθε άλλο φορμά για τη διάδοση της μουσικής σε όλο τον κόσμο.

Στον αναπτυσσόμενο κόσμο, όπου οι μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες λειτουργούσαν σχεδόν μονοπωλιακά, ήταν ένα μέσο για να κυκλοφορήσει μουσική που δεν είχε εμπορικό ενδιαφέρον για τις μεγάλες εταιρείες, ωθώντας στην πορεία την αναγνώριση «περιθωριακών» αλλά δημοφιλών στην πραγματικότητα μουσικών ειδών (ο διάσημος Σύρος τραγουδιστής Omar Souleyman ξεκίνησε ως τραγουδιστής σε γάμους που πουλούσε τις κασέτες του σε πάγκους, πριν τον ακούσουν οι δυτικοί συλλέκτες κασετών και κερδίσει ένα διεθνές ακροατήριο).

Οι κασέτες ενίσχυσαν την εξάπλωση του hip-hop και του thrash metal και έγιναν (και σε πολλές περιπτώσεις παραμένουν) το ιδανικό μέσο για την διάδοση της lo-fi και της πειραματικής μουσικής.

Θα μπορούσε να πει κανείς επίσης ότι λειτούργησαν και ως εργαλεία κατά της καταπίεσης. «Υπήρχαν πολιτικές προεκτάσεις στη διάδοση της κασέτας τη δεκαετία του 1970 και του 1980 σε ορισμένες χώρες», λέει ο συγγραφέας του Unspooled, Rob Drew, «ειδικά σε αυταρχικά καθεστώτα όπως η Σοβιετική Ένωση. Ξαφνικά δεν υπήρχε μόνο μουσική αλλά και προπαγάνδα που διαδιδόταν μέσω της κασέτας».

«Οι κασέτες έχουν ένα σωρό διαφορετικούς ρόλους», λέει ο συγγραφέας του High Bias, Marc Masters. «Ο πιο σημαντικός είναι η ελευθερία που παρείχαν τόσο στους ακροατές όσο και στους καλλιτέχνες να δημιουργούν τις δικές τους μουσικές εμπειρίες και να μπορούν να μοιράζονται και να μεταδίδουν αυτές τις εμπειρίες. Ήταν ένας τρόπος να ακούει κανείς μουσική που ήταν στον έλεγχο του ακροατή. Αλλά ίσως ακόμη πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι οι μουσικοί μπορούσαν να χρησιμοποιούν τις κασέτες για να κυκλοφορούν τη μουσική τους χωρίς να χρειάζεται να την κάνουν αποδεκτή από τις εταιρείες ή να πληρώνουν για πανάκριβες ηχογραφήσεις στο στούντιο».

Θα μπορούσε να πει κανείς επίσης ότι λειτούργησαν και ως εργαλεία κατά της καταπίεσης. «Υπήρχαν πολιτικές προεκτάσεις στη διάδοση της κασέτας τη δεκαετία του 1970 και του 1980 σε ορισμένες χώρες», λέει ο συγγραφέας του Unspooled, Rob Drew, «ειδικά σε αυταρχικά καθεστώτα όπως η Σοβιετική Ένωση. Ξαφνικά δεν υπήρχε μόνο μουσική αλλά και προπαγάνδα που διαδιδόταν μέσω της κασέτας».

Η κασέτα επιστρέφει για να σώσει ξανά την μουσική Facebook Twitter
Τα χαρακτηριστικά εξώφυλλα των δύο νέων βιβλίων για την ιστορία της κασέτας.

Δεν θα μπορούσαν όμως να υπάρξουν οι κασέτες χωρίς τις αντίστοιχες συσκευές αναπαραγωγής ήχου. Η κασέτα έγινε το προτιμώμενο φορμά για τη hip-hop μουσική  μετά την εφεύρεση του boom box και του στερεοφωνικού στα αυτοκίνητα. Το Walkman έκανε πραγματικότητα την ιδέα της φορητής, ατομικής μουσικής και έγινε ένα εξαιρετικό όχημα για τα mixtapes. Και το Tascam Portastudio, ένα προσιτό μαγνητόφωνο που επέτρεπε στους μουσικούς να ηχογραφούν και να μιξάρουν κομμάτια σε κασέτα, άνοιξε τον δρόμο για τις σπιτικές ηχογραφήσεις. (Το άλμπουμ Nebraska του Bruce Springsteen δεν ήταν παρά τα demos που είχε ηχογραφήσει στο Portastudio, αφού αποφάσισε ότι οι εκδόσεις των ίδιων τραγουδιών με πλήρη μπάντα, την E Street Band, δεν μπορούσαν να αποτυπώσουν την ακατέργαστη διάθεση που επιθυμούσε).

Η πρώτη «compact κασέτα» δημιουργήθηκε από τον Lou Ottens του ολλανδικού γίγαντα ηλεκτρονικών Philips και κυκλοφόρησε το 1963 (διαφημιζόταν ως βοήθημα για την εγγραφή ομιλίας, όχι μουσικής). Το μεγάλο πλεονέκτημά της δεν ήταν η ποιότητα του ήχου, αλλά η ευκολία χρήσης, σε σύγκριση με τις μπομπίνες που είχαν προηγηθεί.

Για να διασφαλίσει ότι η εφεύρεσή της θα κυριαρχήσει στην αγορά, η Philips την παραχώρησε με άδεια χρήσης σε άλλες εταιρείες. Δεδομένου ότι εφηύρε τόσο την κασέτα όσο και το CD, η Philips θα μπορούσε να διεκδικήσει τον τίτλο της σημαντικότερης εταιρείας στην ιστορία της ηχογραφημένης μουσικής.

Εδώ και αρκετά χρόνια, ακούγονται διάφοροι ισχυρισμοί περί της θριαμβευτικής επιστροφής της κασέτας – μάλλον υπερβολικοί, αν είμαστε ειλικρινείς. Αν και οι πωλήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν αυξηθεί τα τελευταία 10 χρόνια, εξακολουθούν να ανέρχονται σε μόλις 195.000 συνολικά το 2022. Στις ΗΠΑ, οι πωλήσεις αυξήθηκαν κατά 28% φτάνοντας τις 440.000, σε σύνολο 79,89 εκατομμυρίων πωλήσεων όλων των «φυσικών» φορμά.

Η κασέτα επιβιώνει πάντως. Μπορεί να μην έχει τον ρομαντισμό του βινυλίου ή την πιστότητα του CD. Αλλά όσο υπάρχει underground και όσο οι άνθρωποι αγαπούν το χειροπιαστό υλικό –και δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τυπώσουν βινύλιο ή θέλουν να μπορούν να κάνουν τα πάντα, από την ηχογράφηση μέχρι τη διανομή, μόνοι τους– θα συνεχίσει να επιβιώνει. Η «πειρατεία» των οικιακών ηχογραφήσεων όχι μόνο δεν σκότωσε τη μουσική, όπως μας έλεγαν, αλλά τη βοήθησε να ζήσει.

Με στοιχεία από The Guardian

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πόσο τελικά έχει ακυρωθεί ο Morrissey;

Μουσική / Morrissey: Η συναυλία ακυρώθηκε, το beef συνεχίζεται

Η πορεία ενός από τους πιο δημοφιλείς μουσικούς της εποχής μας έχει έχει στιγματιστεί από τις πολιτικές του τοποθετήσεις υπέρ ενός ακροδεξιού κόμματος, καθώς και από τις προκλητικές δηλώσεις του για ζητήματα όπως η μετανάστευση, η ισλαμοφοβία και η πολιτική ορθότητα. Το κοινό χωρίζεται στα δύο. Τι πιστεύει η κάθε πλευρά;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Νταϊάνα Ρος, η βασίλισσα της μουσικής 

Μουσική / Νταϊάνα Ρος: «Θέλει χρόνο και δουλειά για να γίνεις Diva, δεν είναι τόσο απλό»

Μια από τις πιο μεγάλες τραγουδίστριες του πλανήτη, η ακαταπόνητη ερμηνεύτρια που με τη μαγνητική της παρουσία μαγεύει το κοινό, είναι ένα φαινόμενο πιο ασυνήθιστο από όσο νομίζετε. Έρχεται σε λίγες μέρες στην Αθήνα για μια μοναδική συναυλία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT